ขอเชียร์ให้มีโฆษณาน้ำเมา ตามแนวคิดของอาจารย์ อัมมาร์

เมื่อเช้านี้ระหว่างเป็นสารถีให้คุณนายไปทำงาน
ได้เปิดฟังรายการเรื่องเล่าเช้านี้ของคุณสรยุทธช่วงปลายๆ
ซึ่งเป็นช่วงที่มีคุณเอกราช เข้ามาร่วมด้วย

ก็มีเรื่องคุยกันสนุกสนาน พอให้อารมณ์ที่แสนน่าเบื่อกับรถติด จะมีรอยยิ้มมุมปากออกมาบ้าง ส่วนคนข้างๆฉวยโอกาสนี้เป็นนาทีทอง หลับตั้งแต่ที่บ้านยันที่ทำงาน ไม่รวมเก็บเล็กผสมน้อยในจังหวะอื่นๆอีก ประเภท "ง่วงเป็นหลับขยับเป็นกิน"

แล้วเกี่ยวอะไรกับโฆษณาน้ำเมา(ผมเลยเถิดอีกและ 555)
พอดีระหว่างที่คุณสรยุทธคุยข่าวนั้น คุณสรยุทธได้หยิบประเด็นเรื่องการประชุมเรื่องการโฆษณาเครื่องดืมมึนเมาทางโทรทัศน์ ก็มีข้อกำหนดมากมายออกมาให้ถกเถียง ตั้งแต่ ให้เห็นภาพของน้ำในแก้วได้ จาก 5 วินาทีเป็น 3 วินาที หรือจะโฆษณาได้ต้องมีสัดส่วนที่เป็นการรณรงค์ 25% ของโฆษณาชิ้นนั้น ฯลฯ

ผมฟังดูแล้วก็เห็นจะมีความคืบหน้าอะไรมากมายพอควร จนกระทั่งคุณ สรยุทธพูดถึงแนวความคิดของ ท่านอาจรย์ ดร.อัมมาร์ สยามวาลา ซึ่งท่านให้ข้อคิดว่า

"ถ้าจะโฆษณาประชาสัมพันธ์น้ำเมาไม่ว่าจะลงทุนเท่าไหร่ ทางบริษัทผู้ผลิตต้องออกค่าใช้จ่ายในการโฆษณาประชาสัมพันธ์ให้กับองค์กรที่รณรงค์หรือองค์กรส่งเสริมสุขภาพ ให้ทำโฆษณาประชาสัมพันธ์ในมูลค่าที่เท่ากัน เช่น ถ้าจะโฆษณา 30วินาที ทางบริษัทผู้ผลิต ต้องให้งบโฆษณากับองค์กรดังกล่าว 30 วินาทีแล้วยิงโฆษณาต่อท้ายกันเลย(อารมรณ์เสียงคุณสรยุทธด้วยนะครับ) หรือถ้าโฆษณาในหนังสือพิมพ์ 1หน้า อีก1หน้าก็เป็นขององค์กรเหล่านี้ อารมณ์ เธออยู่ไหน ฉันอยู่ด้วย (555)

ผมฟังแล้วรู้สึกชอบใจ เพราะถ้าจะว่ากันตามความจริงแล้ว ในรอบทศวรรษที่ผ่านมา จะหายุคไหนที่องค์กรรัฐหรือหน่วยงานราชการจะทำโฆษณาประชาสัมพันธ์มากเท่ากับยุคที่ผ่านมา หาเทียบไม่

แล้วเรื่องแบบนี้จะมีงบประมาณเพื่อการรณรงค์สักเท่าไหร่กันเชียว คงต้องมองตากันปลิบๆ อารมณ์เองทำข้าดู

ถ้าพูดถึงผลงานการทำโฆษณาของหน่วยงานรัฐที่โดนใจผู้ชมมากที่สุดต้องปรบมือให้ สสส. ชุด จน เครียด กินเหล้า นับว่าเป้นหนึ่งในโฆษณาที่ดีอีกชิ้นนึงของเมืองไทย ลูกหลานจำกันได้แม่น เอาสำนวนสำเนียงมาล้อกันเรื่อยเปื่อย ก็เรียกว่าน่าชื่นชมยิ่ง

พอคุณสรยุทธเล่าข่าวจบ คุณเอกราชก็เล่าถึง งานเซนเซอร์ตามหนังหรือละครโทรทัศน์ว่า วิธีการคิดเซนเซอร์ออกจะดูแปลกๆ สมมุติว่า เป็นฉากเอามีดจ่อคอ ตอนถือมีด ไม่ทำโมเสด พอเอามีจ่อคอ ก็เอาโมเสดมาบัง หรือฉากดื่มเหล้า ตอนถือแก้วไม่มีโมเสดบังแก้ว พอยกขึ้นแตะริมฝีปาก บังโมเสด ผมเองก้มีอารมณ์ร่วมและคิดเห็นเช่นเดียวกับคุณเอกราชว่า มันแตกต่างตรงไหน สิ่งที่บังทำเพื่อให้คนดูไม่รู้ว่า เขากำลังทำอะไรเท่านั้นหรือ ยังไม่รวมถึงเรื่องอื่นอีกเช่น บุหรี่ ดูดเสียง ตัดภาพ ผมว่ามันน่าจะมีกฎเกณฑ์อย่างชัดเจน ซึ่งดูๆก็น่ารำคราญอยู่เหมือนกัน

ผมชื่นชอบแนวคิดของท่านอาจารย์ ดร.อัมมาร์ สยามวาลาครับ และอยากจะให้เห็นผลจริงๆ

และก็ภาวนาให้ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเห็นด้วยกับท่านจัง

Create Date : 20 มิถุนายน 2550		5 comments
Last Update : 20 มิถุนายน 2550 12:46:26 น.
Counter : 2937 Pageviews.
Share Tweet