เพราะสิ่งใดแปรเปลี่ยนให้สามีอันเป็นที่รักอย่างฉีเหยียนให้กลายเป็นชายที่แสนเย็นชาได้ ถ้าหากจากโศกนาฎกรรมอันน่าเศร้านั่นหรือ แล้วทำไมเขาจึงปฏิบัติต่อภรรยาแสนรักอย่างเฉียนเป๋าเป่าอย่างนี้ แค่เธอต้องสูญเสียบุตรที่รักไปก็สร้างความเจ็บปวดให้ไม่น้อยแล้ว ซ้ำร้ายคนที่เธอรักที่สุดก็กลับหมางเมิน เย็นชาสิ้นดี แต่จะมามัวร่ำไห้ หรืออาลัยให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นก็คงไม่มีประโยชน์อันใด เฉียนเป๋าเป่าต้องทำให้ฉีเหยียนกลับมาเป็นสามีสุดที่รักดั่งเดิม ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีไหน
ใช่ว่าจะมีเพียงเฉียนเป๋าเป่าเท่านั้นที่เจ็บปวด ฉีเหยียนเองก็ไม่ต่างกัน หากสิ่งที่สำคัญกว่าก็คือชีวิตของภรรยาที่เขารัก ร้อยพันอุปสรรคที่ผ่านเข้ามาไม่เคยทำให้เขาหวาดหวั่น หากไม่ใช่ตอนนี้ ในเวลาที่เขาต้องเห็นเธอทุกข์ทน แต่จะทำเช่นไรดีให้เฉียนเป๋าเป่า ผ่านมรสุมนี้ไปได้ และสิ่งที่เขาตระหนักที่สุดคือความปรารถนาลึกซึ้งที่เขามีต่อภรรยาอาจเป็นภัยร้ายที่ทำลายเธอซ้ำอีกหน
แม้จะอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี แต่เพื่อให้ฉีเหยียนกลับมาร่วมเรียงเคียงหมอนกับเธอดั่ง ต่อให้ต้องทำกริยาเป็นดั่งนางคณิกาเฉียนเป๋าเป่าก็ยินดี แต่ทำไม ไม่ว่าจะงัดแผนเด็ด กลเม็ดยอดเยี่ยมสักเท่าไร แต่สิ่งที่ได้คือความเย็นชาและหมางเมินจากชายผู้เป็นสามี หรือเพราะโซ่ทองที่กำลังจะมาคล้องใจเพิ่มขึ้นแหลกสลายไป ทว่าเฉียนเป๋าเป่าก็ไม่มีวันยอมพ่ายแพ้ต่อสถานการณ์ที่ใกล้จะสิ้นเยื่อขาดใยนี้ เธอเชื่อว่าในส่วนลึกของหัวใจของฉีเหยียนจะต้องยังมีเธออยู่เสมอ
ฉีเหยียนอยากจะตายดับลงไปให้สิ้นซาก ถ้าหัวใจของเขาหมดรักต่อเฉียนเป๋าเป่า เขาคงไม่ต้องกล้ำกลืนความทรมานที่แสนหนักหน่วงนี้หรอก แต่ไม่ว่าจะเคลิบเคลิ้มไปเท่าใด หากความจริงที่ว่า เธอยังอ่อนแอและบอบบางเกินไป และสิ่งที่เขาทำทุกวันนี้ ดีต่อสุขภาพของเฉียนเป๋าเป่า และนั่นเองคือจุดเริ่มต้นแห่งรอยร้าวที่เขาไม่เคยคิดว่า เพียงความหวังดีเกินไปกำลังจะทำให้ทุกอย่างใกล้ถึงจุดจบ
และแล้วเฉียนเป๋าเป่าก็พ่ายแพ้ เธอยอมแล้ว แค่เขาไม่รักก็เจ็บปวดทุกข์ทรมานเต็มทน ยิ่งได้เห็นเขายิ้มแย้มกับหญิงอื่น นั่นยิ่งให้หัวใจที่เปราะบางของเฉียนเป๋าเป่าทานทนไม่ไหวอีกแล้ว ศักดิ์ศรีที่แตกสลายคือเครื่องยืนยันว่า วาสนาที่เคยมีต่อกันสิ้นสุดลงแต่หัวใจของเธอยังรักเขาไม่เสื่อมคลาย หากวันนี้เธอต้องไปให้ไกลจากฉีเหยียนเสียที
ฉีเหยียนไม่เข้าว่าเขาทำสิ่งใดผิดเฉียนเป๋าเป่าถึงได้ทอดทิ้งเขาไป แต่อย่าหวังว่าเธอจะหนีพ้นอ้อมกอดของเขาได้ เมื่อเธอเกิดมาเป็นภรรยาของเขาแล้ว เธอก็ไม่อาจแปรเปลี่ยนความจริงนี้ได้ แต่เพราะเธอมีบรรดาพี่สาวที่สุดแสนร้ายกาจทำให้ฉีเหยียนไม่อาจทำตามปณิธานที่ตั้งใจไว้ แต่อุปสรรคที่เกิดก็ไม่อาจขัดขวางเขาได้ เขารู้ดีว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นคือความผิดที่เขาต้องชดใช้ และเขารอวันจะชดเชยมันให้กับเฉียนเป๋าเป่า
ไม่รู้ว่าจะโกรธหรือเสียใจกับทุกอย่างที่ฉีเหยียนทำดี ก็เพราะความรักที่เขามีให้เธอมากเกินไป จนกลายเป็นความไม่เข้าใจซึ่งกันและกัน หากแต่เพราะเหตุผลเดียวที่เรียกว่ารัก แม้ที่ผ่านมาเขาจะทำให้เธอต้องเสียน้ำตาเพียงใด แต่มันก็สลายลงได้ด้วยความเอาใจใส่ที่ฉีเหยียนไม่เคยหมดไป มีเพียงเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะมอบความสุขที่เธอปรารถนาได้ และบทเรียนนี้ได้สอนให้เธอและเขาได้รู้ว่า ความรักยังไม่พอ แต่ยังต้องมีความเข้าใจในรักซึ่งจะมีเพียงเธอและเขาเท่านั้นที่ให้แก่กันและกันได้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เรื่องในเล่มนี้เป็นเรื่องราวหลังการแต่งงานของเฉียนเป๋าเป่าและฉีเหยียนที่เริ่มต้นเรื่องจากการสูญเสียลูกของคนทั้งคู่ และเมื่อโศกนาฎกรรมนี้เกิดขึ้น ทุกอย่างที่เคยหวานชื่นก็เปลี่ยนไปในทันที มีเพียงความหดหู่ แต่นางเอกก็ไม่คิดว่าไม่จะไม่จบแค่นั้น เธอไม่ได้เสียแค่ลูก แต่ดูเหมือนจะเสียสามีที่รักไปด้วย จากคนเคยรัก ก็เหลือแต่ความหมางเมิน ที่นางเอกไม่ยอมให้เกิดขึ้นเด็ดขาด ปฏิบัติการยั่วสามีจึงเกิดขึ้น แต่ทำไม ยั่วเท่าไรก็ไม่เกิดผล แต่ยิ่งทำให้สามีถอยห่าง จนร้อนถึงพี่สาวนางเอกที่ต้องลงมาเป็นผู้ช่วย ที่น่าจะดีแต่กลับแย่กว่าเดิม และนั่นก็ทำให้นางเอกทนไม่ไหวอีกต่อไป ถ้าไม่รักก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกันจะดีกว่า ซึ่งเดาได้ทันทีเลยนะคะว่าเมื่อนางเอกหายไป พระเอกที่จริงๆยังรักนางเอกเสมอก็แทบบ้าที่ต้องตามหาเมียที่หายไป งานนี้ไม่ใช่ของง่ายเพราะพี่สาวนางเอกทุกคนร้ายกาจหมด กว่าจะตามหาเจอ กว่าจะง้อได้ก็แทบแย่ แต่เพราะพระเอกรักนางเอกมาก ดูแลเอาใจใส่ทุกอย่าง และนางเอกได้รู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็เพราะความรักที่มากไปก็เลยกลับมาคืนดีกันใหม่
อ่านจบแล้ว อยากจะอัดพระเอกแรงๆค่ะ ไม่ใช่เพราะอะไร แกก็รักนางเอกแน่นอนค่ะ แต่คุณพี่ดันคิดเอง เออเองว่าตอนนี้นางเอกเพิ่งเสียลูกไปต้องดูแลนางเอกดีๆ อย่าทำให้นางเอกเจ็บปวดอีก ต้องถนอมสุดๆ แต่รักมากประสาอาราย ดันทำตัวห่างเหินนางเอก เมินเฉยเหมือนไม่รักกันแล้วเพราะเธอทำลูกฉันตาย ก็รู้ว่าโทษตัวเอง แต่ทำแบบนี้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะไม่คิด แค่เสียลูก ก็เกือบจะมาเสียสามีอีก เฮ้อ ช่างเป็นความคิดแบบผู้ช๊าย ผู้ชาย ไม่เข้าใจผู้หญิงเลย มีอย่างที่ไหน ยิ่งนางเอกยั่ว ก็ยิ่งถอยห่าง ไม่พูด ไม่บอก ทำแต่หน้าเฉยชา เป็นฟีน่านะ ก็คิดว่าสามีฉันเปี๋ยนไป๋
แหมๆ ดันแอบไปคิดจะหาวิธีคุมกำเนิดก่อนมาร่วมเตียงใหม่ น่าโมโหมากค่ะ แกมาแก้ตัวได้ตอนมาตามนางเอกกลับบ้านนี้ล่ะ ทุ่มเท ทุ่นทุนทุกอย่าง ดูแลเอาใจใส่เหมือนเดิม และตอนนี้ล่ะถึงได้พูดความจริงเสียที สงสัยจะจริงล่ะคะว่า ผู้ชายกับผู้หญิงมาจากดาวคนละดวงกัน
และเล่มนี้ฟีน่าก็เลยเข้าข่ายสงสารนางเอกค่ะ ซึ่งตอนก่อนเธอก็น่าสงสารนิดๆมาแล้ว เพราะคิดว่าสามีแต่งงานด้วยเพราะเธอมีกุญแจมั่งมี แต่พออุตส่าห์มีความสุข ดันมาเจอเคราะห์กรรมอีก ไหนจะข่มความอาย รุกสามีก่อน แล้วไง สามีเกือบแล้ว เกือบเหมือนเดิม แต่ความคิดประหลาดๆของพระเอกก็ดึงให้ห่างอีก สะใจมากตอนหนีพระเอกไป ต้องแบบนี้เลยค่ะ ชิ ฉันสวย รวยเลือกได้นะ แม้จะไปกินน้ำตาต่างข้าวก็ดีกว่าจะจมน้ำตาตายในเรือนหอ ดีนะมีพี่ๆมาช่วยไว้ไม่งั้น นางเอกคงแย่กว่านี้ค่ะ
อ่านแล้วฟีน่าไม่ค่อยแนวเท่าไรค่ะ เพราะหมั่นไส้พระเอกเกินขนาดค่ะ ก็อย่างที่บอกว่ารู้ว่ารัก แต่ช่วยปรึกษาหารือกันหน่อยได้ไหม คิดคนเดียว ตัดสินใจคนเดียว แล้วยังมีหน้ามาคิดว่าตัวเองทำไรผิดอีก พ่อคุณ แค่นี้ยังไม่ผิดอีกหรือย่ะ ถ้าฟีน่าเป็นเมียแกคงจะลุกขึ้นขอฟ้องหย่าแล้ว เสียลูกก็เสียใจแล้ว สามีมาทำยังกะฉันผิดอีก ก็เลยสะท้อนให้เห็นว่า แค่ความรัก ความห่วงใยไม่พอค่ะ แต่ต้องเข้าใจและพูดจากันด้วย ฟีน่าเจอพล็อตแบบนี้หลายเล่ม ที่เสียลูกไป สามีเปลี่ยนไป ไม่ใช่ไม่รัก แต่เพราะรู้สึกผิดว่าเขาทำให้นางเอกเสียใจ เลยไม่กล้าแตะต้องนางเอกอีก แล้วมันก็นำมาซึ่งความรักที่เกือบล่มสลาย ฟีน่าเข้าใจค่ะว่าความจริงก็อาจเป็นเช่นนี้ ความเจ็บปวดของฝ่ายชายและหญิง แสดงออกต่างกัน
เมื่อพระเอกทำตัวเป็นคนแสนดีเกินไป แต่ไม่บอกนางเอกแบบนี้ ก็ไม่ไหวค่ะ ไม่แนวเท่าไรเลยค่ะ แกใจร้ายไปนิดๆ นางเอกอุตส่าห์ยั่วก็ทำเหมือนนางเอกเป็นผู้หญิงบ้า ทำไปทำไม แม้ลึกๆต้องข่มใจ แต่เป็นพวกรักนะ ห่วงนะ แต่ไม่แสดงออก แถมทำสีหน้าเฉยชาอีก ใครจะไม่คิดฟะว่าแกเบื่อฉันแล้ว
งานนี้บ่นพระเอกยาวเหยียดเลยค่ะ แม้เตี่ยนซินจะยังใส่มุกตลกตอนที่นางเอกยั่วพระเอก แล้วพระเอกเกือบตบะแตก แต่ตอนนั้นมันก็พอขำๆอยู่แต่พอพระเอกรู้สึกตัวดี ก็มึนตึงอีก ก็เลยบอกได้ว่ามุกขำๆแกมร้อนแรงของเตี่ยนซิน ไม่ช่วยให้ฟีน่าหันกลับมาชอบพระเอกได้ค่ะ อาจจะได้นิดหน่อยตอนง้อนางเอก พยายามทำดีกับนางเอก ซึ่งฉากที่ช่วยนางเอกจากโจร บอกตรงๆว่าเท่ดีนะคะ ช่วยชีวิตพระเอกจากความชังน้ำหน้าของฟีน่าไปได้นิดหนึ่ง
แต่พูดกันตรงๆว่า ถ้าใครเป็นแฟนชุดสาวงามฯก็น่าอ่านค่ะ เพราะจะมีเรื่องราวของพี่สาวที่ร้ายกาจของนางเอกโผล่มาด้วย เหมือนได้เจอเพื่อนเก่าที่แต่ละคนแสบสันทั้งน้าน เพื่อดัดหลังพระเอกค่ะ แม้เรื่องนี้ฟีน่าก็เลยจัดว่าไม่แนวเท่าไร แต่ยกไว้ในฐานะที่เป็นตอนต่อของชุดสาวงามฯ ที่ฟีน่ายังคงรอน้องชายของตระกูลเฉียนต่อไป