วันนี้..แจงไม่อยู่บ้านนะคะ
ใครแวะมาหา...ฝากข้อความไว้ที่เม้นท์เลยค่ะ
กลับมาเมื่อไหร่...จะแวะไปเยี่ยมเพื่อนบล็อก
ให้หายคิดถึงกันทุกคนเลย..ด้วยรักและห่วงใย

เห็นหัวข้อ นึกว่าใครทำให้คุณแจงเสียใจ....อ้อ ที่แท้หนังเกาหลี ไม่อยากจะบอกเลยค่ะว่าไม่เคยดูหนังเกาหลีเลย

หอบเอามาจากเมืองไทยได้หลายปีแล้วยังดูไม่จบเลยค่ะ สงสัยกลัวจัง ตอนจบ จะเป็นพี่เป้นน้องกัน..

ลางสังหรณ์มันบอก...สงสัยต้องตั้งหน้าตั้งตาดูให้จบซะที

เรื่องนี้ชอบเพลง พระเอก แล้วก็วิว ค่ะ..นางเอกตอนผมยาวน่ารัก พอตัดผม..ดูแก่ เลยทำให้ไม่อยากดู..แต่มารีวิวแบบนี้ ขออึด..ฮึดกลับดูใหม่ดีกว่า...555

มาลงชื่อครับ



คุยกันที่นี่ก็ได้ครับ ไม่ต้องเดินไกล

เรื่องนี้ เฮียเบ หล่อกระชากใจจริงๆ ยิ้มได้อบอุ่นที่สุดเลยล่ะ ....(อันที่จริงในเรื่องใหม่ก็ยังเป็นอย่างนั้นนะ )
เป็นผู้ชายที่ยิ้มแล้วดูดีมากกกกกกกกกก
แต่ก็ร้องไห้ได้หล่อมากเหมือนกัน

ตอนเราดูเรื่องนี้...ชอบฉากกับเพลงนะ แล้วก็คอยลุ้นตอนจบ....

ใน 4 เรื่องที่คุณแจงว่ามานั่นอ่ะนะ ก็เคยดูแค่เรื่องนี้เท่านั้น
เพราะปกติไม่ค่อยชอบแนวเศร้า....หลวมตัวไปกับเรื่องนี้แค่เรื่องเดียวเองล่ะ

out แล้วค่ะ ตอนนี้ซีรีย์ทที่เรียกน้ำตามากที่สุดคือเรื่อง บันทึกน้ำตา 1 ลิตรค้า ร้องตั้งแต่ตอนที่1-11จบเลย

ขนาดยังไม่ได้ดู แค่มาอ่านก็เศร้าแล้วค่า รู้ว่าเรื่องไหนเศร้า ลิตช์จะดูจังหวะค่ะ
ว่าช่วงนี้ดูได้ถึงจะดู รู้ว่างานวุ่นก็จะพักหนังเศร้าไว้ก่อน ...
รักแท้สิบปีไม่สาย เชื่อค่ะ เพราะได้เห็นมาแล้วค่ะ...คุณแจง...

ขอบคุณที่มาเม้นท์กันนะคะ ต้องนี้ปุ๊กได้ฤกษ์เปิดร้านเสื้อแล้วคะ ขอบคุณมากจริงๆ

เรื่องนี้ดูแล้วค่ะ ชอบมากเหมือนกันเลย

โห...เล่นดูแบบไม่มีซับเลยเหรอคะ สดมาก ๆ

เรื่องนี้ปอยเห็นอยู่ในห้องเพื่อนนานแระ
ว่าจะหยิบยืมมาดู แต่กลัวเสียน้ำตาค่ะ
เวลาดูหนังเศร้า ๆ ร้องไห้ออกไปแล้วบางทีมันซึมนะคะ
มันเป็นอาการต่อเนื่องจากการดูหนังเศร้าอ่ะจิ อินมากไง
น้ำตามีค่าหรือเปล่าไม่รู้นะ...ปอยไม่สนใจ ปอยเสียน้ำตาบ่อย ๆ
ดูหนังอะไรก็ร้องไห้ อ่านหนังสือก็น้ำตาหยด หดหู่หน่อยก็แงแระ
ยิ่งคิดถึงบ้านมาก ๆ อีกต่างหากช่วงนี้ งือ ๆ แอบมีน้ำตาหลายทีนะ

ตอนปอยเขียนปอยก็นึกถึงคุณแจงเหมือนกันนะคะ
รู้ว่าคนไกลบ้านคนนึงล่ะ ต้องเข้าใจกันและกันอย่างดี
เฮ้อออ...ไม่มีที่ไหนเหมือนบ้านเราจริง ๆ นะคะ ทำไมหนอ...

คุณแจง...ปอยแอบหนีเที่ยว 3-4 วันน๊า...
แล้วจะคิดถึงคุณแจงนะ กลับมาแล้วจะเล่าให้ฟังเหมือนเคยค่า
ดูแลตัวเองนะคะ เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่า

อ่านตอนแรกตกใจนึกว่าใครมาทำให้เสียน้ำตาเสียแล้วพอรู้ว่าอะไรเป็นอะไรเลยโล่งอก....ละครก็คือตอนหนึ่งของชีวิตคนไม่ว่าจะเน่าขนาดไหนเชื่อเถอะนั้นมันมาจากส่วนหนึ่งของความจริง

ยังไม่เคยดูซีรีย์เลยคะ แต่ว่าอ่านหนังสือจบไปนานแล้ว น้ำตาหมดไปหลายปี๊บ ทำไมความรักมันช่างเล่นตลกกันคนเราได้มากขนาดนี้

ชอบเพลงของวินเทอร์เลิฟซองและเบยองจุนค่ะ

ซีรีย์ไม่ได้ดู
แต่เพลงได้ฟังเพราะมากๆ เลยค่ะคุณแจง

นิยายพี่ปลาอ่านได้ทุกแนวยกเว้นเกาหลีจ้า
น้องแจง แต่ดูที่เป็นละครได้แต่ก้อไม่ค่อย
ชอบเท่าไหร่(สงสัยเกิดนานเลยไม่ค่อยอินเทรนด์)
เรื่องภาษาอย่าให้โม้เลย
พูดแล้วเศร้าจนป่านนี้ยังไม่คล่องเลยจ้า
เพราะส่วนมากจะอยู่ประเทศที่สาม สามปีที่แล้วอยู่
โจฮันเนสเบิร์ก เพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่เมื่อต้นปีและภาษาที่ใช้คือฝรั่งเศสกับลักแซมเบิร์ก(คล้ายๆเยอรมัน) สนุกดีเหมือนกันไปซื้อของก้อไปแบบเอ๋อๆเดี๋ยวเดือนหน้าได้ฤกษ์ไปเรียนหล่ะ ส่วนภาษาอิตาลี่ก้อได้พอคุยรู้เรื่อง(มั่ง) แต่ด่าล่ะถนัด

มาอีกรอบ น้องแจงจ๋าบ้านอยู่ใกล้สนามบินมั้ย
เพราะส่งทางคาร์โก้จะเร็วกว่าและเห็นเค้าว่า
ถูกกว่าไปรษณีย์อีก ตอบด่วนจ้า

แวะมาทักทายครับ
ขอบคุณที่เคยไปเยี่ยมเยียนกัน
และอวยพรสิ่งดีๆในวันเกิดผมด้วย
ขอให้มีความสุขมากๆครับ
วันนี้วันดีมากๆ วันวิสาขบูชา
ขอให้สะอาด สว่าง สงบ ครับ

มาเยี่ยมค่ะคุณแจง
มาหานางฟ้าตัวน้อย
ขอจู๊บๆๆ หลายๆ ทีค่ะ

น้องแจงหลังไมค์แจงบอกว่าไม่สะดวกรับ
ข้อความจากพี่ เป็นรัยอ่ะงง
ส่วนหนังสือที่พี่อยากอ่านก้อ
ตามที่บอกครั้งแรกเลยจ้า แล้ว
ตกลงแจงเอาตามที่บอกพี่ครั้งแรก
เลยใช่มั้ยเพราะพี่แยกออกไว้ให้แล้ว
ส่วนรายชื่อที่เหลือพี่ปลาจะทยอย
บอกชื่อภายในวันนี้แหล่ะจ้า

ตกลงพี่ปลาเอาตามที่แจงเขียนมาบอก
นั่นแหล่ะจ้า ( งกเนาะเอาของเค้าหมด)

ไม่ชอบนางเอกครับ หน้าแก่มาก
ส่วนพระเอก - เบยองจุน เฉยๆอ่ะ

แต่ชอบเพลงกับบรรยากาศในเรื่อง สวยมากครับ ดูแล้วอยากไปเที่ยวเกาะเชจู

ในซีรีย์สี่ฤดู ผมชอบรักนี้ชั่วนิรันดร์ที่สุด รองลงมาก็ซัมเมอร์เซ้นท์ : เหตุผลก็คือ ผมชอบเฮเคียว กับ เยจิน สองนางเอกหน้าหวานของเกาหลี

หนังเกาหลี ไม่ว่าเรื่องไหน ๆ ก็เรียกน้ำตาได้ทุกเรื่องเลยละค่ะ

แม้ว่าเรื่องที่ชอบ เอากลับมาดีกี่ที ๆ ก็ยังร้องไห้อยู่เหมือนเดิม ซึ้ง ๆ

เป็นยังไงบ้างค่ะ สบายดีป่าวค่ะแม่ลูกผู้น่ารัก อิอิ

ช่วงนี้จิ๊บคงไม่ค่อยได้เข้ามาเยี่ยมเท่าไหร่ คงไม่ว่ากันเนาะ เพราะไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร หง๋อย ๆ ซึม ๆ บอกไม่ถูก เห้อ ๆๆๆๆๆ

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

บายค่ะ

ไม่ได้แวะเข้ามาทักทายกับคุณแจงนานมากเรยทีเดียว เป็นยังงัยบ้างครับสบายดีหรือเปล่าเน่อ

สงสัยคุณแจงจะจดจ่ออยู่กับซีรีส์เกาหลีอยู่แน่เลย อิอิ ผมเองก็เอาจริงเอาจังกับการเตรียมตัวจะเรียนต่อโทล่ะครับ

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับคุณแจง ขอให้มีความสุขสนุกสนานกันทั้งครอบครัวเลยทีเดียว

พี่ปลาฝากรายชื่อหนังสือที่
หลังไมค์ไว้แล้วนะน้องแจง
buona serata จ้า

มาส่งความคิดถึงให้ค่าคุณแจง
สงสัยว่าจะดูซีรีย์อยู่รึเปล่าน้า...

ฝากจุ๊บนางฟ้าน้อยด้วยนะคะ

ตามน้องอ้อนมาจ้า

เอ..สงสัยจะรบกะนางฟ้าอยู่ แฮะ เงียบผิดปกติ
ก๊อกๆๆๆ สบายดีเป่าจ๊ะแม่นางฟ้าน้อย

แล้วนางฟ้าน้อย อยู่ไหนเอ่ย ขอจู๊บ หลายฟอดนะจ๊ะ

สวัสดีค่าคุณแจง ปอยกลับมาแว้วววว

เลยกลายเป็นทำให้คุณแจงคิดถึงบ้านซะงั้น
แต่ก็ถูกค่ะ ความสุขที่แตกต่างนะ อยู่ที่เราเลือก
ชอบนะคะที่บอกว่า "บ้านอยู่ที่ใจ ใจอยู่ที่ไหน บ้านอยู่ที่นั่น"
น่าจะจริงนะคะ

คราวนี้ปอยไปเที่ยวบ้านเพื่อนของพี่มาค่ะ
(เขียนเล่าไว้แล้วที่บลอค แต่อยากเล่าเพิ่ม)
เขาแต่งงานกับคนเยอรมันนะ อยู่มา 8 ปีแล้ว
ฟังพี่เขาเล่าให้ฟังเรื่องชีวิตต่างแดนมากมาย
...คิดถึงคุณแจงเลยน่ะค่ะ เข้าใจเลยว่าลำบากทีเดียว
ไหนจะภาษา วัฒนธรรม อาหารการกิน การปรับตัว
เวลามีปัญหาจะหันหน้าไปหาใคร ญาติหรือเพื่อนก็ไม่มี
คิดถึงบ้าน แต่ก็ติดลูก โอ๊ย...สารพัดจริง ๆ ค่ะ
พี่เขาบอกปอยเลยนะ ว่าอย่ามาแต่งกับฝรั่ง ฮ่า ๆ
ปอยก็ฟัง ๆ เอาไว้ค่ะ...เรื่องคิดถึงบ้านนี่เข้าใจดีเลย

นั่นแหละค่ะ...แหะ ๆ เอามาเล่าให้ฟัง
คุณแจงต้องเจอปัญหาอย่างพี่เขาหรือเปล่าก็ไม่รู้
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอเหมือยเคยค่ะ

ป.ล.คิดถึงค่ะ

แย่แล้วค่ะคุณแจง

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปแบบเปล่าเปลือง ไม่ได้เรื่องได้ราวกับงานที่คั่งค้าง
แต่ได้รู้บางอย่างเกี่ยวกับตัวเองมากขึ้น

การตัดตนจากความรู้สึกเจ็บปวดนั่น
มันส่งผลให้กลายเป็นคนรู้สึกไร้รักในบัดดล


ตอบกวีบทนั้น...เขียนเองค่ะ ไม่ได้เรื่องได้ราวเลยใช่มั้ยคะ
พี่ท่านทั้งหลายคอมเม้นต์ให้ใจเสียน่าดูชม
เอิ๊กกกกกกกกกกก

ส่วนนิยาย...หลังไมค์นะคะ

ชอบเรื่องนี้มากเลยดูแล้วเศร้าทุกที