| All Blog
|
ความสุขของการได้รัก... ในขณะที่เราคิดถึงคน ๆ นึงตลอดเวลา เค้าคนนั้นก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นได้ และบางครั้ง ก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน บางครั้ง การได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า สิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือความฝันของเราเองเพียงคนเดียว ฉะนั้น ไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมกับความฝัน มากกว่าการได้รับรู้ความจริง การไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า... เราอาจเป็นที่ 2 ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4... และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า... ก็ขอให้คิดไว้ว่า ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย แต่โปรดจำไว้เถอะว่า หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า...ชั้นเหนื่อยเหลือเกินแล้ว โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ชั้นจะอ่อนล้าไปกว่านี้... ก็จงชอบต่อไปเถอะ การรักใครซักคน ไม่ต้องการความพยายาม "การตัดใจ"ต่างหาก ที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า ความสุขยามที่คุณได้สบตาเค้า กับความทุกข์ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า อันไหนมันหนักหนากว่ากัน อย่าโทษตัวเอง ที่มาเจอเค้าสายเกินไป... อย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้... อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน แต่ไม่ได้ทำให้เราใจตรงกัน แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง ที่อย่างน้อย ถึงจะพบกับเค้าคนนั้นสายเกินไป แต่ก็ยังได้พบ... ยิ้มให้เค้า ที่ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามา แต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป... ยิ้มให้กับโชคชะตา ที่ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง... คนที่ทำให้คุณหัวเราะ...และร้องไห้ได้มากมาย... คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น...ให้กลายเป็นวันที่สดใส เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ? แค่การได้เห็นคนที่เรารัก ได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เค้ารักมากที่สุด ...นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก...อย่างจริงใจ ไม่มีอะไรมาก แค่วันก่อนคุยกับไดคุงเรื่อง fwd mail แล้วเราก็บอกว่า มี fwd mail ที่ชอบอยู่เหมือนกัน แต่เนื่องจากมันนานมาก ๆ เลยหาไม่เจอ ^^" หาดูทั้งใน GG และ AF ก็ไม่เจอ จะหาในเมลก็เยอะเกินดูหัวข้อแล้วก็เหมือนจะไม่ใช่ เลยเอา fwd mail อันนี้มาโปะแทน fwd mail ที่เคยชอบ เป็นเรื่องประมาณว่า ผู้ชายคนหนึ่งเข้าไปในร้านของผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วก็ไปคุย ๆ กัน ประมาณว่า ครั้งหนึ่งผู้ชายคนนั้นเคยมีคนรัก แต่เกิดอุบัติเหตุขึ้น(มั้ง) คนรักของเค้าเลยสูญเสียความทรงจำ แล้วคนรักของเค้าก็เคยฝันว่าอยากจะเปิดร้านเล็ก ๆ แบบผู้หญิงคนนี้ เรื่องก็ประมาณนี้ล่ะ ใครพอจะมีช่วยเอามาโพสหรือ fwd ไปให้เราทางเมลก็ได้ สอบลอว์ผ่านไปแล้ว...ก็อ่านไปน้อยน่ะ แถมยังวินิจฉัยคดีผิดอีกตะหาก คนทำผิด...ผมก็บอกไปว่าไม่ผิด มรดกต้องแบ่งให้แค่ไม่กี่คน...ผมก็แจกให้ทุกคนซะเลย ที่ดินอุทยานแห่งชาติ...ก็จับใส่เป็นทรัพย์สินอีก แล้วก็คดีอื่น ๆ อีกมากมาย เก็บ 90% O[]o~ สรุปว่า ผมคงเป็นทนายที่ดีไม่ได้(ก็ไม่ได้เป็นนี่หว่า) ภาวนาให้รอดด้วย(สาธุ) สอบแคลก็ผ่านพ้นไปแล้ว คะแนนกลางภาคก็ไม่ค่อยดีแท้ ๆ ยังไม่ค่อยจะตั้งใจ ทำไม่เสร็จสักข้อเลย ทำทิ้ง ๆ ไว้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ เพราะจำไม่ได้ว่าต้องทำไงต่อ แบบว่า อ่านทันนะแต่ไม่ค่อยจะได้ทำแบบฝึกหัด - - หง่า ตัวนี้ต้องได้ C+ อัพด้วยสิ จะรอดไหมหว่า - - พรุ่งนี้สอบดรอว์อิ้ง ถึงจะรู้ว่าได้ C แล้วก็เหอะ แต่อยากได้มากกว่า C เหอ ๆ อยากอะ แถมงานเก่า ๆ ก็ไม่ได้ไปเอาคืนจากอ. เลยไม่มีตัวอย่างไว้ดู เฮ้อ...ถึงมีก็คงไม่ดู ^^" เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่เราไม่อยากให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วย D เลย (มันต้อง A ดิ แต่โอกาสริบหรี่จริง ๆ) EDiT : บังเอิญเพิ่งเห็นข่าวใน QuestNews - โฉมหน้า "จิเสะ" จากไซคาโนะเวอร์ชั่นคนแสดง จิเสะน่ารักอ่ะ แต่พระเอก...ช่างหัวแกะ - - - นี่มัน!! ดูละม้ายคล้ายเทรลเลอร์ของหนังบั่นทอนปัญญาน่ะ!! ว่าจะอัพเวบอยู่เชียว สงสัยสอบเสร็จคงได้อัพครั้งยิ่งใหญ่ ^^" - ชัยชนะอีกครั้งของ TYPE MOON อันนี้ไม่มีอะไร แค่เอามาประดับบล๊อกเฉย ๆ อ๊ะ Backstreetboys ออกอัลบั้มใหม่เรอะ หลังเขาอีกแล้ว ^^"
บล็อกริวนี่มีสาระจริง ๆ บล็อกฉันไร้สาระซ้า .. = =
แต่เรื่องตัดใจนี่มันยากจริง ๆ นะเออ T^T โดย: Warinmon (Warinmon
 ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2548 เวลา:1:36:13 น.ฟ้าก็เคยอ่านอ่ะริว....
อยากได้อยู่ไหม? จะลองพยายามหาให้ แต่ไม่สัญญานะว่าจะเจอ ..อ่านมาจากในเนทน่ะ ส่วนเมลล์ตัวเอง ถ้าเจอคำว่า fwd นำหน้าจะคลิกลบเป็นอันดับแรกเลย - - แอบสงสัย... พวก fwd mail น่ะ เหอะๆ มักจะมีตัวละครชายดีเลิศน่าสงสาร นึกถึงแมลงปอของอ้อแอ้ เรื่องร้านกาแฟที่ริวชอบ พระเอกมักจะมั่นคงในรัก แล้วก็ลงท้ายด้วยความน่าสงสาร ซึ่ง ฟ้าแอบแหวะนิดๆ 555 เพราะชีวิตจริงสนใจแต่เสะกับเคะ ก๊ากกกก โดย: FaAS
วันที่: 19 พฤษภาคม 2548 เวลา:13:12:31 น.อยากได้อยู่นะ ถ้ายังหาได้อยู่
เรื่องที่พระเอกเลว ๆ มันไม่ค่อยประทับใจไง ^^" โดย: ริวยาฉะ IP: 202.28.27.5 วันที่: 19 พฤษภาคม 2548 เวลา:15:18:51 น.
ในร้านกาแฟเล็กๆแห่งหนึ่ง มีแขวนกระดิ่งเล็กๆไว้ที่ประตูร้าน
ทุกครั้งที่มีแขกเข้าร้าน ก็จะทำให้กระดิ่ง นั้นส่งเสียงดัง `Ding Ding` วันหนึ่ง มีผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ 30 กว่าปี เข้ามาในร้านกาแฟนี้ เจ้าของร้านสาวสวยก็รีบออกมา ต้อนรับให้เขานั่งด้านใน กาแฟแก้วนึงครับ ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ เจ้าของร้านสาวพูดพลางยิ้มให้อย่างมีมารยาท แล้วก็ไปบดเม็ดกาแฟและตั้งกา ต้มกาแฟ ชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวอยู่ตลอด ไม่นานนัก เจ้าของร้านสาวก็นำกาแฟมาเสิร์ฟให้ที่โต๊ะชายหนุ่ม ขอบคุณครับ คุณเพิ่งมาเป็นครั้งแรกใช่ไหม? รู้สึกว่าที่นี่เป็นอย่างไรบ้างคะ? เจ้าของร้านสาวถาม ใช่ครับ ผมรู้สึกว่าที่นี่บรรยากาศดีมากๆเลยครับ ฉันก็ชอบบรรยากาศของร้านนี้มากเหมือนกัน ถึงแม้ว่ากิจการร้านนี้ไม่ค่อยดีนัก ฉันกับสามีก็เสียดายไม่ อยากจะปิดร้านทิ้ง ทั้งคู่เงียบไปสักพัก ผมขอถามอะไรคุณบางอย่างได้ไหมครับ? เอ่อ... ก่อนที่จะถามคุณ ผมอยากจะเล่าเรื่องเรื่องหนึ่งให้คุณ ฟังก่อน ชายหนุ่มพูดถามขึ้นมา ได้ค่ะ คุณพูดมาได้เลย เจ้าของร้านสาวก็สนใจที่จะฟัง ชายหนุ่มก็เล่าเรื่องเรื่องหนึ่งซึ่งผ่านมานานมากแล้ว เมื่อก่อนผมมีแฟนคนหนึ่ง เราสองคนก็ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันในอนาคตแล้ว ความรักของเราสองคนนั้นถึงแม้จะธรรมดา แต่แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว เพราะผมรักเธอมาก เพียงแค่มีเธออยู่ข้างๆผมก็มี ความสุขมากแล้ว แต่ทว่า ความสุขอันนี้มันช่างสั้นนักหลังจากนั้นก็มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น ก่อนหน้าพิธีหมั้นของเราสองคนหนึ่งเดือน คืนนั้นผมมีธุระต้องทำ จึงไม่สามารถไปส่งเธอกลับบ้านได้ ในคืนนั้น เธอโดนคนร้ายรุมข่มขืน... แล้วหลังจากนั้นเป็นอย่างไรคะ? ความรู้สึกของคุณที่มีต่อเธอเปลี่ยนไปหรือ? เจ้าของร้านสาวถาม ถึงแม้จะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น ความรักของผมที่มีให้เธอก็คงยังมั่นคง มิได้แปรเปลี่ยนเลยสักนิด ผมก็ ตั้งใจจะจัดพิธีหมั้นขึ้นตามเดิม แต่... เธอคิดไม่ตก เธอเชื่อว่าเธอไม่ได้เป็นเธอคนเดิมแล้ว ในวันหมั้นของเราสองคนวันนั้น เธอผูกคอตาย โชคยังดีที่ว่าพวกเราพบเธอได้เร็ว ช่วยชีวิตเธอไว้ได้ แต่เพราะว่าสมองขาดอ็อกซิเจ็นนานเกินไป ทำให้ เธออยู่ในสภาพไม่มีความรู้สึกตัว และอาจจะไม่ฟื้นขึ้นมาเลยก็ได้... สุดท้าย เธอก็ฟื้นขึ้นมา เมื่อผมรู้ว่าเธอฟื้นขึ้นมาแล้วก็รีบไปหาเธอ แต่พ่อแม่เธอขวางกั้นผมไว้ไม่ให้ไปพบ เธอ พวกเขาคุกเข่าลงมาขอร้องผม กลายเป็นว่าความทรงจำบางส่วนได้หายไป หมอบอกว่าเมื่อคนโดนกระตุ้นจิตใจอย่างแรง ก็อาจจะเลือกที่ จะหลบหลีกความทางจำอันนั้นโดยการฝังลึกไว้ในใจตัวเอง ไม่ต้องการที่จะจำเรื่องเลวร้ายนั้นอีก เธอลืม หมดทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาด้วย พ่อแม่เธอขอร้องให้ผมอย่าเพิ่งไปพบเธอสักพัก เขาไม่ต้องการให้เธอ นึกถึงเรื่องน่าเศร้านั้นอีก เพราะกลัว ว่าเธอจะฆ่าตัวตายอีก บังเอิญเจอกันในที่อื่น ก็จะทำเป็นไม่รู้จัก ไม่ทักทายกันเด็ดขาด ช่วงเวลานั้น มันช่างทรมานยิ่งนัก อยากรัก เธอ แต่ไม่อาจทำได้ อยากจะพบหน้าเธอ แต่ก็ไปพบไม่ได้ วันนี้ เป็นวันครบสิบปีนั้นแล้ว ขอแสดงความยินดีให้ด้วยค่ะ คุณรอคอยมาสิบปีแล้ว ในที่สุดวันนี้ก็สามารถไปพบเธอได้แล้ว ใช่ครับ แต่... ยิ่งใกล้ถึงเวลานี้ ผมก็ยิ่งกลัว สิบปีที่ผ่านมานี้ ความรักผมนั้นยังไม่เปลี่ยน แต่ตัวเธอล่ะ? ถ้า ผมเล่าเรื่องในอดีตให้เธอฟัง เธอก็ยังจำผมไม่ได้ แล้วผมจะทำยังไงดีล่ะ? หรือว่าเธอได้แต่งงานไปแล้ว ผมควรจะทำเช่นไรดี? เพราะเช่นนี้ ผมอยากจะถามคุณว่า คุณคิดอย่างไร?ถ้าแฟนผมคนนี้แต่งงานไปแล้ว ผมควรจะบอกให้เธอ ได้รับรู้เรื่องนี้มั้ย? เจ้าของร้านสาวก็พูดอย่างจริงใจว่า ถ้าสมมุติว่าเธอมีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไร เพราะทั้งสองฝ่ายยังไม่ได้ แต่งงานกันคุณยังมีโอกาส แต่ถ้าเธอคนนั้นได้แต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว คุณก็ไม่ควรไปทำลายครอบครัวเขา ชายหนุ่มได้รับฟังแล้ว ก็แค่ตอบสั้นๆด้วยความผิดหวัง... นั่นสินะ... `Ding Ding` พอดีเวลานี้ก็มีแขกคนอื่นเข้ามาในร้าน เจ้าของร้านสาวก็พูดกับชายหนุ่มว่า ฉันต้องไปต้อนรับแขกแล้วเชิญตามสบายนะคะ เธอเดินออกไปได้สองก้าว ก็หันกลับมาถามเขาว่า จริงสิ คุณเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก ยังไม่ค่อยสนิทกับฉัน มากนัก ทำไมถึงเล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟังล่ะคะ? เพราะว่า เธอคนนั้นเคยพูดเอาไว้ว่า หลังแต่งงานแล้ว เธออยากจะเปิดร้านกาแฟเล็กๆอย่างนี้เหมือนกัน ชายหนุ่มคิดสักครู่ถึงตอบออกมา อ๋อ อย่างนี้เองหรือคะ พูดจบเธอก็หันหลังกลับเดินไปต้อนรับแขกที่เข้ามาใหม่ ชายหนุ่มมองตามร่างของเจ้าของร้านสาวนั้น น้ำตาเขาค่อยๆหยาดไหลออกมา เขาตัดสินใจไม่บอกเธอว่า แท้จริงแล้วเขามาที่ร้านนี้เพื่ออะไร แฟนของเขาคนนั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและ เธอนั้นมันช่างไกลยิ่งนัก... โดย: FaAS
วันที่: 19 พฤษภาคม 2548 เวลา:16:51:25 น. |
riar
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|||||||||||||
อ่านบทความนี้ก็ชอบเหมือนกัน
โดนใจซ๊า...^^