นิทานพันดาว--วายซีรี่ส์ ไม่ได้ดีแค่ ละมุน นิทานพันดาว ซีรี่ส์วายของค่าย GMMTV เพิ่งจะได้ออนแอร์เมื่อต้นปี 64 อันที่จริง เห็นตัวอย่างซีรี่ส์เรื่องนี้ ตั้งแต่ปี 62 ในงานเปิดตัวผลงานปี 63 ของ GMMTV แต่ก็คงเพราะโควิด ซี่รี่ส์ที่ตั้งใจหมายตาไว้แต่แรกว่า น่าสนใจดี แทบจะเลือนหายไปจากความทรงจำ จนน้องคนนึงทัก DM มาถามว่า พี่ดูรึยัง กระแสเขาดีมาก นิทานพันดาว ชื่อที่ลืมไปแล้ว จึงได้กลับมาให้คิดถึง ครั้งแรกที่ดูตัวอย่างซีรี่ส์เรื่องนี้ จับความได้ว่า คงจะเป็นเรื่องรักของครูอาสาหนุ่มน้อย กับชายหน้าเข้มในชุดลายพราง ที่ใครๆเรียกเขาว่า ผู้กอง เรื่องลึกกว่านั้นคือ ดูเหมือนครูอาสาคนก่อนจะเกิดอุบัติเหตุ และครูอาสาคนใหม่ ก็ได้ไปที่โรงเรยนบนดอยสูง ด้วยหัวใจที่ได้รับมาจากครูคนก่อน ความรักที่คงจะน่าสับสนอยู่ไม่น้อยว่า มาจากสมอง หรือ หัวใจ แอบคิดลึกไปกว่านั้นเองว่า ความรักระหว่างคน 2 อาชีพที่หลายๆคนถือว่า เป็นต้นแบบ จะราบรื่นในสังคมที่อยุ่ได้อย่างไร เดาเอาว่าเขาน่าจะเล่าเรื่องนี้ แต่ว่า ผิดคาด ที่ผิดคาดที่สุดคือ อาชีพของชายหน้าเข้ม ซึ่งตามท้องเรื่อง มีชื่อว่า ภูผา แต่ก็พอเข้าใจได้หรอก ในช่วงเวลาที่ความขัดแย้งทางความคิดยังคุกรุ่นอยู่อย่างตอนนี้ การที่ผู้กองภูผา จะเปลี่ยนตำแหน่งมาเป็นหัวหน้าภูผา เจ้าหน้าที่ป่าไม้ ก็ไม่เลวเลยทีเดียว ซีรี่ส์เริ่มเล่าตั้งแต่ เธียร ลูกชายข้าราชการระดับบิ๊ก ใช้ชีวิตเสเพลแบบลูกคุณหนู ท้าแข่งรถกันบนถนน ทอฝัน ครูอาสาแห่งโรงเรียนบ้านผาปันดาว ผู้เป็นที่รักของทั้งเด็กและผูใ้หญ่ในหมู่บ้าน ยกเว้น หัวหน้าภูผา ถูกรถชน และ หัวใจที่ได้เคยทำเรื่องบริจาคร่างกายไว้ เธียรคือผู้โชคดีที่ได้มันไปทันเวลาพอดี ด้วยวิธีพิเศษ ที่พ่อแม่ย่อมยินดีทำเพื่อลูกเสมอ เรื่องมันเกิด เผื่อเธียรสืบจนรู้ว่า เจ้าของหัวใจดวงใหม่ในตัวเขาเป็นใคร สมุดบันทึกของทอฝัน เหมือนเป็นกุยแจ เปิดประตูให้เขาได้เห็นว่ายังมีโบกอื่นที่เขาไม่รู้จัก บทบันทึกสั้น ง่าย แต่มีผลอย่างลึกซึ้ง พาเธียรตัดสินใจทิ้งชีวิตที่คุ้นเคย ไปใช้ชีวิตแบบใหม่ ที่เขาก็ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงกันแน่ แล้วเขาก็ขึ้นดอย ไปเป็นครูอาสา ไปเจอหัวหน้าภูผา ไปเจอความรัก และ จบ เรื่องหลีก มีเท่านี้ เนื้อเรื่องไม่ดราม่า ไม่หนัก ไม่ซับซ้อน ไม่ได้สะท้อนปัญหาสังคมหนักๆอย่างที่แอบเดา แต่เรื่องเบาๆ ก็ใช่ว่า จะไม่มีอะไร เรื่องราวการขึ้นไปอยู่บนดอยสูงที่ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำปาะปา ไมมีสิ่งอำนวยความสะดวก ในความเป็นจริง สำหรับคนเมืองอย่างฉัน พูดเลยว่า มันลำบากมาก ตอนไปเรียนมหาวิทยาลีัยที่ต่างจังหวัด สมัยนั้น ยังไม่มีเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ จะจ้างคนซักก็เสียดายตังค์อันมีอยู่น้อยนิด ก็เลยตัดสินใจว่า ต้องซักผ้าเอง ทั้งที่อยู่บ้านก็ไม่เคยทำ ซักผ้าตั้งแต่เช้าวันเสาร์ ก่าจะแห้งให้เอามารีดได้ก็เย็นวันอาทิตย์ ต้องตากกันยาวนานเพราะไม่มีแรงบิดผ้า มีเพื่อนคนหนึ่ง ถึงขี้นซักผ้าไปร้องไห้ไป เขาว่า เขาไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาลำบากขนาดนี้... ยิ่งโลกทุกวันนี้ มีคนพยายามมองหา pain Point แล้วก็คิดหาสินค้าหรือบริการเจ๋งๆมาตอบโจทย์ นั่นยิ่งทำให้เรายิ่งพึ่งพาตัวเองได้น้อยลง พอถึงเวลาต้องทำอะไรด้วยตัวเอง เลยกลายเป็นเรื่องลำบากมากไปได้ เพราะฉะนั้น ถ้ามีคนจริงๆที่เคยชินกับการเปิดก๊อกแล้วมีน้ำ กดสวิทซ์แล้วมีไฟ ไปใช้ชีวิตอยู่บนดอยที่ทั้ง 2 อย่างนั้น เป็นทรัพยากรที่มีค่าได้มาลำบาก จะกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสักถ้วย ต้องเริ่มต้นด้วยการก่อไฟ เขาคนนั้น จัดได้ว่าเป็นคนที่น่านับถือมากๆ ในเรื่อง มีฉากทิ้งขยะด้วย เขาบริหารจัดการกันอย่างไรหมอ บ้านเรามีรถขยะมาเก็บทุกวัน เก็บจากหน้าบ้านเรา ไปเทกองจนกลายเป็นถูเขาสูงในที่ห่างไกลชุมชน คิดหยาบๆก็ชอบหรอก หน้าบ้านเราสะอาดดี แต่พอคิดให้ลึก มันก็แค่ย้ายปัญหาให้ไปอยู่ในที่พ้นหูพ้นตา ถึงเวลา ก็ย้ายปัญหาไปที่ใหม่อีก คนบนดอยจริงๆ เขาคงเก่งกว่าเรา รับผิดชอบโลกได้มากกว่าเรา สร้างขยะน้อยกว่าเรา อีกอย่างที่ชวนคิดของเรื่องนี้คือ บทบาทการทำหน้าที่ครูของเธียร ลูกคุณหนูซึ่งอยู่ระหว่างดรอปเรียนวิศวะ และมาเป็นครูเพราะรู้สึกผิด ไม่ได้มาเพราะอยากเป็นครูจริงๆ ก็เลยไม่ได้เตรียมตัวอะไรไปเลยสักอย่าง ละอ่อนน้อยทั้งหลายเลยพากันหนีกลับบ้านกันหมด อ้ายสีเทียนที่ดูเหมือนว่าจะไม่รู้เอาจริงๆว่า ในเชิงวิชาการแล้ว เด็กๆควรได้เรียนอะไร ก็เลยพาเด็กๆไปเก็บศัพท์ภาษาอังกฤษในป่า ฝึกแปรงฟัน หัดทำว่าว และพับจรวดกระดาษ ดูไปก็คิดไปว่า ไม่รู้ดีหรือไม่ดี แต่นี่ก็ดูจะเป็นแบบที่เขาเรียกว่า Child Center คือเอาเด็กเป็นศูนย์กลาง เอาเรื่องที่อยู่รอบตัวเขาที่เขาอยากรู้มาสอน แต่ถ้าเรียนแบบนี้ไปเรื่อยๆ แล้ววันนึงต้องลงไปรียนกับเด็กในเมือง ละ่อนน้อยเหล่านี้กคงจะงงๆน่าดู ใจหนึ่งก็ชอบหรอกที่เด็กๆได้เรียนวิชาที่เสริมทักษะการใช้ชีวิต แต่ใจจริงก็รู้ว่า โลกจริงๆ ไม่ได้มีแค่ความสนุกอยู่อย่างเดียว จะว่าไป เธียร ก็เป็นตัวอย่างหนึ่งของวัยรุ่นยุคนี้ ที่พ่อแม่เตรียมเส้นทางดีๆ ในความคิดของพอ่แม่ เอาไว้ให้ลูกเดิน ด้วยความรักและหวังดี เธียรเลยไม่ต้องคิดอะไร นอกจากเดินตามทางนั้นไป แต่อะไรที่ไม่ได้ทำ ไม่ได้เลือกด้วยตัวเอง ถึงทำได้ ก็ไม่ภูมิใจ ไม่มีความสุข มันจึงง่ายมาก ที่จะเรียกหาความสุข ด้วยเงิน และ เพื่อน ทั้งๆที่ลึกๆแล้ว ก็เป็นคนจิตใจดีนั่นแหละ อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นและหัวใจใหม่ในตัวเขา ทำให้เขาตัดสินใจ ออกจากเซฟโซนของพ่อแม่ ไปทำตามความรู้สึกตัวเอง ไปทำความรู้จักกับโลกใหม่ ที่มันก็อยู่ในตัวเขา แต่เขาไม่เคยรู้ว่ามี เพราะไม่เคยมีโอกาสได้เปิดประตูไปทักทายกันเลย แม้เพียงสักครัั้ง และยิ่งได้รู้จัก ก็ยิ่งรัก การค้นพบตัวเอง ก็เหมือนได้พบแสงสว่าง บนทางที่ตัวเองมันใจและเต็มใจจะเดินต่อไป อย่างมีความมุข จากเด็กเสเพล เรียน กิน เที่ยว ไปวันๆ จนสุดท้ายกลายเป็นครูผู้เป็นที่รักของคนทั้งหมู่บ้าน ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า จะมีเด็กอีกสักกี่คนนะ ที่เป็นแบบเธียร ทั้งที่ทกอย่างรอบตัว มีแต่ของดี แต่ข้างในกลับเคว้งคว้าง หาอะไรไม่เจอ เด็กพวกนั้น หลายคน ก็คงไม่ได้โชคดีเหมือนเธียร ไม่พูดถึงไม่ได้ ก็คือส่วนของ ความรัก ความรักของข้าราชการจนๆ จึงไม่มีของกำนัลราคาแพง ไม่มีร้านอาหารหรูหรา ไม่มีเซอร์ไพรส์ มีแต่ใจ ที่ทำทุกอย่างไป ด้วยรัก ทั้งดูแล ห่วงใย ใส่ใจ ช่วยเหลือ ประคับประคอง ให้กำลังใจ ให้อถัย ให้โอกาส หัวหน้าภูผา หล่อยให้เธียรทำกับข้าวด้วยเตาฟืน มื้อแกร กับข้าวไหม้ แต่หัวหน้าก็ยังเต็มใจกิน จนเธียรทอดกุนเชียงของชอบของหัวหน้าได้สีสวยชวนกิน หวานๆทั้งคนทานและคนทำ เป็นความรักที่ดูจริงมาก สัมผัสได้ รู้สึกได้และหลายคนก็คงอยากได้ด้วย นิทานพันดาว ก็เหมือนนิทานอีกหลายเรื่อง ที่ตอนสุท้าย เจาชายเจ้าหญิงก็ได้ครองรักกันแบบ neverending หลายคนอาจจะเบะปากใส่ เรื่องดีๆอย่างนั้น ก็มีอยู่แต่ในนิทานกับความฝันเท่านั้น ไม่มีวันเป็นจริงไปได้ สำหรับฉัน ก็ไม่ได้เชื่อหรอกว่า เรื่องราวสวยๆในเรื่อง จะปรากฏให้เห็นในชีวิตจริง แต่ความฝัน กับ ความหวาน อย่างนั้น ก็หล่อเลี้ยงให้หัวใจคนโสดอย่งฉัน ชุ่มชื่นขึ้นมาได้ไม่น้อย ก้าวข้ามความเป็น วาย ไป ถ้าคุณสนใจซีรี่ส์ ที่ไม่มีฉากตบตี ไม่เสียดสี ไม่ริษยา ไม่โหดร้าย ไม่ดราม่า ถ้าคุณสนใจซีรี่ส์ ที่มีฉากสวยๆ เรื่องราวบวกๆ มิตรภาพอันสวยงามของผู้คน แนะนำให้ดูเลย ซีรี่ส์เขามียอดวิว เป็นล้านครั้งแล้วนะ นิทานพันดาว ออกอากาศครบทั้ง 10 ตอนแล้ว หาดูย้อนหลังกันได้ทาง LineTV และ ทาง Youtube ช่อง GMMTV ช่วยเขาดูโฆษณาด้วยนะจ๊ะ ให้เจ้าของ Content เขาได้ตังค์บ้าง จะได้มีกำลังใจผลิตงานดีๆมาให้เราเสพ
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [