ปลาบปลื้มกับภาพพิมพ์ ...แบบงง งง เมื่อวันพุธที่ผ่านมา เรากับนายชิ่งพิธีเปิดงานในที่ทำงานตัวเอง ไปร่วมพิธีเปิดงานที่อื่น ก็นะ ...สถานที่จัดงานมันน่าเข้าอ่ะ .. ถ้าเป็นวันเปิดให้ชมปกติ ...ก็ึึคงไม่กล้าเข้าแหง...  อันที่จริง อ่ะนะ โดยความรับผิดชอบแล้ว เราก็กับนาย ก็ต้องอยู่ร่วมพิธีเปิดงานนิทรรศการหรืองานอื่นๆ ทุกงานอยู่แล้วล่ะ แต่งานนี้ เจ้าของงานบอกว่า ไม่มีพิธีตัดริบบิ้น ไม่มีพิธีการ แค่งานเลี้ยงเล็กในหมู่ศิลปินเท่านั้นเอง ดังนั้น พอนายตัดข่าวงานนี้มาให้เราเช็ครายละเอียดการเข้าร่วมงาน เพราะต้องการไปดูการประมูลซึ่งมีแค่วันแรกเท่านั้น สอบถามเจ้าหน้าที่กระทรวงการต่างประเทศเจ้าของงาน น้ำเสียงคนให้ข้อมูล ดูจะตื่นเต้น ดีใจ ที่จะมีคนมาชมงานตามข่าว ซะด้วย ไม่ต้องมีบัตรเชิญ ก็ไปร่วมงานได้ พอถึงวันอังคาร ศิลปินกลับบอกว่า ตัดสินใจตัดริบบิ้นกันเอง เอาล่ะสิ ...ดิฉันก็เลยต้องขอโทษขอโพย เพราะไม่สามารถอยู่ร่วมงานได้แล้วล่ะ วันพุธ...นายสอบถามเส้นทางเอาเอง เพราะเรารู้แค่ว่า ตึกวิเทศสโมสร ของกระทรวงการต่างประเทศ อยู่หัวมุมแยก ถนนศรีอยุธยา เท่านั้นเอง แต่จะไปเส้นทางไหน ยังไง ไม่รู้ค่ะ .....เป็นผู้โดยสารที่ดีมาตลอด ...ไม่เคยจำทางไปเลย ห้าโมงเกือบครึ่ง นายก็พามาถึงสถานที่จัดงาน ...ที่จอดรถแทบจะไม่มี ห้องจัดงานอยู่ทางก็ไม่ค่อยรู้ ...เดินตามพวกคุณหญิงคุณนายกกลุ่มนึงเข้างานไป ... อาคารสวยมาก...การตกแต่งก็สวยมาก ....แต่ เสียดายที่อุตส่าห์มีกล้องติดกระเป๋า ดันลืมชาร์จแบตซะได้ ก็เลยไม่ได้ถ่ายภาพสถานที่และบรรยายกาศของงานมาด้วย ทั้งทั้งที่รู้อยู่ว่า ต้องเก็บภาพมาประกอบ report ให้นายอ่ะนะ ....ใช้มือถือละกัน ลงทะเบียนเข้างาน ...หย่อนนามบัตรลงโถ ถึงรู้ว่า มีการจับนามบัตรรับของที่ระลึกด้วย ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร และไม่คิดจะลุ้นด้วย เพราะไม่ค่อยมีโชคทางนี้ งานเริ่ม พิธีกรบอกว่า ...รางวัลที่จับนามบัตรแจกนั้น คือ ภาพพิมพ์ ผลงาน ประหยัด พงษ์ดำ ศิลปินแห่งชาติ - Limited Edition สำหรับเป็นที่ระลึกในงานนี้ อืมม์ ...น่าลุ้นนะ ...แต่ก็คงลุ้นไม่ขึ้นเำมื่อเคยแหละน่า ว่าแล้ว ก็ออกไปใส่ใจกับ cocktail party ด้านนอกดีกว่า ... จากโรงแรมดุสิตธานีซะด้วย ... อ่ะ ส่วนหนึ่งของเงินที่จัดงาน คงเป็นภาษีจากประชาชน ในฐานะประชาชนคนเสียภาษี ก็กินให้คุ้มเงินที่ถูกหักหน่อยล่ะ ..... เจ้านายกับลูกน้อง ก็เลยพากันเดินชมตามไลน์อาหารต่างๆ ชมไป ชิมไป ได้สักพัก ....แค่ครึ่งท้องเองอ่ะ ก็โดนต้อนเข้าห้องแสดงงานอีกครั้ง ประธานมาแล้ว ...ทำพิธีเปิดงานเสร็จ ก็จับรางวัลรอบแรก 10 คน คนที่ 1 ผ่านไป เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย นามบัตรฉ้านนนนนนนนนนนนนนนนนน ไม่น่าเชื่อ ....ไม่อยากจะเชื่อด้วย ..... รีบฝากถ้วยกระเพาะปลาให้นายถือไ้ว้ก่อน แล้วรีบยกมือ เสนอหน้า ให้พิธีกรเห็นว่าอยู่ตรงนี้ค่ะ ....อยู่ตรงนี้ OK สบตาพิธีกรแล้ว ก็เตร่ไปหาเจ้าหน้าที่ข้างๆ เวที ให้เห็นตัว รับภาพที่จุดลงทะเบียนนะคะ ..... OK รับทราบค่ะ เดินกลับมาที่จุดเดิม เจ้านายดิฉัน ยังถือถ้วยกระเพาะปลารออยู่อีก ....โธ่เอ๋ย คิดว่านายจะวางให้พนักงานมาเก็บซะอีก แต่ตอนนี้ ...กระเพาะปลา ดิฉันก็ไม่สนแล้วล่ะ อย่างอื่นก็เกือบจะไม่สนแล้วด้วย แต่ไม่ได้ ยังอยู่ระหว่างงาน ก็ต้องสนใจกิจกรรมอื่นๆ ต่อไป ผลงานศิลปะที่จัดแสดง 10 ภาพนำขึ้นประมูล ....ผ่านไปด้วยความสนุกสนานคึกคักดี ได้เงินเข้าการกุศล 5 แสนกว่าบาท แล้วก็มีผลงานศิลปะอีกมากมาย จากหลายๆ ศิลปินในกองทุนมูลนิธิรัฐบุรุษ จัดแสดงให้ชม ก็ขายในวันงานไปได้เยอะล่ะ เราเดินนับได้ 16 ภาพ....น่าปลาบปลื้ม เท่าที่รู้ ...ก็คนไทยซื้อ...ท่านฑูตที่รับเชิญมาร่วมงาน ....ก็มาชมเท่านั้นเอง อ้อ มีการสาธิตงานช่างสิบหมู่จากกรมศิลปากรด้วย ...อันนี้แหละที่พวกฑูตสนใจ แล้วเรากับนาย ก็มาสนใจกิจกรรมการกินกันต่อ ...ยังกินไม่ทั่วถึงอ่ะ งานจบ...ไปรับภาพมาด้วยความปลาบปลื้ม  แล้วก็เอามาเล็งดูว่า จะใส่กรอบแบบไหนดี (แหม ...ที่แรกคิดว่า ได้ภาพใส่กรอบแล้วซะอีกนะเนี่ย) ดูักันให้ชัดชัดไปเลย รันนัมเบอร์ด้วยค่ะ  ภาพนี้อาจารย์ประหยัดเลือกมาจัดทำเป็นของที่ระลึกของงาน โดย 50 ภาพมอบให้กับผู้โชคดีจากการจับนามบัตร ในวันแรกของงาน ทีเหลือคงเป็นที่ระลึกของผู้จัดงานและทีมงาน (มั๊ง) ตั้งแต่เราทำงาน เคยไปร่วมงานลักษณะนี้มาหลายต่อหลายครั้ง หมายถึงงานที่ หย่อนนามบัตร จับรางวัล ....ซึ่งเป็นการจูงใจให้คนอยู่ร่วมงานจนจบอ่ะนะ ยังไม่เคยมีโชคจากการจับสลากกับเค้าซะที ทำไม ต้องมาโชคดีกับงานนิทรรศการศิลปะกันล่ะเนี่ย รึว่า ...จะต้องผูกพัน พัวพัน กับงานศิลปะ และแวดวงศิลปะต่อไปอีกเหรอ โอยยยยยยยยย ศิลปินยิ่งคุยกันเข้าใจยากๆ อยู่ด้วย ถึงตอนนี้ เราจะดีใจ ...รึว่าเศร้าใจกันดีนะ
เชื่อแล้วครับว่า เป็นเรื่องงๆ
เพราะอ่านแล้ว นึกภาพตามไม่ออกเลยละ  โดย: Mr.Chanpanakrit
 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:28:38 น.อืมม์ คงปลาบปลื้มมากไปจริงๆ นั้นแหละ
แม้จะผ่านมาหลายวัน ก็ยังเล่าเรื่องวนไปวนมา สรุปง่ายๆ ก็คือว่า เราได้รับผลงานภาพศิลปะของอาจารย์ประหยัด พงษ์ดำ ศิลปินแห่งชาติ จากการจับสลาก (นามบัตร) ที่หย่อนไว้ตอนลงทะเบียนเข้างาน นั่นเอง โดย: นัทธ์
วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:40:43 น.โชคดีจัง ยินดีด้วยนะคะ
ปล. แวะเอารูปเฮียเรียวมาฝากอีกรูปค่ะ สีหน้าเฮียจริงจังดี แต่ที่วางมือคงนุ่มชอบกล อิ อิ
โดย: ภาวันต์
วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:06:23 น.ดีใจด้วยค่ะคุณนัทธ์
โชคดีจังเลยล่ะ (แต่อ่านตอนท้ายแอบขำหน่อยๆ อ่ะ อย่างงี้เรียกดวงสมพงษ์นะคะ) ภาพสวยมี run number ซะอีกด้วยแหนะ เรื่องย้ายก็เรียบร้อยแล้วค่ะคุณนัทธ์ น่าจะมีเวลาอัพบล็อกมากขึ้น ฤกษ์งามยามดีก็วันที่หนึ่งเดือนหน้าเริ่มงานที่ใหม่เลย ชักตื่นเต้นเหมือนกันนะคเนี่ย ^^ โดย: BeCoffee
วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:31:39 น.ยินดีด้วยนะคะ เราไม่ค่อยรู้เรื่องงานศิลปะเท่าไหร่ ทำเป็นแต่ศิลเปรอะ 555+ เรียกว่าเป็นพวกดูไม่เป็นว่าเ้ค้าสื่อถึงอะไร แต่ดูออกว่าสวยๆเป็นยังไง แค่นั้นเองค่ะ อิอิ โดย: Handle Me With Care
วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:30:45 น.สวัสดีครับคุณนัทธ์
ยินดีด้วยครับที่ได้รับภาพพิมพ์ ผลงาน ประหยัด พงษ์ดำ คุณนัทธ์คงอยู่ในแวดวงการแสดงงานศิลปะ ได้พบกับงานศิลปะอันหลากหลาย คงได้รับรู้ความก้าวหน้าของศิลปินไทยทุกระยะ น่ามีความสุขนะครับ โดย: Insignia_Museum
วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:15:33 น.คุณโจ >>
 คุณชาญ >> มีคำอธิบายเพิ่มแล้ว คงเข้าใจแล้วนะ คุณภาวันต์ >> ขอบคุณที่นำภาพมาฝากถึงที่ค่ะ คุณอ้อน >> เราคงต้องผูกพันกับงานศิลปะไปเรื่อยๆ แล้วล่ะ คุณศรีสุรางค์ >>  คุณเกศ >> ขอบคุณค่ะ คุณ Handle me with care >> เราก็ไม่เข้าใจลึกซึ้งในผลงานหรอกค่ะ อาศัยว่าชอบอ่ะนะ คุณ IM >> อยู่ในแวดวงในฐานะที่คอย take care ศิลปินที่มาจัดงานในสถานที่ของเราค่ะ ได้เห็น ได้ชม ก็มีความสุขดี เพราะชอบอยู่แล้ว โดย: นัทธ์
วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:02:06 น.ว๊าว...ดีใจด้วยค่ะคุณนัทธ์
ชอบงานอ.ประหยัดด้วยค่ะ โดย: แม่ไก่ (แม่ไก่
) วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:43:35 น.เก็บไว้เป็นที่ระลึกในใจได้เลยนะคะเนี่ย
ของบางอย่างมันก็มีคุณค่าทางใจเนาะ โดย: รัชชี่ (รัชชี่
) วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:46:49 น.อิจฉาที่สุด ของที่สุดเลยค่ะ
ได้ภาพพิมพ์ของอาจารย์ประหยัดเนี่ย ถือว่าสุดยอดแล้วค่ะ เรานับถือในความสามารถของท่านมากเลยค่ะ เคยเรียนวิชาภาพพิมพ์สมัยปริญญาตรี อาจารย์ที่สอน เชิญอาจารย์ประหยัดมาเป็นวิทยากรค่ะ ตอนนั้นเราไม่รู้จักอาจารย์ประหยัดค่ะ (แย่จริง) อาจารย์มาแกะภาพพิมพ์ให้ดูค่ะ ตั้งแต่ต้นจบจบ อาจารย์ทำงานละเอียด ประณีต เก็บรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ แบบเราคิดว่างานอาจารย์เสร็จแล้วนะ แต่อาจารย์ก็ยังแกะต่อไปเรื่อยๆ เอาอุปกรณ์ที่อาจารย์ใช้มาให้ดูด้วยคะ นึกแล้วเป็นบุญตามากๆ ที่ครั้งหนึ่งได้ดูกระบวนการทำงานของศิลปินแห่งชาติอย่างใกล้ชิดขนาดนั้น ตั้งครึ่งค่อนวัน ส่วนงานที่อาจารย์ประหยัดทำให้ดูในชั่วโมง บรรดาอาจารย์ที่ภาควิชาต่างแวะเวียนมาดู และขอผลงานอาจารย์ไปค่ะ เราก็ได้แต่ทำตาปริบๆ นึกแล้วยังปลื้มใจอยู่เลยค่ะ ผ่านมาก็ 9 ปีแล้วน่ะค่ะ  โดย: oanotai
วันที่: 24 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:24:15 น.... เจ้านายก็น่ารัีกจังค่ะ ไม่ยอมวางกระเพาะปลาถ้วยนั้น แสดงว่าเลือกฝากได้ถูกคนจริงๆ ด้วยหละ
... แสดงความยินดีด้วยสำหรับภาพค่ะ คงปลื้มน่าดู เล่าได้ตื่นเต้นเชียว โดย: SIMAKHA
วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:04:11 น.คุณ oanotai >> เอามาเล่าให้ช่วยกับปลื้มค่ะ ...ไม่ได้อยากให้อิจฉาซะหน่อย
คุณ SIMAKHA >> นั่งมองภาพตอนนี้ก็ยังปลื้มอยู่เลยค่ะ โดย: นัทธ์
วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:21:19 น.แหะ อิจฉาอาจจะดูร้ายไปเน๊อะ
พิมพ์แบบปลื้มแทนค่ะ โดย: oanotai
วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:42:23 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [
อันนี้ตุ๊กตา วิ่งได้ ก๊ากๆๆๆๆ