ชื่อภาพยนตร์
April Story เพียงเพื่อรอพบหัวใจเรา ประเทศ ญี่ปุ่น
ปีที่สร้าง 1998
กำหนดฉาย 3 มีนาคม พ.ศ. 2548
ประเภท โรแมนติก
ความยาว 67 นาที
นักแสดงนำ Takako Matsu, Kahori Fujii, Kazuhiko Kato, Seiichi Tanabe
ทีมงานผู้สร้าง ผู้กำกับการแสดง Shunji Iwai
ผู้จัดจำหน่าย Monkol Cinema
การย้ายบ้านของนิเรโกะ อุซุกิ สาวฮอกไกโดที่ย้ายมาอยู่หอพักเล็ก ๆ ในโตเกียวเพื่อเตรียมเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยมุซาชิ
วันหนึ่งอุซุกิได้ไปที่ร้านหนังสือมุซาชิซึ่งเป็นชื่อเดียวกับมหาวิทยาลัย
เธอไม่ได้มาที่นี่โดยบังเอิญ แต่เธอมาด้วยความตั้งใจแน่วแน่ เพียงเพื่อจะรอพบใครบางคน ใครคนที่เธอไม่เคยกล้าแม้แต่จะยืนข้าง ๆ เขาในช่วงวัยมัธยมโดยมีกระดุมเม็ดที่ 2 จากเสื้อนักเรียนเขาในวันจบการศึกษาเป็นเครื่องรางนำโชค
ในวันที่อุซุกิพบกับรักแรก วันนั้นเป็นวันฝนตกที่อากาศร้อนอบอ้าวของเดือนเมษายน เขายื่นร่มสีแดงคันหนึ่งให้เธอ ก่อนที่จะพบว่าร่มคันนั้นหัก เขาเรียกอุซุกิให้กลับมารับร่มคันใหม่ที่ดีกว่าร่มสีแดงคันนั้น แต่อุซุกิแค่หันกลับมากล่าวขอบคุณและวิ่งจากไป
เธอไม่ยอมเปลี่ยนร่ม เพราะถึงแม้ร่มจะหักแต่หัวใจเธอกลับถูกเติมเต็ม และการพบและจากกันครั้งนี้ทั้งเขาและเธอจะไม่ใช่คนแปลกหน้าของกันและกันอีกต่อไป
//www.jkdramas.com/movies/05/aprilstory/index.htm-----------------------------------------------------------นี่คือเรื่องย่อที่เราอ่านจากปกหลังของวีซีดีเรื่องนี้
ตอนแรกเห็นปกก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ อ่านเนื้อเรื่องดูก็เฉย ๆ แต่ก็ยังหยิบมา
รู้สึกมันน่าจะเป็นเรื่องที่เรียบง่าย สบาย ๆ โรแมนติก ซึ้ง ดูแล้วคงร้องไห้ไรแบบนั้น
คงเหมือนกับหนังเกาหลีเรื่องอื่น ๆ
หลายวันผ่านไป...ก็ไม่มีโอกาสได้ดู
วันนี้เลยหยิบมาดูซะหน่อยว่า...หนังเกาหลีเรื่องนี้จะน่าประทับใจแค่ไหน
เรื่องเริ่มที่ว่า...someone กำลังขึ้นรถไฟไปโตเกียว...
(อ่าว...เพิ่งรู้หนังญี่ปุ่นเรอะ...ตอนหยิบมาไม่ได้ดูว่าเป็นของที่ไหน เลยเดาเอาเองว่า เป็นหนังเกาหลี
ญี่ปุ่นก็ญี่ปุ่น...ดูได้หมด)
แล้วก็เห็นว่าคน ๆ นั้นเป็นผู้หญิง(นางเอก - น่ารักมาก >_<~~) หลังจากนั้น นางเอกก็ไปที่อพาร์ตเมนต์ สักพักรถขนย้ายขนของมาส่ง
นางเอกก็กระตือรือร้นจะไปช่วย แต่เค้าไม่ให้ช่วย ^^" แต่ตอนหลังของเยอะเกินเลยต้องขนกลับ (มั้ง...งง ๆ อยู่เหมือนกัน ขนมาส่งไม่ใช่เรอะ ขนกลับเฉยเลย)
แล้วนางเอกก็ไปทักทายเพื่อนข้างห้อง แนะนำตัวว่าชื่อ อุซุกิ มาจากฮอกไกโด และเอาของฝากให้
วันต่อมา...อุซุกิก็ไปมหา'ลัย เจอเพื่อน ๆ มากมายมาจากที่ต่าง ๆ อุซุกิก็แนะนำตัวด้วยท่าทางอาย ๆ เพื่อนก็เลยแซว(เพราะใส่สเวตเตอร์ด้วย) พอไปกินข้าวที่โรงอาหารก็เจอเพื่อนชื่อ ซาเอโกะ มาคุย ๆ ด้วย และชวนไปช๊อปปิ้ง แต่อุซุกิก็ปฏิเสธไป
จริง ๆ แล้วตอนแนะนำตัวในห้อง อุซุกิถูกซาเอโกะถามว่า ทำไมถึงเลือกมาเรียนที่นี่ อุซุกิก็ตอบแต่เพียงว่า มีหลายเหตุผล สถานที่น่าเรียนมั้ง (ตอบแบบตัดบทแล้วก็ขอโทษ)
ซาเอโกะชวนอุซุกิเข้าชมรมตกปลา อุซุกิก็ไม่ได้ปฏิเสธ (แต่ดูท่าทางแล้วไม่ค่อยสนใจ) อุซุกิก็ไม่ได้ลาออก และยังไปซ้อมเหวี่ยงเบ็ดด้วย
หลังจากนั้น อุซุกิก็ไปซื้อจักรยาน แล้วก็ไปร้านหนังสือมุซาชิโนโดะ
และร้านหนังสือเนี่ยล่ะที่อุซุกิไปทุกวัน
อุซุกิไปที่ร้านหนังสือบ่อย ๆ เพื่อที่จะไปพบคน ๆ หนึ่งที่ทำ part time ที่นั่น
เค้าเป็นรุ่นพี่ที่เคยเรียนร.ร.มัธยมเดียวกัน และมาเรียนต่อที่โตเกียว
อุซุกิตัดสินใจมาต่อที่มหา'ลัยมุซาชิโนที่โตเกียว และเพื่อนของเธอก็บอกว่า รุ่นพี่ที่เธอชอบ ทำงานอยู่ที่ร้านหนังสือมุซาชิโนโดะ
วันหนึ่ง อุซุกิเข้าไปเพื่อจะซื้อหนังสือ เธอสนใจหนังสือเล่มหนึ่ง แต่เพราะมันอยู่สูง เลยขอให้เค้าคนนั้นซึ่งเป็นพนักงานตอนนั้นเป็นคนหยิบให้เธอ (เหมือนจงใจไงไม่รู้)
ปรากฏว่า เค้าคนนั้นจำเธอได้ว่าเป็นรุ่นน้องที่ร.ร. (ดีใจล่ะสิ) ก็ทักทายกันนิดหน่อย แล้วอุซุกิก็จะกลับ แต่ปรากฏว่าฝนตก อุซุกิปฏิเสธที่จะขอยืมร่ม และขี่จักรยานฝ่าสายฝนไป
แต่ฝนก็ตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ เธอจึงไปหลบฝนที่อาคารหลังหนึ่ง ซึ่งผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาพอดี เค้าเห็นเธอเปียกจึงเสียสละร่มให้ อุซุกิก็รับร่มมาและบอกให้รอก่อน เธอจะไปซื้อร่มคันใหม่มา
จริง ๆ แล้วอุซุกิไม่ได้ไปซื้อร่มใหม่ แต่เธอกลับไปขอยืมร่มจากรุ่นพี่ที่ร้านหนังสือ ซึ่งเธอก็เลือกร่มสี(ชมพู)แดงไปคันหนึ่ง พอกางถึงรู้ว่า เป็นร่มที่เสีย รุ่นพี่ก็เอาร่มคันใหม่ให้ แต่เธอก็ไม่เอา และถือร่มคันที่หักวิ่งไปและเอาร่มคันที่ยืมตอนแรกไปคืน
"เรื่องที่ฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ ครูประจำชั้นบอกว่า มันคือปาฏิหาริย์ชัด ๆ แต่ถ้ามันคือปาฏิหาริย์จริง ๆ ฉันจะเรียกมันว่า ปาฏิหาริย์แห่งรัก"
เรื่องก็จบลงเพียงเท่านี้
จบแบบงง ๆ รู้สึกเหมือนไม่ได้อะไรเลย นอกจาก...นางเอกน่ารัก >_<~~
เลยกลับไปอ่านพรีวิวที่ปกดูอีกรอบ...
หา!!!...มันมีกระดุมเม็ดที่ 2 อะไรนั่นด้วยเรอะ...ตอนไหนหว่า (จำไม่ได้) ไม่เห็นในเรื่องจะให้ความสำคัญเลย
อีกอย่าง นึกว่าเรื่องจะยาว+มีอะไรมากกว่านี้ กลายเป็นว่า เพิ่งรู้จักกับพระเอก(มั้ง) แล้วก็จบเลย พระเอกก็ไม่หล่ออีกตะหาก
โดยส่วนตัว รู้สึกเรื่องมันเรียบง่าย น่าเบื่อไปนิด...
ไม่เป็นไร....นางเอกน่ารักก็พอ
ชอบฉากนี้อ่ะ เป็นตอนที่นางเอกรอจักรยานแล้วไม่มีไรทำ หันไปเห็นรูปคนยิ้ม เลยลองยิ้มตาม ^_____^
ไม่ได้ประทับใจหนังเท่าไหร่ แต่อยากรีวิวเพราะชอบนางเอก ^^" (สังเกตจากรีวิวที่มั่วมาก ๆ เล่าข้ามไปข้ามมา)
เย้!! ในที่สุดก็มีเรื่องอัพบล๊อก ^o^
ช่วงหลังๆ จะไปติดเกาหลีมากกว่า (ชักเบื่อญี่ปุ่น)
นางเอกในรูปนั้น...หน้าคล้ายๆ น้ำผึ้งเลยแฮะ
คงคล้ายเฉพาะรูปนี้แหละเนอะ ไม่ก็เราคิดไปเอง