๑๐. พี่เลี้ยง // ทมยันตี

พี่เลี้ยง

เขียนโดย : ทมยันตี

สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม

รายละเอียด

เมื่ออยู่ไกลใจเราถวิลหา พอเห็นหน้าเขาก็หนีลี้หลีกหาย

เสียดายใจคร่ำครวญหวนมิวาย เขามาหน่ายรักเล่ห์เสน่ห์ลวง

ทางชีวิตข้างหน้าจะเป็นฉันใดก็แล้วแต่หากเธอรู้ดีว่า

เธอจะมี ‘พี่’ คอยเลี้ยงดูให้ความเอื้ออาทรตลอดนาน

ในความผิด ความถูกแห่งทางชีวิตข้างหน้า

จะมีคนแนะแนวทาง จะมีคนปลอบประโลม จะมีคนรักคนอภัย

อย่างพี่ อย่าเพื่อนและอย่างคนรัก

รักของสัตยา สำหรับ ‘คุณเร’ แล้วคือทั้งหัวใจ

ใจขณะลมหายใจของคุณเร แทบเรียกได้ว่ามี ‘พี่ชาย’ ติดอยู่เป็นนิจ

ได้เห็นอีกสักนิดเถิดจอมขวัญ ให้สมวันที่คะนึงด้วยแหนหวง

จะเก็บรักเก็บอาลัยไว้ในทรวง ไม่ให้ใครได้ล่วงได้รู้เลย

เรื่องย่อเพิ่มเติม

เรไร หรือ ‘คุณเร’ เติบโตมาพร้อมกับสัตยา หรือ ‘พี่ชาย’ ของคุณเรนั่นเอง ซึ่งคุณเรเป็นเด็กผู้หญิงน่ารักช่างเอาอกเอาใจ ออดอ้อนออเซาะ และมักจะเล่นกับพี่ชายอยู่เสมอซึ่งทั้งสองปะทะคารมกันมาตั้งแต่เด็ก จนเกิดเป็นความผูกพัน...

ทุกครั้งที่สัตยาและเรไรทะเลาะกันคุณสุรางค์ แม่ของสัตยามักจะเข้าข้างเรไรอยู่เสมอเพราะคุณสุรางค์เป็นทั้งเพื่อนและแม่บ้านของ คุณระริน ผู้เป็นแม่ของคุณเร และการที่คุณสุรางค์มาอาศัยใบบุญของคุณระรินนี้ทำให้บรรดาเพื่อนสนิทหลายคนคิดว่าคุณสุรางค์ต้องการปอกลอกคุณระริน โดยใช้สัตยาเป็นเครื่องมือ ๑ในบรรดาคนที่คิดเช่นนี้คือ คุณบงกช

คุณบงกชเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของคุณระรินและมีลูกชายชื่อ โชติวัน ซึ่งทั้งโชติวัน สัตยา และคุณเรต่างก็เป็นเพื่อนเล่นกันมาแต่วัยเยาว์

และเมื่อโตขึ้นโชติวันก็รักคุณเรและขอคุณเรหมั้นซึ่งสัตยาทำทีว่าตนเองชอบ เวณิกา เป็นสาวตาคมของคุณเร...ทั้งทีตามจริงมิได้เป็นเช่นนั้น

ความรักของสัตยาและคุณเรบริสุทธิ์และเกินกว่าที่คนนอกจะรู้ได้...ความรักของ ‘พี่’ ที่คอย ‘เลี้ยง’ น้องสาวมาตั้งแต่เยาว์วัย และตลอดไป...

ความรู้สึกส่วนตัวหลังอ่าน

คงไม่ต้องพูดมานักครับสำหรับเรื่อง“พี่เลี้ยง” ด้วยว่าเป็นผลงานของป้าอี๊ด ทมยันตี ที่หลายคนต่างรู้จักดี...

ตัดสินใจซื้อเรื่องนี้มาเพราะชื่นชอบหน้าปกครับและที่สำคัญเล่มขนาดกลางๆเล่มเดียวจบไม่หนามาก เลยลองซื้อมาอ่านดูละกันเพราะผลงานของทมยันตี(และอีก๓นามปากกา) บางเรื่องที่เราเคยอ่านก็ไม่ค่อยโดน คิดว่าคงจะนำมาอ่านอีกครั้งในอนาคตเผื่อจะมีความรู้สึกแบบใหม่...ตอนนี้เราอาจจะเด็กไปก็เป็นได้...

กลับเข้าเรื่องพี่เลี้ยงละกัน

เคยได้ยินชื่อเรื่องนี้มานานในตอนแรกเมื่อได้ยินชื่อ “พี่เลี้ยง” เราคิดว่าเรื่องนี้คงประมาณว่าพระเอกมีลูกติดนางเอกมาคอยดูแลลูกพระเอกกระมัง...ซึ่งเราคิดผิดโดยสิ้นเชิง!

ประจวบเหมาะกับอยากอ่านนวนิยายที่พระนางผูกพันกันมาตั้งแต่เด็กจึงหาเรื่องนี้มาอ่านและอ่านต่อด้วยเรื่อง คำมั่นสัญญา (ซึ่งจะเขียนรีวิวต่อจากเรื่องนี้)และเพิ่งมารู้ว่าพี่เลี้ยงนี่ละคือคำมั่นสัญญาภาคแฮปปี้เอ็นดิ้ง

ก่อนจะอ่านเรื่องนี้ผู้ที่แนะนำก็มิใช่ใครที่ไหนเลย...คุณแม่ของอุ้มสมนั่นเองแต่คุณแม่ไม่เคยอ่านหนังสือและไม่ค่อยได้อ่าน จึงได้แต่ดูละครซึ่งคุณแม่ก็เล่าให้ฟังว่าเรื่องนี้น่ารัก ละครสมัยโอ วรุฒ เล่นกับ ต้อม รชนีกรสนุก น่ารัก

สัตยาหรือ “พี่ชาย” ของคุณเรแสนจะกวนโอ๊ย ยั่วโมโห กวนประสาท แกล้งคุณเรได้ทุกเมื่อ และทุกครั้งก็จะโดนแม่ว่าเสมอว่าไปรังแกน้อง ส่วนคุณเร ก็แสนจะน่ารัก ช่างออดอ้อนออเซาะพี่ชายมีหรือใจพี่ชายจะไม่ละลาย

ชีวิตของคุณเรนั้นโชคดีที่มี“พี่” คอย “เลี้ยง” และเฝ้าดูแลตั้งแต่เด็กจนโตเชื่อว่าผู้หญิงหลายคนที่อ่านคงแอบอิจฉาคุณเรเป็นแน่

ส่วนตัวโชติวันก็เป็นพระรองที่แสนดี ผิดจากนายบุรณะ ในคำมั่นสัญญาแอบสงสารโชติวันในตอนท้าย...แต่ถ้าไม่พบจุดจบเช่นนั้นพระนางก็อาจจะไม่สมหวังกันเป็นได้

เรื่องนี้เป็นนวนิยายอีกเรื่องที่สร้างความอิ่มเอมและความประทับใจให้กับเรา ซาบซึ้งในความรักความผูกพันของ พี่ชาย-คุณเรอ่านแล้วมีความสุข และเชื่อว่าเรื่องนี้คงอยู่ในใจของนักอ่านหลายคนเช่นกัน !

อุ้มสม

๑๒ ม.ค. ๒๕๕๖

ท้ายสุดนี้ขอแสดงความยินดีกับคุณ“ทมยันตี” ด้วยนะครับ ที่ได้รับการเลือกให้เป็นศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์

ป.ล.แวะไปคุยกับอุ้มสมได้ที่แฟนเพจ

https://www.facebook.com/bassaumsom

ครับผม !!

Create Date : 13 มกราคม 2556 Last Update : 13 มกราคม 2556 8:48:13 น. Counter : 12074 Pageviews.		11 comments
Share Tweet