ตามหาละม่อม เช้าวันนี้ที่ลืมตาตื่น ฉันได้กลิ่นฟ้า ใช่แล้ว กลิ่นนี้แหล่ะตามหาตั้งนาน เสียงแรกที่ได้ยินไม่ใช่เสียงเดิมๆของชีวิตคนทำมาหากิน เสียงที่ฝ่าความเงียบของรุ่งอรุณวันนี้..เสียงอะไรนะ.. เสียงหวานใสของนกตัวจิ๋วสีเหลืองอ่อนปลายกิ่งแก้วริมหน้าต่าง คุยอะไรกันแต่เช้า ท่าทางสนุกสนานโลกช่างรื่นรมย์จริงหนอ มองไปเบื้องนอก สายตาสัมผัสดาวดวงสุดท้ายที่ชายฟ้าใส บรรยากาศอย่างนี้ไม่ได้สัมผัสมานานเท่าไหร่แล้ว ..บ้านของฉัน.. อยากเกลือกกลิ้งบนที่นอนอีกสักหน่อย อิดออด..อิดออด พลิกซ้ายพลิกขวา คิดถึงน้ำค้างบนยอดหญ้าฉันสะบัดตัวผึง ฉันค้นพบวิธีแสวงสุขด้วยตัวของฉันเอง สุดยอดสุขของฉันแล้วเช้าวันนี้.. วันที่ได้เดินเปลือยเท้าสัมผัสน้ำค้างบนยอดหญ้า ในรั้วรักที่โอบอุ้มฉันมาเนาว์นาน ..บ้านของฉัน.. ฉันเดินวางเท้าไปบนหญ้านุ่ม รู้สึกเย็นฉ่ำไปทั้งใจ ทอดสายตายาวๆไปเบื้องหน้า ละเลียดไปทุกซอกทุกมุมมอง มณฑาขาวส่งกลิ่นอ่อนๆมาทักทายจากซุ้มซ้ายใต้ระเบียงหน้า ดอกแก้วหลงฝนพรูดอกขาวเกลื่อนพื้น ช้อนทองสีเหลืองอ่อน เซอร์บีนาสีแดงเจือส้ม เอื้องม้าวิ่งสีม่วงอมชมพูในกระถางไม้ นมแมวพุ่มใหญ่ที่รอส่งกลิ่นยามเย็น ที่ลาดต่ำต่างระดับฟอร์เก็ตมีน้อตสีม่วงอ่อนกรุ่นกลิ่นหวานปนเศร้ามาให้สัมผัส ที่ลานหินอ่อนตรงนั้นข้างซุ้มพวงแสด ช้องนางคลี่สีม่วงเข้มซ่อนสีเหลืองไว้ให้ฉงน กลีบบานเบ่งสีม่วงกำมะหยี่ กรวยกระบอกสีเหลืองทอง ธรรมชาติทำได้ยังไง ? มุมขวาถัดจากซุ้มสกาลวันมีพุดพิชญากระจายดอกดื่นสีขาว เทียนหยดกำลังหยดดอกพร่างเหมือนหยดเทียนในขันน้ำพระพุทธมนต์ บานบุรีสีเหลืองกระจ่างไปทั้งลานบ้าน บนลานเล็กๆใต้ต้นจำปีที่เคยมีชิงช้าเปลี่ยนไปเป็นลานกว้างให้นั่งพัก ไม้เลื้อยสีสวยคลุมดินหลายชนิด ฤาษีผสมสารพัดพันธุ์ หัวใจม่วง ปู่เหย้าเฝ้าบ้าน โป๊ยเซียนสารพัดสีถูกจัดไว้เป็นระเบียบ สลับซ้อนกุหลาบสีสวย กล้วยไม้อื่นๆที่สร้างสมไว้หลายเจนเนอเรชั่นแข่งกันออกดอก บัวบานกลางน้ำใสสีขาว สีม่วง สีเหลือง สีชมพู แมลงปีกสวยท่องเที่ยวล้อลม อยากหยุดโลกไว้ตรงนี้ ตรงที่มีผีเสื้อกับดอกไม้บาน บางใครที่เป็นผู้จัดการชีวิตฉันไปไหนหนอ บางใครที่มีความจริงใจ บางใครที่ไม่ตระบัตสัตย์ บางใครที่รักษาคำพูดเสมอ บางใครที่รู้จักวิเคราะห์แหล่งข่าว บางใครที่วิเคราะห์ได้ทั้งผู้อื่นและตัวเอง บางใครที่ฉันเหลียวหาไปเพลินอยู่ที่ไหน ในความดิ้นรนสุดฤทธิ์สุดเดช ฉันหาทางคืนถิ่น เหมือนคำตอบเตรียมไว้สำหรับคนด่างด้าว "ไม่มีอัตราว่าง ..อัตราเกษียณที่คืนให้สำหรับรอบรรจุครูใหม่" เป็นความด้อยโอกาสของฉัน หรือเป็นความผิดที่พลัดหลงไปต่างเขตพื้นที่ ฉันตามหาละม่อมคนที่มีฝีมือนักหนาของกรมตำรวจ คนที่จับกุมผู้ต้องหาได้เป็นนิจนิรันดร์ ให้ละม่อมช่วยตามหาบางใครให้ฉันที บางใครที่ให้สัญญาจะรื้อฟื้นนโยบาย "ครูคืนถิ่น" บางใครที่ให้ความสำคัญ"ครูบรรจุใหม่" มากกว่า "ครูถิ่น" บางใครที่ลืมไปว่า"ครูถิ่น" ก็เคยเป็น"ครูบรรจุใหม่" บางใครลืมไปว่า "ครูถิ่น" ต้องระหกระเหเร่ร่อนไปถิ่นอื่นเมื่อ"บรรจุใหม่" ผู้ต้องหารายนี้ก่อคดีอุกฉกรรจ์ "โศกนาฎกรรมทางความรู้สึก" ละม่อมจับกุมผู้ต้องหาคดีนี้ให้ฉันที. 
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [