Fri 21 Mar 08
เหมือนเหนื่อยๆ ติดพันจากเมื่อวาน
ไม่อยากตื่นเท่าไร
นาฬิกาปลุกแล้ว ก็เลย กดหยุด
นอนต่อ อีกแป๋บหนึ่ง
เดาว่า อากาศ ร้อนเกินไป
เลยทำให้เพลีย
ถามสาวกาแฟ กับสาวร้านข้าวว่าเค้าร้อนไหม
ก็ร้อนทั้งคู่น่ะ
แล้วไป นึกว่ามีแต่เราคนเดียวซะอีก
ลูกชายของสาวร้านกาแฟ วิ่งดุ๊กดิ๊กไปมาในร้าน
อดเป็นห่วงไม่ได้
พอกระซิบบอกสาว
สาวว่า ต้องให้โดนชนค่ะ จะได้หยุดซน
อ่ะน่ะ เข้าใจล่ะ
ถ้าห้ามหรือเตือนก็จะดื้อไม่ฟัง
แต่ถ้าโดนซักครั้ง
ก็จะเชื่อ แล้วหยุด ไม่ซนอีกอ่ะ
คุยกะสาวร้านข้าว
ว่า เราอ่ะ กลัวป้าเจ้าของตลาดจัง
เหมือนเค้าเพี้ยนๆ เลยอ่ะ
สาวบอก ใช่เลย ป้าเค้าเป็นแบบนี้ตลอดแหละ
เพี้ยนๆ ง่ะ
สาว บ่นว่า หมู่นี้ คนลงมากินข้าวน้อยลง
เพราะอากาศร้อน คนทำงานเค้าเลยกินแต่ในธนาคารกันซะหมด
ว้า ไม่ดีเลยอ่ะ
สงสารสาวร้านข้าวจังแหะ
วันนี้ ด้วยความอยาก ซื้อ แซนวิช ไส้หมูหยอง ปูอัด และแฮม มากิน
ปลอบใจตัวเองว่า
ม่ะเป็นรายน้า
เด๋ววันนี้ก็เรียน สามคลาสไง
ถ้าไม่หมด พรุ่งนี้ก็มีครู Rng เป็นกำลังเสริม
55555555555555555
นั่งดูตารางของพรุ่งนี้
มี Vinyasa class (M) ของ 3 ครู
ตามความคิดเราน่ะ คนอื่นเราไม่รู้อ่ะ
ทุกคลาสเป็น ตัว M และ vinsaya เหมือนกัน
แต่ระดับไม่เท่ากัน
ครู Em
เน้นยืน และความต่อเนื่อง
ได้แน่ๆ คือความเหนื่อย
และขาที่แข็งแรง
ครู Nb
เราว่า เบาสุด
เหมือนไปฆ่าเวลา
ดีกว่านอนเฉยๆ
อัยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขอโทษน้า พูดน่าเกลียดไปหน่อย
อาจจะเพราะในคลาส ครูไม่กดดันเราด้วยมั้ง
เราก็เลย เรื่อยๆ เฉื่อยๆ ทำมั้ง ไม่ทำมั้ง
ครู Rng
แต่ละคลาส ท่าไม่ซ้ำ เอาแน่ไม่ได้
บางวันก็ยืนเยอะ
บางวันก็บิดมาก
แต่เป็นคลาสที่จบแล้ว
ร่างกาย ช้ำ สุดอ่ะ
เหมือนระบม
2 ครั้งแล้วน่ะ ที่เรียนคลาสนี้แล้วเราต้องกินยา
ไม่ง้าน เอาไม่อยู่
เหมือนมีไฟมานาบไปทั้งตัวอ่ะ
สงสารนาย อวตาร
เค้าโดนอยู่ ไซต์ เพิ่มอีกวัน
อยากให้เค้ากลับมากรุงเทพจัง
เราเห็นใจเค้าที่สุดน่ะ
เค้ามีลูกเล็กๆ
แล้ววันหนึ่งเค้าเล่าให้เราฟังว่า
"ลูกพี่ บอกว่า ฝันว่า พ่อกลับบ้าน"
โหย ฟังแล้ว เราจะบ้า
น้ำตาคลอเลยอ่ะ
เลยเล่าให้พี่เค้าฟังว่า
สมัยเราเด็กๆ พ่อเราก็ทำงานอย่างนี้แหละ
เราเข้าใจ เค้าต้องหาเลี้ยงครอบครัว
แต่ก็เหมือน ม่ะมีเวลาไง
เราเลยเคยชิน กับการมี หรือไม่มี ก็ได้
ซึ่งมานไม่ใช่
ครอบครัวไม่ควรเป็นแบบนี้
เวลาที่เสียไป มันกู้คืนไม่ได้
เด็กคนหนึ่ง มีช่วงเวลา ของเค้า
เหมือน 3 ขวบ แล้วก็ไป 4 ขวบ
กลายเป็นว่า ตอน 3 ขวบ มันสูญญากาศไปเลย
แล้วดึงกลับมาไม่ได้ด้วยอ่ะ
ผ่านแล้ว ผ่านเลย
ชีวิตคนเรา จะมี โอกาส บอกว่า
5 ปี ของเรา 7 ปีของเรา
10 ปีของเรา กันสักกี่ครั้ง
ถนอมมันไว้ให้ดี
ให้คุ้มค่า
เราไม่ได้หมายถึงว่า อัดกิจกรรมเพียบๆ
แต่ทำให้มันสมบูรณ์ ให้มันมีความหมาย
ให้เต็มเปี่ยมในตัวมันเอง
คุณอาจนอนทั้งวัน
หรือทำบ้าอะไรก็ได้
แต่ให้รู้สึก ดีๆ กับมันอ่ะ
ไม่ใช่ หวนนึกไป
ว่างเปล่า บ้อแบ้
เสียดายน่ะ
อย่าเอาความเกลียดชัง มาใส่ไว้ด้วย
มันจะทำให้ผ่านวันเวลาไปได้ยากขึ้นน่ะจ๊ะ
Create Date : 21 มีนาคม 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 21 มีนาคม 2551 10:34:04 น. |
Counter : 489 Pageviews. |
|
|
|