เมื่อวานนี้...
เธอเคยทำผิด
ชั้นให้อภัย
วันนี้
เธอยังทำผิด
ชั้นยังให้อภัยวันพรุ่งนี้
เธอจะยังทำผิด?
ชั้นจะให้อภัย?
ไม่รู้จุดสิ้นสุดอยู่ตรงไหน
ไม่รู้ว่าต้องเป็น "คนโง่" ในสายตาคนอื่นๆ ไปอีกนานเท่าไหร่
ไม่รู้ต้องเจ็บปวดกับเรื่องเดิมๆ อีกมากไหม
ได้แต่บอกตัวเองว่า..
เลือกเอง
เลือกที่จะรัก
เลือกที่จะอยู่
เลือกที่จะให้อภัย
ต้องยอมรับในสิ่งที่เลือก
ยอมรับในผลของมัน
ตราบใดที่กรรมยังไม่หมด
ยังคงต้องชดใช้กรรม
กับการรักคนที่ทำเราเจ็บปวดอย่างนี้ไปเรื่อยๆ
หรือเราเป็นคนชอบความเจ็บปวด?
สัตว์โดนทำร้าย
มันยังต้องหนีไปหาที่พักพิงใหม่
แต่เราเป็นคนๆ หนึ่ง
มีสมอง
มีความรู้
มีอวัยวะครบถ้วน
กลับเลือกที่จะอยู่ตรงนี้
และเจ็บปวดต่อไป
ไม่เข้าใจตัวเอง..
ต้องรอให้ตัวเองตายไปก่อนหรือไง?..นั่นสิ.. 
ผู้ติดตามบล็อก : 203 คน [
บางทีคนเราก็ต้องฝืนใจ
ทำในบางอย่าง
ลองมองให้มันผ่านๆ
ทั้งสุขและทุกข์อยู่กับเรา
ไม่นาน
อย่าคิดมากนะคะ......