ใครว่าเกิดเป็นองค์หญิงคือสิ่งที่น่าอิจฉา สำหรับจิ้งหลี หากเลือกได้เธอขอเป็นเพียงสตรีธรรมดาจะดีกว่า ชีวิตในวังหลวงช่างน่ากลัวยิ่งนัก ทั้งๆที่รู้ดีว่าพระบิดาของเธอกำลังตกอยู่ในชะตากรรมเช่นไร หากจิ้งหลี องค์หญิงที่ถูกลืมเลือนเพราะความอัปลักษณ์ ก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้ นอกจากเฝ้ามองชะตากรรมที่เธอรู้ดีว่า จุดจบของราชวงศ์กำลังจะใกล้ถึงเวลาล่มสลาย แต่เหนือสิ่งอื่นใด จิ้งหลีไม่คิดว่าเธอจะต้องกลายเป็นเจ้าสาวพระราชทานแด่แม่ทัพผู้ห้าวหาญซึ่งเธอรู้ดีว่าเขาคือคนทรยศ
เพราะนี้คือแผนการเพื่อนำไปสู่ชัยชนะ ไม่ว่าจะต้องทำให้ใครเจ็บปวด เซียนหยวนจิ้งก็ไม่สนใจ หากไม่คิดว่าแผนการปล้นเกี้ยวเจ้าสาวพระราชทานจะได้พบกับคนที่เขาไม่คาดคิด เขาไม่เคยรู้เลยว่า องค์หญิงที่เก่งกาจและเชี่ยวชาญการแพทย์จะเป็นจิ้งหลี สตรีที่มีรอยมลทินบนใบหน้า และเมื่อเธอคือคนที่เซียนหยวนจิ้งไม่อาจปล่อยให้หลุดมือไปได้ แผนการที่วางไว้จึงเปลี่ยนไป
แท้จริงจิ้งหลีควรจะยินดีหรือขมขื่นใจ เมื่อเธอกลายเป็นองค์หญิงที่ไม่ได้มีรอยด่างพร้อยแค่ใบหน้า หากชื่อเสียงก็ยับเยินจากการปล้นเกี้ยวเจ้าสาว หากแต่เธอกลับได้รับอิสระที่ต้องการมาตลอดเวลา ในยามนี้เธอคือเฉาหลี หมอหญิงผู้แสนเก่งกาจ จะได้ฉายาว่ากวนอิมหน้าหยก แต่ในความสุขก็ปนไปด้วยความเจ็บปวด เมื่อเธอคือคนของราชสำนักที่ทุกคนเกลียดชัง และเฝ้าภาวนาให้บิดาของเธอสิ้นพระชนม์ทุกคืนวัน ซ้ำร้ายเซียนหยวนจิ้ง ชายที่เธอมอบใจให้คือหนึ่งในคนที่ต้องการโค่นล้มราชวงศ์
มันอาจจะยากที่จะทำให้ความแค้นที่สุมอกของเซียนหยวนจิ้งสำเร็จไปพร้อมกับความรักต่อจิ้งหลี มิใช่แค่เธอคือบุตรีของศัตรู หากแต่เขายังติดบุญคุณอันใหญ่หลวงของครอบครัวที่ชุบเลี้ยงเขา แม้หัวใจจะมอบให้แด่จิ้งหลีจนหมดสิ้น แต่ความจริงแล้วเขามิอาจมีเพียงเธอได้หนึ่งเดียวเท่านั้น ทว่าจะให้เซียนหยวนจิ้งสละความรักที่มีต่อจิ้งหลีไปเพื่อรักษาสัจจะ เขาก็มิอาจทำได้ เซียนหยวนจิ้ง จึงเฝ้าแต่ภาวนาว่าให้สตรีอันเป็นที่รักเข้าใจ
หากมิได้เป็นหนึ่งเดียว ก็จะไม่ขอเป็นสอง เมื่อรู้ว่าแม้จะหัวใจตรงกัน แต่จิ้งหลีจะไม่ได้ครอบครองเซียนหยวนจิ้งเพียงคนเดียว เธอก็ขอเลือกจะเป็นเพียงสหายสนิทก็เพียงพอ เธอไม่อยากต้องอยู่ในวังวนแห่งราชสำนักที่แม้จะมีความรัก แต่ก็รักไม่ได้ สตรีผู้อยู่เคียงข้างราชันย์ มิได้มาจากรักหากมาจากอำนาจ หากเซียนหยวนจิ้งปรารถนาบัลลังก์มังกร วาสนาระหว่างกันก็คงเหมือนจะไม่มีวันเกิดขึ้น
อดีต เซียนหยวนจิ้งปรารถนาในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ หากแต่ในวันนี้ เขาต้องการเพียงสิ่งเล็กน้อย นั่นก็คือการมีจิ้งหลีข้างกาย แต่มันกลับเป็นสิ่งยากเย็นที่จะได้รับ ต่างไปจากความยิ่งใหญ่เหนือแผ่นดินที่ใกล้จะอยู่ในมือเขาเต็มที สำหรับบุรุษเช่นเขา แผ่นดินคือสิ่งแรกที่ต้องคำนึงถึง ความรักมาเป็นรอง แต่เพราะคำว่าบุญคุณอีกเช่นกันที่มันทำร้ายความรักที่ให้ใกล้ดับสิ้นลง
ความรักเช่นนั้นหรือ สำหรับจิ้งหลีแล้วอาจจะคนละความหมายกับเซียนหยวนจิ้ง สำหรับเธอ ทุกอย่างมอบให้ได้แต่เขา แต่สำหรับเขา กลับมอบให้กับสิ่งอื่นก่อน เมื่อจิ้งหลีสำนึกได้ว่า การมีลมหายใจบนโลกนี้อาจจะนับถอยหลังลงทุกวัน สิ่งสุดท้ายที่เธอจะมอบให้ได้แด่เขาก็คือทุกอย่างที่เซียนหยวนจิ้งปรารถนา
ใครว่าเซียนหยวนจิ้งฉลาดลึกล้ำ เขาโง่งมเป็นที่สุด เพียงเพราะยึดถือคำว่าแผ่นดินและบุญคุณทำให้เลอะเลือนไปชั่วขณะ ความเจ็บปวดที่จิ้งหลีต้องได้รับ เขาสาบานว่าจะชดใช้มันให้คุ้มค่า เวลาแห่งความทรมานของเธอเขาจะไม่ยอมให้มันเกิดมา โศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นในวันวานจนเกือบพรากจิ้งหลีไป มันคือบทเรียนสอนใจ สำหรับเขาแล้ว สิ่งใดจะสำคัญกว่าจิ้งหลีไม่มีอีกแล้ว เธอคือสตรีที่เกิดมาเคียงข้างเพียงคนเดียว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ว่าด้วยเรื่องของเจ้าหญิงที่มีรอยแผลเป็นใหญ่ติดหน้า เธอจึงไม่เป็นที่โปรดปราน แต่นั่นเป็นสิ่งที่เธอยินดี และใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย พร้อมกับศึกษาวิชาแพทย์ หากแต่ใครว่าเป็นเจ้าหญิงจะมีความสุข เพราะเธอต้องเฝ้าดูพระบิดาที่คงได้ครองบัลลังก์อีกไม่นาน เพราะลุ่มหลงสาวงาม และยาร้าย ไม่ใส่ใจบ้านเมือง ผู้คนต่างก็สาปแช่ง นางเอกที่แม้จะรู้ดีว่าจะเป็นเช่นไรก็ได้แต่มองเพราะไร้หนทางช่วยเหลือ จนวันหนึ่งเธอถูกดึงสู่เกมการเมือง ถูกส่งไปเป็นเจ้าสาวพระราชทานแด่แม่ทัพผู้เก่งกาจ หากแต่มันก็คือแผนการที่พระเอกวางไว้ เกี้ยวเจ้าสาวถูกปล้น แต่พระเอกไม่คิดว่าเจ้าสาวที่ถูกหมิ่นเกียรติยศจะคือนางเอก คนที่เขาประทับใจในความเก่งด้านแพทย์และมีน้ำใจ แผนการที่คิดไว้จึงเปลี่ยนไป เขาได้มอบอิสระเสรีให้นางเอก ซึ่งเธอก็ยินดีเพราะเช่นไร เธอก็กลายเป็นเจ้าหญิงที่เสื่อมเกียรติไปแล้ว และใช้ชีวิตใหม่เป็นหมอหญิงผู้เก่งกาจ แต่ชีวิตก็แสนเจ็บปวดที่ต้องนั่งดูคนที่เธอมอบใจให้ วางแผนโค่นล้มพระบิดา ซึ่งเธอก็ยอมรับว่า มันคือสิ่งที่ควรทำ เพราะบ้านเมืองลุกเป็นไฟแล้ว
แต่ความรักของเธอและพระเอกก็ดูจะไม่ราบรื่น เมื่อเขาคือชายที่เต็มไปด้วยเกียรติ สัจจะคือสิ่งสำคัญ เขาได้ให้คำมั่นแก่ลูกสาวของผู้มีพระคุณว่าจะแต่งงานกับเธอ แม้ไม่มีใจรักก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นอื่น แม้จะรักนางเอกสักเท่าไร อย่างไรแล้วเขาก็ต้องรักษาคำพูด เรื่องราวจึงกลายเป็นรักสามเส้า ที่นางเอกกลับยอมที่จะหันหลังให้พร้อมกับคำว่า เมื่อไม่เป็นแค่ภรรยาคนเดียว เธอจะไม่คือมีสามีร่วมกับใคร แต่พระเอกกลับไม่ยอม และผลจากเรื่องการแก่งแย่งชิงดีของอำนาจก็ทำให้พระเอกและนางเอกต้องหมางใจกันและแทบจะพรากคนทั้งสองให้จากกันไปตลอดกาล ยังดีที่มันคือมากกว่ารัก อะไรก็เลยเกิดขึ้นได้
จะว่ายังไงดีล่ะค่ะ ฟีน่าก็เข้าใจตัวพระเอกนะคะว่ามีเหตุผลในการกระทำ แต่ฟีน่าไม่ชอบอ่ะ พระเอกเนี่ยเป็นลูกของอดีตขุนนางผู้ซื่อสัตย์แต่ต้องมาจบชีวิตลงเพราะขุนนางชั่วร้าย เขาจึงต้องแฝงกายอยู่ภายใต้ชื่อของคนอื่นตลอด และเฝ้าวางแผนแก้แค้นอยู่ตลอดเวลา และในภาวะของกษัตริย์อ่อนแอ เขาก็คือผู้นำคนใหม่ พระเอกเนี่ยต้องยอมรับว่าเก่งกาจไปทุกด้าน ไม่เช่นนั้นคงไม่เป็นหัวหน้าได้ แต่สิ่งเดียวที่พระเอกมีมากไปจนทำให้เราขัดใจคือแกยึดมั่นมากกับคำสัญญา จนทำให้นางเอกเจ็บปวด อย่างที่บอกว่า ก็รู้ว่าเมื่อบทบาทของพระเอกเป็นแม่ทัพ เป็นหัวหน้าคน รักย่อมมาก่อนไม่ได้ บ้านเมืองและสัจจะต้องมาก่อน เลยเกลียดแกแบบเต็มๆไม่ลง
ส่วนนางเอกเป็นองค์หญิงแสนดี ผู้มีใจเมตตามาก เข้าใจโลก ตอนนี้บ้านเมืองกลียุคเพราะอะไร แม้จะเจ็บปวดที่ทุกคนเกลียดชังพระบิดาเธอ เธอก็ทำใจ ทำให้นางเอกเกลียดการมีชีวิตในวังมาก และเมื่อเธอได้เป็นแค่หมอหญิงธรรมดาคนหนึ่งจึงทำให้นางเอกมีความสุข แต่ความสุขนั้นไม่รวมไปถึงความรัก หากนางเอกก็ยังแสนดี แม้เราจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ เพราะเธอต้องการเป็นเมียแค่คนเดียวที่พระเอกไม่อาจมอบให้ได้ ก็แค่เป็นสหายสนิทก็ยังดี แสนจะรักพระเอก ทำเพื่อพระเอกทุกอย่าง แม้สุดท้ายเขาจะนึกถึงการทดแทนบุญคุณและแผ่นดินก่อนเธอก็ตามที
อย่างที่บอกว่าเกลียดพระเอกเต็มๆไม่ลงค่ะ แต่ก็ไม่รักพระเอกคนนี้ค่ะ แม้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็มาจากหน้าที่ของพระเอกแต่มันขัดใจคนอ่านนิยายรักแบบฟีน่าไปนิดหนึ่ง แน่นอนว่าพระเอกน่ะเก่งไปหมดทุกอย่าง หากแต่ปัญหาใหญ่ก็คือการจัดการเรื่องรักสามเส้า อ่านไปก็รู้เลยว่า ความคิดของพระเอกคือต้องการแต่งงานกับผู้หญิงสองคน คนหนึ่งแต่งเพราะคำสัญญา แต่อีกคนแต่งเพราะรัก เขาทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ทำไมนางเอกไม่เข้าใจเขา เป็นเราก็ไม่เข้าใจย่ะ ผู้หญิงที่ไหนอยากจะใช้สามีร่วมกับคนอื่น ใจแคบก็ว่านะ เป็นฟีน่าก็คงจะทำแบบนางเอกล่ะ ฉันจะไม่บีบบังคับให้คุณต้องทำผิดคำสัญญา แต่ฉันจะไปเอง และสักวันหนึ่งจะมีผู้ชายที่พร้อมจะมีเราเพียงคนเดียว
และอีกกรณีที่น่าโมโหมากสำหรับพระเอกที่พอจะมีความดีในด้านอื่นๆมาตลอด ก็คือการคิดจะเอานางเอกไปแลกกับคู่หมั้น ตรงนี้พระเอกพลาดมากๆ พลาดที่มัวแต่คิดถึงแต่คนอื่น จนหลงลืมนางเอก อ่านตรงนี้แล้ว แทบจะรู้สึกเลยว่า พระเอกรักนางเอกน้อยกว่าคำว่าบุญคุณ แผ่นดินมาก ถ้าพระเอกบอกนางเอกถึงความจำเป็น คนอย่างนางเอกหรือจะไม่ทำ เพราะแม้แต่ความเป็นความตายเธอก็มอบให้พระเอกไปหมด พระเอกฉลาดแต่ดันโง่ตรงนี้ที่สุดล่ะ สุดท้ายคนที่เข้าใจทุกอย่างโดยไม่ต้องอธิบายก็คือนางเอกว่าทุกอย่างที่พระเอกทำไปเหมือนไม่ต้องการเธอคืออะไร แต่มันก็เกือบสายไป
จะบอกว่าเราใจร้าย ไม่เห็นใจพระเอกก็ไม่ใช่นะคะ อ่านแล้วมันขัดอกขัดใจชะมัด พระเอกก็พูดแต่ว่า เพื่อแผ่นดิน ประชาชน นางเอกต้องเข้าใจอะไรทำนองนั้น แหม ชักไม่อยากจะเข้าใจ ถ้าเลือกได้ จะเลือกไปรักน้องชายพระเอกแทนค่ะ เป็นพระรองแสนดีที่ต้องพลาดรักกันอีกแล้ว เพียงเพราะมาช้าไป ความประทับใจต่อนางเอกมาหลัง เธอดันไปรักพระเอกผู้ต้องเสียสละเพื่อชาติก่อน
อ่านแล้วก็โอเค สนุกดี แต่ก็อย่างที่บอกว่าขัดใจพระเอกก่อน จำต้องมีเมียสองด้วยเหตุผลที่พอไหว แต่มันก็เลยพลาดไปรังเกียจคู่หมั้นพระเอกมาก เป็นพวกเอาแต่ใจตัวเองมาก จริงๆไม่ได้รักหรอกแค่หวงเฉยๆ ทำให้วุ่นวายยุ่งเหยิงไปหมด แถมตอนท้ายยังทำตัวเองให้โดนจับเป็นตัวประกันอีก คนอื่นต้องเดือดร้อนไปหมด แต่สุดท้ายหล่อนก็สบายที่สุด ไม่ต้องประสบเคราะห์กรรมอันใด ได้แต่งงานกับผู้ชายที่เพิ่งรู้ว่ารัก ต่างจากนางเอกมาก ไม่ต้องแปลกใจที่นางเอกอิจฉาเธอ เพราะคู่หมั้นพระเอกจะเป็นคนแรกที่เขาต้องดูแล เอาใจใส่ในความปลอดภัยก่อน เพราะมันคือการทดแทนบุญคุณ แต่นางเอกเป็นคนที่เขารัก ก็เลยต้องมาเป็นที่สอง พระเอกเป็นคนที่เห็นแก่ตัวไม่เป็นเลย จริงๆ มีบ้างก็ดีนะ
จริงๆแอบคิดเลยว่าตอนท้ายให้นางเอกตายเหอะ พระเอกมันจะได้รู้ว่านางเอกต้องทุกข์ทรมานกับพิษที่ได้รับแค่ไหน เธออดทนมากที่จะไม่บอกพระเอก ฝืนโกหกว่าเด๋วก็หาย กลัวพระเอกเป็นห่วง แต่มันดันทำให้พระเอกคิดว่านางเอกไม่เป็นอะไรมาก และพอผสมกับที่พระเอกต้องการนางเอกไปแลกเปลี่ยนกับคู่หมั้นยิ่งทำให้นางเอกน่าสงสารมาก สุดท้ายเพื่อพระเอกเหมือนเดิม ไหนๆ ก็จะต้องตายแล้ว ช่วยพระเอกก็แล้วกัน โมโหตรงนี้มาก พระเอกมันไม่รู้อะไรเลย จนต้องพรากจากกันว่านางเอกโดนพิษที่ไม่มีวันรักษา นี้ถ้าเป็นนิยายจีนทั่วไป นางเอกตายชัวร์ ซึ่งฟีน่าคงสะใจมาก พระเอกมันจะได้หายโง่ไปเลย แต่นะมันเป็นมากกว่ารัก ก็เลยไม่ตายจากกัน ซึ่งตรงนี้น่าจะให้พระเอกได้เห็นความทุกข์ทรมานของนางเอกบ้างว่า พิษที่โดนมันเลวร้ายแค่ไหน มาเจอกันอีกทีก็หายแล้ว
ที่ไม่ได้ชอบเรื่องนี้มากมาย ไม่ใช่เพราะใจแคบหรือประเภทว่า แผ่นดินช่างหัวมัน แกต้องรักฉันก่อนอะไรแบบนั้น แต่เพราะความที่อ่านแล้วยังไม่รู้สึกลึกซึ้งกับความรักของพระเอกมากพอทีจะทำให้เราคิดว่า นี้คือวีรบุรุษผู้มิอาจเลือกได้ระหว่างรักและแผ่นดิน อ่านแล้วยังไม่อินพอกับบทบาททั้งหมดของพระเอกค่ะ ความเห็นใจในชะตากรรมก็เลยไม่มากเท่าไร
สรุปคือเรื่องนี้ยังไม่โดนใจค่ะ พระเอกก็เป็นคนดีมากๆ แต่ดีไปนิด อยากให้แกเห็นแก่ตัวบ้าง เพราะมันทำให้นางเอกต้องเสียใจที่เลือกรักผู้ชายผิดคน ถ้ารักพระรองก็คงจะสบายใจ ไม่ต้องมาทนทุกข์อยู่กับสารพัดเรื่องราว แต่นะ มันก็ต้องมีเรื่องราว เหตุผลกันสักหน่อยไม่งั้นคงจะไม่มีอะไรใช่ไหมล่ะ แต่พอดีฟีน่าไม่ชอบดราม่าแนวนี้สักเท่าไร ที่พระเอกคิดถึงอย่างอื่นก่อนนางเอก แม้จะมีเหตุผลของส่วนรวมก็ตามทีนะคะ
ปล.ดูท่าฟีน่าจะไม่ค่อยแนวนิยายของคนเขียนคนนี้สักเท่าไร เล่มก่อนก็เกลียดพระเอกเข้าไส้ไปคนหนึ่งแล้ว เล่มนี้ออกแนวหมั่นไส้เล็กน้อย