• สบตาเขาด้วยสายตาเป็นมิตรจริงใจ ยิ้มเล็กน้อย

• ถ้าผู้ที่เราอยากจะเข้าไปหามีอาวุโส ไม่ว่าจะด้านตำแหน่ง(ดูยศ ดูเสื้อผ้า ดูเครื่องใช้ ดูบริวาร) หรือด้านมีชื่อเสียง(เช่น ดารา พิธีกร) หรือด้านมีอายุ ก็ควรจะไหว้เขาก่อน แล้วสบตาเขาอย่างเป็นมิตรจริงใจ ยิ้มเล็กน้อย

• หากมีสิ่งเล็กน้อยใดๆที่พอจะช่วยเขาได้ ไม่ว่าจะช๊อยส์แรก หรือช๊อยส์สอง ก็ยินดีบอกอาสาช่วยเขาอย่างจริงใจ เช่น ช่วยเปิดประตูให้ ช่วยกดลิฟท์ให้ หลีกทางให้เขาเดินก่อน ให้เขาลัดคิวเราก่อน หยิบแบบฟอร์มให้ หยิบหนังสือพิมพ์นิตยสารให้ อาจช่วยเหลือกรอกเอกสารให้ ช่วยเหลือแนะนำข้อมูลให้

• หากต้องการจะพูดคุยกับเขา ควรรอจังหวะเขาว่างแล้วสบตาเขา ยิ้มเล็กน้อยก่อนเริ่มพูดคุย ควรพูดคุยเรื่องทั่วๆไปที่อยู่ตรงหน้า เช่น อุณหภูมิห้อง อากาศภายนอกขณะนี้ ข่าวหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่ตรงหน้า รสชาติอาหารที่กำลังรับประทาน หรือสิ่งที่ตนและเขากำลังสนใจมองร่วมกัน เช่นรายการโทรทัศน์ รายการบนเวที เสื้อผ้าที่วางขาย รถยนต์คันสวยที่อยู่ตรงหน้า

• รับฟังเขามากกว่าตัวเองพูด พยายามจำสิ่งที่เขาเป็นและสิ่งที่เขาชอบ เพื่อใช้เป็นประเด็นซักถามต่อไป

• พยายามอย่าขัดคอ หรือขัดแย้งคำพูดหรือความคิดเห็นของเขา แม้สิ่งที่เขาพูดจะผิด สิ่งที่เขาพูดจะไม่ตรงกับความคิดเห็นของเรา ก็ควรจะสนใจฟังเขาพูดด้วยอารมณ์ปกติ ดีเสียอีกจะได้รู้ “กึ๋น” ของเขาว่า เขารู้อะไรบ้าง ขี้โม้แค่ไหน โกหกแค่ไหน หรือชอบอะไรบ้าง

• ถ้าเราอยากจะเป็นฝ่ายเริ่มคุยบ้าง ควรคุยเรื่องที่คิดว่าเขาอยากฟัง คุยน้อยๆ คุยแบบไม่ซีเรียส แทรกข้อความขำขำในคำพูดบ้าง (ข้อความขำขำเราต้องหมั่นจดจำจากที่คนอื่นเขาเคยพูดให้เราฟัง หรือฟังและจำมาจากคุณพิธีกร ดารา หรือตลกที่พูดในโทรทัศน์น่านแหละ)

• ถ้าคำถามที่เราถาม เรื่องใดเขาคิดอยู่นาน เขาอึกอักที่จะตอบ เขาตอบเลี่ยงๆ หรือเขากลบเกลื่อนไม่ตอบ เราก็ทำเป็นลืมคำถามนั้น แล้วเสไปคุยเรื่องอื่นๆซะดีกว่าครับ

• ก่อนจากกัน อาจเสนอตัวว่าเรายินดีจะช่วยเหลือเขา หากเขาอยากจะให้เราช่วยในด้านที่เรารู้และเกี่ยวข้อง ถามเขาว่าเขาต้องการจะได้เบอร์โทร.เรามั้ย ถ้าเขาต้องการ เราก็มอบนามบัตรให้ แล้วบอกว่าเราอยากขอนามบัตรเขาบ้าง ถ้าเขาไม่มี ก็ขอจดเบอร์โทร. จดอีเมล์แอดเดรสของเขาไว้แทน

• แล้วอีก2-7วันก็ควรโทร.ไป หรืออีเมล์ไปเยี่ยมเยียนครับ…..