ไม่พบที่สุดของการแสวงหา จนกระทั่งมาพบจุดเปลี่ยนที่ใช่

ไม่พบที่สุดของการแสวงหา จนกระทั่งมาพบจุดเปลี่ยนที่ใช่
อบรมธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่ รุ่นพิเศษ พ.ศ. ๒๕๕๐
อายุ 33 ปี : ปริญญาโท สาขาบริหารคอมพิวเตอร์ London School of Economics

เมื่อพูดถึงนามสกุลกำลังเอก ทำให้นึกถึงพลเอก อาทิตย์ กำลังเอก อดีตผู้บัญชาการทหารสูงสุด ซึ่งในวันนี้ เราได้มีโอกาสเข้าไปพูดคุยกับคนใกล้ชิดท่านที่สุดคนหนึ่ง คุณประพุทธ กำลังเอก หรือคุณดุ๊ก ลูกชายหน้าใส ที่มีคุณแม่ คือ คุณพรสรร กำลังเอก (พระประภา)

คุณดุ๊กเติบโตขึ้นในสังคมที่แวดล้อมไปด้วยความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีและคริสต์ศาสนา เพราะเกิดที่สหรัฐอเมริกาและบินไปเรียนที่อังกฤษตั้งแต่ ๘ ขวบ จนกระทั่งคว้าปริญญาโท สาขาบริหารคอมพิวเตอร์ จาก London School of Economics กลับมาฝากคุณพ่อคุณแม่ที่เมืองไทย

แต่นาทีนี้… เขากลายเป็นต้นแบบและเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนรุ่นถัดมาให้ได้เดินตามหลังอีกจำนวนไม่น้อย แม้บางคนจะบอกว่าเขาคือหนุ่มไฮโซ ที่ไม่ค่อยชอบออกงานสังคมมากนัก แต่หากมารู้จักเขาให้ลึกซึ้งขึ้น เราจะค้นพบสัจธรรมอะไรบางอย่าง กับคำพูดที่วา “ผมเป็นคนหลุดแนว และเป็นคนเปิดกว้างทางความคิด” ซึ่งแก่นสารตรงนี่แหละ..!! ทำให้คุณดุ๊กเป็นผู้ประสบความสำเร็จในชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย

“ตั้งแต่ผมเรียนจบ ก็บินกลับเมืองไทย มาทำธุรกิจด้านเว็บไซต์ และทำด้านกีฬาฟุตวอลเล่ย์ ซึ่งเป็นกีฬาลูกผสมระหว่างฟุตบอลกับวอลเล่ย์บอล จะเล่นกันที่ชายหาด สนุกมาก แต่ยังไม่ค่อยบูมในเมืองไทย ผมจึงปิ๊งขึ้นมาว่า… คนไทยเราน่าจะมีโอกาสและมีความเป็นไปได้ในการไปคว้าแชมป์โลกในกีฬาประเภทนี้ ผมจึงบุกเบิกและก่อตั้งบริษัทนี้ขึ้น”

คุณดุ๊กได้นำทีมนักกีฬาเวียนไปแข่งขันที่ประเทศกรีซ บราซิล สเปน และอีกหลายๆ ประเทศ จนสามารถคว้าอันดับ ๔ ของโลกมาแล้ว ทั้งๆ ที่เพิ่งเริ่มทำได้เพียง ๕ ปี โดยมีคุณแม่เป็นผู้ให้การสนับสนุนมาโดยตลอด และอยู่ในฐานะผู้จัดการทีม
ทีมชาติ..!!

คุณดุ๊กได้รับการอบรมเลี้ยงดูอย่างดีจากคุณพ่อคุณแม่ที่มีฐานะดี และเกิดในตระกูลที่มีชื่อเสียง อีกทั้งยังดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานบริหารถึง ๒ บริษัท คือ บริษัทแชดไดเร็กทอรี่ (ประเทศไทย) จำกัด และบริษัทฟุตวอลเล่ย์ จำกัด

“บางคนอาจมองว่าผมเป็นคนมีความพร้อมในทุกด้าน ดูดี มีความสุข แต่ทำไมผมต้องแสวงหาอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลา”

เป็นเพราะในวัยเด็ก ขณะที่ผมนั่งดูหนังอยู่กับคุณแม่ และเห็นคนตาย ผมจึงถามคุณแม่ว่า…

“คนเราเกิดมาต้องตายหรือครับ” คุณแม่ตอบว่า “ใช่” … ผมก็ถามต่อว่า “แล้วคุณแม่ก็ต้องตายหรือ”

คุณแม่ก็ตอบว่า “ใช่ คนเราเกิดมาต้องตายทุกคน” อย่างนี้แสดงว่า อีกหน่อยคุณแม่ที่ผมรักที่สุดก็ต้องตายจากผมไป และผมก็ต้องตายด้วยงั้นหรือ ตอนนั้นทำให้ผมรู้สึกแย่ ผมร้องไห้โฮ รู้สึกเซ็งชีวิตและผิดหวังเอามากๆ จึงมีความคิดว่า งั้นโตขึ้นผมต้องรวยให้ได้มากๆ และจะเอาเงินมาทุ่มค้นคว้าหาวิธีการทำให้คนไม่ตาย อาจเป็นหุ่นยนต์

Create Date : 05 มกราคม 2555 Last Update : 5 มกราคม 2555 9:52:53 น. Counter : 395 Pageviews.		3 comments
Share Tweet