No matter what life brings, I just believe that... Everything happens for the best.

Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
12 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 
Relic : ยืดเยื้อจนยืดยาดอย่างน่าเสียดาย

รีวิวหนังสือที่อ่านตามเกม RRR หรือ Rainy Read Rally ต่อ ... ใครที่สงสัยว่ามันคืออะไรคลิกที่ลิงก์ข้างล่างได้เลยค่ะ

- กระทู้เปิดตัว

- กระทู้ปัจจุบัน ((ตั้งแต่วันที่ 6 ส.ค.))


เล่มนี้อ่านตามโจทย์

10-6. [LMJ] หนังสือที่เพื่อนสนิทแนะนำให้อ่าน เฉพาะเล่มที่ยังไม่เคยอ่าน

ได้ 10 คะแนน ^^




เรื่อง : Relic
เขียนโดย : Douglas Preston & Lincoln Child




รายละเอียดดัดแปลงจากปกหลัง

ไม่กี่วันก่อนหน้าที่จะมีการเปิดการแสดงนิทรรศการครั้งใหญ่ที่ national History Museum ที่นิวยอร์ค เด็กสองคนถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ศพแหลกเหลวในโถงทางเดินที่มืดทึบและห้องลับ การชันสูตรบ่งบอกว่าฆาตกรไม่มีทางเป็นมนุษย์ไปได้

ถึงแม้ทางตำรวจจะขอให้เลื่อนการเปิดงานนี้ไป แต่ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์ไม่ยอม เพราะได้ลงทุนไว้มากแล้ว และการเลื่อนการเปิดงานนี้จะทำให้ชื่อเสียงของพิพิธภัณฑ์ต้องมัวหมอง

Margo Green นักศึกษาและนักวิจัยจะต้องค้นหาว่า ใคร...หรืออะไร...เป็นฆาตกร แต่เธอจะค้นพบความจริงก่อนการเข่นฆ่าครั้งใหญ่หรือไม่


....


ถ้าใครได้ติดตามอ่านบล็อกและรีวิวของไอซ์สักระยะอาจพอรู้ว่า นักเขียนโปรดคนหนึ่งของไอซ์คือ James Rollin ... ซึ่งเขียนหลายแนว และออกหนังสือไม่ทันใจแฟนๆ อย่างไอซ์เป็นอันมาก ก็มีคนแนะนำให้ลองอ่านงานของ Douglas Preston & Lincoln Child ซึ่งจะเป็นแนวผจญภัยอิงวิทยาศาสตร์และประวัติศาสตร์/ตำนานเช่นเดียวกัน ก็เลยหยิบเล่มนี้ซึ่งเป็นเล่มแรกของซีรียส์ขึ้นมา

จากปกหลังและการอ่านบทแรกๆ รู้สึกว่า Relic น่าจะเป็นหนังสือผจญภัยที่ตื่นเต้นสนุกสนาน แต่...เมื่ออ่านไปเรื่อยๆ แล้ว ก็พบว่า ไอซ์อ่านเรื่องนี้ได้ไม่สนุกเท่าที่หวังไว้ ด้วยปัญหาต่อไปนี้

- มีตัวละครเยอะมาก
...ทำให้ผู้เขียนเกลี่ยบทได้ไม่ลงตัวเท่าไหร่ คนอ่านจะรู้จักตัวละครแต่ละตัวแค่ผิวๆ เท่านั้น ยังไม่ทันจะรู้สึกผูกพันหรือเอาใจช่วย ก็ตัดไปที่ตัวละครอื่นแล้ว
...หลายครั้งการเล่าจะซ้ำซากจุดเดิม เพียงแต่มองคนละมุม ทำให้เรื่องแทบจะไม่เดินเลย


- ตัวละครเด่นไม่เด่นและขาดเสน่ห์
...นางเอกของเรื่องควรจะเป็น "มาร์โก้" แต่เธอไม่มีบุคคลิก นิสัย หรือความสามารถที่โดดเด่นเลย เป็นนักศึกษาปริญญาเอกทั่วๆ ไป ออกจะจืดๆ เสียด้วยซ้ำ
...พระเอก...น่าจะเป็น Pendergast เจ้าหน้าที่ FBI ...ไอซ์ชอบบุคคลิกของเขา แต่บทของเขาน้อยมากๆ กลื่นไปกับตัวละครอื่นๆ หมดเลย


- การดำเนินเรื่องไม่เร้าใจ
...มีการย้อนไปย้อนมาหลายครั้ง และ...เนื่องจากพล็อตแบบนี้เป็นพล็อตที่เดาทางกันได้อยู่แล้ว ทำให้อ่านๆ ไปแล้วเบื่อ เพราะไม่ถึงจุดที่ควรจะเฉลยในสิ่งที่รู้แล้วเสียที


- วิทยาศาสตร์ที่นำมาใช้ในเรื่องเจาะลึกไปนิด
...วิทยาศาสตร้ในเรื่องนี้เกี่ยวกับ DNA ค่ะ ซึ่งมีศัพท์ทางวิทยาศาสตร์เยอะ และถ้าเป็นคนที่ไม่ได้สนใจทางนี้ จะรู้สึกว่ายืดมากๆ มีแต่น้ำ เนื้อที่จะเอามาใช้ในเรื่องมีไม่เยออะค่ะ รู้สึกว่ายังเอามาใช้ได้ไม่กลมกลืนเท่าไหร่


เล่มนี้อ่านอยู่เป็นเดือนๆ เลยค่ะกว่าจะอ่านจบ ทั้งๆ ที่เล่มขนาดนี้ถ้าสนุก ไอซ์อ่าน 3 วัน หรือ...อย่างมากไม่เกินหนึ่งสัปดาห์ ((ถ้างานเยอะ)) ก็จบ แถมหลังๆ อ่านผ่านๆ ก็รู้เรื่อง เพราะกว่าจะถึงฉากฆ่าเป็นการใหญ่ ก็รู้สึกไม่แคร์อะไรกับตัวละครแล้วอะค่ะ

สรุปว่า สำหรับไอซ์ James Rollin ก็ยังเขียนได้สนุกกว่ามากค่ะ และไม่รู้สึกว่าอยากจะติดตามอ่านเล่มต่อไปของซีรียส์นี้เลย แหะๆๆๆ ^^"

เป็นความรู้สึกและคคห.ส่วนตัวนะคะ เพราะนักเขียนสองคนนี้ดังและมีแฟนๆ ติดตามอยู่เยอะเชียว ^^"




สปอยล์


มีการจัดคณะสำรวจไปที่ป่าอเมซอน ... คณะแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งกลับทางเครื่องบิน...เกิดอุบัติเหตุเครื่องบินตก ส่วนอีกกลุ่มซึ่งมี Whittlesey เป็นตัวนำเดินทางต่อและค้นพบสิ่งของที่เชื่อว่าเป็นของเผ่า Kothoga ที่สาปสูญ จึงแพ็คใส่หีบส่งกลับอเมริกา ... ก่อนที่เขาเองก็จะหายตัวไปในป่านั่นเอง

เวลาผ่านไป พิพิธภัณฑ์ตกลงใจเอารูปสลัก ((หรือปั้นก็ไม่แน่ใจ)) Mbwun ซึ่งตามตำนานแล้วเป็น "สัตว์" ที่ได้รับประธานมาจากเทพ รวบรวมความชั่วร้ายทั้งมวลเอาไว้ ตามหน้าที่แล้ว Mbwun จะต้องทำลายศัตรูให้เผ่า Kothoga มันก็ทำจริงๆ แต่มันก็ฆ่าทำลายเผ่า Kothoga ด้วยเช่นกัน

พอเอารูปสลักนี้ออกจากหีบก็เริ่มมีคนตาย ... ลักษณะศพถูกกรงเล็บแหลมทำร้าย และสมองถูกกิน

เอากรงเล็บไปตรวจ DNA แล้วพบว่า มีความคล้ายกับมนุษย์และตุ๊กแกมากกว่าสัตว์สี่เท้าอื่นๆ

สรุปว่า จริงๆ แล้ว Mbwun นี้คือคนที่กินพืชที่มีไวรัสเข้าไป ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม และต้องกินฮอร์โมนที่มีอยู่ในพืชนั้นเป็ฯอาหาร พอดีกับว่าฮอร์โมนนั้นมีอยู่ในมนุษย์ด้วย มันก็เลยฆ่าคนเพื่อเป็นอาหารนั่นเอง

ตอนท้ายก็เฉลยว่า จริงๆ แล้ว Mbwun ที่อาละวาดในพิพิธภัณฑ์นั้นก็คือ Whittlesay นั่นเอง




Create Date : 12 สิงหาคม 2552
Last Update : 12 สิงหาคม 2552 12:04:15 น. 1 comments
Counter : 2872 Pageviews.

 
ดู Index รายชื่อหนังสืออื่นๆ ที่ไอซ์ได้รีวิวไปแล้วตามลิงก์ข้างล่างค่ะ

- หนังสือภาษาอังกฤษ
Index Bookshelf : English Books

- หนังสือแปล
Index Bookshelf : Translated Books

- หนังสือภาษาไทย
Index Bookshelf : Thai Books


โดย: Clear Ice วันที่: 8 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:52:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Clear Ice
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]




Friends' blogs
[Add Clear Ice's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.