ภรรยาทิ้งมารยาทเป็นเล่มต่อของสามีทิ้งจรรยานะคะ (ซึ่งก็ยังไม่เข้าใจในเล่มโน่นว่าสามีทิ้งจรรยาอะไร) บอกตรงๆว่าเนื้อเรื่องมันต่อกันค่ะ ถ้าอยากเข้าใจรายละเอียดของเล่มนี้จำเป็นต้องอ่านสามีทิ้งจรรยาก่อนนะคะ ภาคของนางเอกเล่มนี้และนัยที่ทำให้เธอต้องแต่งงานกับพระเอก อยู่เล่มแรกหมดเลยค่ะ

ความที่เป็นภาคต่อดังนั้นเรื่องจึงไม่ต้องเกริ่นนำอะไรเลยค่ะ คนอ่านมาแล้วแบบฟีน่าก็เลยจะเข้าใจเนื้อเรื่องทันที นางเอกในเล่มนี้ดันไปโกหกทุกคนเอาไว้เรื่องการหมั้นหมายลับๆของเธอและพระเอก แต่ความจริงแล้วเธอโกหกทั้งเพเพราะว่าไม่อยากให้พ่อพยายามหาสามีให้เนื่องจากเธอเป็นหญิงงามที่อาภัพป่วยหนัก รอวันจบชีวิต คือเธอไม่เหมาะกับการเป็นภรรยาใครทั้งสิ้น ชื่อพระเอกจึงถูกเอามาอ้าง แต่ไม่คิดว่าโลกมันจะกลมเมื่อเขาดันกลายมาเป็นเพื่อนของสามีเพื่อนรักเธอ(งงละซิ ดังนั้นถึงบอกว่าต้องอ่านสามีทิ้งจรรยาก่อนค่ะ) และเธอก็คิดว่าเขาคงจะแค่โกรธเกรี้ยวในความไร้มารยาทของเธอ ซึ่งมันไม่ได้จบแค่นั้น เพราะเขายืนกรานจะแต่งงานกับเธอด้วยเหตุผลคล้ายๆกัน เขาก็เบื่อถูกจับคู่แต่งงาน

เรื่องมันไม่ได้ง่ายดายแบบว่าคนไม่รู้จักกัน เจอหน้ากัน แต่งงานรักกัน เพราะนางเอกมีอาการป่วยหนักติดตัว เธอเป็นได้แค่ภรรยาที่เอาประดับบ้านสวยงาม แต่แตะต้องไม่ได้ ซึ่งถ้าหัวใจของทั้งสองฝ่ายดึงดูดเข้าหากันก็คงไม่เป็นไร แต่เมื่อรักแล้ว ปรารถนาก็ตามมา หากคนหนึ่งอยากให้อีกฝ่ายมีชีวิตได้ยืนยาว แต่อีกฝ่ายอยากทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุดเพราะรัก

จากที่เล่มแรกจัดไว้ในข่ายพออ่านได้นะคะ จนฟีน่าก็ไม่ได้กระตือรือร้นอะไรในตอนที่เล่มนี้ออกมา พอได้มาก็หยิบอ่านก่อนเนื่องจากช่วงนี้ไม่มีมากกว่ารักให้อ่าน ซึ่งอ่านแล้วผิดคาดมากค่ะ ไม่ใช่เพราะว่ามันมีความแปลกใหม่ของพล็อตอะไรเลย จริงๆ เป็นนิยายที่เดาเรื่อง เดามุกได้เลยตั้งแต่แรกว่าถ้าแนวนี้ มันต้องไปตามสเตปที่วางไว้ แต่อย่างที่เคยพูดไปหลายครั้งแล้วว่า นิยายน่ะพล็อตหลักๆ มันมีไม่กี่พล็อตนะคะ ขึ้นอยู่กับคนเขียนต่างหากว่าจะเล่นยังไงให้พล็อตเดิมสนุกและน่าสนใจได้ต่างหาก

พระเอกเป็นชายผู้มีปมในใจ เขามีกำแพงอันหนาราวกำแพงเมืองจีนไว้กั้นทุกคนออกจากชีวิต ซึ่งมันจะไปเฉลยตอนหลังว่าทำไม แน่นอนว่าเดาได้ไม่ยาก แต่ความเย็นชาที่เขาแสดงออกกับทุกคนไม่เว้นแม้แต่นางเอกกลับมาความต่างที่แม้จะน้อยแต่นางเอกก็มองเห็น เขาอ่อนโยนกับเธอ ใส่ใจและเข้าใจ จะว่าไปแล้วบุรุษผู้แข็งแกร่งก็พ่ายแพ้สาวงามอ่อนแอ บอบบางจริงๆค่ะ เพราะชีวิตของพระเอกเจอผู้หญิงมาทุกรูปแบบ แต่ดันรู้สึกสงสารนางเอกก่อนจะเปลี่ยนเป็นความรัก ซึ่งคนอ่านน่ะรู้เลยว่าการแสดงออกหลายๆครั้งของพระเอก แม้จะดูใจร้ายเย็นชาหรือไม่แยแส มันคือความรักที่มีให้กับนางเอก จนเขายอมเองดีกว่าเห็นนางเอกต้องตาย

แต่ถ้าจะคิดว่านางเอกเป็นสาวสวย อ่อนแอขี้โรคแล้วต้องปวกเปียกน่ารำคาญ บอกได้เลยว่าไม่ใช่ค่ะ คือนางเอกเพียบพร้อมไปหมดทุกประการยกเว้นแค่สุขภาพไม่ดี ความดีชนะทุกสิ่งค่ะ แม้แต่ตัวอิจฉาที่ไม่เหลือบทบาทเท่าไร ทำไม่ดีใส่นางเอก เธอก็ไม่สนใจ ไม่ถือสา มุ่งหวังเอาชนะใจพระเอกคนเดียว และยิ่งเขาเผลอทำดีใส่เธอบ่อยๆ หรือเอาใจใส่แบบที่ไม่ตั้งใจ นางเอกก็รู้แล้วว่าสามีเธอเป็นคนดี ความลับที่เปลี่ยนเขาไปยิ่งทำให้นางเอกต้องทำทุกอย่างเพื่อพระเอกบ้าง เขาคือคนที่ควรค่าแก่การให้รักมากกว่าจะหวาดกลัว แม้เธอจะร่างกายอ่อนแอ แต่จิตใจกลับเข้มแข็งจนพระเอกยังสู้ไม่ได้เลย

อ่านจบแล้วพูดได้เลยว่า พล็อตธรรมดาสุดๆ แต่สนุกมากๆ จากความไม่ได้คาดหวังใดๆค่ะ พระเอกที่ปากว่าไม่รัก ไม่สนใจ แต่เนื้อในรักนางเอกมาก และนางเอกก็ทำให้เรารู้สึกว่าเธอคู่ควรแล้วล่ะที่พระเอกจะรัก งามทั้งกายและใจแท้ๆ เนื้อเรื่องให้ความรู้สึกเลยว่ารักที่แท้จริงคือการเสียสละและปรารถนาให้คนที่ตนรักมีความสุขที่สุด แม้ตายก็จะไม่เสียดายเลยที่ทุ่มเทไปอย่างเต็มที่แล้ว และอีกประเด็นที่มันก็พื้นๆ เหมือนเวลาเราอ่านนิยายนางเอกแสนดีก็คือการทำดี ชีวิตนางเอกเป็นชีวิตที่สวยแต่อาภัพนะคะ โชคดีที่เกิดมาในตระกูลร่ำรวย เธอจึงมีชีวิตยาวมาได้จนป่านนี้ แต่ลิขิตจากฟ้าหรือจะสู้ความดีที่กระทำ ดวงชะตาของนางเอกเปลี่ยนไม่ใช่จากสิ่งใด แต่คือจิตใจของเธอต่างหาก ถ้านางเอกเป็นนางมารร้าย(แบบฟีน่า) จุดจบของเธอคงเป็นไปตามที่ควรจะเป็น แต่เมื่อเธอมีความดีงามเป็นเกราะคุ้มครอง ทุกอย่างก็เป็นไปได้

เรื่องนี้จะไม่ไปในทางตลกขำขันนะคะ เพราะถ้านางเอกป่วยแต่เอาแต่ใจ แก่นแก้วนี้คงไม่ไหวเลยล่ะ เรื่องคงให้รสชาติประหลาดๆ แต่พอให้นางเอกเป็นสาวหวานแสนดีมันก็เลยให้ความรู้สึกไปในทางนิ่มนวลปนดรามานิดๆ ที่เอาเรียกน้ำตาแอบสงสารนางเอกบ้าง แต่พระเอกไม่ได้เล่นบทสามีใจร้ายทำลายจิตใจนางเอกด้วยการไปหาหญิงอื่นมาประชดประชัน แค่ปากแข็งเล็กน้อยแต่จิตน่ะเป็นห่วงนางเอกตลอดเวลา จะหวานน่ารักในตอนที่สองคนนี้เข้าใจกัน จนเรียกว่าน่าอิจฉานางเอกนะคะ แต่ผู้หญิงอย่างนางเอกก็สมควรได้พระเอกมาคอยปกป้องคุ้มครองก็ถือว่าถูกต้องแล้วค่ะ อ่านแล้วพูดได้เลยว่าแบบนี้ล่ะที่ต้องการจากการอ่านมากกว่ารักค่ะ สนุกถูกใจมากเลยนะคะ ให้ความรู้สึกหลายอารมณ์ ทั้งเศร้านิดๆ สงสารพระเอก นางเอก น่ารักดี มีดรามานิดๆ พอให้จี๊ดใจ ซึ่งไม่มาจากความงี่เง่า กินหญ้าหูเบาของทั้งสองคน แต่มาจากปมประเด็นของจิตใจที่ปิดบังอะไรไว้ ในยามรักก็หวานกำลังดีค่ะ และที่สำคัญพล็อตง่ายๆ ก็สนุกได้ ที่คนเขียนรู้จักพลิกแพลงและเติมแต่งรายละเอียดเข้าไปนะคะ นี้ล่ะสำคัญ ไม่ต้องคิดพล็อตยากๆ ขอแค่การดำเนินเรื่องสนุก น้ำเน่ายังไงก็สนุกได้เสมอ