'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ หรือ'พี่'เขาจะมาบอกข่าว...จริงๆ ?(ต่อ)(โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน!) ~



มาเล่าต่อค่า...(ต้องขออภัยที่มาเสียสายเลย ฝนตกพรำ ๆ ตั้งแต่เช้าเพิ่งจะซาค่ะ)

ตอนนี้ต้องขอเล่าย้อนไปถึงช่วงที่พี่อิ้งเริ่มป่วยอีกนิดหนึ่ง...
พี่อิ้งป่วยด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ และในช่วงเวลาใกล้ๆ กันนั้นก็มีญาติห่าง ๆ อีกคนของเราชื่อพี่เกียว
เพิ่งตรวจพบว่าตัวเองเป็นมะเร็งเหมือนกัน แต่พี่เกียว...เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง

ในขณะที่พี่อิ้งเลือกที่จะรักษาตัวด้วยวิถีแพทย์ทางเลือก พี่เกียวก็เพียรรักษาตัวด้วยวิธีทางเคมี
ทั้งสองคนต่างพยายามชักชวนอีกฝ่ายให้หันมารักษาตัวตามตัวเอง แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะต่างคนต่างเชื่อมั่นในทางเลือกของตัวเอง

และเมื่อมาพบปะกันแต่ละครั้ง เธอทั้งคู่ต่างแสดงออกว่าตัวเองมีอาการดีขึ้น
และต่างปลุกปลอบให้กำลังใจกัน
ฉันค่อนข้างสนิทกับพี่อิ้ง แต่ไม่ค่อยจะสนิทกับพี่เกียวสักเท่าไหร่
แม้ในชั้นของความเป็นญาติจะใกล้และห่างพอ ๆ กัน
แต่พี่เกียวเธอมีครอบครัว มีลูกมีสามีคอยดูแล ฉันก็เลยไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเยียนหรือคลุกคลีใกล้ชิด
ได้แต่ก็รู้สึกเป็นห่วงและเห็นใจในชะตากรรมที่เธอต้องเผชิญ

ดูจากภายนอก ใครต่อใครต่างคิดว่าพี่เกียวดูจะอาการแย่กว่าพี่อิ้ง
เพราะการที่เธอต้องเทียวไปศูนย์มะเร็งในจังหวัดบ่อย ๆ
และจากการบำบัดด้วยเคมีทำให้เกิดผลข้างเคียงที่ปรากฏชัดเจนทางกายภาพ
เธอผอมมากและผมร่วง บางครั้งขาบวมเป่งทั้งสองข้าง

ในขณะที่พี่อิ้ง แม้จะดูผอมเหมือนกัน แต่การที่เธอยังดูกระฉับกระเฉง
ทำนั่นทำนี่เหมือนคนปกติ ผมเผ้าก็ยังดกดำเงางาม ก็เลยดูเหมือนว่าเธอมีอาการดีกว่าพี่เกียว
บรรดาญาติ ๆ และคนใกล้ชิดของทั้งสองคนต่างเคยปรารภกันในทำนองว่า...
คอยดูนะ ระหว่างสองคนนี้ใครจะ"หาย"ก่อนกัน...หลายคนฟันธงว่า...น่าจะเป็นพี่เกียวนะ
เพราะมะเร็งต่อมน้ำเหลืองน่าจะมีโอกาสรักษายากกว่า...หรือเปล่า?





แต่ก็นั่นแหละ...ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน อย่างที่เล่าไปในตอนแรกว่า
พี่อิ้งเกิดอาการทรุดหนักอย่างรวดเร็ว นอนโรงพยาบาลแค่เจ็ดวันก็จากไป
ซึ่งช่วงนั้นพี่เกียวก็มีอาการที่ทรง ๆ อยู่เหมือนกัน และยังพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลด้วยอาการขาบวม
แรก ๆ ญาติ ๆ แอบปิดข่าวการเสียชีวิตของพี่อิ้ง เพราะเกรงพี่เกียวจะใจเสีย
แต่หมู่บ้านเรามันเล็ก ใครเป็นอะไร ทำอะไรแป๊บเดียวก็รู้กันทั่วแล้ว...
เมื่อพี่เกียวมีอาการดีขึ้นพอสมควร เธอก็ออกจากโรงพยาบาล...เธอรู้ข่าวพี่อิ้งแทบจะวันแรกที่กลับถึงบ้านเลยทีเดียว
เธอมีท่าทีที่ปลดปลงแต่ก็พยายามปฏิบัติตัวตามคำแนะนำของหมออย่างเคร่งครัด
จนดูเหมือนว่าอาการของเธอจะดีขึ้นในระดับหนึ่ง...จนญาติ ๆ ต่างวาดหวังถึงปาฏิหาริย์

บังเอิญช่วงนั้นฉันก็มัวแต่วุ่นวายกับภารกิจส่วนตัว เลยไม่ค่อยได้ติดตามถามข่าวพี่เกียวกับใครเลย
รู้แต่ว่าแกดีขึ้น ก็รู้สึกยินดี

จนวันนั้นนั่นแหละ...

วันนั้นหลังจากที่ฉันทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้พี่อิ้งแล้ว ก็รู้สึกโล่งใจสบายใจ
คิดว่าพี่อิ้งน่าจะรับรู้และไปสู่สุคติได้...
แต่แล้ว...ตอนเย็นนั่นเอง เวลาประมาณทุ่มครึ่ง ขณะที่ฉันกำลังอาบน้ำอยู่ เสียงโทรศัพท์ที่บ้านก็ดังกรีดก้องขึ้นอีกครั้ง
คราวนี้เสียงกริ๊งดังอย่างต่อเนื่อง เหมือนมีสายเข้าปกติ
ฉันรีบล้างตัวลวก ๆ นุ่งกระโจมอกวิ่งออกมาจะรับโทรศัพท์ (เพราะตอนนั้นแม่กินข้าวเย็นเสร็จเข้าห้องนอนไปแล้ว)
แต่พอฉันวิ่งมาถึง เสียงโทรศัพท์ก็หยุดไป ฉันรออยู่พักหนึ่ง คาดว่าถ้าใครมีธุระจริง ๆ
เดี๋ยวคงโทรเข้ามาใหม่ แต่ก็ไม่มีใครโทรเข้ามาอีก ฉันก็เลยกลับไปอาบน้ำต่อ...
แว่บหนึ่งเผลอคิดว่า...เอาอีกแล้วไหมล่ะ เวลานี้เป็นเวลาที่พี่อิ้งเคยโทรมาประจำนี่นา...
แต่ก็ปัดความคิดนั้นทิ้งอย่างรวดเร็ว...






จากนั้นก็ทำกิจวัตรกิจกรรมประจำวันของตัวเองต่อตามปกติ อ่านหนังสือ ดูละคร
สวดมนต์สั้น ๆ ปฏิบัติอีกนิดหน่อย แล้วก็เข้านอนโดยลืมเลือนเรื่องของโทรศัพท์ไปเสียสนิท

แล้วคืนนั้นฉันก็ฝัน...ฝันว่าพี่อิ้งมาหาฉัน แกแต่งตัวสวยเชียว
ฉันจำรายละเอียดเสื้อผ้าแกได้ค่อนข้างชัดเจนมาก พี่อิ้งใส่เสื้อสีขาว มีลายปักเป็นรูปใบไม้สีเขียว ๆ
รอบ ๆ คอเสื้อ ใส่กางเกงขาสี่ส่วนสีออกครีม ๆ
แกจูงจักรยานมาเรียกฉันที่หน้าบ้าน เหมือนกับตอนที่เราไปตลาดด้วยกันเป็นประจำเมื่อก่อนเลย

พอฉันออกไปหาแกแกก็ต่อว่าฉันว่า "ทำไมไม่รับโทรศัพท์...รู้ไหม พี่เกียวตายแล้วนะ..."
ฉันก็ อ้าวเหรอ...แล้วแกยังพูดต่อว่า "ขอยืมตาลปัตรหน่อยสิ"
ฉันก็ถามแกว่า "พี่อิ้งจะเอาตาลปัตรไปทำอะไร แล้วหนูจะมีตาลปัตรได้ยังไงล่ะ"
พี่อิ้งก็บอก..."ก็เอาไปใช้ในงานศพน่ะสิ ตาลปัตรของพ่อเธอไง ขอยืมก่อน"
แค่นั้น...แล้วฉันก็ตื่นขึ้นพอดี

รุ่งขึ้นฉันก็ไปตลาดตามปกติ ฉันเจอพี่่ที่เขาอยู่บ้านใกล้ ๆ บ้านพี่เกียวก็เลยถามข่าว
เขาก็บอกว่าพี่เกียวอาการแย่นะ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล เมื่อวานเขาก็เฝ้ากันอยู่่ทั้งวัน
หมอเขาบอกให้ญาติทำใจแล้วว่าอาจจะไม่พ้นวันสองวันนี้หรอก...

พอสายหน่อย ฉันก็เลยชวนพี่สาว(ลูกพี่ลูกน้อง)ว่าเราไปเยี่ยมพี่เกียวกันเถอะ
และเล่าความฝันของฉันให้ฟังด้วย พี่สาวก็บอกไปก็ไป แล้วเราก็ต่างแยกย้ายไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
แต่เราก็ไปไม่ถึงโรงพยาบาลหรอก เพราะสวนกับญาติอีกคนเสียก่อน
เขามาบอกข่าวกับเราว่าพี่เกียวเสียแล้วนะ เมื่อกี้นี่เอง...

โอ๊ะโอ...ข่าวของพี่อิ้งช่างแม่นยำเสียนี่กระไร !!!






จบแล้วค่ะเรื่องเล่าจากหลังดอยของฉัน ก็อย่างที่จั่วหัวไว้ที่หัวบล็อกนั่นแหละค่ะว่า... โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านเห็นว่ามันออกแนวแปลก ๆ เหลือเชื่ออยู่สักหน่อยสำหรับตัวเอง
เพราะส่วนตัวต้องบอกเลยว่าเป็นคนไม่กลัวผี ไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีเรื่องวิญญาณอะไรนี่สักเท่าไหร่

แต่มันก็ยังมีเรื่องค้างคาใจอยู่ตงิด ๆ
ใครเป็นนักตีความความฝันช่วยบอกหน่อยเถอะค่ะว่า เจ้า"ตาลปัตร"ที่พี่อิ้งเค้าถามถึงนั่นมันหมายถึงอะไรง่ะ ?






Create Date : 20 สิงหาคม 2557
Last Update : 21 สิงหาคม 2560 12:49:01 น. 2 comments
Counter : 2535 Pageviews.
Share

 
อ่านแล้วก็ขนลุกค่ะ
พี่เค้าคงมาบอกข่าวแน่ๆเลย
บางทีก็ไม่รู้จะให้คิดว่าไง เป็นเรื่องเหนือธรรมชาติหรือลางบอกเหตุก็อาจะได้นะคะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าค่า


โดย: lovereason วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:23:47:20 น.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
เป็นเรื่องจริงค่ะคุณแม่ไก่
ขอบคุณที่มาแบ่งปันให้อ่านกันนะคะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
แม่ไก่ Diarist ดู Blog




โดย: หอมกร วันที่: 23 สิงหาคม 2557 เวลา:20:09:18 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย

รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.