ผมขอโทษ T_T~~

ผมขอโทษ...
ผมผิดไปแล้ว...
ผมไม่ควรทำมันลงไปเลย...
ผมไม่น่าให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้น...

ทั้ง ๆ ที่ผมรู้ว่า...มันเป็นเรื่องที่ไม่ดี
ทั้ง ๆ ที่ผมรู้ว่า...มันผิด
ทั้ง ๆ ที่ผมรู้ว่า...ไม่ควรทำแบบนั้น

ผมตั้งใจทำสิ่งที่ผิด
นั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกผิด

ผมไม่ควรทำแบบนั้นใช่ไหมครับ

ผมรู้...แต่ผมก็ยังทำ...และทำมันลงไปแล้ว

สายตาพี่ที่มองผมในตอนนั้น
มันเต็มไปด้วยความรู้สึก...ตำหนิ....เสียใจ...และผิดหวัง

แค่เพียงวินาทีเดียว
ผมก็ไม่กล้าพอที่จะสบตาพี่ต่อไปแล้ว
ผมแก้ตัวไปด้วยประโยคที่เข้าข้างตัวเอง

ไม่รู้พี่จะได้ยินรึป่าว
แต่ถ้าพี่ได้ยิน...
พี่คงรู้ว่า..ผมโกหก
พี่คงรู้ว่า..ผมตั้งใจทำแบบนั้นตั้งแต่แรก

มันเป็นเรื่องที่แย่
สายตาที่ตำหนิของพี่บอกผมแบบนั้น

ถึงผมจะแก้ไขแล้ว
แต่ความผิดหวังก็เกิดขึ้นไปแล้ว

ทั้งที่พี่ไว้ใจผม และเข้มงวดกับพวกผม
ผมกลับทำให้พี่เสียใจ

ผม...
ไม่สมควรที่จะเรียกพี่ว่า... พี่
ไม่สมควรที่จะให้พี่เรียกว่า... น้อง
ไม่สมควรที่จะถูกน้องปี 1 เรียกว่า... พี่
ไม่สมควรที่จะได้ขึ้นชื่อว่า... ผ่านการอบรม SOTUS มาแล้ว
ไม่สมควรที่จะถูกเรียกว่า... นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ หรือ วิศวกรที่ดีในอนาคต
ไม่สมควรที่จะได้...รุ่น เกียร์ และ shop

ทั้ง ๆ ที่พี่ทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีมาโดยตลอด
ทั้งเรื่องการเรียน ทั้งกิจกรรม ทั้งความประพฤติ
ทุก ๆ สิ่งทุก ๆ อย่าง ที่พี่ทำ
ล้วนแต่ต้องการที่จะให้น้องได้เห็นและปฏิบัติตามในสิ่งที่ดี ๆ

ผมทำพลาดไปซะแล้ว

ผมรู้ได้ทันที ในวินาทีที่มองเห็นสายตาของพี่

ผมหลบสายตาพี่ แล้วพยายามแก้ไขให้มันดีขึ้น
ก่อนที่จะเดินไป โดยไม่เหลียวกลับมามองอีก

ไม่ใช่ว่าผมหยิ่ง ถือดี หรือโกรธพี่หรอกนะ

เพียงแต่ว่า.. ผมไม่กล้าพอที่จะยืนอยู่ตรงนั้น

เพราะสายตาของพี่ เป็นสายตาที่ผมไม่เคยเห็น
เป็นสายตาที่ผมเห็นแล้ว รู้สึกผิด จนแทบอยากจะหายตัวไปจากโลกนี้
อยากจะฆ่าตัวตายซะตรงนั้น

แต่เลือดของผม
มันคงสกปรกเกินไป
มันคงจะทำให้คณะแปดเปื้อน

แม้ว่า ถ้าเป็นไปได้
ผมคงจะเอาหัวโขกเต้าหู้ตายซะตรงนั้น หรือผูกคอตายกับต้นถั่วงอกต่อหน้าพี่

แม้ผมเคยอยากให้พี่จดจำผมได้
แต่ตอนนี้ผมกลับอยากให้ลืมเรื่องของผมไปซะ
ลืมความผิดที่ไม่อาจให้อภัยนี้

ผมรู้ครับ มันคงเป็นไปได้ยาก

และผมก็ไม่อยากจะสัญญาด้วย ว่า ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว
เพราะผมก็ไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นเช่นไร

แต่ผมก็จะพยายามครับ
จะพยายามให้เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นน้อยที่สุด
จะพยายามให้พี่ลืมเรื่องที่น่าอับอายของผม
จะพยายามให้ทำแต่สิ่งที่ดี ๆ ให้พี่ได้ภาคภูมิใจ

ในฐานะน้องของพี่
ในฐานะพี่ของน้อง
ในฐานะเลือดสีเลือดหมู
ในฐานะลูกพระวิษณุ
ในฐานะลูกช้าง
และในอีกหลาย ๆ ฐานะ

ผมขอโทษครับ ผมขอโทษจริง ๆ T^T~~

Create Date : 22 มิถุนายน 2548 Last Update : 23 มิถุนายน 2548 0:42:39 น. Counter : 418 Pageviews.		3 comments
Share Tweet