ลาพักร้อน ตั้งแต่วันที่ 7 มกราคม จะไปฟังบรรยายที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ
กิจกรรมพิเศษ เนื่องในวันคล้ายวันสวรรคต พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว
เป็นปีที่ 2 แล้วที่เราลาพักร้อนตั้งแต่ต้นปีอย่างนี้ และคงจะเป็นอย่างนี้เรื่อยไป
เพราะอยากเรียนรู้เรื่องราวของวังหน้าให้มากขึ้นเรื่อยๆ
ก็เราเป็นคน "วังหน้า" เรียนธรรมศาสตร์ ก็เป็นพื้นที่ของวังหน้า
ดูละคร โรงละครแห่งชาติ ก็เป็นพื้นที่ของวังหน้า
ไหน ไหน ก็ใช้พื้นที่ของท่านแล้ว ก็เรียนรู้เรื่องของวังหน้าไปเรื่อยๆ ละกัน
ปีที่แล้ว เหลือวันพักร้อนคืนบริษัทไป 1 วัน
ปีนี้ จะจัดการใช้ให้ครบ ไม่มีเหลือ
ถือเป็น "ปณิธาน" ประจำปีละกันนะ
อันที่จริงเราเข้าใจว่า ปีนี้แผนกของเราจะ "เข้าที่เข้าทาง" ที่สุดแล้วนะ
มีการปรับทีม ฟอร์มทีมกันใหม่ คนทำงานครบตามอัตรา
เราก็กำลังปรับแผนงานที่ตัวเองรับผิดชอบ "ใหม่"
แม้จะเป็นงานที่ควรจะได้ทำเมื่อนานมาแล้ว แต่เพิ่งได้รับมอบหมายให้ทำก็ตาม
เป็นงานที่มาถึงมือ ในวาระที่เอาใจออกห่างไปไกลโขแล้วหละ
แต่ปรากฎว่า ก็มีข่าวอันควรเชื่อถือได้ว่า เพื่อนร่วมแผนกเรายื่นใบลาออก ...อีกแล้ว
ถ้า "อนุมัติ" แปลว่า คนที่เคยครบ ก็จะกลายเป็น "ขาดคน"
แล้วคนที่เหลืออยู่ ก็เป็นคนใหม่ซะ 2 คน
เพราะฉะนั้น เชื่อได้เลยว่า เพื่อให้ทุกอย่าง "เข้าเป้า"
เราก็ต้องมาจับงาน "หาเงิน" ที่ไม่ชอบ อีกตามเคย ...ในขณะที่ต้องควบงาน "ที่ (เคย) ชอบ" ไว้ด้วย
ชีวิตเราจะ ง่าย และ สบายกว่านี้ ....เมื่อก้าวเท้าออกจากที่นี่
แต่เมื่อยังไม่สามารถทำได้ตอนนี้ ...คงต้องก้มหน้ารับชะตากรรมกันต่อไป
ถูกแล้วค่ะ ก็ต้องดิ้นกันต่อไปเรื่อย 
ขอบคุณค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [
ชีวิตไม่สิ้นก็กินดินกันต่อไป อ้าวไม่ใช่ๆๆๆๆๆ
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องก้มหน้ารับชะตากรรมกันต่อไป
ถูกต้องจริงๆ