สงกรานต์ที่เปลี่ยนไป
สงกรานต์บ้านเราในปีนี้ ช่างแตกต่างจากปีก่อนมากมายนัก
ประการแรก : แม่เข้าโรงพยาบาล ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม ผลการตรวจวิเคราะห์ไขกระดูก สรุปว่าเป็น
"มะเร็งในเม็ดเลือดขาว แบบเฉียบพลัน ประเภทที่ 3"
อาจารย์หมอวันชัย บอกว่าเป็นแบบรักษาหายได้ "แต่ก็ต้องอาศัยดวงด้วยนะ"
แน่หละที่ช่วงแรกที่รู้ผล เราอึ้งและเครียดไป 1 วัน 1 คืน
เป็นห่วงทั้งแม่และทั้งความวิตกของพ่อ
เป็นกังวลในเรื่องการรักษาและค่าใช้จ่าย
จนกระทั่ง พ่อกับแม่ แบเงินทั้งหลายทั้งปวงออกมาวาง
พร้อมสั่ง "ขายที่ดิน" 1 แปลง..เรากับน้อง ซึ่งได้รับโอนอีก 2 แปลงมาแล้ว ก็ขอ "ขาย" ไปด้วย
ตอนนี้ยังขายไม่ได้ แต่ย้ายจากโรงพยาบาลธนบุรี มาอยู่ที่ศิริราชแล้ว ค่าใช้จ่ายเบาลงไปเยอะ
ตอนนี้ "กำลังใจ" คนไข้ดี คนเฝ้าไข้ "ก็ดี"
คนเรา เกิดแล้วตาย เป็นธรรมดาโลก ...จะวิตกกังวลไปใย
ประการที่่สอง : Big boss สั่งจัดกิจกรรมเสริมช่วงสงกรานต์ แบบกะทันหัน
ทำเอาแผนงาน แผนกำลังพล และแผนวันหยุด รวนกันทั้งบริษัท
แต่ก็พอจะทำใจกับคำสั่งที่จู่ๆ "นิมิต" ขึ้นมาของท่านได้ เราก็เลยปล่อยวาง
สั่งมา ...ก็ทำไป ...ทำเท่าที่ทำได้ ...เหมือนเคยนั่นแหละ
สรุปสั้นๆ ได้ว่า ต้องเข้าไปทำงาน 2 วัน ทั้งๆ ที่คิดว่าจะได้หยุดยาวติดกัน 5 วัน แค่นั่นเอง
ประการที่สาม : ปีนี้ไร้ซึ่ง SMS อวยพรจากเพื่อนสนิทมิตรสหาย น่าแปลกใจจริงๆ
นัดพบสังสรรค์กันเมื่อตอนเที่ยงนี้ ...ทุกคนเหมือนจะยุ่งกันจนลืมไปว่า เคยส่ง SMS ถึงกันในเทศกาล
ขนาดตัวเราเอง เตรียมโหลดภาพไว้ส่ง ...สุดท้ายก็ไม่ส่งถึงใครเลย เช่นกัน
ประการที่สี่ : บรรยากาศการเล่นน้ำสงกรานต์ในซอยบ้านเรา ซบเซาไปมาก
ไม่มีป้อมปราการสาดน้ำคนเดินถนนและรถที่แล่นผ่านไปมา ถี่ เหมือนปีก่อน
แต่เราก็ยังอุตส่าห์ "เปียก" ตอนกลับเข้าบ้าน หลังจากเลิกงานแล้วจนได้
ทั้งหลายทั้งปวงนั้น ทำให้บรรยายกาศในบ้านเราค่อนข้างเหงาๆ
ก็คนไม่ครบ ผู้ใหญ่ที่สุดไม่อยู่บ้าน ต้องสลับกันไปรดน้ำขอพรกันที่โรงพยาบาล
อาหารการกิน ก็เลยไม่คึกคักหนักกระเพาะเหมือนปีก่อน ...
แต่ถึงไง คนที่บ้าน ก็ยังสุขภาพจิตดี...นานนานเจอกันที ก็เฮฮาด้วยการล้อมวงกิน เหมือนเดิม
เราเป็นกำลังใจให้ ทั้งเรื่องนี้แล้วก็เรื่องอื่นๆ ด้วยค่ะ