|
|
บทที่ ๒ ตอนที่ ๑ อุบายขุนนางเฒ่า (๓)
สามก๊กฉบับคำกลอน
บทที่ ๒
ตอนที่ ๓ อุบายขุนนางเฒ่า
๖๙.วันรุ่งขึ้นลิโป้ไปตั้งแต่เช้า
จะขอเข้าถามตั๋งโต๊ะเรื่องทุกสิ่ง
พ่อบ้านบอกให้รออยู่นิ่งนิ่ง
เจ้านายนอนกับผู้หญิงตั้งแต่ดึก
ลิโป้ฟังตกใจแทบเป็นบ้า
พ่อเลี้ยงได้เตียวเสียนมากกในตึก
ยิ่งเจ็บอกฟกใจในส่วนลึก
เดินตรองตรึกถึงหน้าต่างหว่างห้องนอน
๗๐.เห็นเตียวเสียนล้างหน้าน้ำตาตก
สองหัวอกแทบแตกหักสุดจักผ่อน
พอดีเฒ่าส่งสำเนียงเสียงเว้าวอน
เตียวเสียนถอนใจกลับเข้าข้างใน
ตั๋งโต๊ะตื่นมาเจอเจ้าลูกเลี้ยง
รออยู่เพียงห้องรับแขกหาแปลกไม่
ถามว่ามีราชการหรืออย่างไร
ลิโป้ไม่ตอบแต่จ้องมองข้างหลัง
๗๑.เห็นเตียวเสียนแง้มม่านสบตาอยู่
ตั๋งโต๊ะรู้จึงขับไล่ไม่ได้สั่ง
ไม่ต้องมาให้บ่อยคอยระวัง
ศัตรูยังมากมายอย่าประมาท
ลิโป้อกแทบแยกแตกสลาย
แสนแค้นเคืองจนคล้ายใจจะขาด
แต่โง่เชลาเบาปัญญาพาผิดพลาด
จึงดูขลาดเกินไปไม่เหี้ยมหาญ
๗๒.จนวันหนึ่งลิโป้แอบมาหา
เตียวเสียนพาไปกลางสระขอเล่าขาน
ในศาลาไกลผู้คนบริวาร
แล้วร่ำไห้น่าสงสารด้วยคับใจ
ตั๋งโต๊ะว่าจะพามาตบแต่ง
แต่พลิกแพลงกลับข่มขืนเข้าจนได้
นางชอกช้ำสุดระกำในหัวใจ
วอนลิโป้ขอให้แก้แค้นที
| Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2558 |
| Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2558 16:04:29 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 412 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [