รักก็คือรัก ไม่มีอะไรมากหรือน้อยไปกว่านั้น#คือรัก ดวงตะวัน
|
|||
๗๘. ค่าของหัวใจ // กิ่งฉัตร ค่าของหัวใจ นวนิยายโดย : กิ่งฉัตร สำนักพิมพ์: อรุณ
รายละเอียด มองให้เห็นค่าของคนคนนั้น จากตัวเขา จากหัวใจเขา ไม่ใช่จากรูปกายภายนอก ไม่ใช่จากเสื้อผ้าหรือข้าวของที่เรามี ไม่ใช่จากชาติกำเนิดที่เลือกไม่ได้ หรือสิ่งที่ทำพลาดพลั้งไปในอดีต แล้วคุณจะเห็นว่า ผู้หญิงที่ไม่ใช่สาวโสดบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่ได้เลวร้ายหรือด้อยค่าเลย
เรื่องย่อเพิ่มเติม เฮ้อ ! นี่ขนาดแต่งงานกับสามีแสนดีอุ้มท้องลูกสาวคนแรกแล้ว...แม่เจ้าประคุณบุญช่องอย่าง คุณนายอลิน ยังไม่เลิกนิสัยเดิมๆเสียที แล้วยังมาจิกใช้เขาเหมือนก่อน ตล็อด...ตล็อด ปฏิคม หรือ นายตัวเปี๊ยกไม่สามารถขัดใจหล่อนได้เลย ดูเหมือนพรหมลิขิตจนทำให้เขาได้พบกับเธอ...เมื่อคุณนายอลินขอให้ปฏิคมซื้อของขวัญวันเกิดรับขวัญลูกสาวในท้องเขาจึงไปซื้อของที่ร้านขายเสื้อผ้าเด็กของ พรธาดา แม่ม่ายยังสาวสุดสวยและมีลูกติดคือ ไม้กล้า ...ปฏิคมหลงรักแม่ม่ายเข้าเสียแล้ว !!! แต่ทนายหนุ่มธรรมดาอย่างเขาน่ะหรือจะพิชิตใจพรธาดาได้ในเมื่อพรธาดามี ประสบชัย หนุ่มหล่อทายาทเจ้าของห้างชื่อดังมาติดพัน...อีกทั้งปฏิคมยังเป็นทนายความให้ประสบชัยอีกด้วย ในขณะที่ นายประกอบ ตาของประสบชัยกลับไม่ชอบพรธาดาเพราะพรธาดาเป็น แม่ม่าย ไม่มีค่าพอสำหรับหลานชายเขานายประกอบจึงใช้วิธีจิกกัดแบบผู้ดีกับพรธาดาให้เลิกจับหลานเขาไปเองทำให้นายประกอบเป็นไม้เบื่อไม้เมากับ กันตา พี่สะใภ้ของพรธาดาที่ต้องการให้พรธาดาแต่งงานกับผู้ชายดีๆ และบ้านของพรธาดากับกันตาก็ประสบปัญหา อันเกิดจากการกระทำของ กัลยา น้องสาวกันตาที่อิจฉาพี่น้องมาตั้งแต่เด็กๆ. ท้ายสุดแล้วประสบชัยก็ไปหมั้นกับ รติมาหรือ เอิง ทำให้ปฏิคมได้มีโอกาสได้สานสัมพันธ์กับ พรธาดาหรือ ม่ายเบอร์หนึ่ง ตามที่อลินเรียก และความรักของทนายหนุ่มกับแม่ม่ายยังสาวจะเป็นอย่างไรต่อไป
ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน อยู่ดีๆก็อยากอ่านนิยายของพี่ปุ้ย กิ่งฉัตร ขึ้นมาซะงั้น อุ้มสมก็เลยหยิบ ค่าของหัวใจ มาอ่านซ้ำเป็นครั้งที่สองแต่ก็เหมือนอ่านครั้งแรกอยู่ดี เพราะดันลืมรายละเอียดปลีกย่อยไปหมดแล้ว แหะๆ สำหรับเรื่องนี้เป็นตอนต่อจาก สูตรเสน่หานะครับ หากใครยังจำ นายตัวเปี๊ยก...เบ๊ส่วนตัวของคุณนายอลินได้เขานี่ละจะมาเป็นพระเอกในเรื่องนี้...หากใครที่ชื่นชอบสูตรเสน่หาต้องไม่พลาดเล่มนี้ ...แต่ก็สามารถอ่านแยกกันได้นะครับ... สำหรับเรื่อง ค่าของหัวใจ โทนเรื่องออกจะแตกต่างกับสูตรเสน่หา นะครับ เพราะเรื่องนี้เป็นแนวดราม่าแต่ก็ยังมีความหวานกลมกล่อมอยู่ในเรื่อง ราวกับว่ากำลังเสพน้ำตาลขมยังไงยังงั้นเลยละ ธีมหลักของเรื่องนี้ก็คือแม่ม่าย นั่นเอง...ด้วยนางเอกเป็นแม่ม่ายเรือพ่วงสามีตาย... น่าสงสารปฏิคมและ พรธาดา(นางเอก) เสียเหลือเกิน เพราะคาแรคเตอร์ของพระนางค่อนข้างเรียบๆจึงทำให้ถูกตัวประกอบที่มีคาแรกเตอร์โดดเด่นขโมยซีนไปหมด ไม่ว่าจะเป็น คุณนายอลินนายประกอบ กันตา(เจ๊ไน้) คู่พระนางออกจะโดนกลบทุกครั้งที่คุณนายอลินออก...แต่จะโทษเธอก็ไม่ได้นะก็เพราะคุณนายอลินนี่ละที่ทำให้พรธาดากับปฏิคมได้พบกัน... ตัวอุ้มสมนั้นชอบคู่รองมากกกกกคือคู่ของนายประกอบ กับ เจ๊ไน้ ซึ่งหลายๆ คนเองก็ชอบคู่นี้เรื่องราวของหนุ่มใหญ่วัยเจ็ดสิบ กับ แม่ม่ายกินผัววัยสามสิบห้าเป็นอะไรที่โดนใจสุดๆ จากแรกๆ ที่เถียงกันสุดฤทธิ์สุดเดชอย่างไม่มีใครยอมแพ้ใครกลับกลายเป็นว่านายประกอบตกหลุมรักเจ๊ไน้ซะงั้น... (นายประกอบบอกว่าชอบปากของเจ๊ไน้ฮ่าๆ ปากร้ายอย่างนี้ไม่เคยพบเจอ) ชอบฉากนี้อ่ะ... คุณรักฉัน? ตลกใช่ไหมแต่คำตอบคือใช่ ฉันเคยคิดว่าตัวเองเป็นบ้าแน่ๆ ที่นึกชอบยายแม่ม่ายปากปลาร้าท่าทางเชยเฉิ่มแต่ฉันไม่ใช่พวกหนีความจริงหรือหลอกตัวเอง ฉันเชื่อว่าตัวเองเป็นพวกยโสโอหังรู้ความต้องการของตัวเอง และทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการมาครอบครองดังนั้นคำตอบของฉันคือใช่ เขาพูดย้ำแน่นหนัก ฉันรักเธอ ตกลง ใครจะคิดล่ะว่าตาแก่เจ็ดสิบจะหวานเสียขนาดนี้...ต้องลองอ่านดูนะครับค่าของหัวใจ อีกฉากนึงที่ชอบคือซีนดราม่าสำหรับเรา พี่ปุ้ย กิ่งฉัตร เขียนซีนนี้ได้ดีมากเลยละนะ บีบคั้นอารมณ์สุดๆ...และเข้าใจหัวอกตัวตัวละครทั้งสองเลย.. กันตาเองก็ผิดหวังโกรธแม่ เข้าใจว่าแม่รักลูกสาวคนกลางมากกว่าจนทำให้เดือดร้อนมาถึงกิจการของเธอและน้องสะใภ้ หมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างจนทำเอาเธอต้องปลดปล่อยอารมณ์ใส่ผู้เป็นแม่ ในขณะเดียวกัน...กิมหงส์เองก็เสียใจ เช่นกัน ที่เป็นต้นเหตุให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ถ้าหากเธอไม่เป็นใจให้ลูกสาวคนกลางที่เห็นแก่ตัวขนาดหนักเข้ามาในบ้านก็คงไม่เกิดเรื่อง...แต่จะให้กิมหงส์ทำไงได้ล่ะ หัวอกคนเป็นแม่ ลูกก็คือลูกไม่ว่าจะกี่คนก็ตาม และไม่ว่าจะดีหรือเลว...กิมหงส์สำนึกผิด และทำเอาป่วยด้วยความเครียดไปเลยละ อั๊ว...อั๊วห้ามแล้วอาหลีมันไม่ฟัง อั๊วบอกมันว่าถ้ามันเอางานลื้อไปทำ ขอให้มันฉิบหายมัน...ไม่เชื่ออั๊ว แช่งคนหน้าด้านกะโหลกหนาอย่างนั้นมันมีประโยชน์อะไรหาม้าทำไมไม่บอกฉันหรือนุ่นว่านังหลีมันทำพิษอะไร อย่างน้อยจะได้ตั้งตัวทัน ไม่ใช่จู่ๆเขาจะฟังไม่รู้เหนือรู้ใต้อย่างนี้ ม้า...ฉันถามหน่อย ฉันใช่ลูกม้าหรือเปล่านุ่นน่ะช่างเถอะ เขาเป็นสะใภ้ ม้าคงไม่ได้ดูดำดูดีอะไรอยู่แล้ว แต่ไม้ล่ะมันไม่ใช่ลูกอาแซหรือ หรือว่าตอนนี้ม้ามีลูกคนเดียวคือนังหลี ม้าถึงทำทุกอย่างให้มันไม่เคยเห็นหัวฉันหัวหลานเลย ม้า หัวใจม้าทำด้วยอะไร ฉันอยากรู้ ทำไมม้าถึงลำเอียงนักทำไม...ทำไมม้าทำกับฉันอย่างนี้... พูดแล้วกันตาก็ร่ำไห้ทุบอกตัวเองด้วยความแค้นใจ ฉันเลี้ยงม้าไม่ดีใช่ไหมฉันมันเลวใช่ไหม มันเป็นม่ายดวงกินผัว ม้าถึงได้เกลียดฉันนัก ไม่เป็นไรเกลียดฉันไม่ว่า แต่ไม้ล่ะ มันรักอาม่ามันจะตาย เที่ยวสนุกก็บ่นอยากให้อาม่ามาด้วยกินของอร่อยก็อยากเอากลับมาฝากอาม่า หลานมันรักขนาดนี้แต่อาม่ายังฆ่ามันทั้งเป็น พรธาดาดึงมือไม่ให้กันตาทำร้ายตัวเองแต่กิมหงส์ไม่มีใครเลย นางรู้สึกเหมือนเป็นที่เกลียดชังของคนทั้งบ้าน และถ้าทำได้หญิงสูงวัยคงไปนอนกลิ้งเกลือกร่ำไห้ขาดใจตายบนพื้น ด้วยความรู้สึกผิดไปแล้ว... โดยรวมเรื่องนี้อ่านแล้วชอบมากๆอ่านเพลินรวดเดียวจบ ไม่มีจุดให้สะดุดเลยละครับ แม้จะดูเรียบๆ ได้ช่วงต้นๆแต่ก็เริ่มดราม่าขึ้น จนมากลมกล่อมอบอุ่นในช่วงปลาย ... แนะนำเลยครับ... อุ้มสม ๒๗ เมษายน ๒๕๕๖
ชอบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ
น่าสงสารนายตัวเปี๊ยกมา ได้เป็นพระเอกกะเค้าทั้งที แต่ดันโดนขโมยซีนตลอดเล่มเลย โดย: Serverlus วันที่: 27 เมษายน 2556 เวลา:17:56:07 น.
น่าอ่านจังเลยค่ะ...ดราม่า จนต่างจากสูตรเสน่หาไปเลย...
โดย: Aneem วันที่: 27 เมษายน 2556 เวลา:19:43:59 น.
ยังไม่เคยอ่านของกิ่งฉัตรเลย แต่หลายคนบอกว่าสนุก เลยอยากจะลองอ่าน "สูตรเสน่หา" ก่อน แล้วค่อยต่อด้วยเรื่องนี้...
โดย: ชบาหลอด วันที่: 27 เมษายน 2556 เวลา:20:58:56 น.
ชอบเล่มนี้มากเลยค่ะ
ดูสูตรเสน่หาจบแล้วถึงไปความหาเรื่องนี้มาอ่าน ชอบนายตัวเปี๊ยกตั้งแต่ประกบคุณนายอลินแล้ว อิอิ โดย: lovereason วันที่: 27 เมษายน 2556 เวลา:22:55:00 น.
คุณข้าวปั้น เห็นด้วยเลยครับ
คุณพุดน้ำบุศย์ ใจตรงกันครับ คุณServerlus เหอะๆ นายตัวเปี๊ยกน่าสงสารจริงๆ ครับ คุณAneem แนะนำเลยครับๆ คุณชบาหลอด อ่านต่อกันแล้วจะได้อรรถรสเพิ่มขึ้นเลยละครับ คุณloveveason ใช่ครับ อิอิ คุณSab Zab ลองอ่านดูนะครับ คุณnanaspace กรี๊ดดังๆเลยครับ โดย: อุ้มสม วันที่: 28 เมษายน 2556 เวลา:14:47:32 น.
ตอนอ่านแอบช็อคเบาๆกับคู่คุณประกอบกับเจ๊ไน้ ไม่คิดว่าคุณปุ้ยจะเขียนแบบนี้ เพื่อนๆยืมไปอ่านเขาก็เขินกับคู่นี้ค่ะ ^^
โดย: หนึ่งตะวันพันไมล์ วันที่: 28 เมษายน 2556 เวลา:16:42:56 น.
อ่านเล่มนี้ก็ยังคงชอบคุณลินค่ะ ขโมยซีนทุกคนตลอดเลย
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 28 เมษายน 2556 เวลา:21:57:21 น.
good
โดย: keng IP: 1.4.211.44 วันที่: 18 กรกฎาคม 2556 เวลา:20:56:00 น.
good
โดย: keng IP: 1.4.211.44 วันที่: 18 กรกฎาคม 2556 เวลา:20:56:47 น.
กะลังจะสอยเรื่องนี้เพราะคุณนายอลิน เลยหารีวิวซะก่อน ไปเจอรีวิวอื่นเค้าบอกเฉยๆ ไม่สนุก แต่ของอย่างนี้มันต้องพิจารณาเพิ่มเติม 5555 มาเจอวิวน้องอุ้มสมแล้ว สรุปคือ เค้าจะสอยยย!!
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 7 สิงหาคม 2556 เวลา:10:42:21 น.
|
อุ้มสม
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 231 คน [?] แฟนเพจ "อุ้มสม" Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
แต่ชอบคุณประกอบกับเจ๊ไน้มาก สองคนนี้ขโมยซีนจนเรารู้สึกเฉยๆ กับพระเอกนางเอกเรื่องนี้ไปเลย
ยังมีอลินอีกคนที่โผล่มาแจมเป็นระยะๆ คนนี้ก็ขโมยซีนอีกคน