เกมรักนักสืบ
นวนิยายโดย : สาริน
สำนักพิมพ์ : อรุณ
รายละเอียด
ไม่เข้าถ้ำเสือแล้วจะได้ลูกเสือมาได้ยังไง
เพราะการหายตัวไปของ อรนภาดาราสาวเจ้าบทบาท ที่กำลังเป็นที่นิยม ไม่มีร่องลอย ไม่มีหลักฐาน ไม่มีผู้รู้เห็นเดือดร้อนถึง บัวบูชา นักสืบสาวสวยแห่งสำนักงานนักสืบบุศยาต้องออกโรงตามล่าหาความจริง
ผู้ต้องสงสัยคือทัชภูมิ คนรักของดาราสาว ชายหนุ่มบุคลิกดี ที่ภายนอกแสนอบอุ่นแต่เบื้องหลังอาจน่ากลัวจนขนหัวลุก เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เจ้าของโรงแรมหรูและหล่อขั้นเทพ อย่างเขาจะเป็นฆาตกรใจโหด เชือดแฟนตัวเองมาแล้วถึงสองหน
หญิงสาวจึงต้องปฏิบัติการลับๆแบบเฉพาะกิจ แทรกตัวไปในทุกพื้นที่...แม้กระทั่งหัวใจของฆาตกร ถ้าจำเป็น ! แต่ยิ่งเข้าใกล้หัวใจเธอเองนั่นแหละกลับยิ่งพัวพันกับฆาตกรหน้าหล่อจนยากที่จะถอนตัว
แล้วบัวบูชาจะทำอย่างไรกับหัวใจที่เริ่มเป็นปฏิปักษ์กับหน้าที่กันล่ะ
เรื่องย่อเพิ่มเติม
นอกจากเป็นเชอร์รี่ นางแบบสาวน่ารัก นิสัยดี สุดเซ็กซี่แล้ว อีกฉากหนึ่ง...เธอก็คือ บัวบูชานักสืบสาวแห่งสำนักงานนักสืบบุศยา ! ...และงานล่าสุดที่ได้รับก็ทำให้บัวบูชาต้องบุกไปถึงภูเก็ต...เพื่อสืบล่องรอยการหายไปของ ดาราสาวเจ้าบทบาทชื่อดัง...ที่สังหรณ์ใจว่าจะเป็นฆาตกรรมที่เกิดจากฝีมือของ คนรักของดาราสาวเอง !
เขาคือ ทัชภูมิ ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์เจ้าของโรงแรมสุดหรู ที่ภูเก็ต ...เขาเป็นแฟนกับ อรนภา ดาราสาวที่จะเลิกกันแล้ว...ทว่าอรนภาก็หายตัวไปและพักนี้เขาก็ต้องพบกับผู้หญิงแปลกหลายๆ คนไม่ว่าจะเป็น น้องสาวของเลขาหนุ่มคือ กรกนกหรือจะเป็นผู้หญิงที่เขาเพิ่งพบอีกสอนคนคือ เชอร์รี่นางแบบสาวที่อ้างตัวว่า เป็นเพื่อนสนิทของอรนภา ที่พยายามเข้าใกล้เขาทุกครา และ ข้าวแต๋นแม่บ้านบ้านนอกเสียงเหน่อ ที่พยายามจะออกห่างจากเขาแต่ก็จำต้องพบกันบ่อยครั้ง
งานนี้บัวบูชาเหนื่อยหนักแน่กับการไปสืบคดีนี้ เพราะนอกจากผู้ต้องสงสัยจะมีมากหน้าหลายตาแล้วแต่คนที่น่าสงสัยที่สุดคงไม่พ้นทัชภูมิ...เจ้าของโรงแรมหนุ่มรูปหล่อ...บัวบูชาจึงต้องสวมบทบาทถึงสอง เพื่อทำภารกิจครั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นนางแบบสุดเซ็กซี่ หรือแม่บ้านจอมโก๊ะ...และเจ้าของโรงแรมหนุ่มก็มีแววจะรู้ทันเสียด้วย
แต่ที่แย่ไปกว่านี้คือเธอดันรักว่าที่ฆาตกรนี่สิ !
ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองในนวนิยายชุดสะดุดรักนักสืบ จากสำนักพิมพ์อรุณนะครับ ...(หากใครสนใจอ่านรีวิวเรื่องก่อนหน้านี้ในนิยายชุดเดียวกัน จิ้มไปที่บล็อกเบอร์ ๙๐ ได้เลยครับ) โดยมาถึงเรื่องนี้นั้นเป็นเรื่องของการสืบหาคนหายที่สังหรณ์ใจว่าจะเป็นการฆาตกรรมเลยละ !
ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยว่าอยากจะข้ามไปอ่านเรื่องที่ ๓ ก่อนเลยครับ คือ สืบรักละลายใจ เพราะจากที่อ่านสืบลับลิขิตรัก มานั้น ทำเอาเราอยากอ่านเรื่องราวของคู่กัด เจ้านายจอมโหดนักสืบจอมโก๊ะ ในเล่มจบมาก ...แต่สุดท้ายก็อ่านเรียง
และบอกกับตัวเองว่าคิดถูกแล้ว...เพราะเรื่องนี้ก็สนุกไม่เบา!
เรื่องย่อๆ ก็ประมาณว่าดาราสาวชื่อดังที่เป็นแฟนกับพระเอกหายตัวไป (แต่จริงๆ เลิกกับพระเอกแล้วแล้วไปคบกับน้องชายพระเอกแทน) นางเอกเป็นนักสืบคือ บัวบูชา ก็คิดว่าเป็นฆาตกรรมจึงเริ่มลงมือสืบสวนด้วยตนเอง โดยลุยภาคสนามมาถึงภูเก็ต
ยังจำต้องปลอมตัวเป็นถึงสองบทบาท !
ข้าวแต๋น...สาวสุพรรณเสียงเหน่อ มาเป็นแม่บ้านในโรงแรม ท่าทางบ้านนอกซื่อๆ ดูท่าว่าจะทำให้สืบเรื่องราวของพระเอกผู้ต้องสงสัยได้สะดวกและยังมีเหตุให้ต้องพบกับพระเอกบ่อยครั้ง นอกจากนั้น พระเอกยังเอายายข้าวแต๋นนี่มาเป็นไม้กันหมา
เชอร์รี่...นางแบบสาวสุดเซ็กซี่อ้างตัวว่าเป็นเพื่อนสนิทของอรนภา โดยต้องเล่นบทตามตื้อ ตามตอแย พระเอก...และพระเอกก็ไม่ค่อยชอบผู้หญิงประเภทนี้พอดีด้วยสิ!
เราแอบฮาตอนที่นางเอกโมโหในใจนะที่พระเอกเลือกที่จะหายายแม่บ้านข้าวแต๋น แทนที่จะเลือกนางแบบสาวอย่างเชอร์รี่ (ฮา...)
ผู้ต้องสงสัยก็ยังมีอีกมากไม่ว่าจะเป็น เลขาพระเอก น้องสาวเลขาพระเอก น้องชายพระเอก รวมไปถึงตัวพระเอกอีกอีกทั้งก่อนหน้านี้หลายปี แฟนสาวคนแรกของพระเอก ก็ยังเสียชีวิตไปแล้วด้วยอุบัติเหตุอันทำให้พระเอกเสียใจมาก ...แต่อุ้มสมเดาถูกด้วยนะ ว่าใครเป็นฆาตกร
เรื่องนี้จะเน้นเรื่องของการสืบสวนและความรักของพระนางที่ออกไปทาง คอเมดี้ สนุกสนาน มีให้หัวเราะได้ในหลายๆ ฉาก (ในเรื่องของการสืบสวนนั้นอุ้มสมให้คะแนนเรื่องนี้มากที่สุด ในบรรดา ๓ เรื่อง)
ใครชอบเรื่องที่พระเอกนางเอก ฉลาด รู้เท่าทันกันนั้น น่าจะชอบเรื่องนี้ล่ะครับ เพราะพระเอกนั้นเกือบๆจะจับได้ตล๊อด ตล๊อด ว่าเชอร์รี่ กับข้าวแต๋น คือคนๆ เดียวกัน...และยายนางเอกก็ไหลลื่นไปได้ทุกครั้ง
สุดท้ายขอตินิดหน่อย(ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง) แต่เป็นเรื่องของตัวประกอบนามหนึ่งที่ออกเพียงไม่กี่ตอน บทไม่เด่น ไม่มีความสำคัญ แต่ทำเอาคนอ่านงงเพราะไม่รู้ว่า ชื่ออะไรกันแน่? ... บทนึงชื่อ มยุรา บทต่อมาชื่อ มยุรีสลับชื่อนี้ไปมา สองสามบท ...ทำเอาเรางงนะเนี่ย ...ซึ่งตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าชื่ออะไรแน่ฮ่าๆ
ชอบครับเรื่องนี้...ไม่หนามากอ่านได้เพลินๆ สบายๆ รวดเดียวจบเลยครับผม
อุ้มสม
๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
ส่วนชื่อ มยุรา กับมยุรี...ทำไมตอนอ่านไม่ได้สังเกตนะ