แฟนคลับ ครับผม เมื่อวานนี้ หนุ่มน้อย 3 คน มาออกงานแถวบ้านที่ต่างจังหวัด ไม่ได้ไปสนุกสานกับเขา แต่แค่รู้มาอยู่ใกล้ๆ ก็ทำให้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ได้ทั้งวัน บอกไม่ถูกเหมือนกันว่า เป็นอะไรมากมั้ย ทั้งๆที่จะออกงานที่กรุงเทพ ต่างจังหวัด ต่างประเทศ ก็ได้แค่ดูผ่านจอ ดูสดไม่ทัน ก็รู้แน่ว่ามันมีย้อนหลัง แต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้อยู่ดี เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ ริไปเป็นแฟนคลับน้กร้อง น้องรัก คนหนึ่ง เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว เข้าใจว่า คนที่ไม่เคยเป็นแฟนคลับใครหรืออะไร ก็คงเห็นว่า ไร้สาระเต็มที ก็ขนาดตัวเราเอง ก็ยังรู้สึกว่า ไร้สติเสียจริง ทำไปทำไม ก็ไม่รู้ แค่รู้สึกว่า ถ้าไม่ทำ มันจะผิด มันจะเศร้า มันจะสงสารน้อง มันจะกลัวน้องไม่มีกำลังใจ กลัวกระทั่งว่า น้องจะน้อยหน้าเขา กลัวไปว่าถ้าเราไม่ไป คนสนับสนุนน้องไม่เยอะ ต้นสังกัดจะเล็ง งานน้องจะหาย ซึ่งเป็นความรู้สึกที่มีให้ คนที่ไม่รู้จักเรา อย่างมากมาย ลึกซึ้ง ราวกับเจอ รักแรกพบ ไม่รู้จัก แต่ก็รักไปแล้ว แล้วยังรู้สึกว่า โชคดี ที่คนนั้น เขาดี เขาเป็น อย่างที่เราชอบ ชื่นใจ ที่ได้รัก ความรู้สึก ซึ่งได้พยายามใช้สติกำกับแล้ว แต่ไม่เป็นผล พาไปทำหลายอย่าง ซึ่ง ไร้สาระโคตรๆ เช่น จ่ายค่าดอกไม้ช่อละเป็นพัน เพราะอยากให้น้องเห็นข้อความในการ์ดที่แนบส่งไปจากร้านดอกไม้ ในวันที่เราไปหาไม่ได้ ออกจากบ้านตั้งแต่ 6 โมงเช้า ขึ้นเครื่องบินไปดูน้องเล่นคอนเสิร์ตในร้านเหล้าเล็กๆตอนบ่าย แล้วตาลีตาเหลือกกลับมาขึ้นเครื่องบินกลับบ้าน วันรุ่งขึ้น จะได้ไปทำงาน ไปเกาหลี หน้าหนาว ทั้งที่เป็นคนแพ้อากาศ ไม่แต่งหน้า ไม่ชอบแฟชั่น ไม่ดูซีรี่ส์เกาหลี ไม่รัก K-POP แต่ไปเพราะ มันเป็นทริปพิเศษของเขา กับ แฟนคลับ เป็นช่วงชีวิตที่ ใช้เงินเปลือง ไร้สติ ควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ อยู่ๆก็ลุกขึ้นมาทำอะไรที่ไม่เคยคิดจะทำ บางอย่างก็ไม่คิดว่าจะทำได้ และ มีความสุขที่สุด โชคยังดี ที่ไม่ไปรู้สึกกับใครแบบนี้บ่อยๆ คนแรกคือ มิวสิค รัชพล แย้มแสง คนที่สอง ซึ่งหวังใจว่า คงเป็นคนสุดท้าย แจ๊คกี้ จักริน กังวานเกียรติชัย คนแรกนั้น รักมาตั้งแต่เป็นหนุ่มน้อยจากบ้าน AF ตอนนั้นยังเรียนปี1 ตอนนี้จบ ป.โท เป็นเจ้าของกิจการไปแล้ว ไม่ได้รักจี๊ดๆอย่างในเวลานั้น แต่เพราะรักกันมาขนาดนั้น ทุกวันนี้ ก็ยังตามเห็น ยังเห็น ถึงแม้น้องจะไม่ได้ทำงานด้านศิลปินอีกแล้ว คนที่สองนี้ เป็นน้องสุดท้องของ 9x9 เต้ย จาก ละคร เลือดข้นคนจาง จริงๆ เริ่มดูเพราะ ต่อ ธนภพ ไปๆมาๆ กลบมาหลงแววตาเด็ก ไม่บอกหรอกว่า งานเขาดี เดี๋ยวจะว่า ก็เป็นแฟนคลับ เด็กทำอะไรก็ดี แต่อยากบอกว่า ถึงจะไม่เคยรู้ว่า กำลังใจที่ส่งให้ มันไปถึงเขาบ้างมั้ย แต่ก็รู้สึกอยู่ตลอดว่า เขาเป็นขวัญ เป็นกำลังใจ เหนื่อย เซ๋็ง เบื่อ กับคำพูดคำจาไม่น่าฟัง เรื่องราวทำร้ายใจ หลบมาหาเขา เห็นเขายิ้ม ดูเขาหัวเราะ ฟังเขาเล่าเรื่อง เสพเพลงที่เขาร้อง แม้มันจะเป็นอันเดิมๆ ซ้ำๆ แต่ก็ทำให้เรามีความสุข เป็นหลุมหลบภัยที่แสนวิเศษ อย่าถามว่า ทำไมต้องคนนี้ ไม่มีคำตอบให้ ที่แน่ๆ มาเอง ไม่มีใครเสนอ ไม่มีใครชวน ไม่ได้เลือก เหมือนที่ไม่ได้เลือก จะรู้สึก ลึกซึ้ง กับคนที่ รู้อยู่แก่ใจว่า มันถึงขึ้นผิดผี ผิดทำนองคลองธรรม พยายามเลิกแล้ว ทำท่าจะตรอมใจตาย แต่ยังมีหน้าที่ ตายไม่ได้ เลยต้องปล่ยอไปตามใจ ถึงแม้ว่า ในตอนนี้ ก็ยังเห็น ว่าการเป็นแฟนคลับใคร หรือ อะไร บางที มันก็ทำให้ เราทำอะไรที่มันช่างไร้สาระสิ้นดี แต่ในท่ามกลางชีวิตที่ต้องมีสาระอยู่ทุกวันเวลาเพื่อการหาเลี้ยงชีพ การได้หลบไปพัก ไปรักเด็ก ไปทำเรื่องไร้สาระเสียบ้าง ก็เป็นเรื่องที่ดีต่อใจอยู่ไม่น้อย แล้วที่สุด สิ่งนี้เป็นแรงผลักให้เราใชีชีวิตได้ต่อๆไปแบบไม่ทุกข์ร้อนนัก รักด้วยใจ ไม่ต้องใช้สมอง ลองดู
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [