'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
เรื่องของ"พ่อ" (๔)

~วัยหนุ่ม~

พ่อใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ร่มกาสาวพัสตร์นาน ๗ ปี
พอพ่ออายุครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ พ่อก็มาถึงทางแยก...
สามเณรเมื่อมีอายุครบยี่สิบปี ก็ต้องมีการ 'เป๊ก' (อุปสมบท)
เปลี่ยนสถานภาพจาก 'พระน้อย' เป็น 'ตุ๊เจ้า'
หรือจะสึกหาลาเพศออกไปเป็นคฤหัสถ์ ทำมาหากิน มีครอบมีครัวต่อไป

พ่อบอกว่า...ถึงตอนนี้พ่อเข้าใจความหมายของคำว่า...'ร้อนวิชา'...
ขึ้นมาทีเดียวเชียว
ตอนแรกพ่อก็มีอาการสองจิตสองใจอยู่บ้าง
เป็น 'ตุ๊เจ้า' ก็ดูเหมือนชีวิตจะเรียบ ๆ ง่าย ๆ สงบสบายดี
ไม่ต้องดิ้นรนไขว่คว้าอะไร...
แต่อีกด้านของความรู้สึกนึกคิดพ่อก็อยากออกไปเผชิญโลกที่กว้างกว่าขอบเขตพัทธสีมานี้มากนัก...ตามประสาวัยหนุ่ม

ที่สำคัญ...พ่อเกิดอาการ 'ร้อนวิชา'

พ่อบอกว่า...สิ่งที่พ่อได้เรียนรู้จากตุ๊พี่...จากหนังสือทั้งหลายที่พ่อได้อ่าน...มันเป็นเรื่องราวของทางโลกไปเสียมากกว่า ๘๐ %...
ซึ่ง...พ่อคิดว่า...มันน่าจะได้นำออกไปใช้ให้เกิดประโยชน์
ทั้งต่อตัวเอง... ต่อวงศ์ญาติที่เกื้อกูลพ่อมาตลอดถึง ๒๐ ปี...
ต่อชุมชนที่พ่อเติบใหญ่ขึ้นมา...และ...ตอนนั้น...
พ่อคิดไกลไปถึง...ต่อประเทศชาติบ้านเมืองเลยทีเดียว...
ด้วยช่วงนั้นเป็นช่วงที่บ้านเมืองกำลังเกิดวิกฤติทั้งทางการเมืองและทางเศรษฐกิจพอดี...(เหมือนตอนนี้เลยแฮะ)...
เกิดภาวะข้าวยากหมากแพง...ชาวบ้านต้องอยู่กันแบบกระเบียดกระเสียร
การอุปสมบทจำต้องมีเจ้าภาพ...ซึ่งต้องใช้ทุนทรัพย์มากพอสมควร...
พ่อก็เลยรู้สึกเกรงใจใครก็ตามที่จะมาเป็นเจ้าศรัทธา...

พ่อจึงตัดสินใจลาสิกขา...ออกมาเป็น 'พี่หน้อย'
(คนที่สึกจากสามเณรเรียกว่า 'หน้อย'...ออกเสียงเป็น น่อย...
หากสึกจากการเป็นพระจะเรียกว่า 'หนาน' )

เมื่อสึกแล้ว พ่อก็กลับมาอยู่ที่บ้านพ่ออุ๊ย แม่อุ๊ยเหมือนเดิม...
ช่วงแรก ๆ พ่อก็ไปช่วยญาติ ๆ ทำนาทำไร่ไปตามประสา...
ต่อมาพ่ออุ๊ยก็แบ่งที่นาให้พ่อแปลงหนึ่ง ไม่เล็กไม่ใหญ่...
กะว่าอย่างน้อยให้พ่อพอมีที่นาทำกินพอเลี้ยงตัวได้...
แต่พ่อบอกว่า...พ่อไม่ถนัดเลยกับงานทำไร่ไถนา...
เพราะพ่อโตมากับวัด เคยแต่ท่องบ่นสวดมนต์ อ่านหนังสือหนังหา...
ให้พ่อมาจับจอบจับเสียมพ่อรู้สึกเก้งก้างอย่างไรบอกไม่ถูก...
พ่อจึงได้ทำนาบนที่นาของตัวเอง...เป็นเวลา ๒ ปี...
พอให้ได้รู้ว่าอาชีพนี้พ่อทำได้ไม่รุ่งแน่...
พ่อจึงเริ่มมองหางานที่คิดว่าน่าจะเหมาะกับตัวเองในทันที

พ่อบอกว่า...พ่อโชคดีที่...ถึงแม้พ่อจะเรียนหนังสือจบแค่ชั้นประถมสี่...
แต่เมื่อได้รับการต่อยอดจากตุ๊พี่...และจากการเรียนรู้ศึกษาด้วยตัวเอง...
ผ่านทางหนังสือ...
ทำให้เมื่อพ่อไปสมัครงานในที่แรกพ่อก็ได้รับคัดเลือกเข้าทำงานทันที

พ่อประเดิมงานแรกในชีวิตด้วยตำแหน่งนายสถานีรถไฟ...
ณ สถานีรถไฟใกล้บ้าน...ไม่ใช่รถไฟโดยสารหรอก
แต่เป็นรถไฟที่ใช้ในการขนอ้อยเข้าสู่โรงงานน้ำตาลแห่งแรกของประเทศไทยซึ่งตั้งอยู่ที่อำเภอเกาะคา
พ่อได้รับเงินเดือนเดือนละ ๔๐๐ บาท...ซึ่งมากโขอยู่ในสมัยนั้น...
ในสมัยที่เกลือห่อละ ๕ สตางค์ (ขนาดบรรจุเท่ากับห่อละสิบบาทในปัจจุบัน)ก๋วยเตี๋ยวชามละหนึ่งสลึง...ผ้าเมตรละบาท...เป็นต้น

แต่พ่อก็ต้องทำงานหนักตามค่าเงินที่ได้รับ...
พ่อเล่าว่า...ทุก ๆ เช้าพ่อต้องตื่นแต่เช้า...
ขึ้นรถเลื่อนไปสำรวจรางรถไฟ...ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง เมื่อกลับมาแล้วก็ต้องตรวจเช็คจำนวนอ้อยที่จะขนเข้าโรงงานในวันนั้น...ต้องคัดแยกเกรดของอ้อยด้วย เพราะอ้อยมีหลายชนิด มีหวานมาก หวานน้อย และมีทั้งไม่หวานเลย...จริง ๆ แล้วพ่อได้รับคำสั่งให้ปฏิเสธ...ไม่รับซื้ออ้อยชนิดหลังสุดนี้ แต่พ่อก็สงสารชาวสวน ที่เมื่อขนอ้อยมาถึงสถานีแล้ว หากไม่ได้ขายเขาก็ไม่รู้จะเอากลับไปทำอะไร พ่อจึงรับซื้อทั้งหมด แล้วนำไปเฉลี่ย ๆ แทรกเข้าไปในอ้อยชนิดหวาน...
แต่ราคารับซื้อก็ต้องเป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐานที่ทางโรงงานกำหนด
ซึ่งพ่อก็ต้องหาวิธีปรับเปลี่ยนเพื่อไม่ให้ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด(โรงงานกับชาวสวนอ้อย)เสียเปรียบ
ซึ่งพ่อก็ทำได้...จนเป็นที่ยอมรับนับถือของผู้จัดการโรงงานและชาวสวนชาวไร่...

พ่อต้องทำงานทุกอย่างในสถานี เพราะทั้งสถานีมีพ่อที่ทำงานประจำอยู่คนเดียว
นอกนั้นเป็นคนงานขนอ้อยที่ทำงานรายวัน...
บางวันที่คนงานขนอ้อยขาดงาน พ่อก็ต้องลงไปขนอ้อยด้วยตัวเอง...
ตกเย็น...พ่อก็ต้องทำบัญชีสรุปยอดรับและจ่ายอ้อยเป็นประจำทุกวัน...

ในบางช่วง บางฤดูที่ไม่มีอ้อยพ่อก็ต้องทำหน้าที่ดูแลสถานี
ตลอดถึงบริเวณรางรถไฟที่อยู่ในเขตรับผิดชอบของสถานีของพ่อทั้งหมด...
ซึ่งยาวประมาณเกือบยี่สิบกิโลเมตร

ชายหนุ่มวัยต้นยี่สิบ...หน้าตาดี(พอสมควร...แหะ ๆ เดี๋ยวคนอ่านจะหมั่นไส้ว่าชมพ่อตัวเองก็ได้ )
นิสัยดี สุภาพเรียบร้อย มีหน้าที่การงานที่ดี...
จึงไม่แปลกที่...วันหนึ่ง...พ่อก็มีความรัก...
รักครั้งแรกของพ่อ...ที่ไม่ใช่กับแม่ของฉัน...












Create Date : 19 ตุลาคม 2550
Last Update : 7 ธันวาคม 2550 20:07:51 น. 11 comments
Counter : 580 Pageviews.

 
เหนื่อยแทนจังเลยคะ ...แต่ก็เป็นความสุขดีช่ายมั๊ยได้ช่วยเหลือบุคคลอื่นตามเจตนารมณ์เดิมของพ่อนะ...เขียนมาเร็ว ๆ นะคะ อยากรู้ว่าสาวใดตัดหน้าแม่ก่อน


โดย: ม่วงคราม (the violetblue home ) วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:15:42:15 น.  

 
มีคนมาเจิม ก่อน ได้งัยคะ

เดี๋ยวมาอ่านค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:15:50:25 น.  

 
อ้าว แล้วสาวใด

เป็นคนรักก่อนล่ะ

รีบมาอัพต่อนะ

จะอ่าน


โดย: botanichuman วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:17:57:10 น.  

 
หวัดดีวันหยุดครับ ขอให้มีความสุขกับวันหยุดนะครับ


โดย: boatboat วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:9:37:07 น.  

 
น่าอ่านจังนะคะแม่ไก่

อัพอีกนะตะ

จะอ่าน


โดย: เมณี วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:11:40:10 น.  

 
^
^
ขอบคุณนะคะที่ตามอ่าน
เรื่องของรักครั้งแรกนี่พ่อไม่ได้บันทึกไว้อ่ะค่ะ
ต้องค่อย ๆ แอบถามแม่

เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ


โดย: แม่ไก่ วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:14:29:42 น.  

 
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านตอนที่4 ต่อกำลังสนุกเลยค่ะ
จะถึงตอนสำคัญแล้วซะด้วยซิ จะรอนะค้า


โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:15:16:46 น.  

 
สวัสดีวันหยุดค่ะ เอาของฝากมาฝากด้วยค่ะ



โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:12:37:05 น.  

 
มาหาด้วยความคิดถึงนะคะ

ที่โน่นคงหนาวแล้ว

เมืองแปดริ้วหนาวค่ะวันนี้

สบายดีมั้ยคะ หายไป 5 วัน

อยากคุยกะคุณแม่ไก่จะแย่ เนื่องมาจากวันนี้มีบางอย่าง

จะคุยด้วยค่ะ เดี๋ยวเมล์หาค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:11:28:53 น.  

 
ได้รับ เมล์ รึยังคะ

คุณแม่ไก่คะ โมกไม่ชอบกินผลไม้ดอง ชอบแบบสด ๆๆ
มากกว่าค่ะ

อิ อิ อิ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:10:07:41 น.  

 
^
^
ขอโทษค่ะที่เที่ยวนี้ดองนานหน่อย...

เวลามันหายไปไหนหมดเนี่ย...ทำไมแม่ไก่ไม่มีเวลาเลยล่ะ งือ ๆ


โดย: แม่ไก่ วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:12:28:14 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.