๓๓. ทรายสีเพลิง // ปิยะพร ศักดิ์เกษม

ทรายสีเพลิง

นวนิยายโดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษม

สำนักพิมพ์ : อรุณ


รายละเอียด

เรื่องราวของหญิงสาวผู้กระหายในชัยชนะและไม่ยอมแพ้พ่าย

ศรุตาหญิงสาวผู้มีคุณสมบัติเลอเลิศ

มีทั้งความเข้มแข็งมั่นคงคละเคล้าไปกับเนื้อแท้ในจิตใจที่อ่อนละเอียดประณีต

หากวิธีการที่เธอหล่อหลอมตัวเองขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดของประสบการณ์ในวัยเด็ก

เธอจึงเฝ้าซุกซ่อนความอ่อนไหวว้าเหว่ในส่วนลึก

เอาจริตมารยาและความกระหายในชัยชนะมาฉาบหน้า

ทำให้พลังแห่งการพุ่งทะยานไปข้างหน้าของเธอมีมากจนเกินจุดพอดี

คุณสมบัติที่เลอเลิศเหล่านี้จึงกลายเป็นอาวุธ...ทิ่มแทง

ทำร้ายบุคคลผู้อยู่รอบข้างแม้กระทั่งตัวเองในที่สุด!

เรื่องย่อเพิ่มเติม

ศรุตาหรือ ทราย เติบโตมาด้วยความรักและความแค้นของ ดวงตา ผู้เป็นแม่ ด้วยศรุตาเป็นเพียงลูกสาวของ ดวงตา ที่เกิดจาด คุณศก บุตรชายของ คุณหญิงศิริแต่ทว่าคุณหญิงศิริ และ คุณศก เลี้ยงดวงตาไว้ก็เพียงเพื่อ “ร้อยเอาไว้ใช้”

ท้ายสุดแล้วดวงตาก็ทนไม่ไหว จึงพาศรุตา ไปตั้งตัวใหม่ที่อเมริกากับสามีใหม่ชาวฝรั่ง และก่อนที่จะไปอเมริกานั้นศรุตาก็ไดพบกับ บุรี หรือ พี่บี และเกิดเป็นความทรงจำที่ดีในช่วงเวลาน้อยนิด

ศรุตาเป็นผู้หญิงเฉี่ยวสวย มีเสน่ห์ดึงดูดต่อเพศตรงข้าม และ ศรุตาก็มีความทะเยอทะยาน อยากได้ใคร่มีหล่อนจึงใช้ “เสน่ห์” ของหล่อนเพื่อแก้แค้นและได้ดังปรารถนา

เมื่อกลับมาเมืองไทยศรุตาก็ได้พบกับพี่บี อีกครั้ง ต่างฝ่ายต่างก็ไม่เปิดเผยว่าตัวเองเป็นใครทำให้ต่างก็คิดว่าจำกันไม่ได้ ด้วยบุรีเป็นเพื่อนของ ฌาน ชายหนุ่มที่ใกล้ชิดกับศรุตามาหลายปีแต่ก็ยังเป็นได้เพียง “เพื่อน”

ศรุตาตั้งใจจะแก้แค้นศรวณีย์ หรือ ลูกศร น้องสาวต่างแม่ที่เกิดจาก เสาวนีย์ ภรรยาออกหน้าของคุณศกโดยมี พัชระ คู่หมั้นของลูกศรเป็นหมากตัวหนึ่ง

การแก้แค้นของศรุตาดำเนินไปได้ดังใจหวังแต่สุดท้ายหล่อนก็ไม่เหลือใคร เพราะเพลิงแค้นของหล่อนได้แผดเผาใจตัวเองจนมอดมวยมรณาด้วยไฟความความแค้น...เสียแล้ว

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

เรื่องนี้เป็นผลงานลำดับต้นๆที่สร้างชื่อเสียงให้กับ อาเอียด ปิยะพร ศักดิ์เกษมซึ่งอุ้มสมก็เพิ่งได้อ่านละครับ...เรื่องนี้ดำเนินเรื่องด้วย “ความแค้น” ของ ศรุตาหรือ ทราย นางเอกของเรา

ชอบที่ผู้เขียนเขียนเรื่องเกี่ยวกับการแก้แค้นตัวเองกลับมาแก้แค้น ชำระความแค้นของตัวเอง แต่ก็ไม่ได้เขียนให้นางเอกเป็นคนเลวไปเสียทุกเรื่อง

เนื้อแท้ของศรุตานั้นก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไรมากเพียงแค่เธอปล่อยให้ความแค้นครอบงำเท่านั้นเอง

การแก้แค้นของนางเอกมันก็สมเหตุสมผล กล่าวคือมีเหตุผลมากพอที่จะทำให้เธอเป็นคนแบบนี้ ไม่ใช่เหตุผลกะโหลกกะลา ง้องแง้ง

รู้สึกสงสารในความไร้เดียงสาของเธอเมื่อตอนเด็กเธอไปถามผู้เป็นแม่ ด้วยได้ยินมาจาก ย่าและพ่อคุยกัน “ร้อยเอาไว้ใช้แปลว่าอะไร”โอว์...อึ่ง ทึ่ง เจ็บ

ในคืนนั้นดวงตาพาลูกสาวออกจากบ้านหลังนี้ทันทีเพราะหนูทรายเองก็เพิ่งก่อคดีเพราะถูกกล่าวหาว่าผลักลูกศรลงน้ำ

การที่ศรุตาเป็นเช่นนี้การเลี้ยงดูอบรมจากผู้เป็นแม่ก็เป็นส่วนสำคัญเนื้อแท้ของดวงตาเองก็เป็นคนทะเยอทะยานอยู่แล้วเมื่อไม่ได้เป็นภรรยาคุณศกออกหน้าออกตาดังใจหวัง จึงเกิดเป็นความผิดหวังเช่นกัน ศรุตาจึงซึมซับความเคียดแค้นมาจากดวงตา

ขนาดเรื่องลูกศรตกน้ำ ดวงตายังพูดเลยว่า “ถ้าเป็นฉันมีโอกาสฉันก็จะผลักมัน”

ถ้าเพียงแต่มนุษย์จะเรียนรู้ว่ายังมีความดีงามอีกมากมายในโลกทีส่ามารถสัมผัสได้อย่างอบอุ่นมากกว่าชัยชนะ ที่ได้มาอย่างเร่าร้อนโลกนี้ก็คงมีความสุขมากกว่านี้อีกมากมายนัก

ในขณะที่ตอนจบชื่นชมเธอ...ศรุตา เธอยังเข้มแข็งได้อยู่ ชอบตอนที่มีเด็กมาคุยกับเธอบนเครื่องบิน...เป็นกำลังใจให้ศรุตาสู้ต่อไปครับ

สักวันหนึ่ง...วันนี้ทรายจะได้เติบโต...งดงาม

เป็นอีกเรื่องของคุณปิยะพรศักดิ์เกษม ที่ประทับใจเป็นอันดับต้นๆ เลยละครับ อ่านแล้วซึมซับถึงอารมณ์ของตัวละครชอบมากๆ ครับสำหรับเรื่องนี้

แนะนำครับเรื่องนี้...สำหรับผู้ต้องการค้นพบความสุขที่แท้จริงในชีวิต

อุ้มสม

๑๕ ก.พ. ๒๕๕๖

PS : ถือโอกาสเอาปกใหม่ “ทรายสีเพลิง”ที่ตีพิมพ์กับ สนพ.อรุณ มาฝากนักอ่านทุกๆคน เลยครับ (วางแผงประมาณต้นเดือน มีนาคม)

หน้าปกเป็นบ้านของพี่บีที่ทรายจดจำได้ในวัยเด็กครับ ส่วนดอกไม้ก็ใช้ดอกพิกุล ที่ทั้งสองคนมีเรื่องดีเบตกันยืดยาวใต้ต้นตอนที่โตแล้วและต่างฝ่ายต่างก็ทำเป็นจำกันไม่ได้

สวยครับJ




Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2556
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2556 20:14:36 น.
Counter : 3217 Pageviews.

8 comments
  
นิยายในดวงใจอีกหนึ่งเรื่องเลยค่ะ
ชอบเรื่องนี้มากๆ
ปกใหม่ต้องรีบหามาไว้ในครอบครองอย่างด่วนเลยค่ะ ^^

โดย: lovereason วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:22:30:12 น.
  
ตอนอ่านชอบ แต่ตอนนี้ลืมรายละเอียดแล้วค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:22:51:17 น.
  
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ อ่านนานแล้ว รู้สึกจะเคยพูดถึงไว้ในบล็อกด้วย ขัดใจอยู่นิดตรงที่มีความรู้สึกว่าศรุตาควรรับผลจากการกระทำของตัวเองบ้าง ไม่ใช่แต่สำนึกผิดอย่างเดียว ลูกศรซึ่งเหมือนตายเปล่าเลย เพียงเพื่อสนองตัณหาและความแค้นของศรุตา แถมทิ้งท้ายไว้ด้วยว่าอีกหน่อยพี่บีก็คงยกโทษให้ศรุตาได้ การที่คนๆ หนึ่งถึงขั้นตายในลักษณะเหมือนสูญเปล่า น่าจะกลายเป็นบาปฝังใจของคนที่เป็นต้นเหตุไปตลอดชีวิต คิดถึงนิยายสมัยก่อน อาจไปบวชชีตลอดชีวิตอะไรแบบนั้นน่ะค่ะ แต่นี่ไม่มีอะไรลงโทษศรุตาเลย นอกจากพี่บีโกรธ (ซึ่งต่อมาในอนาคตก็คงหายโกรธ) กับตัวเองสำนึกผิด จบ แต่ก็นะคะ ในชีวิตจริงอาจเป็นอย่างนั้นก็ได้
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:1:20:46 น.
  
ลืมไป ปกใหม่สวยมากเลยค่ะ
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:1:21:36 น.
  
เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านสักรอบเลยค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:10:41:49 น.
  
เล่มนี้ไม่ได้ซื้อเก็บเลยค่ะ เพราะเคยดูละครแล้ว ตอนนั้นหมิวเล่น ชอบค่ะ และเห็นด้วยกับความเห็นของคุณกุลธิดาค่ะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:12:55:45 น.
  
เรื่องนี้สอยเวอร์ชั่นที่พิมพ์กับดับเบิ้ลนายน์ ปกไม่สวยเท่ากับของอรุณ

เราว่าเรื่องนี้ร้ายที่สุดก็ย่ากับพ่อของทรายนั่นแหละ ประกอบกับแม่ที่เป็นคนทะเยอทะยาน พูดไม่คิดต่อหน้าลูก ลูกเลยออกมาเป็นแบบนี้

ในละครความร้ายของนางเอกนี่ซอฟท์กว่าในหนังสือ จำได้ว่าในหนังสือนางเอกเหมือนเป็นโรคจิต ตอนอยู่เมกาชอบไปยุ่งกับคนที่มีครอบครัว ทำให้ครอบครัวเขาแตกแยกด้วย

ไม่ค่อยชอบใจตรงที่นางเอกไม่ได้รับผลกรรมเท่าที่ควรอย่างที่คุณกุลธิดาว่า

โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.8.182 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:13:14:47 น.
  
ชอบสำนวนคุณปิยะพรอยู่แล้วครับ สำหรับเรื่องนี้เคยดูก่อนอ่านครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:14:14:10 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อุ้มสม
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 231 คน [?]



แฟนเพจ "อุ้มสม"
กุมภาพันธ์ 2556

 
 
 
 
 
10
16
18
19
20
21
25
 
 
All Blog