วามเวหน

นวนิยายโดย : ศรีสุรางค์

สำนักพิมพ์ : พิมพ์คำ

รายละเอียด

ชาติก่อนพลั้งผิดด้วยกรรมหนักนัก

ชาตินี้จักครองคู่กันได้หรือไม่

หลายร้อยปีเนิ่นนานผ่านมาครุฑหนุ่มรูปงามเฝ้ารอหญิง ผู้เป็นที่รักอยู่เสมอ

หญิงสาวจากไปทิ้งไว้เพียงดวงใจที่แหลกสลายของเขา

แต่ปาฏิหาริย์ไม่อาจเพิกเฉยต่อหัวใจรักอันยิ่งใหญ่

เขาได้กลับมาพบเธออีกครั้งแต่ในร่างของหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง

เขาควรจะดีใจหรือเสียใจที่เธอไม่อาจจำเขาได้

เพราะสิ่งที่เขาฝากไว้ในรอยอดีตไม่ได้มีเพียงแค่รักหวามไหว

แต่เป็นชีวิตของเธอที่เขาเป็นคนพรากไปด้วยตนเอง

พลังแห่งรักจะชักนำให้ทั้งคู่กลับมาสานสายใยรักอีกครั้งได้หรือไม่

ในเมื่อเขาและเธออยู่ต่างภพต่างกาลเวลา และต่างเผ่าพันธุ์...

มาร่วมพิสูจน์อุบัติการณ์รักข้ามภพที่จะครองใจคนมีรัก

ให้สยบแก่อานุภาพอันยิ่งใหญ่ที่กาลเวลาหรืออุปสรรคใดๆ ก็มิอาจกั้น

เรื่องย่อเพิ่มเติม

ความผิดพลั้งอย่างหนักหนาเกินที่จะอภัยได้ของเขา...ต้องทำให้เขาทนทุกข์ทรมานเยี่ยงนี้นับ ๔๐๐กว่าปีแล้ว วาม ไม่มีความสุขเอาเสียเลยกับการมีชีวิตอยู่...แต่ทว่าหัวใจแตกสลายไปนานแล้ว เขาเฝ้ารอคอย จาร์ตี คนรักสาวซึ่งเป็นนาค...ต่างเผ่าพันธุ์กับเขาและได้จากขอไปนานอย่างไม่มีวันหวนคืนกลับมา...แต่เกิดจากการกระทำของเขาผู้ซึ่งพรากชีวิตนางไป ! ...

แก้วกัญญ์คือหญิงสาวที่ทั้งเพียบพร้อมและสมบูรณ์แบบเป็นที่สุดแต่ทว่าเธอยังไม่มีคนรักเสียที เป็นเพราะว่าเธอเป็นฝ่ายผิดกั้นหัวใจของตนเองมิให้รักใคร...จนกระทั่ง แก้วกัญญ์ได้พบกับเขา...วาม เธอก็รู้สึกผูกพันและไม่ปิดกั้นประตูหัวใจตนเอง...เหมือนกับผู้ชายคนอื่นๆ

แต่ทว่าแก้วกัญญ์กลับจำเรื่องราวในอดีตของตนไม่ได้เลย เธอได้แต่ถามวาม ซึ่งวามก็ลังเลและละอายใจที่จะตอบ เพราะบาปของเขาที่กระทำต่อแก้วกัญญ์นั้นหนักหนาสากรรจ์ยิ่งนัก

อีกทั้งภพนี้ก็ยังมีเรื่องราววุ่นวายต่างๆถาถมเข้ามา ทั้งเรื่องของการถูกลอบทำร้ายของแก้วกัญญ์ซึ่งเป็นของฝ่ายตรงข้ามแห่งเผ่าพันธุ์ครุฑ...เหรา และ นาค นั่นเอง !

แล้วชาตินี้พญาครุฑหนุ่มและมนุษย์สาวอดีตพญานาค จะสมหวังในรักแท้ฤๅไม่...ทุกอย่างนั้น ‘กรรม’ เป็นตัวกำหนดและเป็นผู้ตัดสิน!

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

อุ้มสมได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของ“ศรีสุรางค์” มานาน และจากนักอ่านหลายๆ ท่าน แต่ก็ไม่เคยได้ลองอ่านงานของเธอเสียทีจนกระทั่งตัดสินใจลองเรื่องนี้...วามเวหน เรื่องล่าสุดของศรีสุรางค์เพราะชื่อเรื่องไพเราะน่าสนใจ ปกสวย อีกทั้งยังตีพิมพ์กับพิมพ์คำซึ่งหาซื้อได้ง่าย...ผลปรากฏมาว่าไม่ทำให้ผิดหวังและต้องของฝากเนื้อฝากตัวเป็นแฟนคลับคุณศรีสุรางค์เลยครับ

เรื่องนี้เป็นภาคต่อมาจาก “เพลิงสีน้ำเงิน”ซึ่งเป็นเหตุการณ์ก่อนหน้า และ “อมาล” พระเอกเรื่องเพลิงสีน้ำเงินนั้นเป็นสหายรักของ “วาม” พระเอกเรื่องวามเวหนเรื่องนี้นี่เองแต่อุ้มสมก็ยังไม่ได้อ่านเพลิงสีน้ำเงิน เพราะหาซื้อได้ยากแต่ก็ยังอ่านวามเวหนได้สนุก เพลิดเพลิน และรู้เรื่องครับ...ดังนั้นไม่ต้องอ่านเพลิงสีน้ำเงินก่อนก็ได้

เล่าเรื่องย่อๆของพาร์ตอดีตนะครับ ก็คือว่า พระเอกของเรา “ท่านวาม” เป็นพญาครุฑ ดันพบรักกับ“จาร์ตี” นาคสาวชั้นสูง ที่มีเวทย์มนตร์สามารถจำแลงเป็นมนุษย์ได้ วามจึงเข้าใจว่าจาร์ตีเป็นมนุษย์และต่อมาเมื่อจาร์ตีจะเผยความจริง จึงกลับร่างเป็นพญานาคดังเดิมแต่ทว่าก็สายเกินไป เพราะท่านวามไม่รู้และก็สังหารคนรักอย่างโหดเหี้ยมแล้ว...บาปครั้งนี้เป็นรอยบาปที่ลบไม่ออกและฝังอยู่ภายในจิตใจของท่านวามตลอดมา วามจึงให้คนเรียกเขาว่า “เวหน”ตามที่สหายรักเรียก เพราะไม่อยากนึกถึงเหตุการณ์ในครานั้น(อันเป็นที่มาของชื่อเรื่อง วามเวหน)

และมาถึงภพปัจจุบัน...๔๐๐ ปีต่อมา ที่มนุษย์โลก วามยังคงเป็นพญาครุฑผู้ยิ่งใหญ่แต่ทว่าจาร์ตีนั้นมาเกิดใหม่เป็นคนธรรมดานามว่า “แก้วกัญญ์”แม้ว่าแก้วกัญญ์จะมีจิตผูกพันและสิเน่หาต่อเขา แต่หล่อนก็จำเรื่องราวในอดีตไม่ได้...แล้วความรักครั้งนี้จะสมหวังหรือ?

บอกได้คำเดียวครับว่าสนุกมาก (กอไก่ ร้อยล้านตัว) ไม่ผิดหวังเลยทีเดียว...อ่านแล้ววางไม่ลงชวนติดตามตลอด ภาษาของผู้เขียนสวย งดงามด้วยวรรณศิลป์ ไพเราะ สละสลวยสมคำร่ำลือ

เป็นแนวแฟนตาซีไทยแท้บุกป่าหิมพานต์ มีสัตว์ในวรรณคดีไทยมากมายโผล่มาให้เราได้สัมผัสซึ่งก็เป็นแนวที่อุ้มสมชอบเลยครับ (ชอบแฟนตาซีไทยแท้ มากกว่าแฟนตาซีเมืองนอก)ยิ่งช่วงกลางเรื่องเป็นต้นไป หลังจากที่นางเอกไปหิมพานต์ ยิ่งสนุกเข้าไปอีก

ผู้เขียนเขียนได้ดีมากๆครับ อ่านแล้วอิน...ได้อารมณ์ไปจริงๆ โดยเฉพาะกับพระเอกอุ้มสมอินกับตัวละครตัวนี้มาก เพียงแค่เสียคนที่รักไปก็เศร้ามากพอแล้วแต่นี่ต้องสูญเสียคนที่รักอันเกิดจากน้ำมือของตัวเองความเสียใจยิ่งมากล้นเป็นร้อยเท่าพันทวี แล้วก็ประทับใจในตัวพระเอกเพราะหลังจากนั้น เขาก็ถือศีล ไม่กินเนื้อสัตว์อีก และเลือกที่จะเรียนแพทย์เพื่อรักษาโรคให้กับผู้อื่นทุกๆ แขนง เขาเปลี่ยนสถานะตนเองจาก “ผู้ล่า” กลายเป็น“ผู้รักษา” และก็ตามดูแลปกป้อง นางเอกในภพปัจจุบันไปทุกที...สัมผัสได้กับความหวานละมุนแบบละเมียดละไมครับ

นอกจากนั้นสิ่งหนึ่งที่ผู้เขียน ต้องการ “สื่อ” ผู้อ่านได้รับ “สาร” ก็คือเรื่องราวของ“กฎแห่งกรรม” กรรมเป็นตัวกำหนดชะตาชีวิตของทุกคน ทุกตนทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นล้วนเป็นเหตุเป็นผลทั้งสิ้น...เหตุจากกรรม อันทำให้เกิดผลผู้เขียนถ่ายทอดผสมผสานไปกับนิยายรักได้อย่างไม่น่าเบื่อและลงตัว

ชอบไอเดียของผู้เขียนที่ว่าพระนาง ต้องมาฆ่ากันเอง เกิดมาต่างเผ่าพันธุ์ ฝ่ายหนึ่งเป็นผู้ล่าฝ่ายหนึ่งเป็นเหยื่อ นั้นเป็นเพราะผลกรรมในชาติก่อนอีกชาติ ที่ทั้งคู่ได้กระทำไว้

อีกทั้งผู้เขียนยังสอดแทรกเรื่องราวของพระพุทธศาสนาพระไตรปิฎกหรือจะเป็น เรื่องราวของชาดก ได้อย่างกลมกลืนจนเป็นมนต์ขลังให้ชวนหลงใหล...อุ้มสมชอบตอนที่พระฤๅษีเทศนาธรรมให้กับวามและแก้วกัญญ์มาก

อ้อ ! ชื่นชมผู้เขียนอีกอย่างนึงครับ...ตัวละครบางตัวออกมาไม่มากแต่ทำให้น่าสนใจ และชื่นชอบ

ยังมีตัวละครที่ทำให้เรื่องเบาลงซึ่งก็คือ “โมนี่” บุตรสาวของสหายรักของท่านวาม ที่แสนจำน่ารัก ฉลาดเกินวัย น่าเอ็นดูชอบกินดอกไม้...ไม่ยากเลยที่ผู้อ่านจะรักเด็กน้อยคนนี้

หรือจะเป็นตัวละครที่เป็นคนสนิทของแม่พระเอกซึ่งก็คือ“ปราญชลี” ออกมาไม่มาก แต่ได้ใจไปเลยครับ ...แอบอมยิ้มนิดๆ ด้วยนะ

กระซิบคนเขียนว่า...อย่างอ่านเรื่องของ“นายอู อรชุน” สักเรื่อง ได้เป็นพระเอกบ้างคงจะสนุก แล้วก็อยากอ่านเรื่องของ “ปาล”ทหารครุฑหนุ่มเจ้าเล่ห์ ด้วยครับ...สรุปว่าชอบตัวละครหลยาตัวเลย ฮ่าๆ

และคาดคิดว่าในอนาคตคงจะต้องหาเพลิงสีน้ำเงินมาอ่านให้ได้

สุดท้ายนี้ขอมอบบางส่วนของบทกลอนไพเราะสละสลวย ที่คุณศรีสุรางค์ ได้ใส่ไว้ใน “วามเวหน” มาฝากเพื่อนๆ นักอ่านทุกคนครับ

บาปบรรพ์บาดลึกถึงวิญญาณ์

แก้วตาอภัยพี่ได้ฤๅไม่

รักเดียวถนอมแนบหฤทัย

ฤๅไกลเกินกลับ...ลับชั่วกาล

(ศรีสุรางค์๒๕๕๖)

แก้วกลัวกอดกกให้ คลายกลัว

ไหวหวั่นฤทัยรัว ปลอบน้อง

นวลเจ้าดุจนวลบัว นวลนุ่ม นวลเอย

ป้องปีกพี่ปกป้อง ปกน้องในฝัน

(ศรีสุรางค์ ๒๕๕๕)

จริงๆยังมีอีกมากมายหลายบทนะครับ...แต่ขอยกตัวอย่างมาเพียงเท่านี้ละกัน...ไพเราะจริงๆครับนานทีจะเจอนิยายที่งดงามด้วยวรรณศิลป์ และรสวรรณคดีไทยแท้ๆ อิ่มจริงๆ ครับ

สุดท้ายจริงๆแล้วครับ...ไม่มีอะไรจะพูดมากกว่าคำว่า สนุกมาก ครับ อ่านดูเถิดไม่ผิดหวังแน่นอนครับ

อุ้มสม

๒๔ มิถุนายน ๒๕๕๖