นั่นสินะคะ
งานบางทีก็ทำให้นิสัยเราเปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว

  

ทำทัวร์มาเหมือนกัน เหนื่อยนะงานนี้ มีครั้งนึง อกหัก อย่างแรง ในใจนะร้องไห้อยู่ แต่ต้องยิ้มตลอด แล้วก็ลูดทัวร์ให้ร้องเพลง ลอยกระทง ๆๆๆ เราก็ร้องๆๆๆๆ พอร้องเสร็จก็แอบมาร้องไห้คนเดียว ก็นะ คนกะลังอกหัก แต่ไม่ทิ้งหน้าที่

  

เข้าใจคำว่า "ลูกค้าคือพระเจ้า" เหมือนกันคับผม คุณแม่มาบ่นให้ฟังบ่อยๆ

มาสวัสดีตอนสายๆคับคุณสาวไกด์ มีความสุขกับวันนี้นะคับ

  

หวัดดีครับ แวะมาเยี่ยมอ่านครับ

คุณ สาวไกด์ใจซื่อ เขียนดีนะครับ

  

ชอบจังที่คุณไกด์สาวหยิบยกมาเล่าให้ฟัง

  

อยากถามเรื่องเปลี่ยนเคอเซอร์ ทำไมทำได้สักทีคะ ยากจัง

  

อืมม เคยทำงานที่ค่อนข้างจะเป็นงานบริการเหมือนกันค่ะ ก็จะดูและเลือกเซ็งเป็นรายๆ ไป อิอิ แต่ท้ายสุดมันก็เหมือนจะเก็บกด กดดันมาเรื่อยๆ เลยออกซะเลย ฮา...

  

ลำพูฯว่าตัวเองก็ไม่ค่อยเหมาะกับงานบริการ

อาชีพหมอและพยาบาลเป็นอาชีพที่หนักมากค่ะ...รอบด้านหลายเรื่องเลยล่ะ

  

บางครั้งก็รู้สึกสงสารคนทำงานบริการเหมือนกันอ่ะคับ ... แต่หลายๆ ครั้งก็รู้สึกหมั่นไส้ซะเหลือเกิน


แต่ผมเป็นผู้ใช้บริการที่ดีนะค้าบบบ

  

ทำไม่ได้ค่ะ ลอฃทำมานานมากกแต่ไม่เคยได้สักที เอาโค้ดใส่ในช่อง ไหนเหรอคะ ช่อง สโลแกน หรือว่า ช่องอื่น

  

เข้าใจและนับถือความอดทนของคนทำงานบริการค่ะ

เราเป็นลูกค้าที่ไม่เคยทำตัวเป็นพระเจ้าเลย


อิอิ....เคยเป็นแต่นางมารร้าย

  

เมื่อก่อนมังคุดทำงานแอดมิน แต่ก็ต้องคุยกับลูกค้าด้วย เพราะเป็นแผนกที่อิสระจากโรงเรียน ก็เลยต้องทำทุกอย่าง รวมทั้งต้องติดต่อลูกค้าด้วย ยิ่งทำงานไปนานๆ รู้สึกว่า ตัวเองมีสภาวะทางอารมณ์ตกต่ำอย่างเห็นได้ชัด เพราะทั้งเจ้านายหลายคน และลูกค้าอีกเป็นร้อย ไหนจะต้องติดต่อกับผู้ร่วมงานบางคนด้วย เลยลาออกมาเรียนดีกว่า เพราะไม่อยากเป็นคนอารมณ์รุนแรงอย่างตอนทำงานแล้ว

  

ถ้าเราไปทำ สงสัย ลูกทัวร์กระเจิงคนละทิศ คนละทาง..
งานนี้ใช้ความอดทนสูงมากๆอ่าค่ะ...แต่ละคนก็จะเอาให้ได้อย่างใจ เห็นใจค่ะ..

  

no i cant do CURSOR i dont know why T-T
whyyyyyyyyyyyyyyyyy????

  

เข้าใจค่ะ ทำงานบริการเหมือนกันเลย พอเจอบริการที่ไหนไม่ดีจะรู้สึก เอ๊ะ อะไรเนี่ย และโดยมากจะ complain เลยค่ะเพราะทนเห็นแบบนี้ไม่ด้ายยยย

  

ไม่น่าจะทำได้ .... แล้วเราก็ทำได้ ทำได้ดีด้วย น่าภูมิใจดีออกจ๊ะ

ทำงานอะไรก็มีช่วงเวลาที่ถูกกดดันทั้งนั้นค่ะ เอาแค่สนุกกับมันก็พอแล้วล่ะ

  

เราเป็นพวกเข้าใจ และใจดี แล้วก็ค่อนข้างยืดหยุ่น
แต่ถ้าไปเจอพวกเกินไป รับรองวีนแตกแน่ๆ

  

แวะมาเยี่ยมครับ...สวัสดีครับ

ขอให้สนุกกับงานนะครับ...ยิ้มมม...ไว้ครับ

  

เห็นใจสำหรับคนทำงานบริการแล้วต้องเจอลูกค้า
ที่เลวร้ายนะค่ะ แบบนี้ก็ถือว่ากดดันพอสมควรกับ
การทำงาน ส่วนตัวแล้วเราไม่เป็นลูกค้าหาเรื่องนะ
เพราะว่าอะไรดีก็ชมอะไรไม่ดีเราก็จะฝากบอกอย่าง
น้อยเค้าจะได้ปรับปรุง

มามองดุตัวเองตอนนี้คิดว่าทำงานบริการคงแย่
เพราะว่าอารมณ์เปลี่ยนง่ายค่ะ กลัวงานจะเสีย

  

เข้าใจ ทั้งสองฝ่ายนะคะ

วิธีแก้ปัญหาอย่างคุณสาวไกด์ ก็น่าจะเข้าท่าดี ดีกว่าไปลงกับลูกค้า

ลูกค้าที่จ่ายเงิน เค้าก็ต้องหวังได้รับของ/การบริการ ตามจำนวนเงินที่จ่ายน่ะค่ะ

คงต้องใช้ระบบ ซีอาร์เอ็มมั๊งคะ ดูว่า ลูกค้าคนไหนที่เราควรให้บริการมากน้อยแค่ไหน

  

Absolutely sure ครับ

ไม่ว่าตอนนั้น คุณผู้ให้บริการ..จะมีอารมณ์แบบไหน..แต่ต่อหน้าผู้เข้ามารับบริการ..คุณต้องยิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ..เพื่อ present ว่า "จริงใจให้บริการ" สุดชีวิตครับ..

คนที่จะเข้ามาทำงานตรงนี้..ต้องมีใจรักการให้บริการจริงๆนะครับ..ถึงจะสามารถทำได้..ต้องควบคุมอารมร์เก่ง..เพราะวันๆนึง คุณจะต้องเจอลูกค้าหรือผู้เข้ามารับบริการไม่รู้กี่คนต่อกี่คน..แต่ละคนก็ต่างอารมณ์ ..เพราะฉะนั้น..ต้องยิ้มๆต้อนรับเข้าไว้..ครับ..

  

กลับไปหาทุกท่านแล้วนะคะ


ท่านใดที่มาหลังจากที่เราไปคุยก่อน ไม่ได้กลับไปอีกทีนะคะ


ไม่ว่าอาไรกันเนาะ



เชิญท่านต่อไปฝากข้อความค่ะ

  

ไม่เคยเห็นด้วยเลยค่ะ ที่บอกว่าลูกค้าคือพระเจ้า

ทั้งที่งานตัวเองก็ไม่ใช่งานบริการ

แต่ลูกค้ากับพนักงานก็ควรเท่าเทียมกัน

มันเป็นเรื่องของการแลกเปลี่ยนนี่คะ

ปล.อยากได้ดอกไม้ร่วงๆ อยางนี้ ทำงัยเหรอคะ สอนน้องหมวยหน่อยดิ

  

พี่ไกด์เขียนดีจังเลยคะ

ใช่คะลูกค้าคือพระเจ้า

แต่บางครั้งก็ปวดหัวค่ะ ลูกค้างี่เง่า (แบมขอใช้คำนี้นะคะ)

เพราะเคยเจอแบบนี้ค่ะ

  

เข้าใจในอาชีพนี้นะคะ

แต่บางครั้งก็อดโมโหไม่ได้เหมือนกันอ่า

  

เข้าใจมานานแล้วค่ะ
ว่าลูกค้าคือพระเจ้า
เพราะงานบริการ
หัวใจหลักคือลูกค้า

เข้าใจอย่างแรง

  

แอดมินก็เป็นงานค่อนข้างจับฉ่ายน่ะค่ะ ถ้าจะทำงาน มังคุดว่าทำเป็นแผนกไปเลยดีกว่า หรือจะเป็นเลขาก็เป็นเลย มังคุดว่าแอดมินบางที่อาจจะไม่เหนื่อยเท่าก็ได้ พอดีมังคุดโชคดีน่ะ เลยได้ที่หาประสบการณ์หนักไปหน่อย

  

อืม.......
ไม่เคยรู้เลยนะเนี่ย ว่าภายใต้รอยยิ้มใสๆที่เราเห็นได้รอบตัว...
มันจะซ่อนอะไรไว้ตั้งมากมาย....
ขอบคุณสาวไกด์ที่วันนี้พาทัวร์......ไปดูชีวิต...
บางทีเราคิดแต่จากมุมของตัวเอง เช่นในฐานะลูกค้าบางครั้งก็ลืมไปว่า.... เบื้องหลังหน้าที่เปื้อนยิ้มตลอดเวลาก็ยังมีวันที่น่าเหนื่อยใจ........ยังไงก็ขอให้มีกำลังใจเยอะๆเน้อจะเอาใจช่วย

  

  

ทำดีเสมอตัวค่ะงานนี้





...

  

ถ้าไม่รักจริง คุณคงเปิดไปนานแล้วละ

  

อืมมม...พอเข้าใจเช่นกันค่ะ

ตะก่อนเจก็ผ่านมาแล้ว "Customer ServiceW อ่ะค่ะ

เข้าใจ...เข้าใจ..

  

เอาน่า

  

อย่าปล่อยให้ความชาชินเปลี่ยนแปลงตัวเราเลยครับ

น่าจะลองหาสิ่งแปลกใหม่มาทำบ้างท่าจะดี
อย่างเด็กชายก้อง เบื่อๆ ขึ้นมาก็
จัดบ้านใหม่..
ล้างรถเอง..
ไปเที่ยวเอาแบบไปอยู่เกาะหลายๆวันแล้วปิดมือถือไม่ดูทีวี..
หาเรื่องถ่ายรูปเล่น ถ่ายเยอะแล้วมานั่งปรับด้วยPhotoshop...
เล่นเกม เล่นจนกว่าจะเคลียร์ ...
ทำกับข้าวกินเอง เอาแบบหะรูหะราไปเลย เสร็จแล้วก็มานั่งดูถ้วยชาม เหอๆ อิ่มจัง ขี้เกียจล้างถ้วย

เรื่องพวกนี้ อาจเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับบางคน
แต่สำหรับก้องที่งานเยอะ... แม้แต่ตอนนี้ก็ยังอยู่ที่ทำงาน
เป็นเรื่องวิเศษสุดเลยครับ

  

มีงานให้ทำดีกว่าไม่มีอะไรจะทำนะคะ
อยู่ว่างๆเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากกกกกกกกก

ทำงานบริการ
ยากที่จะหาใครทำได้ดีจริงๆ

ก็น่าเห็นใจค่ะ

หาอะไรขำๆมาใส่หัวกันดีก่าเนอะ

ดูหนังแก้เบื่อ

ฟังเพลงร็อค

...
และขอบคุณที่แวะไปบล็อคนะคะ

  

แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ค่อยเข้ามาเมนท์ค่ะ อิอิ ช่วงนี้งานยุ่งมากมากเลยค่า

แวะไปดูเอ็มวีตัวใหม่ได้นะคะ

คิดถึงค่ะ



ดูรูปแล้ว คุณสาวไกด์ น่ารักจังเลยค่ะ

  

จริงๆ เราเคยลอง โห สุดยอดของความต้องทน

  

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมซะนาน
มัวแต่ยุ่งๆ อยู่กับเมกะโปรเจกต์อยู่น่ะครับ (งานล้นหัวจนจะตายอยู่แล้ว ฮือๆๆ)

เรื่องงานบริการนี่ก็เข้าใจทั้งสองฝ่ายนะครับ
เพราะคนให้บริการ ก็เป็นคน
ไม่ใช่พระอิฐ พระปูน ก็ต้องมีลิมิตของความอดทนอยู่บ้าง

คนรับบริการ อย่างเราๆ
บางที ก็ต้องทำใจยอมรับข้อจำกัดบางอย่างเหล่านี้ด้วย
จะมัวแต่ด่าพนักงาน , ผู้ให้บริการอย่างเดียวก็ไม่ถูก

  

นับถือคนที่ทำงานบริการได้จริงๆ ค่ะ
ส่วนตัวทำไม่ได้... หนูนิสัยไม่ค่อยดี
ความอดทนต่ำ ความเอาแต่ใจสูง
เคยเกือบเอาพระบาทฟาดพระโอษฐ์ลูกค้ามาแระ กิกิ

ตอนนี้เด้งมาทำงานที่ไม่ต้องติดต่อกับชาวโลกคนอื่น
วันๆ อยู่แต่กับหนังสือและคอมพิวเตอร์
สุดแสนสบายใจ หลั่นล้า (แต่เจ้านายคงสบายใจกว่า )

  

สวัสดีค่ะ....สาวไกด์

มีอมยิ้ม ไม่เคยคิดว่าตัวเองต้องมาทำงานให้บริการ (หลายด้าน)
ในชีวิตมาก่อนเลย มีคำโบราณที่กล่าวว่า เกลียดสิ่งไหน ได้สิ่งนั้น ถ้าจะจริงแฮะ.....

เริ่มทำงานบริษัท ก็ไม่ต้องบริการใครมาก นอกจากทำงานตามที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด

งานถัดมา เริ่มทำการค้า ..... โอ้ .... พระเจ้า หรือนั่น มีอมยิ้ม ไม่คิดว่าใช่นะคะ แต่มีอมยิ้มคิดว่าคือคนที่พิเศษ เพราะเค้าเลือกเราและคาดว่ามั่นใจในเรา เค้า(ลูกค้า)จึงมาหาเรา

ปกติ การบริการที่ให้ก็เสมอกันไม่มี มากน้อย นอกจากความเฮ้วของลูกค้า แต่ละราย . . . วิธี จัดการคือ ให้ลูกน้อง รับหน้า ปรับอารมณ์แล้วยิ้มออกไป เมื่อรู้ว่า ลูกน้องไม่สามารถทำสิ่งที่เกินความสามารถเค้าได้แล้ว. . . และที่เน้นหนักที่สุด สำหรับมีอมยิ้ม คือ กฏเกณฑ์ ค่ะ

อาชีพของสาวไกด์อาจจะกระทบโดยตรงมาก และคาดว่าจะหนักพอตัวเชียว.....บางครั้งมีอมยิ้ม คิดว่าสถานการณ์บางอย่างสามารถทำให้เกิดความเคยชิน จนกลายเป็นนิสัย และการฝึกในการคิดและการกระทำ

ที่แน่ ๆ . . . การที่เราอยู่กับสิ่งที่กดดัน หรือพยายามไม่คิดว่ากดดัน รอยยิ้ม น่าจะสร้างบรรยากาศให้ดีขึ้นนะคะ แม้จะเหนื่อยใจและกาย หากแต่เรา ยิ้มแล้ว เดินจากไป จบเรื่องไว้ที่ตรงที่เจอ จัดการให้เรียบร้อยดักไว้ทุกกรณี ที่คาดคะเนไม่ได้แล้วเจอหรือต้องแก้ ถือว่าเป็นบทเรียน ....... แค่นี้ทุกอย่างก็ สบาย ๆ แล้วกระมังคะ

สำหรับมีอมยิ้ม ..... ทุกครั้งจะพยายามไม่เป็นคนที่สร้างภาระให้กับใครและที่ใดมากที่สุด พร้อมทั้งสอนลูกด้วย นอกเสียจากว่า การได้รับบริการ ไม่สมกับ สิ่งที่เสียไป หรือข้อมูลที่สมควรได้
( ไป - มา ชักจะเรื่องมากนิ ) ปกติไม่ค่อยไปทัวร์ ค่ะ ต้องลองถึงทราบ.....เน้อ


แวะมาทักทายค่ะ
โอกาสเหมาะ คอมพ์ไม่เดี้ยง งานว่าง และกำลังจะไปรับลูก ๆ ค่ะ วันนี้มีหนังสือมาแนะนำด้วยนะคะ


ปล. แม่ของมีอมยิ้มเป็นพยาบาลค่ะ....ไม่อยากบอกเล้ย ว่าเป็นดั่งที่สาวไกด์เอ่ยไม่มีผิด มีอมยิ้ม ซะอีก ดูเหมือนกระด้างแต่ชอบเอาใจคนที่สุด (คนใกล้ชิดนะคะ)

  

อารมณ์เดียวกันครับ เข้าใจความรู้สึกเลย บางทีคุณไกด์อาจจะเคยเดินสวนกับผมก้ได้นะ ทำงานสายงานบริการเหมือนกัน ขนาดผมชอบงานแนวนี้นะ แต่บางทีก็ยอมรับว่าเบื่อเหมือนกัน ต้องคอยรองรับอารมณ์คน ถ้าทุกคนเอาใจเขามาใส่ใจเราก็ดีเนาะ อย่างว่าแหละคนไทยนี่สุดยอดแล้ว เวลาเป็นลูกค้า เป็นไงคุณไกด์ฯ คงรู้ดีอยู่

  

  

ลูกค้าคือพระเจ้า..........เค้าว่า ไว้นา
บ่นบอกด่าไรมา...........รับได้
เถียงอยู่สองคำว่า......."ใช่ครับ คุณพี่"
ซื้อของกรูเมื่อไหร่.......จะได้ จบกัน....

แต่ก่อนก็โดนลูกค้าสับประจำครับ...

เถียงกลับได้แค่ 2 คำ... "ครับ ใช่ครับ"

  

ช่ายค้าเห็นด้วยๆ (เห็นด้วยเรื่องไรฟร่ะเนี้ย)

  

ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ค่ะ

และก็ยังคงทำไม่ได้ค่ะ อิอิอิอิอิอิ ไอ้งานบริการเนี่ย

แต่ก็พยายามเอาใจเขามาใส่ใจเราตลอดนะคะ เข้าใจค่ะ

  

เข้าใจอาชีพของคนทำงานบริการครับ ขอปรบมือให้ดังๆ หนึ่งครั้งครับ

  

ส่วนตัวไม่ชอบคำว่าลูกค้าคือพระเจ้าเท่าไหร่เลยค่ะ คนเราต่างก็ต้องพึ่งพากันทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นใคร ไม่รู้สิ คิดว่าคำว่าลูกค้าคือพระเจ้ามันเป็นคติของพวกพ่อค้าที่อยากได้เงินจากลูกค้า ก็เท่านั้นเอง สิ่งที่แอบแฝงอยู่หลังคำพูดมันฟังดูไม่จริงใจบอกไม่ถูก

ยังไงก็สู้ต่อไปนะค้า

  

ทำ Domestic หรือ outbound ครับเนี่ย ถ้าอย่างแรก คงจะเหนื่อยมากๆๆๆๆ แน่ๆ เพราะว่า เจอแต่ทัวร์ไทย แถมต้องดิวๆกับคนไทยอีกเยอะแยะ แถมรายได้พิเศษก็คงไม่มากเท่าพวก out bound ด้วย ขอบคุณที่แวะมาตอบบล็อคนะครับ หวังว่าคงสบายดี

  

พี่ไกด์จ๋า หลับหรือยังคะ

หลับฝันดีนะคะ

  

เข้ามาเยี่ยมค้าบ

  

แวะมาทักทายค่า

  

คุณสาวไกด์ใจซื่อ... ก็อย่างเวลาที่เราถามข้อมูลเพิ่ม เพราะว่าเราไม่รู้
บางที ก็จะเจอคนบางคนตอบแบบไม่เต็มใจจะตอบ หรือตอบแบบส่ง ๆ ให้พ้นหน้าที่ตัวเองอะค่ะ
ไม่ก็พวกพนักงานเสิร์ฟ ที่บางครั้งให้บริการแบบหน้าตาบอกบุญไม่รับอะค่ะ

ต้องพยายามหักห้ามใจ ไม่ให้โมโห โดยท่องไว้ในใจ
อย่าไปว่าเค้า เค้าเพิ่งเลิกกะแฟนมา
เห็นใจเค้าหน่อย

ปล. ขอบคุณสำหรับคำชมบล๊อกนะคะ

  

งานยุ่งเหรอคะพี่เต้ย ม่ะเห็นอัพเยยอ่ะ

  

มาสวัสดีตอนสายคับผมคุณสาวไกด์

มีความสุขกับวันนี้นะคับ

  

เมื่อไหร่ จาอัพ บล๊อกซะทีอ่ะค่ะ รออ่านอยู่เน้อ



คิดถึงค่า

  

ขอบคุณที่แวะไปทักทายเสมอ ๆ นะคะ



อ่านเม้นท์ เพื่อน ๆ แล้วอดขำไม่ได้นะคะ

  

สวัสดีค่ะ ทำงานบริการมา 18 ปีแล้วค่ะ เข้าใจดีว่าเป็นงานที่ต้องใช้ความอดทนมาก ๆๆๆๆๆ แต่อยากแนะนำให้คุณลองหาเวลาไปปฏิบัติธรรมที่สถานศึกษาธรรมะ ดีดี เช่น วัดอัมพวัน สิงห์บุรี ศูนย์ปฏิบัติยุวพุทธิกะ ฯลฯ เพราะไปทำแล้วได้ผลดีมากค่ะ สามารถนำธรรมะมาใช้ในงานได้ทุกอย่างเลยค่ะ
สู้ ๆ นะคะ ชาลิศา

  

เป็นคนหนึ่งที่สนใจงานนี้ รู้สึกน่าลอง เพราะท้าทายความสามารถ ความอดทนของเราดี รบกวนช่วนแนะนำได้หรือเปล่าว่าควรจำทำอย่างไร ถ้าจะเป็นไกด์ ดี ๆ กับเขาสักคน สมัครสอบได้ที่ไหน ขอบคุณค่ะ

  

ทำงานบริการเหมือนกันค่ะ เข้าใจสุดๆเยย เราต้องรับคนทุกวัน วันละหลาย10 ต้องปั้นหน้าให้ได้ไม่ว่าตอนนั้นจะหงุดหงิดแบบไหนก็ตาม มีเพื่อนคนหนึ่งบอกว่า งานอย่างเราน่ะรับอารมของ ปชช.พอตัวเองไปใช้บริการก็เอาเรื่องเหมือนกัน ออกแนวแก้แค้น เหมือนที่ตะเองบอกเลยแหละ ตอนแรกเรากะเป็น แต่สุดท้ายเรามาคิดว่า เราจะไปเรื่องมากกะเค้าเพื่อแก้แค้นเค้าทำไม สงสารเค้าอะ เพียงแต่ตอนนี้เวลาไปรับบริการบ้าง ก็เคยมองเค้าแบบปลงๆ สงสารอญุ่ไหนใจ และให้อภัย (ถ้าไม่สุดๆจริงๆ)เฮ้อ...ขอเสนอแนะ น้องๆที่ใกล้จะจบทั้งหลาย หากต้องการทำงานบริการ ไม่ว่าทางด้านใดก็ตามขอให้มีใจรักงานบริการจากใจจริงๆนะค่ะ หรือที่เค้าเรียกว่า Service Mind หรือคิดง่ายๆแค่เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา คือเวลาเราออกไปเป็นลูกค้าเค้า เราอยากได้บริการแบบไหนจากเค้า เวลาเราทำงานเราก็ต้องให้แบบบริการแบบนั้นละค่ะ เป็นเทคนิคที่ใครจะเอาไปยื้อปฏิบัติด้วยก็ไม่หวงนะคะ ตอนนี้คิดได้แบบนี้แลวละค่ะ

  

  

พูดอีกก็ถูกอีก..งานที่เกี่ยวกับการให้บริการทั้งหลายแหล่ จำต้องใช้ความอดทนทั้งหมดทั้งสินจริงๆค่า แค่แวะมาทักทาย

  

อยากลองทำงานแบบนี้ดูบ้างแต่ยังไม่มีโอกาสเลย
ใครก้อได้ช่วยที

  

เรียนการโรงแรมการท่องเที่ยวค่ะ ปีสุดท้ายแล้วแต่ไม่ค่อยมั่นใจเลยว่าเราชอบงานนี้จริงหรือเปล่าเพราะเราเริ่มโดนกดดันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จากหลายๆอย่าง เริ่มใกล้ความจริงเข้ามาเรื่อยๆ ที่เราต้องเข้าไปทำงานบริการตรงนั้น แค่ฝึกงานในโรงแรมแค่ 3 เดือนใจก็จะขาดแล้ว เริ่มลังเลว่าเรามาถูกทางหรือเปล่าจะกลับหลังก็คงไม่ทันแล้วไม่รู้จะทำไงดี เพราะเราไม่ได้มีความอดทนมากมายนักกับการต้องมาพูดว่า ได้ค่ะ ถูกค่ะ ทั้งที่ใจเราเถียงว่า ไม่ได้ค่ะ ฉันว่ามันไม่ถูกน่ะ