สิ่งที่เห็นด้วยตา vs. สิ่งที่เห็นผ่านสื่อ
ติดตามข่าวเรื่องน้ำท่วมมาตั้งแต่อยู่ห่างกทม. จนกระทั่งบัดนี้เข้าใกล้ทั้งพื้นที่บ้านและพื้นที่ทำงาน
บอกได้เลยว่า ที่นอยด์ๆ กันไปนั้น ส่วนหนึ่งคือการนำเสนอ "ภาพข่าว" ของสื่อ
ทั้งสื่อทีวี สื่อหนังสือพิมพ์ และสื่อ (แท้และสมัครเล่น) online
สื่อทีวีให้ทั้งภาพและเสียง โดยนักข่าวจะยืนรายงานในพื้นที่น้ำท่วม เห็นน้ำท่วมชัดๆ ด้วยน้ำเสียง "ตื่นตระหนก"
สื่อหนังสือพิมพ์และสื่อ online เลือกที่จะลงภาพ "น้ำท่วม" จุดต่างๆ มุมสูงบ้าง ระดับสายตาบ้าง และระดับเรี่ยน้ำบ้าง
มันทำให้คนรับสารอย่างเราๆ ท่านๆ พลอยตื่นตระหนกไปด้วย
OK ยอมรับว่าเราก็เกาะติดสถานการณ์แบบตึงเครียดพอดูเลยหละ
เพราะที่ทำงานเราติดแม่น้ำ อีกทั้งอยู่ปากคลองด้วย
และที่บ้านเราก็อยู่ไม่ไกลจากแม่น้ำเจ้าพระยา
สิ่งหนึ่งที่พอจะบอกเล่าได้คือ พื้นที่เหล่านี้ ..น้ำท่วมทุกปี เมื่อเป็นช่วงเวลาน้ำขึ้น ...แต่น้ำก็ลงค่ะ
และบางปี เป็นน้ำท่วมขังด้วย ...
สำหรับปีนี้นั้น น้ำหลาก น้ำล้น น้ำหนุน เข้ามาให้จังหวะใกล้ๆ กัน
ทางการก็สั่ง "กั้น" แนวป้องกันสูงขึ้นเรื่อยๆ ด้วยกระสอบทราย ...
แล้วก็สั่ง "อุด" ท่อระบายน้ำเพื่อไม่ให้น้ำทะลักออกมาสู่ถนน
แต่ขอโทษเถอะ ...แรงคน แรงวิทยาการ หรือจะสู่แรงพิโรธของธรรมชาติ
น้ำไหลจากที่สูงลงสุ่ที่ต่ำ ไปซ้ายก็ติด ไปขวาก็ติด ...ดันๆ กันเข้ามาก็ดันเอาแนวกั้น "กระสอบทราย" ทะลายลง
กลายเป็น "น้ำทะลัก หลาก และแรง" กวาดทุกสิ่งที่ขวางไปตามแรงน้ำ
แน่นอน สื่อหรือจะพลาด ภาพน้ำทะลัก ภาพน้ำหลากแบบมุมกล้องช้อนขึ้น ...ดูแรงและน่ากลัว
ทั้งๆ ที่บางภาพ มันมีความสุงเพียงไม่กี่สิบเซนติเมตร จากน้ำไหลจากซอยสู่พื้นผิวถนน
แล้วอย่างนี้ คนเห็นภาพ คนฟังเสียงรายงาน จะไม่ตื่นไงไหว
ทีนี่มันก็เป็นภาพแพร่กระจาย "อุทกภัยในเมืองไทย" สู่สายตาชาวโลก
ผลคือ บรรดาฝรั่งขี้ตื่นทั้งหลาย "ยกเลืก" การเดินทาง ในระยะใกล้ก็ OK นะ
แต่กิจกรรมจัดปลายเดือนหน้า ก็แจ้ง "ยกเลิก" ไปจัดที่สิงคโปร์ซะเลย ....
แล้วโทรศัพท์บอกเล่าเรื่อง ยกเลิก ทะยอยกันเข้ามา
ตอนนี้ เราเริ่มเครียดด้วยเรื่อง "งาน" แทนเรื่อง "น้ำท่วม" แล้วหละ .....
ไม่โทษ กรมชลประทาน
ไม่โทษ ผู้บริหารประเทศ
ไม่โทษ ข้าราชการ
แต่ โทษสื่อมวลชนอ่ะ
ออกข่าว "น้ำลด" ได้แล้วค่ะ ...แม้ว่าทางตอนเหนือจะท่วมมานาน
แต่ตอนนี้มัน "ลด" บ้างแล้วไม่ใช่เหรอคะ
ช่วยรายงานเรื่อง "น้ำลด" ในสัดส่วนที่มากกว่า หรือ เท่ากับ "น้ำท่วม" ได้แล้วค่ะ
ขอร้อง....เรื่องงานอ่ะนะ ปกติเราก็เครียดอยู่แล้ว นี่ยิ่งเครียดน้ำ
ยังไม่อยากตายด้วย "เส้นเลือดในสมองแตก" ขอสัมผัสน้ำท่วมขังที่บ้านสักเดือนก่อนเหอะนะ
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [
ระลึกถึงอยู่เสมอ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ ราตรีสวัสดิ์นะคะคุณนัทธ์