ความรักของเกาเยวี่ยเริ่มต้นตั้งแต่เธออายุเพียงสิบสี่ ด้วยความดื้อรั้นพร้อมด้วยน้ำใจเหลือเฟือ เมื่อเธอบังเอิญได้ช่วยเหลือคุณชายผู้เต็มไปด้วยสง่าราศีที่ติดอยู่ในบ่อน้ำร้างคนนั้น ไม่คิดว่าเธอจะขวัญสูงเทียมฟ้าอาจหาญล่วงเกินเฟิงอี้ รัชทายาทองค์ปัจจุบัน แท้จริงโทษของเธอคงจะไม่พ้นประหารชีวิต แล้วทำไมแทนที่เกาเยวี่ยจะต้องตาย กลับต้องมาอยู่ข้างกายของเฟิงอี้ หรือนี้จะเป็นการลงโทษที่ยิ่งกว่าความตายกันแน่
ความจริงในใจของเฟิงอี้เป็นเช่นไร มีแต่เพียงเขาเท่านั้นที่รู้ เพราะอะไรเกาเยวี่ย ผู้ไม่รู้กาละเทศะจึงเป็นคนโปรดของเขา ไม่มีสิ่งใดที่เธอทำแล้วเฟิงอี้ จะเกลียดชัง หากยิ่งมอบความรักใคร่และทนุถนอมเธอไม่สร่างซา และเมื่อเวลาผ่านไป ความสงสัยนั่นก็เริ่มคลี่คลาย มันไม่ใช่ความรู้สึกอื่นใดนอกจากรัก แต่มันไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เฟิงอี้ต้องการ เพราะเขาคือรัชทายาท แต่เกาเยวี่ยเป็นเพียงลูกสาวขุนนางผู้ต่ำต้อย จะให้รักเพียงใด เธอก็คงเป็นได้แต่เพียงเมียน้อยเล็กๆคนหนึ่ง และที่สำคัญไปกว่านั่น ความรู้สึกในหัวใจของเกาเยวี่ยเป็นเช่นไร เขาสุดหยั่งรู้
ไม่น่าเชื่อว่าเกาเยวี่ยจะผ่านคืนวันจากเด็กหญิงมาสู่ความเป็นวัยสาวด้วยการเป็นข้าหลวงคนสนิทแห่งวังขององค์รัชทายาท หากแต่ความเปลี่ยนแปลงแห่งแผ่นดินกำลังจะเปลี่ยนความสัมพันธ์ของเธอและเฟิงอี้ไปตลอดกาล เมื่อเขาจะห่างไกลไปจากเธออย่างไม่มีวันอยู่ร่วมกันได้ เฟิงอี้กลับกลายเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ เขาไม่ใช่เฟิงอี้ที่เธอจะใกล้ชิดได้อีกแล้ว พร้อมๆกับเธอได้รู้ว่าเธอเองก็รักเฟิงอี้ไม่ต่างจากที่เขารัก หากรักนี้คงเป็นแค่ความฝัน เพราะเขาไม่มีวันจะเป็นผู้ชายที่มีเธอเป็นภรรยาเพียงคนเดียวได้ และที่ปวดใจไปกว่านั้น เฟิงอี้กำลังจะได้คู่ครองที่เหมาะสมค้ำจุนบัลลังก์
ไม่มีวันที่เฟิงอี้จะทรยศความรักที่มีเกาเยวี่ยได้ หัวใจของเขาปักแน่นกับเธอมาเนิ่นนาน จนไม่อาจมอบให้ใครได้อีกแล้ว ถ้าไม่เพราะแผนการของผู้ไม่หวังดี บีบบังคับให้เขาต้องจำใจแต่งงาน ทว่าเขาก็ไม่อาจปล่อยมือจากเกาเยวี่ยได้ เมื่อรู้ดีว่าไม่อาจมอบตำแหน่งหญิงเดียวบนแผ่นดิน เฟิงอี้ก็จะขอเก็บรักนี้ไว้ในใจ ทว่าทุกอย่างก็จบสิ้นลง เมื่อได้รู้ว่าเกาเยวี่ยกำลังจะกลายเป็นเจ้าสาวของคนอื่น ต่อให้ต้องฟังคนติฉินนินทา เฟิงอี้ก็ไม่มีวันยอมรามือจากเกาเยวี่ยอีกต่อไป เพื่อปกป้องเธอจากอันตราย ข้างกายเขานี้ล่ะคือตำแหน่งที่เธอควรจะอยู่
สิ่งที่เกาเยวี่ยได้รับรู้ ได้ฟัง ได้เห็นก็เป็นเพียงแค่เล่ห์เพทุบายของใครบ้างคนที่ต้องการกำจัดเธอ บัดนี้เธอตัดสินใจแล้วว่า จะยากเย็นแสนเข็ญ ลำบากถึงเพียงใด เธอจะเคียงข้างเฟิงอี้ แต่การเป็นผู้หญิงอันที่รักของโอรสสวรรค์ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแม้แต่ เพราะมีขวามหนามมากมายรอคอยอยู่ ทั้งการแก่งแย่งบัลลังก์มังกร และเป็นหนึ่งในหัวใจของเฟิงอี้ หากไม่ใช่เพราะการเคี่ยวกรำจากเฟิงอี้ เธอคงจะไม่สามารถทานทนกับทุกปัญหาที่เกิดขึ้นได้
สัญญาที่เฟิงอี้มีให้แด่เกาเยวี่ยคือ การมีเธอเป็นสตรีคนเดียวที่ครอบครองร่างกาย จิตใจและตำแหน่งเคียงคู่กัน แม้ภายนอกเขาจะเป็นจักรพรรดิผู้แสนสุภาพอ่อนโยน หากแต่เนื้อแท้แล้ว เขาสามารถร้ายกาจได้เมื่อเรื่องนั้นเกี่ยวข้องกับเกาเยวี่ย อุปสรรคมากมาย แม้จะลำบากยากเข็ญเพียงใด แต่ถ้ามันทำให้เกาเยวี่ยได้มีความสุข ไร้ความทุกข์ร้อนในใจ เขาจะมุ่งมั่นทำให้เธอได้เพื่อสตรีที่เฟิงอี้ผู้เป็นโอรสสวรรค์คนนี้ตกเป็นทาสรักเธอเพียงผู้เดียว
เรื่องราวเป็นเหมือนชื่อนั่นล่ะค่ะ นางเอกได้มีโอกาสเจอกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีสง่าราศี ในก้นบ่อน้ำ ทั้งๆที่ตั้งใจช่วยให้เขาขึ้นมากลับกลายต้องร่วมชะตาติดในบ่อน้ำด้วยกัน หากแต่เพราะความซื่อของนางเอก เป็นเสน่ห์ติดใจพระเอกที่เขาเป็นถึงองค์รัชทายาทผู้สูงส่ง นางเอกก็คิดว่าซวยแล้ว ตอนติดในบ่อน้ำด้วยกัน ชอบหยิกแก้มเขาตลอดเพราะเวลาพระเอกยิ้มมีเสน่ห์เกินไป หากแทนที่นางเอกจะได้รับโทษ กลับถูกเรียกเข้าวัง เพื่อเข้าพบพระเอกบ่อยๆ จนเหมือนเป็นสหายสนิท
และทุกอย่างก็ทวีความสนิทสนมมากๆ จนนางเอกคือคนเดียวที่พระเอกจะเอาใจใส่ ถึงขนาดดูแลปอกผลไม้ ป้อนข้าว ป้อนน้ำ เอาอกเอาใจเกินกว่าจะเป็นแค่เพื่อน เดือดร้อนใจคนในราชสำนัก และนั่นเองก็ทำให้นางเอกต้องมาอยู่ใกล้ชิดพระเอกมากขึ้น แต่มันก็คือการปูทางนางเอกให้เข้าใจราชสำนัก แต่ความสุขก็ไม่ยั่งยืน เมื่อพระเอกต้องครองบัลลังก์ในวันที่นางเอกรู้ตัวแล้วว่ารักพระเอก หากแต่ไม่มีวาสนาจะได้อยู่ด้วยกัน ถึงแต่งงานไป ก็เป็นได้แค่สนมปลายแถว เธอจึงตัดใจจากเขา
แต่ก็มีเหตุให้พระเอกทนไม่ได้รับตัวนางเอกมาเป็นภรรยาอีกคน แม้ตำแหน่งจะไม่ยิ่งใหญ่ที่สุด แต่มีความหมายในหัวใจพระเอกที่สุด เพราะเขาไม่แลเหลียวหญิงใด รักนางเอกแบบไม่ปิดบัง จนความริษยานำมาซึ่งการกบฏ ที่เบื้องหน้าพระเอก อาจเป็นจักรพรรดิธรรมดาไร้พิษสง แต่แท้จริงเขาเป็นคนร้ายกาจไม่น้อย ทำทุกอย่างได้เพื่อนางเอกและได้ผลักดันนางเอกสู่ตำแหน่งวังหลังที่สูงส่ง และก็สำเร็จทุกประการ
พระเอกเป็นพวกรักนางเอก หลงนางเอกแบบสุดๆค่ะ สามารถทุกอย่างเพื่อนางเอกได้ไม่มีเกี่ยงงอน ยกนางเอกไว้เหนือทุกอย่าง ทุกสิ่ง ทุกคน อะไรที่นางเอกพอใจจะทำให้ ไม่มีทำให้นางเอกโกรธ ถ้านางเอกงอนก็ง้อได้ ชอบปรนนิบัตินางเอก คือ เป็นสามีและคนรักที่หาที่ไหนไม่ได้นอกจากนิยายค่ะ ดีอารายขนาดนั้นพ่อคุณเอ๋ย จนฟีน่ารู้สึกบางครั้งว่าแกรักนางเอกออกนอกหน้านอกตาไปค่ะ เหมือนผู้ชายหงอให้เมียไปนิด แต่พูดในแง่ความรัก ความเอาใจใส่ พระเอกเกินร้อยค่ะ ทุ่มเททุกอย่าง มีอย่างหรือ นั่งปอกลิ้นจี่ให้นางเอกกิน แกะก้าง ปอกเปลือกกุ้ง หัดหวีผม เพื่อคอยเกล้าผมปักปิ่นให้ ขนาดสวมรองเท้าให้นางเอกยังได้เลย รักแบบทูนหัวทูนเกล้าเลยค่ะ แต่อย่าให้แกร้ายเพื่อปกป้องนางเอกหรือบัลลังก์ พระเอกก็ร้ายได้น่ากลัวมากค่ะ
ส่วนนางเอก คือเธอทำบุญมาดีมากๆๆๆ มากจนไม่ทราบว่าชาติก่อนทำอะไรมาค่ะ สามีคุณถึงได้ดีเลิศประเสริฐศรีขนาดนี้ค่ะ ยอมทุกอย่างให้ รักมากมาย แทบจะประคับประคองไว้ในฝ่ามือ ยุงไม่ได้ไต่ ไรไม่ได้ตอม สามีแสนเอาอกเอาใจ มีคนคอยหนุนหลังให้ตลอด ดีนะคะ ที่นางเอกเป็นคนดี เกลียดการฆ่าฟันกันระหว่างพี่น้องเพื่อความยิ่งใหญ่ ถ้าเป็นผู้หญิงบ้าอำนาจคงจะได้ปั่นหัวพระเอกสบายเลย นางเอกก็ถือว่าน่ารักดีค่ะ
แต่ในบางมุมฟีน่าว่าเธอก็เชื่อใจพระเอกน้อยไปหน่อยค่ะ อย่างตอนที่พระเอกต้องไปแต่งงานเพื่อการเมือง กับตอนที่คิดว่าเขากำลังจะมีลูกกับพระอัครมเหสี จนแต่งงานประชด ข้อแรกนะไม่เท่าไร แต่ข้อหลังนี้ นางเอกใจร้ายกับพระเอกไปนิด เขารักนางเอกขนาดนั้น จะทำลงได้หรือ อ่ะ แต่ก็เข้าใจนางเอกนะคะ จิตใจคนเรายากแท้หยั่งถึง เมื่อได้รู้ทุกเหตุผลของพระเอกแล้ว เธอจึงเชื่อใจในตัวพระเอกตลอดเวลา
สนุกมากค่ะ อย่างที่บอกว่าพระเอกเป็นอะไรรักนางเอกมากๆๆๆ มากจนเรียกว่าหาไม่ได้บนโลกนี้ค่ะ ชายผู้ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น รักผู้หญิงคนหนึ่งจนทูนให้ได้ทุกอย่าง ฟีน่าจะชอบที่เขาต้องการนางเอกมาก จึงหาทางให้นางเอกได้โตในวังของเขา ให้รู้ว่าราชสำนักร้ายกาจแค่ไหน เพื่อปูทางให้นางเอกได้เป็นผู้หญิงของจักรพรรดิ สอนนางเอกด้วยวิธีที่นางเอกไม่เคยรู้เลย คิดแต่ว่าพระเอกแกล้งให้พบปะผู้คนนิสัยแย่ๆ แต่มันก็ได้ผล เพราะบ่มเพาะนางเอกให้เข้มแข็งรู้จักชีวิตเช่นนี้
ถ้าถามว่าฟีน่าชอบฉากไหนที่สุด ต้องฉากวันที่นางเอกเกล้าผมปักปิ่นในตอนอายุสิบห้าค่ะ เป็นอะไรที่เห็นชัดว่าพระเอกรักนางเอกมาก เขาลงมือทำปิ่นปักผมให้นางเอกได้ใช้ด้วยมือของตัวเอง เป็นความรู้สึกที่เหมาะสมกับคำว่าผูกพันมากค่ะ และได้เห็นความหึงหวงในสายตาของพระเอกด้วยว่าเขารักนางเอกมากแค่ไหน เขาเฝ้ารอนางเอกเปลี่ยนจากเด็กมาเป็นสตรีเต็มตัว รอวันได้เธอมาเป็นภรรยาเคียงข้าง
แต่ที่ฟีน่าว่ามันเกินไปนิดหนึ่ง คือการเอาใจของพระเอกค่ะ ก็รู้ว่ารักค่ะ แต่แหม พระเอกก็รักนะ แสดงออกสุดๆ จนไม่อยากจะเชื่อว่าอะไรจะไม่สนใจสายตาคนขนาดนั้น พระเอกเลยดูเหมือนกลัวนางเอกไปค่ะ อยากฉากวาดรูปมาง้อนางเอกที่กำลังงอนโดยไม่สนใจว่าตัวมเหสีเอกนั่งอยู่ หรือก้มลงปัดเศษโคลนออกจากรองเท้าให้นางเอก ให้นางเอกลากมือเดินหลุนๆ ต่อหน้าธารกำนัล ก็รู้ว่ารักนางเอก แต่บางครั้งก็ดูเหมือนจะทำให้นางเอกลามปามพระเอกไปนิดค่ะ
แต่ถ้าพูดตรงๆ เทียบกับความรักของพระเอกที่มีให้ก็นะ หักลบกลบหนี้กันได้ เพราะเขารักของเขาจริงๆ รักมาก รักไม่เผื่อสายตาให้ใคร รักไม่ลืมหูลืมตาเลยกว่าได้ค่ะ
ถ้าใครชอบแนวพระเอกรักนางเอกสุดๆ ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหน ต้องเล่มนี้เลย น่ารักมากมาย พระเอกแสนดีที่มาพร้อมวลีว่า ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยายค่ะ พระเอกเล่มนี้ใช่เลยค่ะ ถ้าใครจะกังวลใจว่า พระเอกเป็นจักรพรรดิ ต้องมีเมียมาก ใช่ค่ะ ตอนแรกมีหลายคนอยู่ แต่มีเพื่อเหตุผลทางการเมือง และความปลอดภัยของคนรอบข้าง แต่พระเอกไม่เคยมีอะไรกับใคร รอวันเป็นสามีนางเอกคนเดียว ทำทุกอย่างแหกกฏเพื่อนางเอกได้ นางเอกเป็นเมียคนเดียวที่ไม่มีตำหนักส่วนตัวเพราะร่วมห้องพระเอก ซึ่งไม่มีใครทำกัน แต่นางเอกทำได้และครองตำหนักใหญ่ร่วมกับพระเอกตลอดชีวิต
แม้จะเป็นใหญ่ที่สุดแค่ไหน ความรักพระเอกที่มีให้ฟีน่าว่ามันลึกซึ้งมาก อาจจะเริ่มจากคำว่าเพื่อนก่อน เพราะนางเอกเป็นคนที่มีน้ำใจงาม ตรงไปตรงมา ไม่สนใจเรื่องลาภยศหรือหาประโยชน์ใส่ตัวทั้งๆที่เป็นคนที่พระเอกรักที่สุด จึงครองใจพระเอกได้ยาวนาน แล้วมันก็เปลี่ยนเป็นรัก ห่วงใย อยากครอบครอง มันจะค่อยๆเกิดขึ้นในใจของทั้งสองคน แต่ถ้าถามฟีน่าว่าใครรักใครมากกว่ากัน ฟีน่าว่าพระเอกค่ะ เขารักนางเอกสุด เท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะรักผู้หญิงได้โอเวอร์ขนาดนั้น
และอีกตัวละครที่ฟีน่าชอบคือเซินจิ่ง เป็นตัวร้ายที่มีเสน่ห์มาก ฟีน่าชอบผู้ชายแบบเซินจิ่งค่ะ ไม่อ่อนหวานไปนิดเหมือนพระเอก แบดบอยเลยล่ะ ฟีน่าเป็นคนชอบผู้ชายแข็งๆหน่อยค่ะ อิๆๆ คอนเซปต์ ผู้หญิงชอบผู้ชายนิสัยแย่ๆอะไรแบบนั้นนั่นเองค่ะ อยากรู้ว่าหลังจากคิดได้ จะเป็นยังไงบ้างนะ
สำหรับคนที่เคยอ่านตำรับรักมัดใจมาแล้วอย่างฟีน่า ถามว่าชอบอะไรมากกว่ากัน ฟีน่าชอบตำรับรักฯมากกว่านิดหนึ่งค่ะ แม้คอนเซปต์ของสองเล่มนี้คือ นางเอกคือทุกอย่างที่เขายกไว้เหนือทุกคน เป็นหญิงเดียวที่รัก ที่ทนุถนอม เอาใจใส่ไม่เปลี่ยนแปลง นางเอกคือที่สุดในชีวิต
แต่ท่านอ๋องจากตำรับรักฯแกแข็งๆกว่า ปากร้ายกว่า ดุกว่า ไม่เคยหงอกับนางเอกหรือรักนางเอกจนอยากจะประคองนางเอกไว้ในสายตาเท่าเล่มนี้ค่ะ แต่เล่มนี้ก็มีเสน่ห์ตรงพระเอกรักนางเอกจนโอเวอร์นี้ล่ะคะ
เรียกได้ว่าซื้อไว้ไม่เสียหลายค่ะ แทบจะสำลักความรักเวอร์ของพระเอกค่ะ แต่ละอย่างทำไปได้นะพ่อคุณ อารายจะรักได้ขนาดนี้ ขนาดฟีน่าเป็นพวกชอบพระเอกที่รักนางเอกมากๆยังแบบ รักกันน้อยลงหน่อยก็ได้นะคะ คุณพระเอก อิฉันอิจฉานะคะ และอยากให้เขาขรึมๆ วางมาดกว่านี้หน่อยจะดีมากค่ะ คงจะดี น่ากรี๊ดมากขึ้นค่ะ พระเอกแกเหมือนคนกลัวเมียไปนิด ได้เรามันพวกชอบพระเอกไม่ยอมลงให้นางเอกไปนิด แต่มันก็ไม่ได้ทำให้นิยายแย่หรืออะไรค่ะ แค่หมั่นไส้นางเอกนะเอง อิๆๆ ในที่สุดก็สารภาพมาแล้ว
ดังนั้นเล่มนี้ของเฉียนเฉ่าโม่ลี่ นับได้ว่าผ่านสำหรับฟีน่าค่ะ ความขยาดจากสามเล่มก่อนหน้านี้โอเคค่ะ หมดไป เล่มนี้น่ารักมากๆเลยเล่มหนึ่ง อาจจะแพ้ตำรับรักมัดใจไปบ้าง แต่ไม่มากเท่าไร