วันสุดท้าย...

เมื่อวานมีงานบายเนียร์คณะ
Goodbye Senior Gear #33
จัดเพื่อพี่เกียร์ 33 (ปี 4) ทั้งที่กำลังจะจบ ไม่จบ และซิ่วไปแล้ว

ตามปกติแล้ว วันบายเนียร์จะเป็นวันที่น้อง ๆ จะได้เอาคืนรุ่นพี่ด้วย
พูดง่าย ๆ ก็คือ ว๊ากรุ่นพี่ แต่ส่วนใหญ่ก็จะเน้นฮา ๆ ไม่จริงจัง แล้วก็จะเน้นปี 1

ปี 1 ซ๊อคไทด์ไปแล้ว ทำไมเร็วแบบนี้ เกียร์ยังไม่ได้เลยไม่ใช่เรอะ
อิจฉา...ทีตอนรุ่นเรา กว่าจะซ๊อคปี 2 เทอม 1 แน่ะ (แต่ได้เกียร์ก่อน)

เมื่อวานเราเข้าคณะไป แอบเคว้งเล็กน้อย shop เต็มเลยแต่ไม่สนิทกับใครสักคน
โทรตามเพื่อนเมเจอร์เดียวกัน ไม่มีใครมา =[]= หนีไปอ่านหนังสือกันหมด(มีเราขี้เกียจคนเดียวสินะ)
พออยู่กับคนที่ไม่สนิทแล้วเหมือนเป็นส่วนเกิน อยู่กับพวกที่เหมือนจะสนิท เค้าก็ทำงานกันอยู่ เหมือนไปเกะกะเค้า
ที่เหลือก็รุ่นพี่+รุ่นน้อง
ไม่รู้จะอยู่กับใคร เลยเดินเข้าชมรมที่เทอมนี้แทบจะไม่ได้เข้าเลย
เข้าไปเจอใหม่ ยังดีนะเนี่ย อย่างน้อยก็สนิทกับใหม่อยู่บ้าง ใหม่ก็เจอปัญหาเดียวกับเรา(คือไม่รู้จะอยู่กับใคร) ก็เลยนั่งคุยกันในชมรม
พวกฝ่ายเทคนิคก็กำลังปรับโปรเจคเตอร์และอุปกรณ์ต่าง ๆ ให้สามารถทำงานได้

เกียร์ 33 ก็ไปวิ่ง(?) ตอนนี้งานก็เลยยังไม่เริ่ม ได้ยินรุ่นพี่บอกว่าไปบูมที่อ่างแก้ว
เราก็เลยไปหาอะไรกินหลังมอ ด้วยความที่หิวและกะจะไม่กินในงาน
กินเสร็จกลับเข้ามา โปรเจคเตอร์ติดตั้งเรียบร้อยพร้อมฉาย
น้อง ๆ ก็กำลังยกอาหารมาวางบนขันโตก พี่ปี 4 ตอนนี้อยู่บนslope คงกำลังร้องเพลงเชียร์อยู่(มั้ง)
สักพักก็ลงมาแล้วก็กินข้าวร่วมกับรุ่นน้อง

ช่วงนี้เราก็หลบเข้าชมรม ไปคุยกับพี่ ๆ ในชมรม สักพักคอมก็ว่าง ก็เลยนั่งเล่นคอมเล่นเน็ต

และแล้วก็ได้รู้ว่า โปรเจคเตอร์นอกเหนือจากที่ต้องฉายสไลด์+การแสดงบนเวที งานหลักในวันนี้มันสำคัญกว่านั้น
มันก็คือ "ลิเวอร์พูล vs แมนยู"
มิน่า คอมชมรมว่าง ปกติต้องนั่งเล่นเกมกัน
งานนี้มีเสียงเฮกันสนั่น สำหรับแฟนหงส์
ช่วงพักครึ่ง วงก็ขึ้นเล่นดนตรีกัน คั่นเวลา

หลังบอลจบ ต่อด้วยการประกวดดาวเดือน
ก่อนหน้านั้นมีประกาศผลโหวตบุคคลที่สุด(ของเกียร์ 33)
พี่โจโดนไปเยอะ ทั้งสุภาพบุรุษ เสื่อม อะไรก็ไม่รู้(จำไม่ได้แต่โดนไป 4)
ใครโดนโหวตก็ต้องไปกระดกเหล้าบนเวที พี่โจนี่โดนเยอะ เป็นขวดเลย ต้องมีเพื่อนไปช่วยพยุง(ซึ่งเพื่อนก็ดูเหมือนจะยืนไม่ไหวเหมือนกัน)

ช่วงนี้เรายืนอยู่เยื้องกับเวที คือแบบว่า เพื่อนที่รู้จักมันยืนแถวนั้น(แต่ก็ไม่ได้คุยกันนะ ไปยืนด้วยเฉยๆ)
เห็นเวทีไม่ค่อยชัด แต่เห็นโปรเจคเตอร์ชัด
แต่ตรงที่เรายืนมันออกจะใกล้กับทางเข้าตึกสักหน่อย ก็เลยมีแต่คนเดินผ่านไปผ่านมา
พี่หลุยส์เป็นเด็กหงส์ ก็แกล้งเด็กผีใหญ่เลย (ดูเหมือนจะเมา)
พี่โอมก็เดินผ่านไปผ่านมา ถือเหล้าแก้วหนึ่ง(ไม่รู้เติมมั่งรึป่าว แต่ก็เห็นดื่มอยู่)

เราออกจะรำคาญนิด ๆ +เหม็นบุหรี่ ก็เลยย้ายที่ไปนั่งแถว ๆ ต้นไม้เพราะไม่มีคนนั่ง สักพักก็มีปี 1 มานั่งด้วย
เห็นเวทีชัดดี แต่ไกลไปหน่อย(สายตาสั้น) แต่ในจอโปรเจคเตอร์เค้าก็ซูมให้อยู่แล้ว

ประกวดดาวเดือน ปีนี้ผู้ชนะฝ่ายชายคือน้องซัคกี้ ฝ่ายหญิงคือน้องจี้

ซัคกี้น่ารักแฮะ เค้าบอกว่าตัวเก็ง ตอนแรกเราไม่รู้ก็ยังแอบเชียร์ ๆ อยู่ น้องเมเจอร์เราเอง เต้นได้พริ้วมาก ลีลาสุดยอด เหอ ๆ ๆ
น้องจี้ อ่าว น้องที่เราเจอในชมรมตะกี๊เรอะ แถมยังมานั่งข้าง ๆ เรา(ตอนเราย้ายไปนั่งใต้ต้นไม้) อยากจะบอกว่าไม่รู้เลย ถ้าไม่มีคนมาทักน้องเค้าว่า"ไปทำอะไรบนเวที"
แต่น้องผู้หญิงนี่ เราเชียร์เมเจอร์คอมอ่ะ น่ารักดี ทั้งสองคนเลย ^o^ อยากเอากล้องไปถ่ายใกล้ ๆ จัง

ชมรมรักบี้(รึป่าว) ขอแสดงความเสียใจกับน้องทั้งสองคนด้วย ที่เกิดอาการ"หลุด"บนเวที
สำหรับน้องผู้ชาย คงเป็นเรื่องที่น้องจะโดนล้อไปอีกนานแสนนาน
สำหรับน้องผู้หญิง ถึงจะเป็นเรื่องที่น้องทำเองโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็เป็นอะไรที่โชคร้ายมาก ๆ ที่ต้องมาเจออะไรแบบนั้น
จริง ๆ เราสงสารน้องผู้หญิงมากกว่า แต่คนอื่น ๆ บอกว่า ต้องสงสารผู้ชายสิ ก็อาจจะจริงแฮะ

หลังจากประกวดดาวเดือนเสร็จ วงก็ขึ้นอีกครั้งจนจบงาน

ตอนประกวดดาวเดือนมีมุข "รักไม่เคยเปลี่ยนแปลง(แปรง)"
พี่ปี 4 เลยยึดเวที คั่นรายการชั่วคราว
พี่หลอดและเพื่อน ๆ มาเล่นมุข"รักไม่เคยเปลี่ยนแปรง"(ใช้แปรงสีฟันเดียวกัน แล้วบ้วนทุกอย่างใส่ลงในแก้วส่งให้คนต่อไป)
ตอนแรก ๆ ก็ยังธรรมดา คนแรกพี่ตุลย์(รึป่าวเห็นไม่ชัด) แต่คนที่สองเป็นพี่หลอด แบบว่า แค่คนที่สองนี่ทำให้เราเกือบจะอาเจียน ก็เลยไม่ได้ดูแบบตั้งใจเท่าไหร่ คือ มันซกมกกว่าปกติมาก ไม่ใช่แค่แปรงฟันธรรมดาอ่ะนะ แต่แปรงส่วนอื่น ๆ ด้วย เสื้อเปื้อนยาสีฟันหมดเลย (แค่ธรรมดาก็แทบรับไม่ได้อยู่แล้ว อ๊ะ แต่พี่ตุลย์นี่ไม่ได้ทำอะไรจริง ๆ แค่แปรงฟันเฉย ๆ แต่อย่างว่า คนน่ารักทำอะไรก็น่ารัก)
พอครบรอบก็แบ่งกันกิน งานนี้พอลงจากเวทีแล้วเห็นวิ่งไปบ้วนทิ้งกันเป็นแถว
อะโด่ ไม่แน่จริงนี่หว่า ปกติเค้าต้องอ้าปากให้ดูว่ากลืนหมดแล้วด้วย (แต่ถ้าเป็นเราก็คงวิ่งไปอาเจียนเหมือนกัน)
รักกันจริงต้องไม่เปลี่ยนแปรง
น่าส่งพี่พวกนี้ไปแข่ง Fear Factor 555...

ตอนจบงาน พี่ ๆ ก็ร้องเพลงวันลากัน แล้วก็บูมหลังคาด้วยกันครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับ
(แต่คนก็ทยอยกลับไปเยอะแล้วน่ะนะ เหลือผู้ชายเป็นส่วนใหญ่)

งานนี้ไม่เห็นพี่ฟุ้งกับพี่เอสโซ่แฮะ สงสัยกลับกันไปก่อน (มันมืดด้วยเห็นหน้าไม่ชัด)
กล้องติดอยู่ในรถพี่(และพี่อยู่หอเพื่อน) เลยไม่ได้เอามาด้วย ไม่งั้นคงไปขอพี่ ๆ ถ่ายรูปด้วย เสียดายนิด ๆ เหมือนกัน

ต่อไปก็คงไม่ได้เจอพี่ ๆ หลายคน แต่ยังไงก็ขอให้พี่ ๆ ทุกคนประสบความสำเร็จนะคะ ^/\^

อาจจะมีสักวันที่เราได้เจอกัน...>_<~~

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2549 Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2549 17:03:36 น. Counter : 420 Pageviews.		3 comments
Share Tweet