หยุดยาว ๆ บางทีก็น่าเบื่อ
เรียกว่า ลองวีคเอนท์ได้ไหมเนี่ย
แบบว่า เราไม่ได้ไปเรียนตั้งแต่วันที่ 29 พ.ย. เปิดเรียนอีกทีวันที่ 12 ธ.ค.
แต่เมื่อวันที่ 7 ธ.ค. มีเรียนนะ ไปเรียน(หลับ)ด้วย เพราะเช็คชื่อ ^^"
สรุปคร่าว ๆ ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา
29 พ.ย.
ไปราชพฤกษ์
30 พ.ย.
ตอนแรกว่าจะเข้ามอไปช่วยเตรียมงานในคณะ แต่รถถูกจอดปิดท้าย พยายามขยับอยู่นาน ไม่สามารถพอ(ทั้ง ๆ ที่มั่นใจในความเล็กมากมาย) เลยโบกรถแดงไปทำงานเลย T^T~~
1 - 3 ธ.ค.
งานคณะ
4 ธ.ค.
กินติ่มซำกับพี่ยุ้ย และคนอื่น ๆ (ที่จำไม่ได้แล้วว่าใครมั่ง) + ดู Happy Feet กับปรางและองุ่น ^o^ องุ่นจ่าย ^^"
5 ธ.ค.
ดูเก๋า เก๋า (ได้บัตรฟรีจาก Happy Club) กับปราง แล้วก็ไปพืชสวนโลกต่อ แอบบังคับองุ่นมาร่วมแจม
ตอนเย็นไปกินอาหารญี่ปุ่นกับปราง(แอนด์เดอะแฟมิลี่) และวัส(แอนด์เดอะแฟมิลี่) และปิงปองที่ถูกลากมาแจมด้วยเช่นกัน
6 ธ.ค.
ดู Death Note 2 กับเฟิร์สและพลอยรุ้ง
ตอนเย็นไปทำงาน อยู่ ๆ ก็ปวดไหล่ ยกแขนไม่ได้ ขากลับเลยต้องขับรถด้วยมือเดียวกลับบ้าน (ดีหน่อย ที่ปวดแขนซ้าย ไม่ใช่แขนขวา) เข้าเกียร์ลำบากมาก(แต่ก็ยังขับเร็ว) เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่า อยากได้เกียร์ออโต้
กลับมาบ้าน ตอนแรกว่าจะนอนแต่ต้องส่งการบ้าน microprocessor วันต่อมา เลยออนไลน์ สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ เพราะทำไม่เป็น+แขนข้างเดียวพิมพ์ไม่ถนัด ^^"
7 ธ.ค.
วันนี้มีเรียน 2 วิชา
ไม่มีใครส่งการบ้านไมโคร(ล่ะมั้ง) ส่วนไอ่ริวไม่ได้แม้แต่จะทำ ไปนั่งเวิ่นเว้อเหม่อลอยจนจบคาบ -"-
วิชาคอนโทรล แน๊ตบอกว่า "ห้ามกะรันหลับ" แล้วแน็ตก็พยายามปลุกตลอด จนสุดท้าย แน็ตก็ยอมแพ้ แล้วบอกว่า "จะหลับก็หลับไปเถอะ" ^^" พยายามไม่หลับแล้วจริง ๆ นะแต่ไม่ไหว ^^"
วันนี้ที่ร้านมีเรื่องนิดหน่อย(เรื่องของพนักงาน 555... << จริง ๆ แล้วเรื่องเครียดมาก) เลยปิดร้านช้ากว่ากำหนด กลับบ้านเลทเลย
อ่อ แขนหายเจ็บแล้ว ตื่นมาก็หายซะงั้น ^^"
8 ธ.ค.
พ่อมา นึกว่าพ่อจะให้ไปรับ แต่สุดท้ายพ่อไม่โทรมาสักที เลยโทรหาพ่อ พ่อบอกว่า พ่อมาถึงตั้งแต่เช้าแล้ว (เรายังไม่ตื่น) ตอนนี้เอารถพี่มาใช้ ... หง่ะ อุตส่าห์วางแผนไม่ใช้รถ กะให้พ่อเติมน้ำมันให้ อดเลย T^T~~
วันนี้มอชอหยุด ไม่มีไรทำ+ไม่มีใครชวนไปไหน
เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าว่าง แต่ไม่อยากทำงาน(การบ้านเพียบ) ซักผ้า แล้วก็นั่งเล่นเกม เคลียร์ Parity Shot ที่แสนจะไม่มีอะไร จบไปหนึ่งเกม ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่า เกมแนวชู้ตติ้งมันสนุกตรงไหน นอกจากตัวละครน่ารัก
ตอนแรกว่าจะทำธีมใหม่ แต่รู้สึกหมดฟีลอย่างรุนแรง
บ่าย ๆ ไปบ้านไดคุง นั่งเวิ่นเว้อ อ่านการ์ตูน เล่นเน็ต
เย็น ๆ โทรหาพี่ยุ้ยแล้วไปกินส้มตำแถว ๆ หน้าเภสัชกัน >_<~~ แล้วก็มาต่อที่บ้านไดคุง :p
Based on the true story...
มีเรื่องจะเล่า เป็นเรื่องของคุณ P (นามสมมติ)
เรื่องเกิดขึ้นในเช้าพฤหัส คุณ P เรียกเราเข้าไปหา
P : กะรัน ๆ เมื่อเช้าเราถูกรถชนน่ะ
เรา : เอ้ย จริงดิ เป็นอะไรรึป่าว?
P : เป็นน้องคณะเราเนี่ยล่ะ ขี่มอ'ไซต์มาชนเรา เต็ม ๆ เลย (เพื่อนเราขี่มอ'ไซต์เหมือนกัน)
เรา : อ่าว แล้วเป็นไรป่ะเนี่ย?
P : ฮึ๊..ไม่เลย
เรา : พกช้ำ? ถลอก? หรือปวดอะไรแบบนี้ล่ะ?
P : ไม่นะ ไม่เป็นไรเลย
เรา : งั้นขออีกคำถาม.. น้องเค้าเป็นอะไรไหม?
P : น้องเค้าเข้าโรง'บาลไปแล้ว
เรา : ...
ตอนแรกได้ยินก็ตกใจอยู่หรอก แต่พอฟังเรื่องแล้ว ไอ่กะรันแอบฮา...คนถูกชนไม่เป็นไรเลย แต่คนชนกลับเข้ารพ.
ยังไงก็หวังว่าน้องเค้าคงไม่เป็นไรมาก
ถึงพี่กัน :
ผมว่าผมดองบล๊อกล่ะนะ แต่บล๊อกพี่ดองกว่าผมอีก ^^"
ช่วงนี้น้ำหนักขึ้นมากมาย แต่ไปกินกันเถอะ
ถึงคน ๆ หนึ่ง :
ผมรู้ว่าคุณคงจะเข้ามาอ่านแน่ ๆ
ผมเพิ่งจะเห็นรีพายของคุณในคอมเมนท์บล๊อกเก่า ๆ (ไม่ค่อยจะได้เข้าไปดูสักเท่าไหร่)
ผมยอมรับว่า ยังรู้สึกไม่ดีกับคุณอยู่มาก
อย่างไรก็ตาม ผมคงจะห้ามไม่ให้คุณเข้ามาที่นี่ไม่ได้
ต้องขอโทษด้วยที่เคยทำไม่ดีกับคุณไว้มากมาย(อาจจะรวมถึงตอนนี้ด้วย) แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและคอมเมนท์ต่าง ๆ รวมทั้งหลาย ๆ เรื่องที่ผ่านมาด้วย
ตอนนี้เข้าโหมดดองบลอคเช่นกัน ฮ่าๆๆๆๆ..
วันไหนว่าจะโทรมาชวนไปหาไรกินก็โทรมาได้ตลอดเลยนะฮะ (เรื่องกินเรื่องเที่ยวมาอันดับ 1 เรื่องเรียนเอาไว้ก่อน)
แต่.. อย่าเอาไปปล่อยบ้านเฮียเล้ยย.. กลัวจะโดนใช้แบกกระเป๋ากล้องเป็นค่าพาไปส่งอ่ะดิ่ (= =)"
**