อยู่ ๆ ก็นึกถึงเรื่องไร้สาระเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้
มันก็เป็นเรื่องธรรมดาเนี่ยล่ะ ออกจะน่าเบื่อด้วยซ้ำ ^^""
จริง ๆ เราก็ไม่ใช่คนที่พูดเพราะอะไร
เป็นผู้หญิงแท้ ๆ แต่จะให้ใช้คำพูดว่า "คะ..ค่ะ" ทุกครั้งก็ไม่ใช่นิสัย
ถ้าไม่จำเป็น(เช่น คุยกับผู้ใหญ่) ก็ไม่ใช้คำแบบนั้น
เป็นเพราะว่า ไม่ค่อยชอบด้วยมั้ง
ตั้งแต่เด็ก ๆ เนี่ย โดนบังคับให้ใช้แบบนั้นด้วย
ก็ไม่ได้บังคับอะไรหรอก แต่แม่ก็บอกว่า ต้องหัดพูดไว้จะได้ติดเป็นนิสัย
เคยไปงานแต่งงานลูกพี่ลูกน้อง แล้วเจอเด็กคนหนึ่งน่ารักมาก พูดว่า "คุณแม่คะ ขอxxxให้หนูด้วยนะคะ"
(จำไม่ได้ว่า xxx คืออะไร)
ก็มีความรู้สึกว่า อ๋า...เด็กน่ารัก ๆ พูดเพราะ ๆ ก็น่ารักดีหรอก
แต่จะให้เราพูดเพราะ ๆ ก็คงไม่ไหวเหมือนกัน ^^"
แต่ทั้ง ๆ ที่เป็นผู้หญิง ก็ติดคำว่า "ผม , ครับ" ในบางเวลาเหมือนกัน (ไม่บ่อย)
เรารู้สึกว่า สองคำนี้มันเพราะดีแล้วก็ใช้ได้ทุกโอกาสด้วย
อย่าง"ผม"เนี่ย พูดกับคนอายุมากกว่า ก็ดูถ่อมตัว
พูดกับคนอายุน้อยกว่า ก็ดูน่านับถือ หรือคนรุ่นเดียวกับก็ดูสุภาพ
แต่ถ้าเป็นผู้หญิง ต้องมาเปลี่ยนสรรพนาม ดูวุ่นวายไปหมด
คนบางคนเนี่ย เราดูหน้าแล้วเดาอายุไม่ออก ก็เป็นไปได้ใช่ม๊า
เพราะงั้น บางทีก็ไม่รู้จะใช้คำแทนตัวเองว่าอะไร ^^"
แต่ก็ไม่ได้ใช้บ่อยหรอก เพราะพูดกับเพื่อนก็ใช้"เรา"
พูดกับพ่อแม่ ก็แทนด้วยชื่อ พูดกับเดะ ๆ ก็แทนว่า "พี่"
เพราะงั้นก็แทบจะไม่ได้ใช้กับใครเลย
เท่าที่นึกออกเวลาที่ใช้ก็มักจะเป็นเวลาหลุดปากออกไปมากกว่า หรือพูดกับพี่ที่สนิท ๆ กัน
ไม่ก็พูดเล่น ๆ กับเพื่อน หรือเวลาพูด(คิด)กับตัวเอง ^^"
เคยคิดเหมือนกันว่า ถ้าตัวเองเป็นผู้ชายจะเป็นยังไง
แต่ก็ไม่ได้อยากเป็นผู้ชายอะไร
กลัวจะเหมือนเพื่อนในคณะ ^^"
เพื่อนผมนิสัยดีนะ แต่แค่บางทีก็รู้สึก ไม่อยากยุ่งด้วยเท่านั้นเอง ^^"
อ๊ะ หลุด "ผม" ไปจนได้
เคยฟังเพื่อนผู้ชายคุยโทรศัพท์ เขาก็ใช้สรรพนามแบบที่เรารู้สึกว่าไม่ค่อยสุภาพน่ะ
แล้วก็เหมือนส่วนใหญ่จะเป็นแบบนี้
เราก็เลยไม่ค่อยชอบเวลาผู้ชายคุยกัน (ถึงเขาจะคุยกับเราปกติก็เหอะ)
แต่ก็มีพี่ที่นับถือหลายคนเหมือนกัน ที่ไม่ได้ใช้สรรพนามแบบนั้น
อย่างพี่โอม เวลาพูดกับเพื่อนก็จะใช้ว่า โอมอย่างนั้น โอมอย่างนี้ ดูเด็ก ๆ แต่น่ารักดีนะ
อย่างพี่เรา เวลาคุยโทรศัพท์ก็จะแทนตัวเองด้วยชื่อเหมือนกัน
ผู้หญิงบางคน เขาก็ใช้คำพูดแบบนั้น
เพื่อนเราคนหนึ่ง เคยหลุดสรรพนามแบบนั้นตอนคุยกับเรามาครั้งหนึ่ง
เราก็แค่ บอกเขาว่า "ถ้าเรียกเราแบบนั้นอีก เราจะไม่พูดด้วยอีกเลย"
เขาก็ขอโทษ แล้วก็คุยดี ๆ เหมือนเดิม
เคยไปนั่งติวใต้หอกับเพื่อน นานแล้วละ ตั้งแต่สมัยปี 1 เทอม 1
ก็นั่งกับเพื่อน 4 คน มีเรา นะ ตาล มะปราง
เพื่อนของนะนั่งถัดไปอีกโต๊ะ ก็กะลังติวให้สาว ๆ อยู่
ก็จะมาถามนะเป็นครั้งคราวว่า ข้อนี้ทำไง ทำไมทำแบบนี้ไม่ได้ อะไรแบบนั้น
แต่เวลาเขามาถาม พวกเรา 3 คนก็จะคุยกันปกติ
ทีนี้ เพื่อนเราคนหนึ่ง บังเอิญเดินผ่าน เราไม่ได้เจอนาน ก็เลยทักไป
คุย ๆ กันไปสัก 2 - 3 ประโยค เขาก็แทนตัวเองและแทนเราแบบที่ไม่สุภาพ
แล้วเราก็รู้สึกได้อีกอย่างว่า 3 คนที่เหลือเนี่ย นั่งเงียบ ไม่ติวอะไรกันด้วย
เรารู้สึกไม่อยากคุยด้วยแล้ว ก็รีบตัดบท แล้วก็บ๊ายบาย
แล้วก็กลับมาติวเหมือนเดิม
พอติวเสร็จขึ้นหอกันแล้ว
เราก็บ่นไปว่า ไม่คิดว่าเพื่อนเราจะพูดกับเราแบบนั้นแฮะ
มะปรางก็บอกว่า ก็ฟังอยู่เหมือนกัน ว่าเราจะพูดแบบนั้นไหม แต่ก็เห็นพูดปกติ
เราก็พูดประมาณว่า อ่าว ฟังอยู่เหรอ ถึงว่า ทำไมเงียบ ๆ ทีตอนเพื่อนนะมา ไม่เห็นมีใครเงียบ
แต่เราก็ไม่ได้ว่า คนที่ใช้สรรพนามแบบนั้นหรอกนะ
เพราะเราก็เข้าใจว่า บางคนเขาสนิทกัน
แต่แค่ไม่พูดแบบนั้นกับเราก็พอแล้ว(ถึงจะสนิทแค่ไหนก็ไม่ชอบ)
เราก็เหมือนหลาย ๆ คน(รึป่าว) ที่จะเรียกเพื่อนสนิทว่า "แก" แล้วบางทีก็ใช้คำแทนตัวเองว่า "ฉัน"
ก็เพิ่งจะเริ่มติดจากเพื่อนตอนม.ปลายเนี่ยล่ะ
ฟังพูดบ่อย ๆ เข้าก็เลยชินไปเลย ^^"
รู้สึกว่า บางทีการใช้แค่ I กับ You ของฝรั่งก็สบายดีเหมือนกันนะ
พูดกับใครก็ใช้แค่ I กับ You
นึกขึ้นได้
วันนี้ขึ้นรถไปมอ(จริง ๆ ไปคืน วีซีดีที่เช่ามา)
มีฝรั่งนั่งในรถกับพระ 2 รูป
เขาก็คุยกัน เป็นภาษาอังกฤษ นั่งฟังแล้วก็รู้สึกว่าสนุกดี
พระ 2 รูปนั้น พูดภาษาอังกฤษเก่งมาก นับถือจริง ๆ
ได้โอตาคุมาแล้ว อ่าน ๆ ดูคร่าว ๆก็ถือว่าโอเค
แต่รูปเล่มเหมือนหนังสือเกมมาก
ทำให้คิดไปว่า เมื่อวานที่หาไม่เจอเนี่ย ตาถั่วจริง ๆ สินะ(มันจะวางอยู่แถว ๆ หนังสือเกม)
แต่ก็คิดเข้าข้างตัวเองอีกว่า ไม่หรอก เมื่อวานมันยังไม่มาส่งตะหาก ^^"
แล้วก็ได้การ์ตูนติดไม้ติดมือกลับมาอีก 2 เล่ม
จะไปร้านเช่าต่อก็นัดเจ๊ไว้ เลยรีบกลับ(ต้องบวกเวลาเดินทางอีก ไม่อยากให้เจ๊รอ)
เพลงที่ให้ฟังวันนี้ก็ไม่ค่อยเข้ากับเรื่องเท่าไหร่
ถ้าทำให้ใครโหลดช้าก็ขออภัยด้วย เพราะมัน 1.17 MB แน่ะ ^^" (7 นาทีกว่า ๆ)
ได้มาช่วง windstuck เข้าโรง
ทั้ง ๆ ที่ก็เฉย ๆ กับ X Japan (ถึงเพื่อนเรา+พี่เราจะโคตรชอบก็เหอะ)
แต่เพราะช่วงนั้น บังเอิญนั่งรถปอนด์ทุกวัน เลยซึมซับ ^^"
(มันเปิดทุกวัน ช่วงสมัยซื้อแลนเซอร์ใหม่ ๆ ก็เปิด Bring Me To Life ทุกวันเหมือนกัน - บอกว่าเป็นเพลงประจำรถ)
X-Japan - Tears
มี mp3 ในเครื่องเหมือนกัน แต่มัน 10 Mb ขี้เกียจอัพ ^^"
ว่าแต่ ฟังกันได้รึป่าวน่ะ
|
Bloggang.com |
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ม่ายยยยยยย เราจะร้องไห้ แง้ก