๑๓๗ - น้ำใสใจจริง ; ว.วินิจฉัยกุล -
น้ำใสใจจริง

นวนิยายโดย : ว.วินิจฉัยกุล

 

รายละเอียด

เหมือนทุกครั้งที่ฟังเพลงนี้จากกีตาร์ผสมเสียงร้องคลอเบา ๆ

ภาพความเป็นจริงตรงหน้ามักเลือนหายไปชั่วขณะ

ผมยังจำได้ถึงวันเวลาในอดีต

เมื่อเรายังมีความทุกข์ความกังวล และเหนื่อยหนัก

น้อยกว่าเวลานี้อยู่มากมันเป็นช่วงเวลาที่หลาย ๆ คน

คงยอมรับว่าเป็นเวลาที่ดีที่สุดของชีวิต

เมื่อเราผ่านพ้นความไร้เดียงสาอย่างเด็กมาแล้ว

แต่ก็ยังไม่เคยชินกับความขมขื่นลำเค็ญของวันเวลาแห่งความเป็นผู้ใหญ่

เรามีวันเวลาระหว่างกลาง-วันของวัยหนุ่มสาว

เอาไว้เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของเรา

 

เรื่องย่อเพิ่มเติม

ความรัก ความผูกพัน...ที่เกิดจาก น้ำใสใจจริงน้ำแห่งมิตรภาพทีจะไม่มีวันเลือนจางห่างหายไปจากใจของพวกเขา และ เธอ...

แม้ว่าในช่วงปี ๑ ของนิสิตนักศึกษาอย่างเขาและเธอ ที่สอบติดในวิทยาลัยแห่งใหม่ และอยู่ต่างจังหวัด...ปัญหาต่างๆชวนให้วุ่นวายนักก็ค่อยๆ ตามมา ไม่ว่าจะเป็น ไฟฟ้าดับบ่อย ไม่มีน้ำใช้ แถมน้ำยังเป็นน้ำบาดาลอีกสารพัดปัญหาล้วนชวนให้นิสิตจากเมืองกรุงอยากจะลาออก กลับไปยังบ้านของตัวเองยิ่งนัก

แต่ด้วยเวลาที่ใช้ชีวิตร่วมกัน...นอนด้วยกัน...อยู่หอเดียวกันจนผูกพันกันยิ่งนัก ก็ทำให้บังเกิดความทรงจำดีๆ ขึ้นมามากมายและสุดท้ายพวกเขาและเธอก็ได้รู้ว่า...ช่วงเวลาที่อยู่ที่นี่ เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตแล้วล่ะ!เพราะทั้งร่วมทุกข์...ร่วมสุข หัวเราะ...ร้องไห้ สมานฉันท์...ทะเลาะมาด้วยกันทั้งสิ้น

 

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

ด้วยความที่อุ้มสมเกิดนึกอยากอ่านงานของอาจารย์วินิตา...หรือว.วินิจฉัยกุล นักเขียนชั้นครูอีกท่านที่อุ้มสมนับถืออย่างยิ่ง จึงหยิบเรื่องรักเบาๆใสๆ ระหว่างผองเพื่อนหนุ่มสาวเล่มนี้ มาอ่านและรีวิวละกัน

“น้ำใสใจจริง”เป็นเรื่องราวความรัก ความผูกพัน ระหว่างมิตรภาพหนุ่มสาว ที่เกิด ณวิทยาลัยแห่งนี้...เป็นรุ่นแรก รุ่นเบิกเบิก เลยทีเดียวเพราะด้วยความที่วิทยาลัยอยู่ต่างจังหวัด เพิ่งเปิดทำการสอนเป็นปีแรก ทำให้มีอะไรหลายต่อหลายอย่างที่เกิดปัญหากับทุกคน จนบางทีก็คิดจะท้อหนีไปเรียนที่อื่น ...แต่สุดท้ายด้วยน้ำใสใจจริง ของพวกเขาและเธอ ก็ไม่ทำให้พวกเขาและเธอลืมเลือนความทรงจำดีๆที่มีให้กันมา เรื่องหลายต่อหลายเรื่องที่เครียดในวันนั้น...เมื่อนำกลับมาเล่าระลึกถึงกลับรู้สึกขบขันยิ่งนัก ...เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของหนุ่มสาวเหล่านี้เลยทีเดียว!

เป็นนวนิยายรักใสๆ สมชื่อ “น้ำใสใจจริง”กว่า ๔๖๑ หน้า ที่อุ้มสมอ่าน ไม่ได้รู้สึกเบื่อเลยสักนิดด้วยความที่มีตัวละครมากมายหลากหลาย จึงได้เห็นเรื่องราวของตัวละครทุกตัวอ่านสนุกทั้ง ๙ ตอน เลยละครับ เป็นนิยายอารมณ์ดีอีกเรื่องที่อยากแนะนำอ่านแล้วได้ทั้งหลากหลายอรรถรส ไม่ว่าจะเป็น เสียงหัวเราะ ความซาบซึ้ง ความรัก เมื่ออ่านจบแล้วก็อมยิ้มอย่างมีความสุขทำเอาอุ้มสมอยากใช้ชีวิตนิสิต นักศึกษาขึ้นมาทันที ! และยังรู้สึกว่าผูกพันกับทุกตัวละครในท้องเรื่องมากมาย...ไม่ว่าจะเป็น

โจม... หนุ่มลูกทุ่งนักกรีฑา ...ที่แม้ว่าหนุ่มๆ หลายต่อหลายคนจะให้ความสนใจกับดนตรีสากลเล่นกีตาร์ไฟฟ้า ...แต่โจมก็ยังคงเป่าขลุ่ยต่อไป หาอะไรทำในแบบของเขาที่ไม่เหมือนใคร...และแทบจะไม่มีใครเหมือนทั้งการเข้าไปในป่าเพื่อดู สัตว์ประหลาดโจมเป็นคนซื่อ จริงใจ ตามแบบฉบับหนุ่มบ้านนอก

ครีม... สาวเมืองกรุงมีดีกรีความสวยเป็นที่หนึ่ง ! บาดใจชายทุกคน อัธยาศัยดี น่ารักเป็นมิตรกับทุกคน พ่อของครีมเป็นถึงนายทหาร ทำให้หวงลูกสาวคนนี้เป็นอย่างยิ่งด้วยคุณสมบัติทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมาทำให้มีคนรักครีมมากมาย...แต่ครีมก็มีใจให้หนุ่มลูกทุ่งอย่าง โจม คนเดียว

ทัดภูมิ ...หนุ่มหล่อมาดเท่ เจ้าชู้เป็นที่สุด (สมัยนี้ก็เรียก เพลย์บอล...คาสโนว่าตัวพ่อ) ชอบจีบหญิงเพราะความที่มาดเท่ และคารมยังคมคายเสียอีก ทำให้ทัดภูมิกระชากใจสาวๆได้หลายคนเลยทีเดียว ทว่าก็ได้เพียงระยะเวลาสั้นๆ เพราะพ่อคุณเล่นจีบหญิงพร้อมกันหลายต่อหลายคนเลยท้ายสุดสุดท้าย เพราความเจ้าชู้ ก็นำความเดือดร้อนเข้าตัวพ่อคุณจนได้

อ้อม ... อ้อมเพชรศิษย์บขส. คือสมญานามที่ทัดภูมิขนาดนามให้กับเธอ ด้วยความที่แสนห้าว ไม่กลัวใครขึ้นรถเมล์เก่งนักหนา พร้อมที่จะลุยขึ้นรถบขส. ได้อย่างคล่องแคล่วเป็นผู้หญิงในไม่กี่คน ที่ทัดภูมิไม่ได้จีบ และเกี้ยวพาราสีด้วยเลยเพราะอ้อมมีท่าทีเหมือนทอมบอย แถมตัดผมทรงกะลาครอบคล้ายผู้ชายอีกด้วย แต่แม่คุณก็ซ่าส์เกินหญิงจริงๆนี่ละ ชอบหาเรื่องผีมาเล่มให้เพื่อนๆ ฟังประจำ !

โหม่ง... หนุ่มบ้านนอกใจดี ธรรมะธัมโม รักสัตว์เป็นนักหนา เห็นสัตว์เป็นไม่ได้ พานกขุนทองมาอยู่ด้วยแถมเมื่อมาอยู่หอ ด้วยเดชะบุญก็ทำให้โหม่งได้ผูกพันกับสุนัขอย่าง เจ้าบอย

แคน... เมื่อพูดถึงโหม่งก็ต้องเอ่ยถึงนายคนนี้ด้วย...เพื่อนร่วมห้องของโหม่ง ที่นิสัยต่างกันโดยสิ้นเชิงแคนเป็นหนุ่มเมืองกรุง ใส่แว่น รักสะอาด เกลียดสัตว์ทุกชนิด บ้านเปิดร้านขายยาปากจัด จุกจิกจู้จี้ และขี้บ่นเป็นที่สุด

ป๊อ ... หนุ่มร่างอ้วน เป็นพ่อครัวหัวป่าก์ที่บ้านเปิดภัตตาคารในเมืองกรุง เมื่อมาอยู่หอทำให้ป๊อมีวิชาติดตัวมาด้วยมักจะแอบทำอาหารให้เพื่อนๆ กินในยามดึกประจำ แต่ใครว่าคนอ้วนจะรักใครไม่เป็น...อย่างน้อยหมูอย่างป๊อก็มีหัวใจละกัน

มหาบุญโปรย ... พี่มหาของทุกคนเป็นที่เคารพของทุกคน ด้วยความที่เคยบวชเรียนมาก่อน ทั้งยังจบเปรียญธรรมชอบเข้าไปเดินจงกรมในป่า ทำเอาสาวๆ ที่มาเรียนวันแรกหลงคิดว่าพี่มหาเป็นอาจารย์ !

รุ้ง ... สาวไฮโซ สวยโดดเด่น พอๆ กับครีม มาดคุณหนู เย่อหยิ่ง ถือตัว รักการแข่งขัน

หนิง ... ถูกเลี้ยงดูอย่างไข่ในหินทำให้ขี้แย อ่อนแอ ชอบร้องไห้อยู่บ่อยๆ และอารมณ์อ่อนไหว

กิ๊ก ... อดีตนางรำสมัยอยู่โรงเรียนเก่าและเมื่อจะแสดงอะไรในงานต่างๆ ก็จะนึกถึงกิ๊กเลย !

นี่ก็เป็นตัวละครหลักทั้งหมดที่เป็นนักศึกษานี่ละครับหากขาดใครไปสักคน เรื่องนี้คงจะหมดความสนุกไปเยอะเลยยังไม่ได้นับตัวละครที่เป็นอาจารย์ เป็นคนงาน และตัวประกอบอื่นๆ อีกมากมายเลยนะ...แนะนำให้อ่านเลยครับ (แต่อุ้มสมคาดว่าน่าจะมีคนเคยอ่านเรื่องนี้หลายต่อหลายคนแล้วละ)

อุ้มสมขอบอกว่า อ่านเรื่องนี้อย่างมีความสุขมากมายอ่านไปอมยิ้มไปเลยทีเดียว และก็อ่านจบลงอย่างมีความสุข ...ชอบในหลายๆ ฉาก หลาย ๆตอน แต่ละช่วงนี่แบบว่า...ฮามากอ่ะ ฮ่าๆ ฟีลกู๊ดสุดๆ

ไม่ว่าจะเป็นตอนที่โจมพาครีมไปดูสัตว์ประหลาดในป่า แบบว่าเก๋ไก๋เสียไม่มีพระเอกเรื่องนี้พานางเอกสุดสวยเข้าไปดูเหี้ย ! ครับผม (เหี้ย หรือตัวตะกวด เป็นๆ เลยนี่ละครับ...) ได้ใจมาก แบบว่าไม่เคยเห็นพระเอกเรื่องอื่นจะกล้าทำมาก่อน ๕๕๕. (อุ้มสมขออนุญาตใช้คำสามัญเลยอาจดูหยาบคายไปนิดนึง...แต่ฉบับนิยายอาจารย์วินิตา ก็ใช้คำนี้ครับ แหะๆเพราะเป็นเรื่องของวัยรุ่น ทำให้มีภาษาปากมากมาย)

หรือจะเป็นตอนที่ หนุ่มเจ้าชู้ อย่างนายทัดภูมิ ที่จีบสาวในเวลาใกล้เคียงกัน ใช้คารมในการจีบเหมือนกันทุกคน เป๊ะไม่มีเปลี่ยนสักประโยคเลย แบบว่าเลี่ยนสุดๆ...ที่ไม่ซ้ำกันก็คงเป็นดอกกุหลาบ ที่นายทัดภูมิจะให้คนละสีแถมยังอุตส่าห์ลอกกลอนไปให้สาวๆ แล้วบอกว่าพ่อเจ้าประคุณแต่งเองอีก ฮากร๊ากเลย ที่รุ้ง(๑ ในสามสาว ที่ทัดภูมิจีบ) บอกว่าเคยเห็นกลอนบทนี้มาก่อน ทัดภูมิใช้นามแฝงว่า เนาวรัตน์พงษ์ไพบูลย์ ป๊าดดด ! เล่นกวีชั้นครูเลย ๕๕๕.แบบว่าสะใจมากที่พอรถไฟชนกัน แล้วนางทัดภูมิโดนเอาคืนอย่างเจ็บแสบเลยทีเดียว...อุ้มสมชอบตอนนี้มากอ่ะเพราะกรรมยังไม่สนองทัดภูมิเพียงเท่านี้...ยังมีสาวบ้านทุ่งมาตามตื๊อพ่อเจ้าประคุณอีก!

อยากมีอีกมากอ่ะครับที่ชอบ...แต่เกรงว่าจะเล่าจนจบเรื่องเสียก่อน ท่านใดที่ยังไม่เคยอ่านเชิญชวนให้อ่านเลยครับ...รับรองว่าไม่ผิดหวังอีกทั้งยังจบลงด้วยความประทับใจ อิ่มเอม...มีความสุข แบบว่าชอบตอนจบมากมายกับเรื่องราวบทสรุปของทุกตัวละคร โดยเฉพาะคู่ของ ทัดภูมิ กับ อ้อมตอนจบนี่เป็นอะไรที่แบบว่า...ถ้าสมัยนี้คงต้องบอกว่า “น่ารักอ่ะ”

อุ้มสมขอจบการรีวิวด้วยกลอนบทนี้ จาก “น้ำใสใจจริง”

ในวัยฝันวันเยาว์ของเราผอง ข้าวสีทองดาษดาฟ้าแจ่มใส

ทุกโลกหล้าอ้าอุ่นละมุนละไม มีความรักเริงไหวในชีวา

มีวันใดไหนจะเป็นเช่นวันโน้น ความอ่อนโยนแผ่วเพรียกเหมือนเรียกหา

ให้ทบทวนหวนคำนึงถึงเวลา อย่าร้างราคืนกลับประทับทรวง

(ว.วินิจฉัยกุล)

อุ้มสม

๑๑ตุลาคม ๒๕๕๖




Create Date : 11 ตุลาคม 2556
Last Update : 30 มีนาคม 2563 22:26:50 น.
Counter : 14558 Pageviews.

19 comments
  
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย
เห็นชื่อหนังสือแล้วอยากบอกว่าเป็นอีกเล่มหนึ่งที่ถูกใจค่ะ
อ่านครั้งแรกน่าจะประมาณยี่สิบปีแล้วมั๊งคะ หยิบมาอ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อเลย
ตอนนี้กำลังกลับมาอ่านเรื่องสองฝั่งคลองค่ะ ถ้ายังไม่ได้อ่านแนะนำเลยค่ะ อ่านสนุกได้ความรู้ด้วยค่ะ
โดย: เนินน้ำ วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:11:11:00 น.
  
อ่านแล้วครับ สนุกดีทีเดียวแต่ก็ไม่ถึงกับประทับใจจนต้องซื้อเก็บ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ความชอบคงไม่เหมือนกัน
โดย: Nat_NM วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:12:03:20 น.
  
เล่มนี้เป็นเล่มขึ้นหิ้งสำหรับเรานะ ชอบมากๆๆ อ่านแล้วอารมณ์ดี เป็นเล่มที่เราซื้อเก็บสะสมด้วยค่ะ
โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.6.206 วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:13:03:32 น.
  
เคยดูแต่ที่เป็นละครตอนเด็กมากๆ มีนัท เต๋า ศรราม แคท จำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้แล้ว
โดย: kunaom วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:13:28:17 น.
  
ลอกคุณ kunaom ค่ะ นานมากแล้วจริงๆ
โดย: Sab Zab' วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:13:30:55 น.
  

เรื่องนี้ชอบมากค่ะ อ่านแล้วอารมณ์ดีเช่นเดียวกับคุณข้าวปั้นเลยค่ะ

ตอนเป็นละครสมัยศรราม ก็สนุก
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:14:24:40 น.
  
เคยอ่านและดูละครเมื่อนานแล้วค่ะ สมัยพี่เต๋ายังวัยรุ่น
สนุกทั้งหนังสือและละครค่ะ
โดย: polyj IP: 223.205.161.215 วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:16:15:13 น.
  
เล่มนี้พี่หยิบ ๆ วาง ๆ มาหลายรอบแล้วค่ะ แต่ไม่ได้อ่านสักที
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:16:26:47 น.
  
เรื่องนี้ชอบค่ะ อ่านหลายรอบเลย
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:20:49:40 น.
  
เล่มนี้อ่านเมื่อนานมาก ๆ แล้ว (น้องอุ้มสมอาจจะยังไม่เกิดด้วยซ้ำมั๊ง หุหุ)
งานของอาจารย์ไม่เคยเก่าหรือพ้นสมัยตามวันเวลาที่ล่วงเลยเลยจริง ๆ
โดย: แม่ไก่ วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:21:19:08 น.
  
ยังไม่เคยอ่านเลยค่าาา แต่อยากลองอ่านงานของ ว.วินิจฉัยกุล ดูบ้าง กะลังเลือกๆ อยู่
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:21:42:15 น.
  
เป็นอีกเรื่องที่ชอบมากๆ อ่านได้ไม่เบื่อเลย ^^
โดย: Lek IP: 27.145.158.76 วันที่: 11 ตุลาคม 2556 เวลา:22:58:45 น.
  
อ่านนานแล้วค่ะ ...แต่จำได้ว่าอ่านแล้วค่อยข้างเฉย ๆ นะคะ
โดย: Serverlus วันที่: 12 ตุลาคม 2556 เวลา:7:13:04 น.
  
ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ
เรื่องนี้ชอบมากๆเลยค่ะ

โดย: lovereason วันที่: 13 ตุลาคม 2556 เวลา:0:36:06 น.
  
ชอบเรื่องนี้เหมือนกันครับ จนได้มาอ่าน ของขวัญวันวาน ที่เป็นชีวิตนักศึกษาเหมือนกัน แต่โตขึ้นมาอีกหน่อย เลยชอบมากกว่าครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 13 ตุลาคม 2556 เวลา:15:05:14 น.
  
จำได้ว่าเคยดูเป็นละครค่ะ สมัยนั้นยังไม่เป็นหนอนหนังสือ เพิ่งมารู้เอานี่แหละว่าแต่งเรื่องโดยนักเขียนชั้นครู
โดย: คุณหนูฤดูร้อน วันที่: 13 ตุลาคม 2556 เวลา:19:52:22 น.
  
เคยดูละครค่ะ ตอนนั้นติดมาก...แต่ฉบับนิยายยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
โดย: Aneem วันที่: 14 ตุลาคม 2556 เวลา:6:40:46 น.
  
คุณ เนินน้ำ อ่านพีเรียดของอาจารย์มาหลายเรื่อง ...แต่ยังไม่เคยอ่าน สองฝั่งคลอง เลยครับ น่าสนๆ

คุณ Nat_NM , คุณ Serverlus อิอิ นิยายก็เหมือนอาหารนี่ล่ะครับ แล้วแต่ลิ้นของคนชิม

คุณข้าวปั้น, คุณกล้ายางสีขาว ขึ้นหิ้งเช่นกันครับ ...อ่านแล้วมีความสุขมากมาย

คุณ: kunaom, คุณ Sab Zab' คุณpolyj , คุณAneem ละครไม่เคยดูเลยครับ แต่รุ้ว่าดังมาก เพราะมีคนพูดถึงมากมาย

คุณ คุณหนูฤดูร้อน เป้นงานที่มีชื่อเสียงอีกรเื่องของ อ.วินิตาเลยครับ

คุณ สามปอยหลวง เล็งๆ ของขวัญวันวานไว้เหมือนกันครับอาจารย์...คงต้องลองๆ

คุณ: lovereason อิอิ..ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และคอมเม้นให้กำลังใจเ่ช่นกันครับ

คุณ หวานเย็นผสมโซดา , คุณ ~*Sing Praise*~ ลองหาอ่านดูนะครับ ไม่ผิดหวัง

คุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~ , คุณLek ชอบมากๆ เช่นกันครับ...ใจตรงกัน ^^

คุณ: แม่ไก่ เห็นด้วยเลยครับพี่แม่ไก่...ไม่ตกยุคตกสมัยเลย ^^
โดย: อุ้มสม วันที่: 14 ตุลาคม 2556 เวลา:19:15:49 น.
  
ชอบชอบชอบ ไล้ไล้ไล้
โดย: ป้อม IP: 58.97.37.61 วันที่: 11 สิงหาคม 2558 เวลา:13:13:48 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อุ้มสม
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 231 คน [?]



แฟนเพจ "อุ้มสม"
ตุลาคม 2556

 
 
1
3
4
5
7
9
10
12
13
15
17
19
21
23
24
25
26
27
28
30
31
 
 
All Blog