|
พายุฤดูร้อน หลังจากโดนอากาศร้อนอบอ้าวกระหน่ำตลอด 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา เช้าวันนี้ก็มีเสียงฝนปลุกให้เราลุกจากที่นอน
เย็นฉ่ำแต่แฉะจนไม่อยากกางร่ม ฝ่าสายฝน ออกไปทำงาน
แทนที่เราจะรู้สึกชุ่มชื่นหัวใจ กลับรู้สึกหดหู่ คงเป็นเพราะ วันนี้เป็นวันจันทร์ เป็นวันทำงาน เป็นวันที่ต้องกลับไปสู่งานไม่ชอบอีกแล้วละมั๊ง
มานึกๆ ดูก็น่าแปลกนะ ที่เรานั่งทำงานที่นี่ มา 10 กว่าปี แล้วเพิ่งรู้สึกตัวว่า เราไม่ชอบ คิดไปคิดมา ก็ไม่รู้ว่า ไม่ชอบอะไรกันแน่ ตัวงาน ตัวคน รึว่าสถานที่ทำงาน
แต่ยังไงก็เหอะ ....ต้องทำต่อไปอย่างนี้ก่อนล่ะ
ช่วยไม่ได้อ่ะนะ ต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
ไอ้ที่ชอบ งานที่อยากทำ มันยังเลี้ยงตัวเองไม่ได้ ก็ปล่อยให้มันเป็นอาชีพเสริมไปพลางๆ ก่อน
ช่วงเช้าผ่านไปแล้ว ตอนเที่ยงก็แล้ว น้องๆ ที่นัดเข้ามาให้นายสัมภาษณ์งาน ....ก็ไม่มาตามนัด เด็กๆ จบใหม่สมัยนี้เป็นอะไรกันนะ ....ตอนคุย ตอนนัด ก็รับทราบ แล้วพอถึงเวลา ไม่มาซะงั้น แล้วยังไม่โทรมาบอกอีกด้วย ....มารยาทพื้นฐานง่ายๆ แค่นี้ไม่รู้กันเลยรึไงนะ
ตอนนี้ต้องมานั่งภาวนาให้เด็กที่นัดรอบบ่ายเข้ามาตามนัดเหอะนะ สงสารน้องที่ทำงานอยู่ งานใหม่ที่ตัวเองย้ายขึ้นมาทำก็ยังไม่อยู่ตัว แล้วยังต้องเจียดเวลาไปดูงานเดิม ที่ขาดอยู่ 1 คนนั่นด้วย
|
Bookkii.BlogGang.com
นัทธ์
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [ ?]
|
|
ตอนนี้ที่ทำงานมีแต่คนลาพักผ่อนไปเที่ยวกับลูกๆหมดเลย เราคนโสดก็เฝ้าห้องไปตามระเบียบ