❤++++++❤ ถ้วยฟีฟ่า ไอติม และดูบอลกับสาวกผี&หงส์แดง ❤++++++❤

เมื่อวานนี้เรามีนัดหมายกับ hunjang และ rebel ว่าจะไปกินไอติมที่ร้านของเซียวเปียกลี้ ซึ่งอยู่บริเวณห้างน้อมจิตตรงข้ามเดอะมอลล์บางกะปิ (ที่เพิ่งเปิดมาเมื่อไม่นานมานี้)


โดยนัดหมายกันที่คณะของเซียวฯ เวลาบ่ายสามโมงตรง


กว่าจะออกก็ประมาณสามโมงฝ่าๆ แล้วเซียวก็ต้องไปรับเพื่อนชื่อ “กิ๊ก” ที่สยามพารากอน แต่พอดีว่าเมื่อจอดรถแล้วกิ๊กก็ยังไม่เสร็จธุระ พวกเราก็เลยตัดสินใจว่าไปเดินเล่นที่คิโนคุนิยะกันดีกว่า (ดีกว่าไปช้อปกระเป๋ากุชชี่กันเนาะเพื่อนๆ กร๊ากกกก)


ดูได้สักพักหนึ่ง กิ๊กก็สำเร็จเสร็จธุระ เตรียมตัวจะออกเดินทางไปร้านไอติม เจ้าตัว (กิ๊ก) ก็หันมาขณะขึ้นบันไดเลื่อนพร้อมยื่นรูปถ่ายให้เซียวดู

“เนี่ย..ไปถ่ายรูปกับถ้วยฟีฟ่ามา”

เราก็เออ..ดีจัง

“ก็พอดีเรามาทำงานนี้ไงก็เลยได้ดู”

“จริงเหรอ ดีเนาะ อิจฉาจัง”

ไม่รู้ว่าด้วยอาการริษยา อิจฉาออกนอกหน้าหรือไร (ไม่ใช่หรอก อาจเป็นแววตาสลดหดหู่ก็ได้นิ ) กิ๊กก็เลยบอกว่า

“เอามั้ยล่ะ เราขอบัตรได้นะ”


เฮ้ยๆๆๆๆ ราวกับเสียงสวรรค์


กิ๊กมีปีกสีขาวพร้อมกับวงๆ บนศีรษะทันที



แน่นอน บรรดาสามท่านที่เหลือย่อมรีบรับคำเป็นธรรมดา ส่วนเราน่ะ ก็..นะ ดูก็ดี (มันหาดูยากไม่ใช่รึ แค่ ๑ ใน ๒๘ ประเทศใช่มะ) ไม่ดูก็ได้ สงสารแต่อีกคนที่ยังไม่ได้มาด้วยกัน คนนั้นน่าจะอยากดูมากกว่า แต่..นั่นแหละ อยากไปเจอที่ร้านเลยไม่เจอคนอื่นพร้อมกันกับเราเลยนี่หว่า ก็อดไปซะเหอะ อิอิ

แล้วก็ไม่มีใครฉุกใจคิดเลยนะว่า..มันใช้เวลานานเท่าไหร่หว่า (แต่นะ..ใครจะฉุกใจคิดฟะ ว่ากะการไปดูถ้วยเวิลด์คัพมันต้องใช้เวลานานโคตรๆ ขนาดนั้น)




รอบที่พวกเราได้คือรอบ 16.45 น.


พอใกล้เวลาเจ้าหน้าที่ก็ประกาศไปต่อคิวกัน โดยระหว่างเข้าคิวนั้นก็ดูไปทางเกมต่างๆ ที่เค้าเอามาจัดไว้ ที่เราสนใจคือไอ้ยืดดึ๋งๆ (เรียกว่าอะไรหว่าที่มีที่ x-park แล้วของ Red Bull ก็มีออกงานบ่อยๆ น่ะ) ให้คนดูดีดตัวขึ้นไปโหม่งบอลที่แขวนไว้น่ะ ก็มีทั้งคนทำได้ทำไม่ได้ แต่ชอบคนหนึ่ง เค้าไม่โหม่ง เค้าใช้เตะเอาเลย เท่ห์มั่กๆ อิอิ



พอได้เข้าไปปุ๊บ ด่านแรก (ราวกับด่านสิบแปดอรหันต์) ก็มีให้ยกมือตะโกนว่าเฮ้ดังๆ พร้อมกัน ถึงจะให้เข้า (แต่ทำไมพวกเราไม่ให้ความร่วมมือกันเลยฟะ?) จากนั้นก็เป็นจอกะนิทรรศการเกี่ยวกะถ้วยฟีฟ่าทั้งสองถ้วย (เป็นเรื่องราวสั้นๆ) พร้อมกับพริตตี้ให้ข้อมูล (ซึ่งก็มีคนสนใจบางส่วน) ปาวๆๆๆ อยู่ด้วย ในจอก็ฉายฉากยิงประตูต่างๆ


จากนั้นด่านต่อไปก็เป็นด่านถาม-ตอบ พร้อมขนมเป็นของรางวัล หุๆ คือ ด้วยความที่ข้าพเจ้าก็ไม่ได้เป็นสาวกบอลมากอะนะ พอเค้าถามว่าเบื่อมั้ย ใครเบื่อให้ยกมือ เราก็คนจริงใจอะนะ ก็ยกดิ (แต่กะยกเล่นๆ น่ะ แต่มันดันมีคนเดียวที่ยก แล้วพิธีกรดันเอาจริง ) เค้าก็เลยพูดประมาณว่า นี่แสดงว่ามาเพราะคนข้างๆ แน่เลยใช่มะ เราก็ทำมือโอเค ถูกต้องไป เค้าเลยเรียกให้รับรางวัล (เออ..ประหลาดดี) แล้วมีหยอดตบท้ายอีกนะว่า



“ช่วยไม่ได้นะครับที่ดันมีแฟนชอบบอล”


คนหนึ่งคือ rebel

คนสองคือ hunjang

คนสามคือ เซียวเปียกลี้


คนไหนวะ? แฟนข้าพเจ้าเนี่ย


แซวมั่วนี่หว่า




เอาเหอะหลังจากนั้นเค้าก็พาเข้าไปดูด่านต่อไปก็คือ ดูไฮไลท์การทำประตู พร้อมกับแจกแว่นเตรียมดูหนังสามมิติในด่านต่อไป ซึ่งไฮไลท์มีทั้งหมด ๔ จอแล้วก็ไม่เหมือนกันเลยซักจอ ทำให้ต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของแต่ละคนว่าจะถูกชะตากับจอไหน


หลังจากนั้นด่านต่อไปก็จะเป็นการดูหนังสามมิติ ประมาณ “ตำนานกำเนิดถ้วยฟีฟ่า” น่ะนะ เสียงกระหึ่มจนแสบแก้วหูมากกกกก


พอพ้นด่านนี้ไปก็ถึงด่านที่เรารอคอยก็คือการได้ดูถ้วย เย้ๆๆๆๆ

แต่ต้องเข้าคิวอีกแล้ว (และได้รับการพิสูจน์แล้วว่า การตัดสินใจในตำแหน่งการยืนของพวกเราผิดตลอด กร๊ากกก เพราะมาถึงด่านนี้ก็ดันไปอยู่ตำแหน่งแถวเกือบสุดท้ายอีก)


ขออภัยที่ไม่มีรูปให้ดูนะคะ (แม้ทั้ง hunjang และ rebel จะบอกว่ารูปเราดูดีสุดก็เหอะ เผอิญไม่ได้เอามาน่ะค่ะ แถมรูปงานที่ถ่ายด้วยมือถือก็ไม่ได้เอาสายดึงมาอีก)



ส่วนตอนถ่ายก็อย่างที่ rebel บอกไว้ที่บล็อกค่ะ มือต้องอยู่ข้างลำตัว ห้ามยกชูสองนิ้ว ห้ามแตะถ้วย พร้อมกับมีชาวต่างชาติ (คาดว่าเป็นคนของฟีฟ่า) มายืนคุมทำหน้าเข้มอีกต่างหาก แล้วก็มีเจ้าหน้าที่ถ่ายรูปด้วยกล้องโพราลอยด์ให้คนละรูป ไม่มีการถ่ายซ่อมใดๆ ทั้งสิ้น



รวมเวลาทั้งหมดในการเริ่มต้นจนจบ (นับตั้งแต่ได้เข้าตามรอบเวลา) คือเกือบๆ สองชั่วโมง



เฮ้อ...นะ...เลยทำให้เพื่อนๆ ของเซียวที่รอที่ร้านก็กระหน่ำต่อว่าซะ...แหงะ..ขออภัยด้วยแล้วกันนะค้า พวกหนูไม่รู้จริงๆ น้าว่ามันจะนานขนาดนี้ ดูหนังได้เกือบเรื่องหนึ่งเลยนะนี่



สรุปแล้วเป็นความบังเอิญที่ทำให้เพื่อนๆ ชาวบอลทั้งหลายครื้นเครงเฮฮาปลาบปลื้มมากๆ เลยค่ะ เราก็เลยพลอยกระดี๊กระด๊าไปด้วย



Note :

อย่างไรก็ตามเรามีประสบการณ์กะบอลโลกแบบ “บังเอิญ” อย่างนี้ครั้งนี้ครั้งที่สองแล้วค่ะ ครั้งแรกคือตอนพาลูกทัวร์ไปสนามโซลเวิร์ลด์คัพที่เกาหลี ก่อนที่เค้าจะได้มีการเริ่มใช้แข่งขันจริงๆ ขณะที่พาดูๆ อยู่ ก็พอดีกล้องที่เค้าทดลองถ่ายสนามเพื่อถ่ายทอดขึ้นจอสกอร์ ก็ “กวาด” มาทางเราพอดี แล้วก็ประจวบกับลูกทัวร์เราก็ถ่ายขึ้นไปที่จอพอดี เพราะงั้นเราก็เลยมีรูปที่มีหน้าตัวเองขึ้นจอสกอร์ในสนามไว้ในครอบครอง


มาคราวนี้อีก...


ก็เลยคิดว่า..สงสัยบอลโลกกะเราต้องมีอะไรกันซักอย่างแหงมๆ เลย หุๆ


(เป็นความเชื่อส่วนบุคคล ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน)




จากนั้นก็ไปที่ร้านเซียวกันไปถึงก็ตอนทุ่มสี่สิบได้มั้ง สั่งไอศกรีมมากินกัน ๖ ลูก แนะนำสตรอเบอรี่เช่นเดียวกะ rebel (กรุณาไปดูรูปประกอบที่บ้านนั้นนะคะ)


อีกอันก็บลูเบอรี่ปั่นค่ะ หลังจากที่แก้วแรกโดนกินไปก็มีเสียงบ่นพึมพำว่าจืด เซียวเปียกลี้ผู้ห่วงคุณภาพของน้ำปั่นตัวเอง (เพราะตัวเองรับผิดชอบส่วนนี้อยู่ ) ก็เลยปรับสูตรแล้วก็ลองเอามาให้เราชิมกันใหม่อีกที น่ารักเจงๆ ค่ะ


จากนั้นพอใกล้ๆ ๒ ทุ่มครึ่ง แควนเรากับ hunjang ก็รีบจรลีไปเชียร์คู่แมนยูฯ กันที่ร้านแถวแมคโครก่อนค่ะ ส่วนเรากะ rebel ก็รอพี่ป่ามืดกะลูกสาวของพี่เค้าที่ร้านของเซียวก่อน พอมาครบปุ๊บก็ตามไปอีกที ผลก็แมนยูฯ ชนะไป 2-0 (กรุณาอ่านเรื่องนี้ได้จากบล็อกของ hunjang นะคะ)



วันนั้นจากลากันตอนห้าทุ่มหน่อยๆ ท่ามกลางความกระวนกระวายของ rebel ที่ต้องรีบกลับไปดูหงส์แดงที่บ้าน (บรรยายให้เวอร์ไปงั้นหละค่ะ แหะๆ) แต่แล้วหงส์ก็ปีกหักอีกแล้วง่ะ เฮ้อ..วันไหนหงส์เตะอย่านัดเพื่อนบล็อกเลย rebel มันล้างอาถรรพณ์ไม่สำเร็จง่ะ


เรื่องก็มีมาด้วยประการฉะนี้



สรุปแล้วเป็นการนัดกันที่มีความบังเอิญอันก่อให้เกิดความรื่นรมย์แก่เพื่อนๆ ได้อย่างไม่น่าเชื่อเอาซะเลยค่ะ แต่ก็ดีจังเลยน้า เนาะๆ สาวๆ ทั้งสอง อ้อ..กะอีกหนึ่งหนุ่มด้วย (แต่หนุ่มหลังนี่โดนเพื่อนคนอื่นต่อว่า อาจไม่ค่อยรื่นรมย์เท่าไหร่ โอ๋ๆ)





แล้วเจอกันวันงานหนังสือฯ นะจ๊ะ

Create Date : 13 มีนาคม 2549 Last Update : 13 มีนาคม 2549 12:06:10 น. Counter : 1898 Pageviews.		69 comments
Share Tweet

	ความสุขดุจทองคำ สมาชิกหมายเลข 7582876 (9 ม.ค. 2568 12:19:26 น.)		Re dell'abisso affrettati from UN BALLO IN MASCHERA by Giuseppe Verdi ปรศุราม (8 ม.ค. 2568 11:03:55 น.)
	Volkswagen Beetle GSR Zamak (Majorette) kid^_^ (2 ม.ค. 2568 14:47:32 น.)		รวมธรรม14 นาฬิกาสีชมพู (12 ม.ค. 2568 07:41:17 น.)