๙๓ - ลับแลลายเมฆ ; ปิยะพร ศักดิ์เกษม -

ลับแลลายเมฆ

นวนิยายโดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษม

สำนักพิมพ์ : อรุณ

รายละเอียด

ชีวิตและความคิดของคนบางคนคล้ายมีฉากบังตาต่อเมื่อเลื่อนสิ่งกั้นขวางนั้นออก ความจริงที่อยู่หลังลับแลก็ปรากฏชีวิตที่อยู่แต่ในร่องในรอยจึงผันเปลี่ยน

จากความผ่องแผ้วกลายเป็นความโสมม

จากความอบอุ่นกลายเป็นความรวดร้าวและหนาวเยือก

จากความสูงส่งราวล่องลอยอยู่บนปุยเมฆกลายเป็นเพียงซากที่เคยถูกเหยียบย่ำจนต่ำต้อยติดดิน

ทว่า...

ชีวิต...ก็ต้องดำเนินต่อไป

ต้องดิ้นรนจนหลุดพ้นจากการเป็นผู้ถูกกระทำ

หลุดพ้นเพื่อยืนหยัดและกลายเป็นผู้ชนะให้ได้ในที่สุด

เรื่องย่อเพิ่มเติม

ในเร็ววันนี้...นภนภางค์ ก็จะได้เข้าพิธีแต่งงานกับ ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดซึ่งเป็นถึงทายาทแห่งตระกูลเชิญอิสราชัยแล้ว เธอคือสาวน้อยบริสุทธิ์ อ่อนต่อโลก ขาว ใส สะอาด บอบบาง ...ทว่านี่ก็เป็นเพียงเบื้องหน้าหากฉากหลังของนภนภางค์อันยากจะลบลืมเลือนไปนั้น ช่างน่าอดสูยิ่งนัก ! เมื่อนภนภางค์แต่งงานไปเธอก็ได้แต่สงสัยว่าทำไมตัวหล่อนจึง “กลัว” การที่จะร่วมรักกับสามียิ่งนักคล้ายดังว่ามีสิ่งๆ หนึ่งมาสะกิดถึงความหลัง ที่เธอพยายามจะนึก...แต่ก็นึกไม่ออก รวมไปถึงอาการฝันร้ายที่มีมาเป็นครั้งคราว และความกลัวของหล่อนก็สร้างความไม่พอใจให้กับสามีทางนิตินัย...มีเพียงพี่ชายที่แสนดีคนนึงเท่านั้น ที่จะคอยอยู่เคียงข้างน้องฟ้าคนนี้

มันตา...แอบรักน้องสาวคนนี้...นภนภางค์ มาตลอด แต่ก็ได้แต่แอบรักเพราะนภนภางค์ก็มีคู่หมายแล้ว และเมื่อนภนภางค์ต้องเผชิญกับปัญหาที่ถาถมเข้ามาพี่มันตาคนนี้ก็จะคอยอยู่เคียงข้างเสมอ เมื่อมันตาได้รับรู้ “ความจริง” ของนภนภางค์ในอดีตน้องฟ้าถูกทารุณ ย่ำยีทั้งร่างกายและจิตใจ จากฝีมืออันหยาบช้าของบุรุษเพศ เขาก็ตั้งใจจะปิดมันซ่อนมันไว้ ณ ลับแลแห่งนี้ ภายใต้ท้องนภาที่สวยสดสว่างจ้า เพราะมายากเกินที่จะยอมรับ...บางทีการที่นภนภางค์ไม่ต้องรับรู้อาจจะเป็นทางออกที่ดีกว่า

กฤตมั่นใจว่าเขาเลือกเฟ้นหาคนรัก หาหญิงสาวที่จะมาร่วมใช้ชีวิตคู่กับเขาใช้นามสกุล “เชิญอิสราชัย” กับเขา ได้ดี นภนภางค์บริสุทธิ์ทั้งกายและใจ สวยงามบอบบาง น่าทะนุถนอม เขาเลือกที่จะใช้ “สมอง” มากกว่า “หัวใจ”แม้ว่ากฤตจะมีใจให้ใครอีกคนนึงก็ตาม...

จีรณาบอกกับตัวเองว่าอย่าเสียใจ...อย่าเสียใจที่คนที่หล่อนรักมากที่สุดไปแต่งงานกับคนอื่น เพียงเพราะภาพลักษณ์หล่อนไม่มี เปรี้ยวจี๊ดสมชื่อแอร์โฮสเตสสาวสุดแรงอย่างเธอ...ไม่รู้ผ่านมือชายมากี่คนไม่คู่ควรกับการเป็นสะใภ้เชิญอิสราชัยหรอก !

ดาวสาวโรงงานการศึกษาน้อยอย่างเธอ จำต้องมารับกรรมอันเกิดจากสันดานต่ำช้าของชาย ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานด้วยกัน หลายๆคนดาวไม่มีวันยอมแพ้ ! เธอจะฟ้องฟ้องร้องให้ถึงที่สุด รอวันที่มีชัย...วันที่ผู้ชายเลวๆพวกนั้นจะได้รับผลกรรมที่ตนก่อไว้

หลากหลายเรื่องราวของเพศแม่ ที่ถูก บุรุษเพศ ซึ่งถือว่าตนเหนือกว่า...กระทำการย่ำยีทั้งกายและใจ

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

หยิบเรื่อง“ลับแลลายเมฆ” ของ ปิยะพร ศักดิ์เกษม นักเขียนในดวงใจของอุ้มสมอีกท่านมาอ่านซ้ำเป็นรอบที่สอง (แต่ก็เริ่มลืมรายละเอียดเยอะจึงเหมือนเป็นการทบทวนด้วย) ก็เลยนำมารีวิวด้วย เช่นกันครับ...ซึ่งจัดว่าเป็นผลงานของอาเอียด ปิยะพร ที่อุ้มสมชอบมาก เป็นลำดับต้นๆ เลย

เนื้อเรื่องย่อๆก็อยากที่เขียนไว้ในคอลัมน์ เรื่องย่อเพิ่มเติม นี่ล่ะครับ ...เรื่องราวของนางเอกที่ถูกย่ำยีมาตั้งแต่เด็กแต่พอโตมาก็จำอะไรไม่ได้ เธอมักจะฝันร้าย และกลัวการร่วมรักกับสามีทางนิตินัยก็จะมีเรื่องให้ลุ้นๆ กันว่าวัยเด็กของนภนภางค์นี่ประสบเคราะห์กรรมอะไรมาบ้าง

เป็นนวนิยายที่ผู้เขียนเขียนไว้หลายปีแล้วครับแต่เนื้อเรื่องก็ยังคงร่วมสมัย...ปัญหาที่ได้ใส่ไว้ในเรื่องก็ยังมีอยู่มากมายในปัจจุบันจัดว่าเป็นอุทาหรณ์สอนใจหญิงสาวทุกๆ คนได้เลยครับ

หน้าปกพิมพ์ใหม่ครั้งนี้อาจจะให้ความรู้สึกสวย หวาน โรแมนติกแต่ผิดคาดเลยนะครับ...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หนักเอาการเลย

ผู้หญิงทั้งสามคนในเรื่องนี้คือ นภนภางค์ จีรณา และ ดาว ล้วนแต่ตกเป็นเหยื่อให้เพศชายกระทำการย่ำยี...ซึ่งเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้กับทุกๆคน ไม่จำเป็นต้องเป็นพวกการศึกษาน้อยยากจน เลยสักนิด...

ชอบชื่อเรื่องด้วยครับ กว่าจะได้ชื่อที่สอดคล้องกับเรื่องที่สุดคือ “ลับแลลายเมฆ”นั้น อาเอียด ปิยะพรได้คิดไว้หลายชื่อเลยทีเดียว...และเราก็รู้สึกว่าชื่อเรื่องนี้ก็มีมนต์ขลังให้ชวนอ่านมาก

เป็นเรื่องที่หนักมากๆ เลยละครับ ดังนั้นใครที่ไม่ชอบเรื่องหนักๆ เรื่องไม่กล้าพอก็อย่าเพิ่งอ่านเลยครับ ...แต่อยากให้นักอ่านทุกคน ได้อ่านผลงานสะท้อนสังคมอันละเมียดละไม เรื่องนี้จริงๆ ครับ ...ไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมถึงได้รางวัล

ชอบแนวคิดของผู้เขียนที่ใสไว้ในเรื่อง กล่าวถึง ผู้หญิงที่ถูกข่มขืนแล้วรอดชีวิตมาได้ และยัง “สู้”ต่อไป ...คุณไม่ใช่เหยื่อของคนพวกนั้น แต่คุณคือ “ผู้โชคดีที่รอดชีวิต”

ภาษาที่ใช้ก็สวยและละเมียดละไม ตามแบบฉบับปิยะพร ศักดิ์เกษมเลยครับ รวมไปถึงบทอัศจรรย์ที่แม้จะมีไม่มากแต่ก็บรรยายด้วยถ้อยคำที่ไพเราะ เป็นอีกเรื่องที่อุ้มสมค่อยๆ อ่านเพราะอยากเก็บรายละเอียดได้ครบ ซึ่งก็อ่านได้เพลิดเพลิน และชวนลุ้นที่จะเปิดบทต่อๆไป ในการสืบหาความจริงถึงอดีตของนางเอก

อ่านแล้วรู้สึกรันทดสลด หดหู่ ทีเดียวครับ...และก็ได้แง่คิดมากมาย

ตัวละครที่ชอบมากๆก็คือ หมอมันตา ซึ่งพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างนางเอกไปตลอด แม้ว่านางเอกจะเป็นอย่างไรก็ตาม...ซึ่งจัดว่าเป็นผู้ชายที่แสนดีที่ได้เป็นพระเอก หากเปรียบชีวิตของนภนภางค์ต้องพบแต่เรื่องเลวร้ายจนกลายเป็นความมืดดำ ...มันตาก็คือแสงแห่งความรัก ความห่วงใยที่ทำให้ชีวิตของนภนภางค์ได้พบกับแสงสว่างโชติช่วงเรืองรอง

ชอบตอนที่มันตาร้องเพลง“ฤดูที่แตกต่าง” ท่อนหนึ่ง ให้นภนภางค์ฟัง ซึ่งเป็นเพลงโปรดของอุ้มสมด้วย “แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหนทีใจเจ็บจนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่ บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหายไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู”

บางฉากบางตอน ในช่วงหลังๆนั้นได้ว่า “อินจัด” และ เกิด “อารมณ์ร่วม” เลยละครับ ...

อยากให้ทั้งผู้ชายและ ผู้หญิงได้อ่านเรื่องนี้จริงๆ ครับ หากอ่านแล้วเป็นอุทาหรณ์สอนใจให้ฝ่ายหญิงได้ ให้เกิดการตื่นตัว และระวังตัว รวมไปถึง ทำให้ฝ่ายชายเกิดความ “ละอายใจ” ในสิ่งที่กระทำการย่ำยีกับ “เพศแม่”ของพวกเขา...อุ้มสมก็คิดว่านิยายเรื่องนี้คงทำหน้าที่ของมันได้ดีอย่างสมบูรณ์ที่สุดแล้วครับ

ชอบมากและประทับใจมากเลยครับผม

อุ้มสม

๒ มิถุนายน ๒๕๕๖






Create Date : 02 มิถุนายน 2556
Last Update : 2 มิถุนายน 2556 19:34:47 น.
Counter : 11273 Pageviews.

13 comments
  
สวัสดีครับน้องอุ้มสม
เรื่องนี้หลายคนบอกว่าหนัก แต่เป็นเรื่องที่ชอบมากๆเรื่องหนึ่งเลยครับ ทั้งพลอตเรื่อง และการตั้งชื่อเรื่องได้อย่างมีเสน่ห์และไพเราะมากๆ อีกเรื่องที่ชอบพอๆกันของคุณปิยะพรก็คือ ในวารวันครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 2 มิถุนายน 2556 เวลา:19:48:18 น.
  
ชื่อเรื่อง หน้าปก ชวนอ่านมากๆเลยค่ะ ยังไม่เคยลองอ่านงานของคุณปิยะพรเลยค่ะ ถ้าจะลองคงจะลองเล่มนี้แหละ
โดย: Aneem วันที่: 2 มิถุนายน 2556 เวลา:20:08:01 น.
  
เป็นอีกเรื่องที่ผมชอบ
โดย: Boyne Byron IP: 115.87.198.188 วันที่: 2 มิถุนายน 2556 เวลา:21:14:39 น.
  
เป็นอีกเรื่องที่ปิยะพร ศักดิ์เกษม เขียนดีมาก
แต่เป็นเรื่องที่แทบจะไม่อ่านซ้ำเลย มันหดหู่ สลดใจมากจนไม่อยากอ่านซ้ำ

โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์ วันที่: 2 มิถุนายน 2556 เวลา:21:38:02 น.
  
เป็นเรื่องที่ชอบมาก เพราะมันกระแทกใจเหลือเกิน....และยังคงเห็นคดีแบบนี้ในหน้าหนังสือพิมพ์ อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ...แล้วที่ไม่เป็นข่าว จะมีอีกสักเท่าไรกันเล่า

เรื่องนี้สงสารนางเอกมาก ยังดีที่ผู้เขียนสร้างมันตา ไว้ให้กับเธอ ทำให้เนื้อเรื่องไม่หดหู่เกินไปนัก

อ้อ อ่านเล่มนี้จบ หลงรักเกื้อคุณทันทีเลยค่ะ
โดย: Serverlus วันที่: 2 มิถุนายน 2556 เวลา:22:46:10 น.
  
อ่านแล้วชอบ คนเขียนกล้าดี และทำให้เรื่องที่น่าจะหดหู่มาก แต่อ่านแล้ว รับได้ทุกอารมณ์ค่ะ คนเขียนเก่ง
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 3 มิถุนายน 2556 เวลา:12:43:28 น.
  
เรื่องนี้ไม่ได้ซื้อ เพราะคิดว่าอ่านแล้วคงจิตตกมากกว่าน่ะค่ะ ทุกเสียงที่รีวิวบ่งบอกว่าเรื่องนี้หนักจริงๆ
โดย: Sab Zab' วันที่: 3 มิถุนายน 2556 เวลา:17:55:25 น.
  
เนื้อหาหนัก สะท้อนสังคม แต่เขียนได้อ่อนโยน

อีกเล่มที่คล้ายๆกันคือ คาวน้ำค้าง ของกฤษณา อโศกสิน
โดย: ถั่วฝักยาวสีขาว IP: 125.25.118.180 วันที่: 3 มิถุนายน 2556 เวลา:20:35:52 น.
  
อ่านแล้วรู้สึกรันทดสลด หดหู่ ทีเดียวครับ...และก็ได้แง่คิดมากมาย...จริงเลยค่ะคุณอุ้มสม

จำได้ว่าตอนอ่านนี่รู้สึกหดหู่มากกกก สงสารนางเอกค่ะ


ส่วนตัวแล้วชอบ ในวารวัน มากกว่าค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกว่า อบอุ่น ละมุนละไม ดีจัง
โดย: คอเล่า วันที่: 5 มิถุนายน 2556 เวลา:12:58:26 น.
  
อ่านรีวิวมาก็หลายเรื่อง...เจอรีวิวที่โดนใจก็บ่อย...แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้อ่านงานของปิยะพรส้ากกะที ยังหาฤกษ์หาชัยไม่ได้ 555
โดย: ชบาหลอด วันที่: 5 มิถุนายน 2556 เวลา:19:21:21 น.
  
เรื่องนี้ชอบมาก เขียนได้ดี แต่พี่อ่านรอบเดียวนะ อ่านแล้วหดหู่ เศร้าซึม
โดย: katwan IP: 103.6.165.2 วันที่: 6 มิถุนายน 2556 เวลา:17:33:34 น.
  
คุณสามปอยหลวง ใจตรงกันครับอาจารย์ ชอบในวารวันมากๆ เช่นกัน

คุณAneem แนะนำเลยครับผม

คุณBoyne ชอบเช่นกันครับ

คุณฟ้าใส เห็นด้วยเลยครับ

คุณServerlus หมอมันตาน่ารักมากๆ เลยละครับ

คุณพุดน้ำบุศย์ ผู้เขียนเก่งจริงๆ ครับ

คุณSab Zab

คุณถั่วฝักยาวสีขาว ยังไม่เคยอ่านคาวน้ำค้างเลยครับ

คุณคอเล่า ชอบในวารวันมากกว่าเช่นกันครับ หรือนั้นอบอุ่น อารมณ์ละเมียด เย็นใจ

คุณชบาหลอด ต้องหาอ่านให้ได้เลยค้าบบ

คุณkatwan หดหู่จริงๆ ครับ
โดย: อุ้มสม วันที่: 9 มิถุนายน 2556 เวลา:17:42:31 น.
  
เป็นเรื่องที่ชอบมากอีกเล่มเลยค่ะ คุณอุ้มสม เศร้า สลด หดหู่ อ่านแล้วจิตตกไปหลายวัน
แถมเป็นเล่มแรกของคุณปิยะพร ศักดิ์เกษมที่อ่านด้วย ทำให้ต้องไปหาเรื่องอื่นมาอ่านอีก ชอบสำนวนคุณปิยะพรค่ะ
โดย: แม่นางท่องยุทธภพ วันที่: 27 ตุลาคม 2556 เวลา:0:46:05 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อุ้มสม
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 231 คน [?]



แฟนเพจ "อุ้มสม"
มิถุนายน 2556

 
 
 
 
 
 
3
4
5
6
7
8
10
11
12
14
17
19
21
23
25
26
27
28
29
 
 
All Blog