###### ไม่มีใครเหมือนแม่ และแม่เป็นแม่ที่ไม่เหมือนแม่คนไหน ###### สวัสดีค่าา เอนทรี่ล่าสุด รีวิว Intercontinental สมุย บ้านตลิ่งงาม รีสอร์ท ตอนที่ 1่1 Bann Thai Spa (คลิกเพื่ออ่าน) ปกติไม่ค่อยได้ร่วมกิจกรรมกับบล็อกแกงค์หรอกค่ะ แต่กิจกรรมนี้เห็นแล้วอยากร่วมกิจกรรมด้วย ได้รางวัลหรือไม่ก็ไม่เป็นไร แต่อยากเขียนถึงคุณนายแม่เธอน่ะค่ะ อิอิ (ตั้งชื่อเอนทรี่นี้ให้ดูเหมือนเก๋ แต่ที่จริงงงๆ นะคะ มันก็ไม่มีใครเหมือนใครนั่นแหละเนาะ ฮาา  )ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า สมัยเด็กๆ นี่เรากับน้องชายแยกกันอยู่นะคะ กล่าวคือ คุณนายแม่เธออยู่ที่บ้านพักครูของร.ร.อีกอำเภอหนึ่ง ส่วนป๊าก็จะอยู่อีกอำเภอหนึ่งพร้อมกับน้องชายเรา เพราะฉะนั้นเราจะเติบโตมากับคุณนายแม่เป็นหลัก ซึ่งบอกได้เลยว่า การอยู่กับแม่นี่ ค่อนข้างเข้มงวดกว่าป๊ามากๆๆ สอนให้เราท่องสูตรคูณตั้งแต่ประถมหนึ่งอ้ะคิดดู (มารู้ทีหลังว่า เพราะร.ร.ที่เราจะไปเข้าปอหนึ่งนี่ เค้าสอนกัน คุณนายแม่เธอกลัวเราเรียนไม่ทันเพื่อน เพราะตอนอนุบาลนี่เราอยู่ร.ร.ที่แม่สอนน่ะค่ะ) ยังจำภาพได้เลยว่า แม่ให้เราท่องสูตรคูณไปก็เอาไม้บรรทัดเคาะข้อนิ้วมือเราไป ท่ามกลางแสงไฟสลัวๆ ที่บ้านพักครู ฮาา   credit: //homeschoolinghelp.com/wp-content/uploads/Mom-reads-daughter.jpg แต่พอปอสาม เราก็ไปรวมอยู่กันกับป๊าหละค่ะ แต่แม่ก็ยังอยู่บ้านพักครูอยู่ จนเราปอสี่มั้ง แม่ถึงไปอยู่ที่อำเภอเดียวกับพ่อเรา แล้วพอปอห้า ทั้งครอบครัวก็ย้ายมาอยู่ที่ตัวเมืองเพชรบุรีด้วยกันทั้งหมดค่ะ สิ่งหนึ่งเลยที่จำได้ก็คือ ทั้งป๊าและแม่เราเป็นคนทำกับข้าวเก่งมาก อร่อยมาก และแม่เป็นคนที่มีลิ้นพิเศษ (เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ นะคะ) คือ ถ้าแกได้กินอะไร แกแยกออกหมดนะว่าผสมด้วยอะไรบ้าง ตอนเอ็มเคมาเปิดที่บ้านใหม่ๆ แล้วพาแม่ไปกิน เราชมน้ำจิ้มเอ็มเคมาก แม่เลยลองชิมแล้วบอกเลยว่าประกอบด้วยอะไรบ้าง (อย่างเมพ!!!) แต่เดี๋ยวนี้แกแก่แล้วค่ะ ทักษะการรับรสหายไปเยอะแล้ว แต่ที่น่าเสียดายคือ ลูกสาวไม่มีทักษะการทำอาหารเท่าป๊ากับแม่เล้ยยย เง่ออออ   credit : //www.irvingsjourney.com/wp-content/uploads/2014/12/mom_in_kitchen.jpg สมัยประถม เจ้าของบล็อกเป็นคนเรียนไม่เก่งหรอกค่ะ ติดเล่นซะเย้อออ จนปอหกนั่นแหละ อยากได้จักรยาน เลยคุยกับแม่ว่า ถ้าหนูเรียนได้ที่หนึ่งหนูขอนะแม่ (อันนี้เป็นสิ่งที่แม่สอนมาแต่ไหนแต่ไรค่ะ อยากได้อะไร เก็บเงินค่าขนมซื้อเอง หรือต้องมีเหตุพิเศษ ไอ้แบบจะมางอแง ลงไปดีดดิ้นขอของนี่...นอกจากไม่ได้ของแล้วจะโดนตีด้วยนะฮับ) แล้วพอเราได้ที่หนึ่งจริงๆ แม่ก็ซื้อจักรยานให้ด้วยค่ะ - เป็นสิ่งหนึ่งที่เป็นการยืนยันความเป็นแม่อย่างหนึ่งเสมอคือ แม่เราเป็นคนที่เชื่อถือได้ รับปากอะไรแล้วจะทำให้ และคำไหนคำนั้นค่ะ อีกอย่างก็คือ...แม่เราเป็นคนที่ยุติธรรม ซื่อสัตย์และเที่ยงตรงมากค่ะ เพราะฉะนั้นหากมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้น แม่จะถามที่มาที่ไปก่อน และแม่จะไม่มีวันเข้าข้างลูกตัวเองเด็ดขาดถ้าลูกตัวเองผิด (แถมจะลงโทษซ้ำด้วย) ซึ่งนิสัยนี้ก็ติดมากับเราเต็มๆ นะคะ เพื่อนๆ เราจะรู้ดีว่า ถ้าอยากรู้ความจริงแบบไม่เข้าข้างใคร ให้ถามเรา แต่ต้องพร้อมจะยอมรับความเจ็บปวดจากการเผชิญหน้ากับความจริงด้วยนะ แหะๆ จนตอนจะจบมอต้น ที่ห้องเราก็มีจะไปเที่ยวชะอำกัน โดยจะไปนอนค้างที่บ้านเพื่อนคนหนึ่ง เรามาขอแม่ แต่แม่ไม่ให้ค่ะ คุณครูประจำชั้นก็เลยต้องมาขอให้ที่บ้าน (เราเป็นรองหัวหน้าห้องและเป็นตัวตั้งตัวตีเรื่องนี้อะนะ) แล้วแม่ก็ให้ไปค่ะ เป็นอีกเรื่องที่ยังงงๆ อยู่ว่า...ทำไมตอนแรกแม่ไม่ให้ไปหว่า จนมอปลาย หรือก่อนหน้านั้นก็ไม่รู้หละ แม่บอกว่า มีแฟนได้นะลูก แต่ต้องอยู่ในกรอบ และควรพามาให้แม่รู้จัก ซึ่งเป็นที่ปลาบปลื้มและชื่นชมในหมู่เพื่อนเรามากว่าแม่เรานี่หัวสมัยใหม่สุดๆ อ้ะ ซึ่งบอกได้เลยว่า แฟนเรานี่เคยไปบ้านเรากันหมดหละค่ะ (ทำยังกะมีแฟนเยอะเนาะเธ้ออ) ไปให้แม่สกรีนค่ะ อิอิ แต่แม่เรารักแฟนเราทุกคนเลยนะคะ และต่อให้เลิกกันแกก็ยังรักนะ (มีด่าบ้างประปรายเรื่องที่ทำร้ายจิตใจเรา ที่ทำไม่ดีกับเรา ฮา) ซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้อดีตแฟนเรารักแกเหมือนกันหละค่ะ แล้วแกก็สนับสนุนให้เราทำกิจกรรมควบคู่กับการเรียนมาแต่ไหนแต่ไรค่ะไม่เคยจะบอกว่า อย่าทำ เรียนอย่างเดียว แต่ก็บอกว่า กิจกรรมทำได้ แต่การเรียนห้ามเสีย เพราะฉะนั้นเราจึงเป็นเด็กกิจกรรม (ที่ต้องเรียนดีด้วย) มาแต่ไหนแต่ไรหละค่ะ ซึ่งเราว่าเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้เราเติบโตมาแบบนี้ คือได้เรียนในสถาบันที่ดี แต่ขณะเดียวกันก็มีเพื่อนมากมาย ไม่ใช่เด็กเรียนเก่งแต่ไม่มีสังคมน่ะค่ะ นอกจากนั้นตอนเรียนจบปอตรี ประเทศไทยเจอกับวิกฤตการณ์ต้มยำกุ้ง แม่เรายังบอกเลยว่า ถ้าหางานยาก ก็ไปขอเขาทำงานแบบไม่ต้องเอาเงินก็ได้นะลูก อย่างน้อยหนูจะได้มีประสบการณ์ เค้าจะได้เห็นผลงาน พอเค้าจ้างไหว เค้าก็อาจจะจ้างเราก็ได้ แล้วระหว่างนี้แม่จะเลี้ยงเอง (สุดยอดคุณแม่ป๊ะหละ  ) credit : https://thinkbiblicallyblog.files.wordpress.com/2014/06/supermom_wide_t_nv.jpg นอกจากนั้น หลายครั้งที่ผ่านมาในชีวิต เมื่อเกิดเรื่องเลวร้ายที่ทำให้เราเสียใจมากมาย ท้ายที่สุดคนที่อยู่ข้างเรามาอย่างสม่ำเสมอก็คือแม่ของเรานี่แหละค่ะ ถึงใครไม่รักเราแล้ว แต่แม่ก็ยังรักเราเสมอมาและตลอดไปนะคะ เราได้พิสูจน์สิ่งนี้มาแล้ว แต่ก็ใช่ว่าแม่เราจะดีไปหมดหรอกนะคะ มีหลายครั้งที่แกก็ทำร้ายจิตใจเราบ้าง ร่างกายเราบ้าง (ด้วยความพลั้งพลาด) ตามธรรมดาของมนุษย์ที่ยังมีกิเลสกันนั่นแหละค่ะ ซึ่งตอนเด็กๆ หลายครั้งเราก็ไม่ได้เข้าใจนะคะ และบางเรื่องก็เป็นบาดแผลในใจเรามานานมาก แต่เมื่อโตมาจนป่านนี้ แม้ว่าจะไม่มีโอกาสเป็นแม่คนอื่น แต่ก็ทำให้เข้าใจอะไรๆ ได้มากขึ้นว่า คนก็คือคน มีทั้งความดีงาม มีทั้งเรื่องที่ทำพลั้งพลาดกันได้ และการที่เราเกิดมาเป็นลูกใคร มันล้วนแล้วแต่เป็นความเหมาะสมของกรรมที่เราได้เคยทำมาทั้งสิ้น (มีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ ฯลฯ) เพราะฉะนั้น การที่เราได้แม่ที่ดีมากๆ ดีมากยิ่งกว่าความพลั้งพลาดที่แกทำแล้ว ก็นับว่าเราทำบุญมามากกว่าบาปแล้วหละค่ะ ทุกวันนี้เราก็พยายามดูแลแกเท่าที่จะดูแลได้ และพยายามที่จะไม่พลาดทำร้ายความรู้สึกใดๆ ของแก และพยายามอย่างยิ่งที่จะให้แกมีธรรมะในการรักษาใจและจิตค่ะ เพราะตอนนี้รู้แล้วว่า การตอบแทนบุญคุณที่ดีมากอย่างหนึ่งก็คือ การให้พ่อแม่เราได้เข้าใจธรรมะ ปฏิบัติ และรักษาจิตใจไม่ให้ตกอบายเมื่อถึงท้ายที่สุดของชีวิตน่ะนะคะ และเราก็หวังว่า วันหนึ่งเราคงทำให้แม่หมดห่วงได้ และได้ทำอะไรๆ ให้แกอย่างที่แกอยากได้ (แต่ไม่ยอมเอ่ยปาก) ให้แกได้ครบถ้วนด้วยค่ะ สำหรับท่านใดที่ยังมีแม่อยู่ (เหมือนเรา) แสดงออกนะคะ ให้เวลาแกมากๆ มากเท่าที่จะทำได้ เชื่อเถอะค่ะว่า ไม่ว่าแกจะพูดอะไร การที่เราได้แสดงถึงความรักที่เรามีต่อแก และเวลาที่เราจะให้ท่านได้นั้น อย่างไรก็เป็นสิ่งที่แม่รู้สึกดีกับมันเสมอค่ะ สุขสันต์เดือนแห่งความเป็นแม่ค่ะ บอกรักแม่ได้ทุกวัน ไม่ต้องรอวันแม่หรือเดือนนี้กันนะคะ   credit : ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ 1,469,696+2595067=4064763/11735/992
อ่านแล้วก็ประทับใจในตัวคุณแม่คุณเต้ยค่ะ
ขิ้นชื่อว่าแม่นี่เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ความรักที่มอบให้ลูกมันช่างจริงใจและบริสุทธิ์อย่างที่สุด พี่ในฐานะที่เป็นแม่คนแล้วรู้ซึ้งดีเลยจ้ะเรื่องนี้ โหวตหมวดนี้เนอะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต moresaw Funniest Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น วันนี้พี่ยังไม่อัพเลย ขี้เกียจนิดหน่อย 55 ไว้พรุ่งนี้ค่อยจัดการจ้ะ  โดย: mambymam
  วันที่: 24 สิงหาคม 2558 เวลา:9:49:49 น.ปาดน้ำตา อ่านแล้วแอบซึ้งแบบนี้โหวต อิอิ
โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
วันที่: 24 สิงหาคม 2558 เวลา:12:54:42 น.แม้ไม่แสดงออกแค่ก็รับรู้ได้เสมอ ความรักความห่วงใยเนี่ย
+ โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 24 สิงหาคม 2558 เวลา:13:55:14 น.สวัสดีค่ะ คุณเต้ย
เป็นเอ็นทรี่ ที่น่ารักมาก ๆ ปอป้ามีคุณแม่อยู่ ตอนนี้ท่านอายุ ๘๙ แล้ว แต่ไม่ได้เขียนบล๊อกร่วมกิจกรรมกับใคร ๆ เพราะในความเป็นจริง ถึงแม้จะรักท่านมากแค่ไหน แต่ก็ไม่ค่อยสนิทกับท่านเหมือนที่สนิทกับคุณพ่อที่เสียไปแล้ว ใจจริงอยากเขียนนะคะ แต่มันเขียนไม่ออกบอกไม่ถูกจริง ๆ อาจจะเป็นเพราะความไม่สนิทสนมกันก็เป็นได้ และความทรงจำตั้งแต่เด็กที่ได้รับจากคุณแม่ก็แตกต่างไปจากคนอื่น ๆ เขา พอจรดนิ้วจะเขียนทีไร ไพล่ไปนึกถึงลูกชายที่เสียชีวิตไปแล้วทุกที ก็เลยตัดสินใจไม่เขียนเลยดีกว่า ชอบเอ็นทรี่นี้ของคุณเต้ยมากเลยค่ะ น่ารักมาก ๆ ค่ะ โหวตทันทีค่ะ สาวไกด์ใจซื่อ Literature Blog ดู Blog โดย: พรหมญาณี
วันที่: 24 สิงหาคม 2558 เวลา:14:45:41 น.ยังทันครับที่จะไปดูดวิชาการทำอาหารจากคุณแม่ (ฮา) แม่ท่านจะดร๊อปลง แต่ก็ได้ชื่อว่าเคยเก่งทางด้านนี้ รีบไปดูดวิชามาเลยดีกว่าครับ
สุดยอดเลยครูมาพูดให้ เค้าคงห่วงมั้ง แต่เห็นครูมาพูดให้แล้วก็เลยคิดว่าน่าจะไว้ใจได้เลยให้ไป ผมก็มีนะทำให้แม่เสียใจ ก็ต้องพยายามปรับปรุงตัว เมื่อก่อนเวลาโดนใช้ผมมักจะบอกแป๊บนึง เดี๋ยวนี้ไม่ละ แหะๆ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 24 สิงหาคม 2558 เวลา:23:27:05 น.สวัสดีค่ะคุณเต้ย
เขียนถึงคุณแม่ได้น่ารักมาก ท่านก็คงภาคภูมิใจในตัวคุณลูก ขอให้ท่านสุขภาพแข็งแรงอยู่กับลูกหลานไปนานๆนะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: pantawan
 วันที่: 25 สิงหาคม 2558 เวลา:14:21:15 น.ตามมาอ่านค่ะ คุณแม่พี่สาวไกด์ใจซื่อสุดยอดมาก เก่งจังค่ะลิ้นแยกรสได้
ท้ายสุดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แม่ก็ยังอยู่กับเราจริงๆ ค่ะ โอโหวตบล็อกให้แล้วนะคะ ตอนแรกงง ควรโหวตบล็อกอะไรดี เลยดูคนข้างบน หมวดหมวดไดอารี่นะคะ ฮ่าๆ diarist blog   โดย: ออโอ
วันที่: 25 สิงหาคม 2558 เวลา:22:10:24 น.ควรบอกว่าเป็นเรื่องสมัยก่อนมั้งครับ เดี่ยวนี้ไม่เป็นแล้ว (มั้งนะ)
โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 25 สิงหาคม 2558 เวลา:23:55:07 น.คุณแม่ต้องเป็นแดจังกึมกลับชาติมาเกิดแน่ ๆ เลย
ชอบอ่านบล็อกแบบนี้ค่ะน้องชื่น มันได้ความรู้สึกของการเขียนบล็อกมาก ๆ ค่ะ โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 28 สิงหาคม 2558 เวลา:11:59:50 น.ท่านเป็นคุณแม่ที่ทันสมัยและน่าชื่นชมมากค่ะ ถ้าท่านยังอยู่ต้องกลายเป็นนักชิมระดับประเทศแน่ๆ ส่งผลมาถึงลูกสาวที่เป็นนักชิมเช่นกัน
โดย: maeboon IP: 37.59.6.32 วันที่: 29 สิงหาคม 2558 เวลา:1:26:52 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 202 คน [
หลายสิ่งหลายอย่าง
ถูกถ่ายทอดจากแม่สู่ลูกอย่างแน่นอน
ผมเชื่ออย่างนั้น
ตัวเองก็เป็นครับ
คุณเต้ยอาจทำอาหารไม่เก่งเท่าคุณพ่อคุณแม่
แต่ทักษะการชิม การรับรสก็น่าจะได้ติดตัวมาแน่ๆ
สังเกตจากบล็อกชิมอาหารที่คุณเต้ยเขียนมาโดยตลอด
ผมชอบเรื่องการรักษาสัญญา
พอมีลูก ผมยึดถือคำนี้มากครับ
อะไรรับปากว่าจะให้ ถึงเวลาก็ต้องให้จริงๆ
อะไรจะทำ ถึงเวลาต้องทำ ถ้ารับปากลูกไปแล้ว
ระหว่างพ่อแม่กับลูก
ถ้ามีความเชื่อใจ ความไว้ใจ
นั่นคือ แรงหนุนใจของลูกเลยจริงๆครับ