ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเอง"โง่"
..ไม่สิ...
จริง ๆ ต้องบอกว่า รู้มานานล่ะ ว่า
"โง่"
แต่คราวนี้รู้สึกว่า ตัวเองโง่มาก ๆ
คือ
จากที่โง่อยู่แล้ว
ก็ได้รู้ว่า
นี่เราไม่ได้ฉลาดขึ้นเลยนี่หว่า
ยิ่งโง่ลงกว่าเดิมอีกหลายวันที่ผ่านมา
รู้สึกตัวเองฟุ้งซ่านเหลือเกิน
เอาแต่คิดเรื่องนั้นเรื่องนี้
ยอมรับว่าเครียด และปวดหัวมาก
แบบว่า กินพาราฯ เข้าไป ก็ไม่หาย
ชักสงสัยแล้วสิว่า
พาราฯ มันแก้ปวดหัวได้จริงเหรอ?
หรือว่าเรากินน้อยเกินไป?
ก็รู้นะว่า พักผ่อนไม่พอด้วย
แต่มันนอนไม่หลับนี่นา
ร้องไห้ติดต่อกันมาหลายวันล่ะ
ทั้ง ๆ ที่คิดว่า จะไม่ร้องอีก แต่น้ำตาก็ไหลอยู่เรื่อย ๆ
เจ็บตาไปหมดเลย
จริง ๆ ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้ว ถ้าเทียบกับวันก่อน ๆ
อย่างน้อยก็ร้องไห้น้อยลง
สัญญากับอ้อมไว้ว่า
จะเคลียร์ให้จบก่อนสอบให้ได้
เราก็ไม่อยากจะให้มันค้างคาหรอกนะ..อ้อม
สงสารตัวเองด้วย
เราอยากทำตามคำแนะนำที่อ้อมให้นะ
รู้อะไรไหม?
อ้อมพูดเหมือนที่เราเคยพูดกับจุ๋มเลย
แล้วผลเป็นไงรู้ไหม?
จุ๋มก็ทำตามคำแนะนำไม่ได้
เราก็คงเป็นแบบนั้นล่ะอ้อม
เราทำไม่ได้
เราพยายามแล้ว
ถ้าเราทำได้ เราคงไม่เสียใจ ไม่เสียน้ำตาหรอก
ถึงได้บอกไงว่า เราน่ะโง่
รู้ว่าควรจะทำยังไง
แต่ก็ไม่ทำ
ที่บอกว่า พยายามน่ะ
ก็รู้อยู่แก่ใจว่า ยังพยายามไม่พอ
คนโง่ ก็มักจะตัดสินใจอะไรแบบโง่ ๆ
ทำตัวโง่ ๆ เลือกเดินทางโง่ ๆคนบางคนบอกเราว่า
"อย่าคิดมันเลย เอาเวลาไปอ่านหนังสือดีกว่า"
นั่นสิ
เรื่องแค่นี้ ทำไมคิดไม่ได้นะ
ใกล้สอบแล้ว
แท้ ๆ แทนที่จะอ่านหนังสือ
กลับมาทำอะไรโง่ ๆ อยู่ได้อ่านหนังสือซะบ้าง
เผื่อจะฉลาดขึ้นยิ่งว่างเยอะ ยิ่งฟุ้งซ่าน
เอาเวลาว่าง ๆ ไปอ่านหนังสือ ยังมีประโยชน์ซะกว่า
ว่าแต่ ใครก็ได้ ติวให้กะรันหน่อยสิ >_<~~
ปล.
เฟิร์ส >_<~~
กรัณย์อยากดูรูปงานบายเนียร์อ่ะ ไปขโมยรูปจากกล้องเอลมาอัพสเปซเร็ว
รีเควสรูปเมย์นะ
ปปล.
เราไม่ได้เป็นอะไรน่อ ไม่ได้เฟลอะไร แค่เสียใจกับเรื่องบางเรื่องมากก็เท่านั้นเอง ไม่ต้องเป็นห่วงเราหรอก(จริง ๆ ก็คงจะไม่มีใครเป็นห่วง)