คู่เคียงเรียงรัก เฮยเจี๋ยหมิง คู่เคียงเรียงรัก เฮยเจี๋ยหมิง ผู้คนล้วนแล้วแต่หัวเราะเยาะเย้ยและกล่าวหากันว่าเหลยตงตงเป็นเพียงเด็กโง่งม แต่ผิดด้วยหรือที่เธอเป็นคนหูหนวกหนึ่งคน แต่ใช่ว่าความพิการจะทำให้เธอไร้คุณค่าในตัวเอง อย่างน้อยเหลยตงตงบุตรสาวคนขายเต้าหู้ที่ต่ำต้อยก็เปรียบประดุจหนูตัวเล็กจ้อยที่อาจหาญช่วยราชสีห์เช่นราชันน้อยอี้หย่วนให้พ้นจากความตายได้ และนั่นก็นำไปสู่มิตรภาพที่นับเนื่องยาวนานผ่านร้อนมาหลายสิบปี เขาคือคุณชายผู้เกิดในตระกูลอันมีเกียรติ มีศักดิ์ศรี ผู้คนล้วนแต่นับหน้าถือตา หากมองให้ลึกลงไปอี้หย่วนกลับปราศจากมิตรแท้ ยกเว้นเพียงแต่เหลยตงตง เด็กหูหนวกที่ยินดีในความเป็นตัวตนของเธอ ชื่นชมในการได้เรียนรู้สิ่งต่างๆรอบข้าง และใครเลยจะรู้ว่านั่นกลับเป็นแรงบันดาลใจให้อี้หย่วนเปลี่ยนไป หากแต่เมื่อตัวเขาก็อาจจะยังไม่เคยรับรู้ เวลาเท่านั้นก็จะเป็นเครื่องมือที่รอให้ทุกอย่างถึงเวลาของมันเอง กี่ปีกันแล้วที่อี้หย่วนได้เดินออกไปจากชีวิตของเธออย่างเงียบเชียบเหมือนดั่งที่เขาเข้ามาในชีวิต เหลยตงตงไม่เคยแค้นเคืองหรือน้อยใจที่เขาจะแอบปิดบังการคบหาเป็นเพื่อนระหว่างกัน ก็ใครใช้ให้เธอเป็นแค่หญิงพิการที่แสนต่ำต้อย แค่มิตรภาพและการเพียรสอนให้เธอได้รู้จักการอ่านเขียนก็ดีเท่าไรแล้ว ทว่าในวันที่เธอชินกับการต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังสืบทอดร้านเต้าหู้ของบิดา อี้หย่วนก็กลับเข้าในชีวิตพร้อมกับคำสัญญาว่าจะดูแลเธอตลอดไป แต่ในแง่ใดกันเล่า เหลยตงตงรู้ดีที่จะไม่ฝันหวานไปไกลเกินกว่าที่ควรเป็น หรือสิ่งที่เขาปล่อยให้มันล่วงเลยไปจะเป็นการกระทำที่โง่เขลาสิ้นดี อี้หย่วนเคยชินกับการได้ผ่อนคลายเมื่อยามได้อยู่กับเหลยตงตง แต่เขาไม่คิดว่าแท้จริงแล้วมันแฝงเร้นอารมณ์เช่นใดไว้ จริงหรือที่เขาจะรับมือได้หากในวันหนึ่งเธอมอบรอยยิ้มที่แสนวิเศษนี้ให้กับชายอื่น แต่งงานเข้าไปเป็นภรรยาที่ดีของใครสักคน เมื่ออี้หย่วนได้รู้ว่าเขาอาจช้าไปเสียแล้ว แต่เมื่อเหลยตงตงยังไม่เป็นของใคร ชายคนที่ควรจะได้ครอบครองเธอก็ควรจะเป็นเขาเท่านั้น หากมันเป็นแค่เพียงฝัน ก็คงเป็นฝันที่หวานเจือด้วยความขม เหลยตงตงรู้หัวใจตัวเองดีว่าเธอรักใคร แม้เธอจะไม่เคยโทษที่เขาไม่อาจจะรักเธอตอบ แต่การรู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะครอบครองอี้หย่วนก็ทำให้เธอเจ็บปวดยิ่งนัก แม้ว่านับจากนี้จะไม่มีเหลยตงตงคนเดิมอีกแล้ว หากเธอก็พร้อมจะรับมือกับอนาคต ทว่ายังมีสิ่งที่นอกเหนือจากความคาดหมาย เธอกลับกลายเป็นเจ้าสาวของอี้หย่วน ภรรยาที่ใครๆต่างก็ไม่ต้อนรับ เมื่อเธอเป็นแค่เหลยตงตง คนทำเต้าหู้ ไร้สกุลรุนชาติ ซ้ำร้ายยังหูหนวกเสียอีก แท้จริงใครกันเล่าที่ต้องการกำลังใจอันมหาศาล อี้หย่วนควรจะเป็นผู้มอบมันให้กับเหลยตงตงมิใช่หรือ ทว่าการต้อนรับเธอสู่สกุลอี้กลับทำให้เขาได้ประจักษ์ว่าเขาต่างหากเล่าที่ต้องการสิ่งเหล่านั้นจากเหลยตงตง เขามิใช่คุณชายอี้หย่วนที่ร่ำรวย รายล้อมไปความสุข เขาจำต้องแบกภาระที่แสนหนักอึ้งเอาไว้เต็มสองบ่า หากเลือกอี้หย่วนก็อยากจะเป็นเพียงชายหนุ่มที่มีชีวิตธรรมดา ได้มีความสุขกับหนทางที่เขาเป็น แต่เมื่อเขาคือคนสกุลอี้ ก็ไม่มีอะไรจะเปลี่ยนแปลงได้ขอเพียงแต่ยังมีเหลยตงตงอยู่เคียงข้าง ร้อยพันอุปสรรค หมื่นแสนวิบากกรรมก็ไม่ทำให้เหลยตงตงปล่อยมือจากอี้หย่วนได้ นับตั้งแต่ได้รู้ถึงความอ่อนล้าและความเจ็บปวดที่เขาต้องแบก  เธอเองเมื่อแต่งเข้าสกุลอี้แล้ว ต่อให้ตายก็ต้องเป็นคนของสกุลอี้ หากแต่ไม่เพราะความเกลียดชังที่ฝังรากลึก คงไม่ส่งผลให้ความลับบางอย่างของเธอได้เปิดเผยขึ้น และนั่นเองทำให้เธอกลับรู้สึกว่าอาจจะไม่คู่ควรกับการเป็นภรรยาของอี้หย่วน เขาไม่เคยอับอายกับความเป็นเหลยตงตงเลยแม้แต่สักครั้งเดียว เพราะเธอคือความรักที่หล่อเลี้ยงให้เขาเป็นอี้หย่วนจนถึงทุกวันนี้ หากเธอตาบอดเขาก็จะเป็นดวงตาให้เธอ หากเธอหูหนวกเขาจะเป็นหูให้เธอ หรือแม้เธอจะเป็นใบ้เขาจะเป็นปากให้เธอ ทรัพย์สมบัติสูงค่าเพียงใดก็สละได้อย่างไม่เสียดาย ขอเพียงอย่างเดียวขอให้เขายังมีเหลยตงตงอยู่เคียงข้างเขาตลอดไปก็เพียงพอแล้ว   Create Date : 13 กันยายน 2556 5 comments Last Update : 13 กันยายน 2556 9:03:54 น. Counter : 14092 Pageviews. Share Tweet

ช่วงนี้รีวิวมากกว่ารักจะมาบ่อยกันหน่อยนะคะ เพราะว่ามีมากกว่ารักเข้าบ้านมาหลายเล่มค่ะ เลือกแทบไม่ถูกเลยว่าจะอ่านเล่มไหนก่อน แต่ก็หยิบคู่เคียงเรียงรักมาอ่านก่อน คือชอบชื่อค่ะดูเป็นอะไรที่บอกว่าคู่แท้กัน และมีคนบอกว่าสนุก สองเล่มจบแบบนี้อ่านกันจุใจค่ะ ไม่สั้นๆ ห้วนๆ รีบจบไปไหนแบบมากกว่ารัก เปิดเรื่องมาด้วยการเล่าถึงตัวนางเอกที่เป็นเด็กหญิงประหลาดที่ใครๆต่างก็หัวเราะ คิดว่าเธอโง่งม ซื่อบื้อเป็นที่สุด แต่น้อยคนนักจะรู้ว่าเธอแค่หูหนวก เลยมีชีวิตที่ไม่เหมือนใคร เธอจึงกลายเป็นเหมือนตัวตลกให้คนอื่นแกล้งเล่น ไม่เว้นแม้แต่พระเอก ที่อาจจะไม่ตั้งใจแต่ก็พลั้งเผลอไป แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อนางเอกได้บังเอิญช่วยชีวิตพระเอกไว้ ทำให้เขาได้รู้จักนางเอกมากขึ้นและรู้สึกแปลกใจในตัวของนางเอก เธอตื่นเต้นยินดีกับการได้รู้จักตัวอักษร ได้เรียนหนังสือที่พระเอกตัดสินจะสอนให้ และก็เป็นการเริ่มต้นมิตรภาพในวัยเยาว์ของทั้งสอง หากมิตรภาพนั้นก็ขาดหายไปอย่างที่ไม่มีเหตุผล นางเอกไม่ได้โกรธพระเอกหรือแค้นใจในโชคชะตาที่ในบางครั้งพระเอกทำเหมือนจะอับอายถ้าหากบอกใครว่ารู้จักกับเธอ เธอเข้าใจดี แต่ทำไมกัน วันหนึ่งพระเอกก็กลับมาพร้อมกับบอกว่าจะดูแลเธอทดแทนพ่อที่จากไป แต่นางเอกก็ยินดีจะรับไมตรีที่ขาดหายไปกลับคืน และมันก็เปลี่ยนความรู้สึกที่เคยมีให้เป็นความรัก ซึ่งนางเอกรู้หัวใจตัวเองดี หากแต่เธอก็เจียมตัวว่าไม่คู่ควรกับพระเอก ต่างไปจากพระเอกที่ไม่รู้เลยว่ามันคืออะไรและคิดว่านี้คือความเคยชิน จนวันหนึ่งที่เขาคิดว่าหากไม่ทำอะไรสักอย่างเขาคงต้องเสียนางเอกไป แม้สิ่งที่เกิดขึ้นจะเป็นการผูกมัดนางเอกไว้ หากแต่เธอก็ไม่เคยคิดจะใช้มันเรียกร้องสิ่งใด แต่ไม่ใช่กับพระเอก เขาใช้มันเพื่อให้ได้สิทธิ์ทุกอย่าง ทว่าการแต่งงานที่ดูต่างชนชั้นกันก็ทำให้เกิดปัญหา และมันก็นำพาเอาความลับของนางเอกที่ทั้งคู่ไม่เคยล่วงรู้มาก่อนให้เปิดเผยขึ้น จากผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งกลับไม่ธรรมดา และก็ทำให้นางเอกชักไม่มั่นใจแล้วว่าเธอจะยังคู่ควรกับเขาหรือเปล่า หากแต่พระเอกไม่ยอมปล่อยมือจากเธอ ไม่ว่านางเอกจะเป็นอะไร เขาก็รักแต่เธอคนเดียวเท่านั้นและจะรักไปจนวันตาย อ่านจบไปพร้อมทิชชู่หลายแผ่นค่ะ ซึ้งมาก แต่ไม่ได้จบเศร้านะคะ จบดีเลยล่ะ แต่ระหว่างทางของเรื่องมันดราม่าบีบคั้นหัวใจกันหลายฉากเลยค่ะ อาจจะไม่ได้ดีที่สุด ซึ้งจัดๆ แต่ก็ทำเอาร้องไห้เลยค่ะ พระเอกเรื่องนี้เริ่มต้นจะดูเป็นคุณชายที่ไม่เป็นโล้เป็นพาย เด็กที่เกิดในครอบครัวร่ำรวย เอาแต่ผลาญเงิน หยิ่งยโสไม่สนใจใคร แต่เขากลับต้องมาถูกนางเอกที่เป็นแค่เด็กหูหนวกคนหนึ่งช่วยเหลือ และทั้งสองก็เป็นเพื่อนกัน และบางอย่างก็เปลี่ยนพระเอกให้เป็นอีกคน ในภาคที่พระเอกโตขึ้น เขาจะกลายเป็นคุณชายที่คร่ำเคร่งกับงาน จริงจังไปเสียทุกเรื่อง หากแต่ลึกๆเขากลับมีความกดดัน แบกภาระทุกอย่างไว้บนบ่า ไม่แน่ว่าพระเอกอาจจะน่าสงสารกว่านางเอกที่หูหนวกด้วยซ้ำ แต่สำหรับความรักที่มีต่อนางเอก เขาอาจจะรู้ตัวช้า หรือไม่ก็นิ่งนอนใจก่อนไปจนเหมือนไม่ได้ไยดีอะไรกับนางเอก เพราะทุกอย่างมันคือความเคยชินที่เขาจะคิดว่านางเอกจะไม่ออกจากชีวิตเขาแน่นอน แต่พอมีคนกระทุ้งนิดหน่อย พระเอกกลับกลายเป็นอีกคน เรียกได้ว่าหน้าด้าน หน้ามึนไม่ใช่น้อย ในแง่ความรัก ความจริงใจต่อนางเอกมากล้นจริงๆค่ะ เขาไม่แยแสอะไรบนโลกนี้ ยอมหันหลังให้กับทุกอย่าง ขอให้มีนางเอกเคียงข้างก็พอแล้ว ไม่สนใจว่านางเอกจะเป็นอะไร แต่สำหรับเขาแล้ว ยังคงรักนางเอกอย่างไร้ข้อแม้ ตัวนางเอกเอง อาจจะดูแปลกไปบ้างเมื่อเธอนางเอกที่พิการ หูหนวก แต่กลับใช้ชีวิตอย่างไม่เคยทอดอาลัย เธออาจจะไม่ได้ยินแต่ใช้ชีวิตด้วยการอ่านริมฝีปากคน ใครจะรังแกหรือรังเกียจเธอก็ไม่เคยเอามาใส่ใจ และความซื่อของนางเอกก็ทำให้พระเอกรู้สึกดีเวลาอยู่ด้วย นางเอกเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากๆ เธอไม่เคยโทษชะตา โทษใครทั้งสิ้น เธอรับในทุกอย่างได้ แม้แต่ตอนที่พระเอกที่ยังโง่ ไม่กล้าเปิดเผยว่ารู้จักกับเธอ นางเอกก็ยังไม่เคยโกรธเขา เข้าใจในการกระทำของพระเอกตลอดเวลา เป็นแม่พระสุดๆ ไม่เคยคิดร้ายกับใครสักคน นางเอกจึงเป็นคนที่ทำให้พระเอกรู้สึกผ่อนคลายในยามที่จะอยู่ใกล้ เพราะความเยือกเย็นและความดีของเธอ การดำเนินเรื่องช่วงแรกๆอาจจะอืดนิดหน่อยค่ะ แกมหมั่นไส้พระเอกไปเลยล่ะว่าขี้เก๊ก ทำเป็นกลัวว่าใครจะรู้ว่าคุณชายตระกูลร่ำรวยเป็นเพื่อนกับลูกสาวคนขายเต้าหู้ที่หูหนวก แต่ก็พอเข้าใจอัตตาแบบลูกพี่ขาใหญ่ แต่อย่างน้อยมิตรภาพที่หลบๆซ่อนๆของพระเอกก็เป็นความบริสุทธิ์ที่เด็กสองคนจะเริ่มพัฒนากันขึ้นมา เรื่องที่ยังดำเนินเนิบนาบก็พลันเปลี่ยนเป็นในยามที่ทั้งสองเติบโตขึ้น เราจะเห็นความเปลี่ยนแปลงของทั้งสอง นางเอกที่เริ่มตัดใจจากพระเอกก็มีหนทางของเธอเอง เหมือนพระเอกที่ก้าวไปสู่ความฝันของเขา แต่เมื่อทั้งสองได้บรรจบกลับมาพบกันอีกครั้ง เราจะเริ่มเห็นว่ามันมีบางอย่างที่หยั่งรากลึกมาเนิ่นนาน เป็นสายใยที่ไม่เคยตัดขาด มันอบอุ่นและอ่อนโยน แม้ทั้งสองจะบอกว่านี้คือมิตรภาพของเพื่อน แต่เราจะเห็นว่าไม่ใช่เลย มันคือความผูกพันของคนที่เหมาะจะเป็นสามีภรรยากันมากกว่า เรื่องราวจะเริ่มมาเข้มข้นมากขึ้นตอนที่พระเอกเริ่มรู้ตัวว่าเขาอาจจะช้าไปแล้วที่จะผูกนางเอกติดไว้กับเขาด้วยคำว่าหัวใจ เราจะได้เห็นอารมณ์ความเอาแต่ใจที่พระเอกยังคงมีอยู่เหมือนตอนเด็กๆ ตรงนี้ล่ะชักสนุกที่อยากรู้ว่าคนที่ดูจะนิ่งๆแบบพระเอกจะออกอาการขี้หึงแบบไหน แล้วก็ไม่ต่างจากบทบัญญัติความพระเอกทั่วโลก รักนี้ต้องปล้ำ อยากจะบอกว่าเป็นมากกว่ารักอีกเล่มที่ออกแนวเลิฟซีนฮอทแบบมากกว่ารักค่ะ ค่อนข้างหวือหวาเลยล่ะ จนไม่คิดว่าตอนพระเอกมาบอกว่าเขาเองก็ไม่เค๊ย ไม่เคย เพราะลึกๆเขามีนางเอกในหัวใจมาตั้งแต่ต้นแล้ว จะให้ไปมีอะไรกับใครเขาก็เหมือนรู้สึกผิดต่อนางเอกยังไงไม่รู้ แหมตรงนี้ได้ใจมากค่ะ แต่นั้นก็ยังไม่ได้ใจเท่าอาการปกป้องนางเอกจากทุกคนในบ้าน เพราะพระเอกรู้ดีว่านางเอกไม่เป็นที่ต้อนรับเลย ยิ่งแม่ของเขายิ่งเกลียดนางเอกมากๆ พระเอกไม่สนใจใคร ไม่ฟังใคร เชื่อมั่นในตัวนางเอกเพียงแค่คนเดียว เพราะเขารู้ดีว่านางเอกเป็นคนเดียวที่หวังดีกับเขา ช่วงนี้จะสงสารพระเอกมากที่เขาเล่าถึงความเจ็บปวดในการเป็นคุณชายสกุลอี้ บางครั้งการได้เป็นแค่ลูกสาวคนขายเต้าหู้แบบนางเอกก็น่าจะมีความสุขมากกว่า แต่ไม่คิดว่าเรื่องมันจะมีอะไรที่ไม่ใช่ความธรรมดาแฝงอยู่ด้วยค่ะ คือก็แปลกๆใจอยู่ตอนที่มักจะเน้นย้ำในช่วงกลางเรื่อง แต่ไม่คิดว่าตัวนางเอกจะมีความลับแปลกๆแอบซ่อนอยู่ และเป็นเหมือนเครื่องยืนยันในความรักของพระเอกที่มีต่อนางเอกว่าเขารักในความเป็นนางเอก ไม่สนใจว่าเธอจะเป็นใคร มาจากไหน เท่ได้โล่ไปเลยค่ะ ณ จุดนี้ การเล่าเรื่องอาจจะไม่หวือหวา รวดเร็ว ติดจะอืดด้วยซ้ำไป แต่มันจะปูเนื้อเรื่องให้เราได้รับรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกกับนางเอกว่ามันมีรากฐานที่มั่นคงมาก ทั้งคู่รู้จักกันตั้งแต่เด็กจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ความรักที่มีให้ต่อกันจึงลึกซึ้งมาก มีความพลิกในเนื้อเรื่องอย่างที่เล่นเอาเรางงเลยว่า นี้เอามุกนี้มาใส่ด้วยหรือค่ะ เหนือความคาดหมายมาก แต่มันก็เข้ากันดีกับเหตุผลที่ให้เลยล่ะ เนื้อเรื่องฟีน่าว่ามีความโรแมนติคกึ่งๆความเศร้านิดหน่อยค่ะ ตอนท้ายๆที่พระเอกหันหลังให้กับครอบครัวตัวเองแล้วมาใช้ชีวิตเรียบง่ายกับนางเอก มันดูทำให้พระเอกไม่ต้องอึดอัดใจหรือแบกภาระต่างๆไว้ แต่เช่นไรก็ตามที พระเอกก็ไม่ได้เกิดมาเพื่อขายเต้าหู้ แต่เขาเป็นคนทำกระดาษ ความฝันนั้นจะไม่มีวันหมดสิ้นไป พระเอกอาจจะไม่ได้เหมือนเล่มอื่นที่จะรักษาความร่ำรวยของตระกูลไว้ แต่เขาแทบจะไม่เหลืออะไรในชีวิต นอกจากนางเอกและความรู้ติดตัว อ่านไปก็เอาใจช่วยพระเอกให้กลับมายิ่งใหญ่แบบเดิมด้วยลำแข้งของเขาเอง ผู้ชายแบบพระเอกเหมาะควรกับการมอบชีวิตให้มากๆเลยค่ะ และฟีน่าคิดว่าต้องมีเล่มต่อแน่นอนค่ะ เพราะยังมีอีกคู่ที่ทิ้งปริศนาเอาไว้ น่าสนใจมาก เพราะดูฝ่ายผู้ชายจะรักปักใจมากและยืนยงสุดๆ จนน่าสงสารอีกคน ไม่ต่างจากฝ่ายหญิงที่เจ็บปวดกับการถูกทอดทิ้ง เรื่องน่าจะดราม่าไม่ต่างกัน รอว่าจะมีจริงหรือเปล่านะคะ แต่อะไรที่รู้สึกแปลกๆ ข้อสำคัญเลยก็คือครอบครัวของพระเอก หลังจากที่หันหลังให้กันอย่างสิ้นเชิงมันจะเป็นเช่นไรต่อไป เพราะยังมีแม่พระเอกอยู่ แต่พอพระเอกไม่กลับไป ก็เหมือนขาดกันอย่างสิ้นเชิงเหมือนไม่เคยมีอะไรเกี่ยวพันกัน มันก็เลยดูว่าน่าจะมีการพูดถึงบ้างว่าเป็นเช่นไร พระเอกจะกลับไปคืนดีกับแม่ตัวเองได้หรือเปล่า มันก็น่าจะมีเนื้อหาตรงนี้บ้าง หากภาพรวมของเรื่องนี้ สนุกค่ะ ซาบซึ้งใจในความรักและความผูกพันของคนสองคนที่ต่างกันมาก คนหนึ่งเป็นคุณชายที่เพียบพร้อมไปหมด แต่กลับขาดในสิ่งที่แสนธรรมดาคือความรักและความใส่ใจจากครอบครัว ไม่เหมือนนางเอกที่เป็นแค่ลูกสาวคนขายเต้าหู้ที่ดูจะไม่มีอะไรที่คู่ควรกับพระเอก ซ้ำร้ายยังหูหนวกอีก หากเธอกลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน อบอุ่นเป็นที่สุด ไม่เคยคิดร้ายกับใคร มีแต่ความหวังดีเต็มเปี่ยม เป็นการเติมเต็มในส่วนที่พระเอกขาดหายไป มันอาจจะไม่ได้หวานแบบเลี่ยนๆ เว่อร์ๆ แต่หวานแบบอบอุ่นใจค่ะ คือเป็นความรักที่เรียบง่ายไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมากมายแต่ได้รสชาติกลมกล่อม รู้สึกได้ถึงความละมุนละไมในความของคนทั้งสองมากๆค่ะ   โดย: ฟิลิเซียน่า 13 กันยายน 2556 9:04:33 น.

ไม่เคยอ่านมากกว่ารักมาก่อน แต่อ่านจากรีวิวแล้วคงจะเริ่มจากเรื่องนี้แหละ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ   โดย: kunaom 13 กันยายน 2556 11:44:01 น.

เรารอให้คุณฟีน่า รีวิวเรื่องนี้อยู่เลยค่ะ กะว่า ถ้าคุณฟีน่าว่าสนุก ก็จะสอยมาทันที อิอิ เราลองอ่านในเวปแจ่มใสไปแล้วนิดหน่อยดูว่าน่าจะโอ แต่ยังไม่ในใจเลยยังไม่สั่งค่ะ   โดย: จั๊กกะจุ่น 13 กันยายน 2556 15:15:14 น.

อ่านจบแล้วอยากกินสารพัดเต้าหู้ค่ะ แฮ่ เรื่องของอาหลิงกับคุณชายซ่ง เห็นคุณเฮยเจี๋ยหมิงบอกใน fb ว่าจะเป็นซีรี่ย์ค่ะ ลองเดาแนวเรื่องคิดว่าน่าจะแฟนตาซีดราม่าน้ำตาไหลไม่แพ้คู่อี้หย่วนกับตงตงค่ะ XD   โดย: a murder suicide 13 กันยายน 2556 23:36:20 น.

เรื่องนี้ สนุก แม้จะแปลกๆกับความลับของนางเอกในช่วงท้าย ทีอ่านแล้ว.. เอิ่ม.. มายังไง ส่วนเรื่องคุณชายซ่ง น่าอ่านมาก ปูเรื่อง ทิ้งประเด็นไว้แบบพลาดไม่ได้เลย   โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์ 14 กันยายน 2556 22:51:16 น.