ขอบคุณครับ เข้าใจการ "บริหารคน" มากขึ้นเลยครับ

อยากเป็นคนที่เค้าต้องการน่ะค่ะ


แต่ทำตัวเป็นคนที่พิสูจน์ตัวเองให้คนอื่นดูว่า"เรา..ไม่เหมาะ" บ่อยๆ

แย่จัง

อืม เยี่ยมครับ

น่าเอาไปให้ผู้บริหาร บ. ผมอ่านนะ

เผื่อเขาจะคิดอะไรได้บ้าง เหอๆๆ ..

หุหุ ขอบอกว่าไม่มีความลับในองค์กรค่ะ โดยเฉพาะองค์กรใหญ่ๆ เค้าจะทราบว่ามี Special Treat กับคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งองค์กรคัดไว้แล้ว ทราบกระทั่งว่าได้เงินขึ้นพิเศษต่างๆ ที่พนักงานทั่วไปไม่ได้ และตามปกติของคนทั่วไป ก็จะมีการหมั่นไส้ ไม่ให้ความร่วมมือในการทำงาน ฯลฯ ทำให้ก่อให้เกิดการวุ่นวายในการบริหารคน และงานอยู่พอสมควร เฮ้อ ยากเจงๆ

....จากการศึกษาพบว่า องค์กรที่ประสบความสำเร็จในการรักษาคนเก่ง-คนดีไว้ ไม่ได้ดูแลพนักงานทุกคนในองค์กรเท่ากัน

องค์กรเหล่านั้นจะจัดกลุ่มพนักงานที่องค์กรต้องการดูแลเป็นพิเศษขึ้นมา (Talent Pool)....


ผมว่าเป็นความจริงในบางส่วนนะ เพราะองค์กรมีระดับของการบริหารไล่เป็นแผนภูมิต้นไม้ จึงไม่แปลกที่บุคคลบางกลุ่มจะถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มที่มี "อภิสิทธิ์" แต่จะต้องไม่ไปทำให้คนอื่นๆ ในองค์กรรู้สึกด้อยค่าลง

บทความนี้ดีครับ ทำให้ผมมองย้อนกลับมาดูที่ตัวเองเลยว่า ทำไมงานบางอย่าง ไม่ให้คนที่เขารับผิดชอบโดยตรงทำ แต่ให้ผมทำ หรืองานที่ผมควรรับผิดชอบ แต่ถูกมอบหมายให้อีกคนหนึ่งทำ เขาคงคิดว่า คนที่เขาเลือกให้ทำงานนั้นๆ คงจะสามารถทำงานให้สำเร็จและดีซะด้วย

ก้าวข้าม "บทพิสูจน์" ทั้งกำลังกาย สมอง ปัญหา คงทำให้เราเข้มแข็งขึ้น มีมุมมองที่กว้างขึ้น และสามารถอยู่ในองค์กรต่างๆ ที่มีสังคมที่แตกต่างกันได้อยู่รอดปลอดภัย พร้อมกับพัฒนาต่อไปอย่างไม่มีขีดจำกัด

เป็นบทความที่ดีนะครับ ทั้งระดับบริหารและระดับปฏิบัติการควรจะได้อ่านทั้งคู่ ยิ่งองค์กรในไทย ยิ่งควรอ่าน

เป็นเรื่องราวใหม่ๆที่เราไม่เคยรู้มาก่อนเลย นี่ถ้ากลุ่มผู้บริหารคิดได้แบบนี้ หรือมีแนวคิดที่จะทำให้ได้เหมือนในบทความนี้ ก็ดีซิคะ เราเองในฐานะ คนที่กำลังจะทำงาน (แต่ยังไม่มีงานทำ) ก็อยากพิสูจน์ให้นายจ้างเห็นว่า เค้าคิดถูกแล้วล่ะ ที่เลือกเรามาทำงานด้วย แต่จนบัดนี้ รอแล้วรอเล่า เรายังไม่ได้เป็นผู้ถูกเลือกเลยค่ะ

บางที ก็ยากจะรักษาคนเก่งไว้นะคะ ถ้าหากคนเก่งโกงนะคะ

ยังบริหารใครไม่ได้เลยครับ 555 ตอนนี้กำลังหาคนบริหารอยู่ครับพี่ ผมคงทำงานก่อนสักแป๊บน่ะครับ แล้วค่อยเรียนต่อ พี่สินสบายดีนะครับ

ป.ล. ขอโทษที่มาตอบช้านะครับพี่

มีผู้บริหารภายในองค์กรหลายแห่ง ที่ไม่พยายามรักษาคนของเขาเอาไว้ เปรียบเสมือน "ไก่ได้พลอย"
ไม่เห็นคุณค่า และพลอยเหล่านั้น ก็พยายามไปหาหน่วยงานที่ทำให้เขามีคุณค่ามากกว่า

นั่นคือความสูญเสียอย่างยิ่งใหญ่

ผมมองว่าบางองค์กรไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าผลกำไรของตัวเองครับ
ถ้าให้คุณค่ากับบุคคลากรมากกว่านี้
ความรักของบุคคลากรที่มีต่อองค์กรก็อาจจะมากขึ้น

น่าจะส่งไปให้ บรรดานายเก่าของผมจริงๆ ครับ
555


((พูดยังกะเอ็งเก๊งเก่งนะ ไอ้เอก))

เอ่อ ขอโทษนะคะ ที่เข้ามาเพราะสะดุดกับชื่ออ่ะค่ะ
อยากรู้มันมีความหมายยังไงอ่ะคะ
คือมันชื่อเหมือนชื่อเล่นเราเลยอ่า แหะๆ

หวัดดีครับ มาเยี่ยม

ผมทำงานประจำมา 2ปีแล้ว หัวหน้าจะมีการให้ลูกน้องไปทำงานต่างประเทศประมาณ 4-5 วันแล้วแต่ระยะเวลางาน ตามอายุงานประมาณ 1ปีขึ้นไป ไม่เลือกแผนก การทำงานจะเป็นกลุ่มบ้าง เดี่ยวบ้างแต่จะมีคนคอยตรวจงานอย่างน้อย 2- 3คน ทุกคนจะมีอัธยาศัยดีเป็นส่วนใหญ่ มีการบริหารแบบไทยๆ ปัจจุบันยังไม่คิดไปไหน

มาอ่าน อาหารสมองค่ะ

แวะมาเยี่ยมวันหยุดค่ะ หลังจากกลับจาก กทม.
ไปนั่งอยู่หอสมุดจุฬา ยังคิดว่าเห็นคุณสินเคยนั่งอยู่เลยค่ะ อิ...อิ...

เป็นบทความที่ดีมาก ๆ ทำให้รู้วิธีการบริหารองค์กร รู้วิธีการบริหารบุคคลให้เป็นทั้งคนเก่งและคนดี
องค์กรไหนได้ทั้งคนเก่งและคนดี องคฺกรนั้นโชคดีสุด ๆ เลย