เถิดเทิงทัวร์ มีโอกาสแวะเข้าไปชมพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติอีกครั้ง แม้จะเคยเข้ามาแล้วแต่ในความอยากเห็นความเปลี่ยนแปลง อยากเก็บรายละเอียดให้มากกว่าวันวาน ฉันละเลียดเดินเลาะไปตามซอกเล็กซอกน้อย มีอะไรให้ดูดู มีอะไรให้มอง มอง มีอะไรให้กด กดทุกปุ่มปมที่แปลกใหม่ ไม่เว้นแม้แต่มุมทดสอบความเครียด เอ่อ..ไม่ค่อยตรงเท่าไหร่ สมองกลบอกฉันมีปริมาณความเครียดเล็กน้อย เทคนิคขัดข้องหรือเปล่า.. ฉันกำลังเครียดมากถึงมากที่สุดต่างหาก สนามทดลองหลายสนามชำรุด ไม่มีวี่แววจะซ่อมแซม มันคงเพิ่งพังก่อนหน้าฉันจะเข้ามา ฉันมองโลกในแง่ดีใช่มั้ย.. เด็กเด็กจากทั่วสารทิศของประเทศไทยเดินทางมาที่นี่เพื่อตักตวงความรู้ เขาเหล่านั้นน่าจะได้รับประสบการณ์ ได้รับความกระจ่างในสิ่งที่อยากรู้ หรือปล่อยให้กลับไปพร้อมข้อสงสัยกลุ่มแล้วกลุ่มเล่า กลุ่มบุกเบิกทั้งหลายคงหมดความตั้งใจเดิมไปเยอะแล้ว หรือหมดงบประมาณซ่อมแซม ..หรือ...งบผ่านผิดบัญชี.. หรือ..อ่า..ตัววุ่นวายแวะมาเยี่ยมเยียนอีกแล้ว ก่อนกลับหันไปเจอจานกระซิบมโหฬาร มีข้อความอธิบายหลักการทำงานละเอียดละออ อ่านแค่ผ่านผ่านพอสังเขปแล้วให้น้องที่มาด้วยกันขึ้นไปยืนกระซิบ ตัวเองลอดผ่านจานไปยืนฟังด้านหลัง ก้อในโพยบอกให้คนฟังไปยืนอีกด้านของจาน ฟังอยู่นานก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร จนกระทั่งอั้ยน้องคนกระซิบมายืนหัวเราะก๊ากๆหน้าแดงอยู่ข้างข้าง มีคนเสื้อแดงติดป้ายอพวช.ตามมาด้วย "มีอีกจานอยู่ฟากโน้นครับ" อ๋ายยยย..มองตามมือชี้แล้วดาวลอยขึ้นระยับ เค้าให้คนพูดกับคนฟังอยู่คนละจานสองฟากพื้นที่ตังหาก งุ้ยย..ก้อใครจะไปรู้ล่ะ แถวบ้านฉันใช้กระป๋องสองใบโยงด้วยเส้นด้ายวิ่งว่าว ใครจะนึกว่าเอางบประมาณมโหฬารมาสร้างนวัตกรรมในหลักการคล้ายกัน ได้ยินเสียง คนเสื้อแดงปลอบใจ "ไม่ใช่รายแรกหรอกครับ..!!! " แถมต่อท้ายอีกนิด "..คำอธิบายของเราไม่ชัดเจน.." จริงด้วยซี .. คำอธิบายมันยาวเกินไปวัยรุ่นใจร้อนอ่านไม่จบ ก็เดี๋ยวนี้ฉันคุ้นเคยกับการใช้ตัวย่อ การอ่านตัวย่อ มากกว่า คตง.รสปช รสช. คปค. คปร. อย. เห้อ.. รู้สึกเมื่อยไม่อยากเดินต่อหาทางลงไม่เจอเลย อั่ยป้ายออออกอที่ติดอยู่ตรงนั้นมันย่อมาจากอะไรฟร๊ะ..!!?  | ||||||||||||||||||||||
"Life moves pretty fast...if you don't stop to look around once in a while,
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [