|
|
รองเจ้ากรมที่ผมคิดถึง
ความหลังริมคลองเปรม
รองเจ้ากรมที่ผมระลึกถึง
"วชิรพักตร์"
เมื่อเหล่าทหารสื่อสาร ครบรอบ ๘๕ ปี พ.ศ.๒๕๕๒ ผมได้เขียนเรื่อง ท่านเจ้ากรมและรองที่ผมไม่ลืม ใน นิตยสารทหารสื่อสาร ฉบับพิเศษ ๒๗ พฤษภาคม ปีนั้น ซึ่งเป็นเรื่องของ พล.ต.ทวี จันทราทิพย์ และ พล.ต.เอิบ สุนทรสีมะ
เมื่อเวลาได้ล่วงมาอีก ๖ ปี ผมจึงระลึกได้ถึง รองเจ้ากรมการทหารส่ื่อสาร อีกสองท่าน
ท่านแรกนั้น ผมได้ร่วมงานกับท่าน ตั้งแต่ท่านเป็นบรรณาธิการนิตยสารของหน่วยเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๘ และชอบฟังท่านคุยเมื่อเวลาว่างที่โคนต้นไทร หน้าสถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก เพราะจะได้ความรู้รอบตัวมากมาย จากความเป็นหนอนหนังสือของท่าน แต่ท่านอาภัพในหน้าที่การงาน แม้จะมีผู้ช่วยเหลือแต่ก็ไม่ทันการ ต้องเป็นพันเอกพิเศษในตำแหน่งรองเจ้ากรม จนกระทั่งเกษียณอายุราชการ
ท่านเรียกผมให้ช่วยนำท่านไปติดต่อกับเจ้าหน้าที่ ซึ่งทำเรื่องราวขอรับบำนาญที่กระทรวงกลาโหมจนสำเร็จ ต่อมาเมื่อผม รับหน้าที่ผู้ช่วยบรรณาธิการนิตยสารเล่มนั้น ท่านก็เขียนเรื่องส่งมาให้เป็นประจำ โดยใช้นามปากกา "วัชรจักร" และยังได้เขียนจดหมายติดต่อคุยกันอยู่ จนถึงวาระสุดท้าย ซึ่งผมได้รับจดหมายของท่านในตอนเช้า พอถึงกลางคืนก็ได้รับข่าวโทรศัพท์ ว่าท่านถึงแก่กรรมแล้วอย่างกระทันหัน ผมได้ช่วยติดต่อแจ้งข่าวนี้ไปยังนายทุกท่านที่ยังมีชีวิตอยู่ และไปงานพระราชทานเพลิง เมื่อไม่กี่ปีนี้เอง แต่ก็ก่อน พล.ต.ทวี จันทราทิพย์ และ พล.ต.เอิบ สุนทรสีมะ
ท่านคือ พ.อ.ไพบูลย์ ศิริสัมพันธ์
ส่วนอีกท่านหนึ่ง ก็คืออดีตผู้ฝึกนักเรียนนายสิบของผมเอง เมื่อท่านเป็น รองเจ้ากรม ได้เป็นประธานการจัดงานวันทหารสื่อสารครบรอบ ๖๐ ปี ผมเป็นผู้ช่วยเลขานุการ แต่ท่านก็เรียกตัวผมไปใช้ทุกเรื่องตั้งแต่ต้นจนเสร็จงาน ท่านจะให้บำเหน็จสองขั้น ผมก็เป็นพันตรีเต็มขั้นมานานแล้ว ท่านจึงหาทางเลื่อนให้เป็นพันโท ซึ่งทำให้ผมมีคุณสมบัติสมควรที่จะเป็น พันเอกได้ ในโอกาสสุดท้ายของชีวิต
ซึ่งท่านถามผมว่า ถ้าเลื่อนเป็นพันโท คิดว่าตำแหย่งไหนจะเหมาะที่สุด
ผมบอกว่าควรจะเป็น หัวหน้าห้องสมุด ซึ่งสมัยนั้นยังสังกัด โรงเรียนทหารสื่อสาร
ท่านถามว่าจะไปทำอะไรในห้องสมุด ผมก็ว่าผมร่วมอยู่ในกองบรรณาธิการ นิตยสารทหารสื่อสาร อยู่แล้ว ตรงสายงานพอดี ท่านหัวเราะฮ่า ฮ่า
แต่ท่านกลับให้ผมได้เป็น หัวหน้าแผนกวิจัย กองวิทยาการและวิจัย กรมการทหารสื่อสาร ทำให้ผมต้องวิ่งไปหาหัวหน้ากองคนใหม่ ชี้แจงว่าผมไม่ได้มาแย่งตำแหน่งลูกน้องของท่าน ที่ล้วนแต่มีวิทยายุทธเยี่ยมยอด ในเทคโนโลยีของทหารสื่อสารทั้งนั้น
ผมว่าท่านคงจะย้ายผมไปประจำ สส.ในไม่ช้า แต่บุญหล่นทับมีการแก้อัตราของกรม เอาแผนกห้องสมุดและพิพิธภัณฑ์ มาสังกัด กองวิทยาการ กรมการทหารสื่อสาร ปีต่อมาผมจึงได้ย้ายเข้าแผนกใหม่ได้อย่างสบาย
ส่วนตัวท่านแทนที่จะได้เป็นเจ้ากรม ท่านกลับได้เลื่อนเป็นนายพลนอกหน่วย ผมก็เข้าไปหาท่านแล้วเรียนถามว่า ผมควรจะแสดงความยินดีหรือเสียใจ ท่านหัวเราะเสียงดังลั่นห้องแล้วบอกว่า ยินดีซิวะได้เป็นนายพลแล้วนี่ หลังเกษียณอายุราชการด้วยกันแล้ว เมื่อพบท่านในงานต่าง ๆ ของลูกน้องที่นับถือท่านอยู่ ท่านจะเรียกผมขึ้นรถแล้วไปส่งผมถึงบ้านสวนอ้อยเสมอ
แม้กระทั่ง ในงานพระราชทานเพลิงศพ ท่านรอง พ.อ.ไพบูลย์ ศิริสัมพันธ์ ท่านก็ยังเรียกผมไปส่งบ้านเช่นเคย
ท่านคือ พล.ต.สุดใจ ทองผิว ซึ่งผมเพิ่งเห็นชื่อของท่าน ในหนังสือสวัสดิการสาร ว่าท่านถึงแก่กรรมด้วยโรคหัวใจ เมื่อ เดือน กรกฎาคม ๒๕๕๘ นี้เอง.............อนิจจา
ผมจึงไม่ได้ไปเคารพศพท่าน ในวาระสุดท้าย อย่างน่าเสียดายยิ่งนัก.
###########
| Create Date : 21 ตุลาคม 2558 |
| Last Update : 22 ตุลาคม 2558 8:16:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1458 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [