รอยบุญ ในวันหนึ่งที่ได้รับเมล์ เชิญชวนไปบริจาคโลหิต กรุ๊บเลือดตรงกับเลือดของฉัน.. แต่ทำได้แค่ถอนใจ หลายปีที่ผ่านฉันระทมทุกข์อยู่กับความเข้าใจผิด.. หลงโทษตัวเองมาตลอดว่าทำบาปโดยไม่รู้ตัว เลือดที่ฉันบริจาคมาหลายต่อหลายครั้ง มีเชื้อไวรัสตับอักเสบ บี!! ฉันเพิ่งรู้ในวันที่ธนาคารเลือดปฏิเสธการรับเลือดครั้งสุดท้ายของฉัน ฉันไม่มีความสุขอีกเลยหลังจากวันนั้น ความภูมิใจใน"บุญ"หมดไป จนกระทั่งวันหนึ่งมีโอกาสได้คุยกับน้องพยาบาลคนหนึ่งในคิวคิว เธอเหมือนเทพธิดาในใจของฉัน แม้เราจะไม่เคยรู้จักกันเลย แต่จากการคุยกันวันนั้น ทำให้ฉันได้รู้ว่า เลือดของฉันไม่ถึงผู้ป่วย เพราะต้องผ่านกระบวนการตรวจสอบก่อนนำไปใช้ ไม่ว่าสภาพความเป็นจริงจะคืออย่างไร.. หลังจากวันนั้น ฉันปลิดปลงทุกข์ทั้งมวล และบอกตัวเองว่า บาป-บุญอยู่ที่เจตนา สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจของเรานี่เองจริงจริง.. ในวันที่ฉันประสบอุบัติเหตุปางตายคราวนั้น ฉันพบแล้วปาฏิหารย์ ศุกร์ที่ 28 เมษายน .. วันที่มฤตยูเฉียดกรายระยะเผาขน!! ปีสุดท้ายของการเรียน ทั้งวิทยานิพนธ์ ทั้งโปรเจคทรานสเลชั่น.. ฉันนอนดึกติดกันหลายสัปดาห์ โดยเฉพาะกับงานวิจัยที่ทุ่มเท ในชีวิตการเรียนแล้ว..วิชาคณิตศาสตร์กับฉันเป็นอริกัน ฉันไม่ชอบคิดคำนวณ..เห็นตัวเลขอย่างเดียวก็วิงเวียน นี่ตัวเลขใส่สูทเดินมาเป็นแถวกับภาษาอังกฤษ..โอ้ยอยากเป็นมดง่าม!! น้องน้อยและ'คณะ' อาสาติวให้ (ก้อติวมาตลอดแหล่ะ จนติวเตอร์เอือมระอา) นัดพบสี่โมง สามโมงฉันยังเม้าส์กระจายอยู่ตึกสีอิฐห่างจุดนัด 195 กม. วันนั้นเป็นวันศุกร์ก่อนหยุดยาว รถทั้งขาเข้าขาออกเป็นแนวยาวเหยียด ฉันอาศัยเป็นเจ้าถิ่น(รู้ว่าตรงไหนมีจราจรไม่มีจราจร) แซงซ้ายแซงขวามาอุตลุต ผ่านเขาคดโค้งออกมาถึงทางตรงได้ก้อเหยียบสุดสุด.. ช่วงนั้นเป็นทางต่างระดับ ล้อหลังซ้ายตกไหล่ทางขรุขระเสียหลัก สมองคงล้าเต็มที ฉันบังคับรถไม่ได้ ข้ามลู่ปาดหน้าสิบล้อลิ่วๆ ลงสวนสักข้างทาง เหมือนได้ยินเสียงใครสักคน "เวลารถวิ่งเร็วๆอย่าแตะเบรคกระทันหัน จะพลิกคว่ำ" ฉันไม่แตะอะไรสักอย่าง คุมสติไม่อยู่แล้ว นึกถึงพระพุทธคุณ พระธรมคุณ พระสังฆคุณ และท้ายสุด...พ่อขา...ลูกไม่ไหวแล้ว.. มาสด้า 626 คันนั้นฝ่าดงมะขาม ยูคาลิปตัส ไปหยุดสนิทที่เสาไฟฟ้าแรงสูง มีมะขามหนึ่งต้นติดไปกับหลังคาที่ยับเยิน กระจกแตกละเอียด ยกเว้นด้านหน้ากับด้านคนขับ เสาไฟฟ้าแทบจะเข้ามาจับมือแสดงความยินดีกับฉันในเวลานั้น โชคดีที่มีคัดซี แกร่ง..เสาไฟฟ้าหัก ทว่าไม่ล้มเพราะสายไฟหลายเส้นมีโยงอยู่ ไฟฟ้าดับทั้งแถบชาวบ้านละแวกนั้นถูกหวยกันทั้งหมู่บ้านจากเลขท้ายรถฉัน !!!! น้องน้อยบอกมีพวงมาลัยดอกไม้สดดอกไม้แห้งเต็มซากรถในวันรุ่งขึ้น.. ฉันไม่ลืมคุณมาโนชญ์ เจ้าของโตโยต้า ไทเกอร์ ออพโรด สีบรอนซ์ใหม่เอี่ยมคันนั้น คุณมาโนชญ์ขับรถตามฉันลงไปถึงข้างล่าง และพาฉันไปโรงพยาบาล "นึกว่าผู้ชาย" เขาบอก รถฉันคันนั้นติดฟิลม์ค่อนข้างมืด "คุณโชคดีที่รอดตาย แต่โชคร้ายที่หลบเสาไฟฟ้าไม่พ้น" เขาชวนฉันคุยมาระหว่างทางคงกลัวฉันใจเสาะสละร่าง ขอบคุณคุณมาโนชญ์ในวันนั้นเหลือเกิน เขาทำท่าเหมือนพาเด็กหกล้มหัวเข่าแตกไปล้างแผล ฉันไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด จนกระทั่งเห็นตัวเองเลือดท่วมตัวในกระจก พี่ใหญ่กับพี่รองขำฉัน ตอนไป"เคลียร์พื้นที่" ทั้งตำรวจ และการไฟฟ้า "ไม่มีร่องรอยการเบรคเลย ลุยจริงจริง" โธ่ แค่เห็นสิบล้อผ่านมาไหวๆฉันก้อจะแปลงร่างเป็นลิงลมแล้ว!! น้องน้อยบอกโชเฟอร์สิบล้อบอกตำรวจ "เขาปาดหน้าผมไปนิดเดียว" หลังจากวันนั้น พี่กลางกับน้องน้อยบังคับฉันฟังเพลงมิวสิคบ๊อกซ์ โชคดีหน่อยที่เป็นเพลงโปรด " รื้อฟื้นความทรงจำ" เธอว่างั้น คงกลัวฉันกระทบกระเทือนทางสมอง โอ้ว.บางอย่างฉันไม่อยากจำนิ.. เดี๋ยวนี้ฉันพอใจฟังเพลงบรรเลงมากกว่า เพราะรู้สึกสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน (บางทีพบว่าตัวเอง "อิน" กับเพลงก้อออกจะบ่อยไป) เพลงมีอิทธิพลกับสิ่งมีชีวิตทั้งหลายทั้งปวง นักพฤกษศาสตร์จึงได้พยายามที่จะโน้มน้าวให้คนรักต้นไม้ทั้งหลาย บำรุงรักษาต้นไม้ด้วยเสียงเพลง (เปิดเพลงให้ต้นไม้ฟัง) เรามักได้ยินเสมอๆว่า เสียงเพลงทำให้ดอกไม้ผลิดอกงามสะพรั่ง ผลไม้ติดดอกออกผลน่าพอใจ แผ่รวมไปถึงสัตว์เลี้ยงที่มีสุขอนามัยที่ดีด้วย เพลงมีอิทธิพลต่อเด็กในทารกในครรภ์มารดา เพลงในวันนี้ มีอิทธิพลครอบงำจิตใจ และสมองของฉันด้วยเช่นเดียวกัน ปกติฉันจะชอบฟังเพลงแนวโรแมนติค..แต่หลังจากอุบัติเหตุคราวนั้นแล้ว ฉันเปลี่ยนมาชอบฟังเพลงมิดี้ประเภทมิวสิคบ๊อกซ์.. เพลงหลายเพลงอาจจะถ่ายทอดความรู้สึกแทนเธอ เพลงบางเพลงส่งกำลังใจมาให้เธอแทนใครสักคน แต่เพลงบางเพลงก้ออาจถอนกำลังใจของเธอได้ทั้งหมดเช่นเดียวกัน เพลงมีกำหนดเวลา เพลงมีตอนจบ เราเลือกที่จะฟังเพลงได้ เลือกที่จะให้กำลังใจตัวเองเถอะนะ เพลงชีวิตยังไม่จบ..  | ||||||||||||||||||||||
If we do not find anything very pleasant, at least we shall find something new. Free TextEditor
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [