The Notebook รักแรก..ดั่งสายลมอบอุ่น หรือพายุอันหนาวเย็น

แม้น้ำค้าง พร่างพรม ชื่นฉ่ำซักเท่าใด
แต่สุดท้าย..ก็ระเหย แห้งเหือดไป กับกาลเวลา


น้ำค้าง..ถูกแผดเผาจากแสงอาทิตย์อย่างช้าๆ ฉันใด
ความทรงจำก็คงไม่ต่างกันนัก ที่อาจจะถูกกัดเซาะจากกาลเวลาอย่างช้าๆ
ความทรงจำที่ไม่อยากลบเลือนก็อาจถูกลืมเลือนไปชั่วขณะ..ได้เช่นกัน

รักแรกหรือแรกรัก..ใครยังจำได้บ้างกับความรู้สึกรักๆของความรักครั้งนั้น

ใครกันนะ..คือรักแรกของฉัน
ใครคนหนึ่ง..ที่ฉันบังเอิญสบตากันในห้องสมุด
ในตอนที่บังเอิญเข้ามาขัดจังหวะการจู๋จี๋ของเขากับแฟนโดยไม่ได้ตั้งใจ
แต่เมื่อเพียงเขาหันมาสบตาต่อตากัน..หัวใจฉันก็เต้นแรง
ฉันบอกตัวเองว่า..ฉันชอบเขา


หรือรุ่นพี่ตัวสูงๆที่เล่นบาสเก่งๆ ขี้เล่น
คนที่เพียงเขาเรียกชื่อฉัน ยิ้มให้ฉัน ขณะที่เดินผ่านห้องคหกรรม
..แค่นั้นฉันก็เขินจนหาทางเดินลงไปโรงอาหารไม่ถูกเสียแล้ว
แล้วยิ่งเขาเพียรส่งยิ้มลงมาจากหน้าต่างอาคารสอง
ส่งมาที่สนามข้างศาลานั่งเล่น ...เวลาที่ฉันต้องลงมาเรียนพละ
อาจไม่ใช่ฉันคนเดียวที่เขายิ้มให้..แต่ฉันเก็บไปฝันดีเลยหล่ะ
ฉันบอกตัวเองอีกครั้งว่า..ฉันชอบเขา


หรือจะเป็นน้องคนนั้น..รุ่นน้องม.ห้า
คนที่ทำให้รุ่นพี่ม.หกอย่างฉัน อยากจะเคี้ยวหญ้าอ่อน
ก็เด็กมั่นยั่วอ่ะ..เลี้ยงน้ำส้มปั่นตอนกลางวัน..
แอบเอาลูกอมมาแลกกันผ่านแม่สื่อตัวน้อยๆ
คนที่วาดรูปผู้หญิงผมยาวมาให้ฉัน..แม้มันไม่สะสวย แต่ฉันดีใจมากมาย
คนที่มาแอบยืนยิ้มข้างเวที..ตอนที่ฉันขึ้นแสดงลิปซิ้งค์เพลงในงานโรงเรียน
ฉันบอกตัวเอง..เขาชอบฉัน..คนนี้แหล่ะ ที่ชอบฉันจริงๆ



แต่ความทรงจำนั้นมันเลือนลาง ลางเลือนเหลือเกิน
ที่เขาว่ากันว่า..ปิ๊งปั๊งในวัยเรียน..มันเหมือนการจุดเทียนกลางสายฝน
มันมาเร็ว ไปเร็ว..แสงเทียนเล็กๆริบหรี่ ที่พร้อมจะดับลงอย่างง่ายดาย


แต่..The Notebook ..นั้น ช่างแตกต่าง

หยิบThe Notebook Nicholas Sparks..มาดูด้วยอารมณ์ชิวๆ
ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมาย..นอกจากอยากดูหนังรักๆซักหนึ่งเรื่อง
..แค่นั้นเอง

ความรักกลางฤดูร้อนของแอลลี่ย์และโนอาห์
กลับสั่นสะเทือนหัวใจของนักดูหนังรักอย่างฉันอย่างง่ายดาย





เนื้อเรื่องไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่..ก็แค่ความรักของเด็กหนุ่มสาวต่างชนชั้น
สาวน้อยแอลลี่ย์ในวัยสิบเจ็ดปี ร่าเริง สดใส มีชีวิตชีวา กับหนุ่มน้อยโนอาห์ที่มุ่งมั่น
เจ็ดปีสำหรับการรอคอยที่ไร้จุดหมายมีทั้งความเจ็บปวด หดหู่ สุขใจและปวดใจ
ความรักที่ซื่อและบริสุทธิ์ แต่ก็เร่าร้อนด้วยไฟรักที่โหมกระหน่ำภายในจิตใจ


การดำเนินเรื่องลงตัวมากๆระหว่างแอลลี่ย์ โนอาห์ในอดีตและปัจจุปัน
นักแสดง แสดงได้เป็นธรรมชาติมากๆ จนรู้สึกอินไปกับความรักของทั้งสองคนจริงๆ
ดูไปด้วยความอบอุ่นไปจนถึงร้อนรุ่มไปกับความรักและการตัดสินใจของทั้งคู่
แล้วก็มาบ่อน้ำตาแตกโพ๊ะๆเอาตอนไม่กี่นาทีสุดท้าย..มันคงเจ็บปวดมากนะ
ถ้าคนที่เรารักมาเกือบทั้งชีวิต ไม่มีวันที่จะจำตัวเราและคืนวันที่เคยงดงามที่ผ่านมา
ความเจ็บปวด การรอคอย อุปสรรคที่ฝ่าฟันร่วมกันมา..มีเพียงเราเท่านั้นที่จำมันได้

ยกให้เป็นหนังรักในดวงใจอีกเรื่องหนึ่งเลยที่เดียวสำหรับฉัน..ชอบมากค่ะ



ส่วนความรักที่เค้าเรียกกันว่าป๊อบปี้เลิฟ
ที่ใครหลายคนมองว่ามองเป็นเรื่องของเด็กๆ ความรักของเด็กๆ
ฉันแค่อยากบอกว่า ความรู้สึกแบบเด็กๆนี่แหล่ะ
ครั้งหนึ่งมันก็เคยหวานและทำให้หัวใจอบอุ่นนักเชียว
สายลมอบอุ่นที่เคยพัดผ่านมา แล้ววันหนึ่งมันก็ผ่านไป
แต่ทิ้งร่องรอยไว้ในความทรงจำอย่างจืดจาง..แต่ไม่ลบเลือน


ทุกคนมีรักครั้งแรกและครั้งสุดท้ายเสมอ
เพียงแต่ว่า..มันจะใช่รักครั้งเดียวกันหรือไม่..เท่านั้นเอง

แล้วรักแรกของคุณหล่ะ..
คุณจำมันได้ไหม มันใช่รักครั้งสุดท้ายของคุณหรือเปล่า?




Create Date : 27 มกราคม 2552
Last Update : 27 มกราคม 2552 17:32:12 น. 19 comments
Counter : 2641 Pageviews.

 


โดย: CrackyDong วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:6:20:27 น.  

 
สวัสดียามสายคะ

ความรักครั้งแรก......5555

นึกไม่ออกจำไม่ได้ว่าคนไหน

จำได้แค่ดูเหมือนใครบางคนในตอนนี้จะเป็นรักแรกและครั้งสุดท้าย...ในความทรงจำระยะสั้นนี้

...
ดูจะเจ็บปวด และสะเทือนในหากคนที่เรารักลืมเรื่องราวระหว่างเราไปหมดอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ยังอยู่ตรงหน้าให้เราดูแล

กับใครอีกคน ที่ลืมเรื่องราวระหว่างเราอย่างจงใจ และหายไปจากชีวิตเรา ด้วยความจงใจเช่นเดียวกัน....

รู้สึกว่า ร้องไห้ได้มากกว่าเยอะ.....

..
มีความสุขทุก ๆวันคะ


โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:10:31:29 น.  

 
อ่านแล้วนึกถึงเพลงนี้ค่ะ

แอบรักเธอ อยู่ในใจ ฝากหัวใจไว้เพื่อเธอ วันทั้งวันฉันมองเหม่อ คิดถึงเธอทุกเวลา
เธอเหมือนฉันหรือเปล่า รักคราวแรกแปลกหนักหนา สดๆซึ้งๆ ตรึงอุรา สองสายตาประสาน หวานเสียจริง

เหมือนว่าครั้งหนึ่งพูคิดไปเองว่ามีใครคนหนึ่งร้องเพลงนี้เพื่อพู 5555555555


โดย: pumpond วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:10:42:19 น.  

 
แม่แจงคนสวย

คิดถึงนะคุณเพื่อน สบายดีใช่ไหมจ๊ะ
พอดีบีไม่ค่อยว่างกับการใช้ internet เท่าไหร่

พักนี้มีเรื่องราวเดิม ๆ เข้ามาให้เหนื่อย
จำได้แจงเคยบอกว่าเหนื่อยนักก้อหยุดพักสักนิด

หยุดพักคราใดก้อคิดถึงแจงทุกที

อยากจะหยุดร้องไห้ไว้อาลัยกับรักครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของฉันเสียจริงเชียวคุณเพื่อน

คิดถึงมากมายเลยจ้าแจง....



โดย: sarabee IP: 61.19.149.74 วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:11:37:08 น.  

 
สวัสดีค่ะ...

หายหน้าไปจากบ้านนี้นานเลยค่ะ...

ยังคิดถึงปายอยู่เลย อิอิ


โดย: เป็นสมาชิกเมื่อวาน วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:15:03:13 น.  

 
ถ้าถามถึงรักแรก .. หูย นานแสนนานเลยอ่ะคะ
แบบว่านึกไม่ออกด้วยแหละ แต่ว่ามันเป็น
แค่รักแรกเล่นๆ .. เรียกว่าตามวัย ไม่ได้มาเป็นฟง
เป็นแฟนกันเลย แต่ว่าตอนนั้นล่ะก็มันอบอุ่น
ใช้ได้เหมือนกันนะคะ ...


บางเรื่องราวเราก็ไม่ได้จำถึงรายละเอียด
แต่รู้แค่ว่ามันอบอุ่น แค่นั้นเอง ..


ช่วงนี้ยังอยู่ในเทศกาลตรุษจีน ไม่เป็นไรคะ
แวะมาส่งความสุขได้เสมอแม้อยู่นอกฤดูกาลค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:16:31:06 น.  

 
รักแรกมักเป็นรักที่ต่อให้นานแค่ไหนก็ยังจำได้เสมอค่ะ


โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:16:38:25 น.  

 
รักแรกของพี่
มันใช้เวลาไม่นานนักก้มีรักที่สองและสามตามาติดๆ
เพียงแต่ว่ารักแรกยังอยู่ในใจเสมอ เหอๆ

ไม่เล่าหรอกเขิน


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:19:43:52 น.  

 
ผมจำได้นะรักแรก...


แต่น่าเสียดาย ที่มันไม่ใช่รักสุดท้ายดั่งที่ตั้งใจ

อิอิ ช่วงนี้ผมเลยงดดูหนังรัก มาดูหนังฮาแทนฮะ...



เฮ้อ ^ ^


โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.129.31 วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:22:47:59 น.  

 
รักแรกหรอคะ ตอนป.6 ค่ะ แต่เป็นแอบรักเค้าข้างเดียวนะคะ มันเหมือนรักที่ดูเด็กๆ มากกว่า จริงๆ จะเรียกรักก็ไม่ถูกเรียกว่าชอบมากเป็นพิเศษดีกว่าค่ะ


โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:23:14:13 น.  

 
ฝันดีค๊า...



โดย: เป็นสมาชิกเมื่อวาน วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:23:42:15 น.  

 

[



โดย: Litchi วันที่: 28 มกราคม 2552 เวลา:5:32:37 น.  

 
...แหะ.แหะ.เผลอทำแก้วกาแฟตกใส่แป้นหน่ะค่า...คุณแจง
รักแรกของยัยลิตช์น่าจะตอน ม.4 แบบว่าชอบรุ่นพี่ แต่รุ่นพี่เค้าไม่ชอบใครเลย
เจอกันอีกทีหลายปีผ่านไปพี่เค้าเป็นกะเทยไปแล้ว แหม้...เป็นตุ๊ดก็ไม่บอก...

เรื่องนี้ได้เช่ามาดูค่ะ ต่อมน้ำตาแตกเรียกว่าน้ำตาไหลกันปี๊ด ๆ เลยหล่ะค่า
ยังจำได้โดนแม่ว่าเอาว่าชีวิตยังเศร้าไม่พออีกเรอะ ถึงได้เช่าหนังอย่างนี้มาดู
ยัยลิตช์เลยไม่ค่อยจะดูหนังเศร้าเท่าไหร่หน่ะค่า เดี๋ยวแม่โผล่มาเป็นโดนเฉ่งอีก
แต่ทีไททานิคแม่ดูเอ๊า..ดูเอา...


โดย: Litchi วันที่: 28 มกราคม 2552 เวลา:5:42:54 น.  

 
เรื่องนี้เคยดูแล้วค่ะ สนุก ซึ้งดีเนาะ อิอิ
รูปจิ๊บเพิ่งลองถ่ายกับกล้องมือถือนะค่ะ มันเลยไม่ชัดเท่าไหร่

ออกเบลอ ๆ
คุณแจงสบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพน๊า


โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 28 มกราคม 2552 เวลา:6:29:18 น.  

 



โดย: เป็นสมาชิกเมื่อวาน วันที่: 28 มกราคม 2552 เวลา:7:44:23 น.  

 
หนังเรื่องนี้ไม่ได้ดูค่ะคุณแจง แต่ว่าที่เป็นหนังสืออ่านแล้วนะคะ
จำได้ว่าน้ำตาท่วมห้องนอนอยู่เหมือนกันตอนนั้น
คนที่จำได้ กับคนที่ลืมเลือน คนที่จำได้น่าจะเจ็บปวดกว่าเนอะ
แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็ขอเลือกเป็นคนที่จำได้น่าจะดีกว่า
เพราะว่ายังไงก็ไม่อยากให้คนที่เรารักเป็นทุกข์หน่ะค่ะ

อิอิ ฟังดูแสนดีไปหน่อยเนอะ

เอ รักครั้งแรกเหรอคะ ที่แน่ใจว่าเป็นความรักจริงๆ
ก็เมื่อโตขึ้นมาแล้วนี่แหละค่ะ
ส่วนตอนเด็กๆ แอบชอบเพื่อนก็ตั้งแต่ป.1
แก่แดดน่าดู แต่มาคิดดูแล้วน่าจะเรียกว่าความประทับใจ
มากกว่าไม่ใช่ความรักหรอกค่ะ
แถมพอโตขึ้น ยังมานึกสงสัยไม่หาย ว่าตอนเด็ก
ชั้นไปชอบอีตานี้ได้ยังไงนี้ซะด้วยซะ อิอิ


โดย: BeCoffee วันที่: 28 มกราคม 2552 เวลา:8:29:32 น.  

 
กำลังจะเข้ามาเม้าท์เรื่องนี้พอดีเลยค่ะ อิอิ อัพพอดีเลย
คราวก่อนเข้ามาเป็นเรื่องส้ม ยังไม่ทันเม้นท์เลย
เปลี่ยนหน้าซะแระ อิอิ อัพไวนะคะ เดี๋ยวนี้ ตามไม่ทัน ๆ

ไม่รู้เหมือนกันนะคะเรื่องหนังและหนังสือเนี่ยค่ะ
ยังคงตัดสินใจไม่ได้ ของปอยตรงข้ามกับคุณอ้อนนะคะ
ดูหนังแล้วล่ะค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย เหอะ ๆ ๆ
เห็นหนังสือหลายทีเลยค่ะ เห็นทั้งก่อนดูหนังและหลังดู
ก่อนดูก็กลัวว่าซื้อมาอ่านแล้วจะเศร้าและหดหู่ไปกันใหญ่
พอดูหนังแล้ว ก็ขี้เกียจอ่านแล้วอ่ะค่ะ 555 หนังสือหนามาก

หนังดีจริง ๆ ค่ะ เติมเต็มมาก ๆ เลย ดูแล้วร้องไห้เป็นบ้า
หนังสร้างได้ดีมากเลยนะคะ กินใจได้อีก แต่เศร้าระทมเลย
คิดถึง A walk to remember นะคะ ของนักเขียนคนเดียวกัน
อันนี้อ่านก่อนดูหนังค่ะ ดูหนังแล้วประทับใจมากกว่าอ่ะค่ะ
หนังสือยืดยาดยังไงไม่รู้ หนังสนุกกว่าเยอะเลยค่ะ แนะนำๆ
ไม่รู้ดูหรือยังนะคะ ดีเหมือนกันค่ะ ร้องไห้อีกเหมือนกัน
แต่ไม่เท่า the notebook ค่ะ อันนี้สะอึกสะอื้น 555

......

คุณแจงนี่ท่าทางมีหลายรักดีจริง ๆ เลยนะคะ กุ๊กกิ๊กมากด้วย
มีรุ่นพี่เล่นบาส แอบมองชั่วโมงพละอีกต่างหาก โว้วววว
เหมือนในนิยายกุ๊กกิ๊กเด๊ะ ๆ เลยค่ะ อิอิ แถมมีหญ้าอ่อนอีก
คริคริ ฟ้องคุณพ่อน้องนางฟ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักจริง ๆ เลยค่า
(แอบแซว ๆๆๆ)

คุณแจงคะ เด็กเก็บว่าวน่ะ ไม่สนุกก็ไม่ต้องอ่านก็ได้นะคะ
อ่านหนังสือเป็นงานอดิเรกที่เราควรจะสนุกและสุขไปกับมัน
อะไรทำไม่แนว ไม่ใช่ที่เราชอบก็ไม่ต้องทำ ไม่ต้องอ่านนะ
เหมือนต้นไม้ใต้โลกอีก ยังอ่านไม่จบละสิคะ อิอิ จำได้นะ
เข้าใจค่ะ อ่านอะไรไม่แนวแล้ววางเลยก็มีเยอะไปนะปอยน่ะ
แล้วเด็กเก็บว่าว คนแนะนำกันเยอะแยะ แต่อาจไม่ถูกจริต
แล้วปอยว่าก็ไม่น่าถูกจริตคุณแจงด้วยล่ะค่ะ มันเครียดมั่ก ๆ
การเมืองหน่อย ๆ สังคมนิด ๆ แล้วชีวิตแบบดราม่าสุด ๆ
ผิดแนวค่ะผิดแนว 555 คุณวิจะแอบมาได้ยินปอยรีวิวไหมไม่รู้

คุณแจงสบายดีไหมหนอ คิดถึงจังค่ะ มาทีเม้าท์ยาว
ไม่ได้มาบ่อย ๆ แต่มาทีมานานนะคะ อิอิ


โดย: นางสาวดุ่บดั่บ IP: 78.89.44.34 วันที่: 29 มกราคม 2552 เวลา:5:05:49 น.  

 
^
^
^
อ๊าก..ก..ก..เพื่อนช้าน..น..น..น
ท่าทางเก็บกดน่าดู..เห็นเม้นท์แล้วตกใจ
แต่ชอบม้าก..ก..ก..ยาวได้ใจสุดๆไปเลย
เดี๋ยวขอเวลาอ่านก่อนนะ..จุ๊บ..บ


โดย: nikanda วันที่: 29 มกราคม 2552 เวลา:5:09:17 น.  

 
^
^
เห็นด้วยนะคะคุณแจง ที่เชียร์ให้คุณปอยเขียนเรื่องที่ทำงานนะคะ
คิดว่าปอยเขียนได้ชัวร์เลย

ส่วนเรื่องเด็กเก็บว่าวหน่ะ ลางเนื้อของลางยานะคะ
ล่าสุดมีหนังสือเล่มนึงอ้อนอ่านไม่จบเลย
ไม่ขอเปิดเผยชื่อหนังสือดีกว่า แต่แอบใบ้ว่าเป็นเกี่ยวกับ
แอตแลนติสหน่ะค่ะ เหอๆ ไม่เปิดเผยเลย

ขอโทษนะค้าคนเขียน


โดย: BeCoffee วันที่: 29 มกราคม 2552 เวลา:8:23:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nikanda
Location :
จันทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]




ลายปากกา









New Comments
Group Blog
 
<<
มกราคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
27 มกราคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add nikanda's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.