Bloggang.com : : สงครามกวี : Sun 9 Apr 06

Sun 9 Apr 06

ออกไปทำธุระ กับเพื่อนๆๆ

กับข้าวหวานไปนิด แต่คนอื่นว่าโอเค

ฝนตก ก็ดี เย็นดี

"เหมือนเป็นคนอื่น ที่เธอไม่เคยสนใจ

เหมือนเป็นเพียงสิ่งที่เธอคุ้นเคย แต่มองข้ามไป"

555 บ้าไปแล้ว

ตอนบ่ายไปนวด

เจ็บมั่กมาก ไม่รู้จะเจ็บไปถึงเมื่อไร

ปวดร้าวมันเป็นยังไง ซึ้งแล้ว

คนที่นอนข้างๆๆ เค้าก็อึดดีน่ะ

เค้าพ่นแต่ลมหายใจ ไม่ครางเลย

หมอ ก็บอกว่าอย่าเกร็งๆๆๆ

ของเรา บอกไปเลย เอาเบาๆๆ อย่าหนัก

ขาเราเคย accident ทนไม่ไหว

นวดบ่า นวดไหล่

ป้า ไม่ฆ่าเราเลยล่ะ ง่ายกว่ามั้ง

เจ็บจนบรรยายไม่ออก

Oh Shit Damn it วิ่งกันให้วุ่น

มันออกมาเอง ไม่รู้ตัวเลย

ตอนแรกคนอื่นบอกให้เราเงียบๆๆ อย่าร้องดังน้า

เกรงใจชาวบ้าน

แต่ตอนนั้นไม่มีสติรับรู้หรอก

หลุดออกไปแล้ว ใครจะว่ายังไงบ้าง ก็ไม่ได้ยิน

หรือเค้าพูดกันไม่ออกก็ไม่รู้ หึหึหึ

เจ็บจนสะบัดตัวหนี ได้ละกัน

เจ็บจนจิกหมอซะ เค้าต้องหยุด

ครางซะ จนพี่เตียงข้างๆๆ บอกว่า

สงสารจังเลย เหมือนน้องเค้าจะขาดใจ

เจ็บจนน้ำตาไหล ออกมาเองโดยไม่รู้ตัว

ดัดบ้า ไปมาอยู่ได้ หลังดังกร๊อบแกร็บ

คอดังกรุบกรับ บ้าเรอะ

คอหักไป จะเป็นผีมาหลอกน่ะเว้ย

ตอนเย็นไปกินข้าวที่ ไดอิจิ - ดิเอ็มเมอรัล

ก็ดี แต่ซัลมอน งั้นๆๆ มาก

มันไม่เย็นมั้ง เลย ไม่ค่อยอร่อย

คือกินแล้ว มันสู้ที่อื่นไม่ได้

บรรยากาศในโต๊ะ ก็ไปได้

หึหึหึ ไม่พูดนี้ ไม่ได้แปลว่า ไม่รู้น่ะ

อย่าเข้าใจผิด

มันคือเวลาของการเก็บ detail นิสัย เลยล่ะ จะบอกให้

แต่อย่างว่า เราไม่เห็นตัวเอง

เห็นแต่คนอื่น

เราว่า บางเรื่องบางอย่าง คนเราไม่เท่ากัน

เอาอะไรมาวัด

ความสนใจ ในบางสิ่ง เทียบกันไม่ได้

คุณรู้เรื่องนี้ ดี ก็นับถือ

แต่บางเรื่อง คุณอาจไม่รู้ก็ได้

อ่ะ ไม่เอาล่ะ พูดมากไม่ดี

บางอย่างเก็บไว้ในใจ ไม่เสียหาย หึหึหึ

Create Date : 10 เมษายน 2549

Last Update : 10 เมษายน 2549 9:29:35 น.

0 comments

Counter : 251 Pageviews.