เรื่องนี้พี่เคยดูผ่าน ๆ ง่ะ
แต่ไม่รู้เรื่องมากนัก

สวัสดีค่ะ

เข้ามาเยี่ยมนะคะ

สวัสดีครับ
เข้ามาเยี่ยมนะครับ

อยากดูมากเลยแหละ
แต่ไม่รู้จะหาดูได้จากไหน

เราไม่เคยดูง่ะ แต่อ่านเนื้อเรื่องแล้วดูมันเครียดๆโน๊ะ ไม่ดูดีก่า แหะๆ
เจอกันที่ท่าพระจันทร์นะจ๊ะ ใส่เสื้อส้มใช่ป่าว เราเสื้อเขียวนะ

อยากดูเหมือนกันค่ะ แต่ก็มะรู้ว่าจะหาดูที่ไหนได้เหมือนคุณ KikKle เลยอ่ะค่ะ

แฮ่ะๆ สบายดีนะค่ะ

อย่าเพิ่งโกรธว่าไม่ยอมเปิดมือถือ แต่ดันกระแด๊ะมาเล่นเน็ต พี่เข้าเน็ตมาดูผังที่นั่งสอบของตัวเองและเพื่อนๆนะค้าบ ^^;;

ได้ดูเรื่องนี้ในโรงสกาล่า คนดูเยอะมาก ดีใจ นานๆโรงหนังเครือเอเพ็กซ์จะได้เงินกับเค้าบ้าง

หนังเรื่องนี้มีลิขสิทธิ์ในบ้านเราจากค่าย EVS แต่ทำแผ่นได้ห่วยเหลือทนจนควรลืม

เกร็ดน่าสนใจ ของหนังเรื่องนี้ เท่าที่คิดออก
1. พระเอก (ยูยะ อากิระ) ของเรื่องถ่ายหนังไปๆมาๆ จนเสียงแตกคากองถ่าย (เป็นหนุ่มแล้วจ้ะ)
2. เขาเป็นนักแสดงที่อายุน้อยที่สุดที่ได้รางวัล BEST ACTOR จากคานส์ (ปี 2004) ซึ่งหักหน้าดารารุ่นใหญ่ไปหลายคนเชียวล่ะ
3. คณะกรรมหลายคนให้รางวัลเค้าด้วยเหตุผลที่ว่า "เป็นการแสดงที่เหมือนไม่ใช่แสดง"
4. แต่วันมอบรางวัลเจ้าตัวกลับขึ้นเวทีไปรับเองไม่ได้ เนื่องจากต้องรีบบินกลับญี่ปุ่นเพราะติดสอบ
5. ยูยะ เพิ่งมาถ่ายหนังที่เมืองไทย เมื่อ 2-3 เดือนที่ผ่านมานี้เอง (กี๊ดดด)

ผู้กำกับหนังเรื่องนี้ชื่อว่า ฮิโรคาสึ โคริเอดะ เคยได้ดูหนังของเค้า 3 เรื่อง

After Life (A)
เมื่อสิ่งเดียวที่คุณนำติดตัวไปได้หลังจากตายคือ 'ความทรงจำ' แล้วคามทรงจำใดที่คุณจะเลือกเอาไป หนังพูดถึงการเกิด การตาย อดีต และปัจจุบัน ได้อย่างลึกซึ้งและแง่งาม

Distance (A)
ญาติของผู้เสียชีวิตจากโศกนาฏกรรมปล่อยสารพิษลงน้ำประปามารวมตัวกันในวันครบรอบ 3 ปีแห่งการจากไป แต่ด้วยเหตุไม่คาดฝันพวกเขาและเธอต้องไปติดอยู่ในบ้านกลางป่า พร้อมกับ...หนึ่งในผู้ก่อเหตุครั้งนั้น (แสดงโดย อาซาโน่ ทาดาโนบุ -- พระเอก Last Life)

เช่นเคย หนังพูดถึงอดีต ความทรงจำ และการคลี่คลายของตัวละคร ชอบฉากจบของหนังเรื่องนี้มาก หลอนใจไปหลายวัน

Nobody Knows (A)
เป็นหนังที่เฉยมากๆ ตอนดูจบ แต่พอออกจากโรงแล้วซึมไปหลายวัน ...หนังมันมีชีวิตโลดแล่นออกมาจากจอ เหมือนเด็ก 4 คนในเรื่อง ผมคิดว่าเป็นแบบนั้นน่ะ

ฉากที่ชอบที่สุดคือ ฉากเครื่องบิน

หนังของโคริเอดะ มักเจือด้วยวิธีของหนังสารคดีเสมอ งานของเขาจึงค่อนข้างเรียบง่าย และไร้การเร้าอารมณ์ อาจจะต้องใช้ความอดทนสักหน่อย แต่หลังจากดูจบแล้วคุ้มค่าแน่นอนครับ

ปล. ขอบคุณเจ้าของบล็อกสำหรับ voice mail ครับ

อ่า.. หนังเรื่องนี้หาเช่า/ซื้อ ได้ตามร้านทั่วไปครับ ร้านขายยาไม่มีนะ (มุกแป้ก อิอิ)
เป็นหนังที่ผมชอบการตั้งชื่อไทยมากที่สุด "Nobody Knows อากิระ แด่หัวใจที่โลกไม่เคยรู้"
ปกติชื่อหนังจะไม่เกี่ยวเลย คนตั้งคิดได้ไงไม่รู้ครับ ความจริงมันก็ไม่ได้ซีเรียสมาก
แต่ดูแล้วสะท้อนใจ เหมือนว่าเรากำลังละเลยหลายสิ่งรอบตัวไปนะครับ
สำหรับ voice mail ไม่ต้องขอบคุณก็ได้นะ เสียงออกจะน่ากลัวซะขนาดนั้น อิอิ

แต่ทุกชีวิต ก็มีทางเดินของแต่ละคนครับ คอยอ่านตอนต่อไปคับ ลัลล้า~*

ไว้ต้องไปหามาดูมั่ง

หนังดีครับ ชอบยูยะ ยากิระ ที่เล่นเป็นอากิระ...

ดูแล้วเศร้าดี แต่ตอนผมดูในโรง ผมก็จะหลับๆ

รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย...
ช่วยๆ กันน๊า คนไทยด้วยกัน

ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีด้วยจ้า
(คณะในฝันของพี่เมื่อสิบ(กว่า)ปีก่อน - ฮ่า)

เรื่องนี้ได้ดูตอนวีซีดีแล้ว
ดูจบแล้วอึ้งนะ

เขียนได้สั้นๆ เท่านี้เอง
ก็มันอึ้งไปเลยจริงๆ

สวัสดีจ้า
มาเยี่ยมน้า...

จ้ะ!!

ชอบหนังเรื่องนี้เหมือนกัน

ดูแล้วมันสะท้อนสังคมมากๆ ... ให้อะไรได้หลายอย่างเลยทีเดียว

โลกนี้มีอะไรโหดร้ายอีกมากมาย นี่เป็นแค่เศษเสี้ยวเดียวของสิ่งเหล่านั้น

และเป็นแค่เศษส่วนหนึ่งของชีวิตเด็กผู้ชายคนนึงและน้องๆ

อุอุอุ ..แอบมาอ่าน อย่างเดียวอะ..แบบว่า กลัวคนอื่น แย่งคุยอะ ขอดู

ชั้นเชิง เจ้าของบ้านไ ปก่องนะ แล้วจะมาต่อ กลอน ประตู ด้วย อะ..

ดีจายจิงๆๆมีเพื่อน ชอบอ่านหนังสือ แบบเนี่ยจะได้ให้มาอ่านให้ จอมแก่น ฟัง ก่อนนอนอะ..

มาอวยพรวันเกิดย้อนหลังนะคะ

มีความสุขในทุกๆ วันนะคะน้องบิว

ยินดีด้วยกับอีกก้าวของชีวิต

ขอให้ประสบความสำเร็จอย่างที่หวังไว้นะคะ ^^



...

แต่อยากจะบอกว่า ถ้าไปซื้อดีวีดีของอีวีเอส มัน "ห่วย" มากเลยนะครับ

ทั้งแพคเกจ และภาพ (ผมไม่ได้ซื้อนะครับ แต่เห็นของเพื่อนเป็นอย่างนั้น)

เฮ้อ.. ค่ายนี้ หวังพึ่งดีวีดีคุณภาพสูงไม่ได้เลย :(

อย่างไรก็ตาม หนังดีมาก เคยเขียนไว้แล้วในหนังสิบเรื่องในดวงใจปีที่แล้ว https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=unit-maxx&group=1&month=01-2005&date=20 ไปอ่านกันดูได้ หุหุ

ยังไม่ได้ดูเรื่องนี้เลยครับ แต่ก็แวะเข้ามาอ่านนะครับ เข้ามาทักทายกันครับ ^ ^

ยินดีด้วยนะคะ

..ที่สำคัญ คือ คุณเป็นรุ่นน้องเราค่ะ ฮี่ ๆๆๆ
ขอให้ตั้งใจเรียนนะคะ

ยินดีด้วยจ้ะ
ทีนี้ก็ดูหนังได้อย่างสบายใจแล้วสิ

อากิร้า >______<

เรื่องนี้อยากดูแต่ไม่ได้ดู เพราะไม่ยอมดูเอง
เป็นพวกพยายามหลีกหนีดราม่าสุดชีวิต
แต่ก็ได้รับสปอยล์มาเปี่ยมล้น... โดยเฉพาะเรื่องน้องสาว

โลกมันโหดร้ายครับ
โดยเฉพาะเรื่องการมีลูกเพื่อ .. สิ่งใด?
นี่แหละ เป็นสิ่งที่ผมคิดมาตลอด

คนเรา มีลูกเพื่ออะไรเหรอ?
คิดกันก่อนมีหรือเปล่า...หรือคิดไว้แล้ว หะหะ
ว่าจะมีไว้รองรับอารมณ์ของตัวเอง..ก็แค่นั้น

ผมสงสัยจริงๆ นะ อย่าหาว่าผมอคติกับโลกวงรีใบนี้เลย...
ถ้าถามผมเวลาผมคิดจะเลี้ยงสัตว์สักตัว...
ผมเลี้ยงมันเพื่อให้ผมและมันมีความสุขไปพร้อมๆ กัน
บางทีผมต้องกลับมานั่งขำตัวเอง...เมื่อออกบ้านเอาเงินกะไปซื้อของกินของใช้เต็มที่
แต่กลับได้กระดูกสำหรับให้สุนัขแทะ หรือได้ของเล่นน้องแฮมมาแทน?
แต่ผมกลับมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก..

บางคนมีลูกเพราะความพลาด...
บางคนมีลูกเพราะเห็นใครๆ มีจึงอยากมี
บางคนมีลูกเพื่อจะผูกมัดใครสักคน (อันนี้ของจริง ไม่ใช่ละครเลยล่ะ)
แล้วลูกของเขาเหล่านั้น ก็ต้องเป็นผู้รับกับชะตากรรมของชีวิต

แต่ผมก็หวังเสมอว่าสิ่งที่ผมพูดมาจะเป็นแค่คนส่วนน้อยครับ
ก็ต้องดีใจกับทุกคนที่ได้มีโอกาสมีครอบครัวดีๆ
แต่ผมก็ไม่เคยเห็นด้วยกับคนที่ไม่มีครอบครัวอย่างที่หวังแต่ทำตัวเลว
แล้วเอาเรื่องครอบครัวไม่ดีมาอ้าง

แว๊กก ทำไมเมนท์ยาวงี้ฟระ -*- อินไปหน่อย...

หลังจากดูหนังเรื่องนี้จบ อย่างน้อยมันก็ทำให้หลายคนต้องกลับมานั่งคิด ว่าในโลกใบเบี้ยวๆใบนี้ มีเรื่องอย่างงี้เกิดขึ้นจริงๆ รึเนี่ย

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ
ยังไม่เคยดูเลยค่ะ

สวัสดีตอนเช้าของทางนี้จ้า..คุณ Mint..

สบายดีอะเป่าอะจ้า..

วันนี้มีครายบอกคิดถึง แล้วหรือยัง เอ่ย?

ถึงจะมีแล้วก็จะบอกอะจ้าว่า..

...คิดถึงและห่วงใย...นะจ้า

มีความสุขมากๆๆในวันหยุดนะจ้า.

อยากดูเรื่องนี้จังเลย เพราะว่าเพื่อนดูแล้วอินมาก
อยากให้เขียนถึง Save the last dance จังค่ะ ^^

เด็กเป็นผ้าขาวจริงๆนะคะ แล้วแต่คนเป็นผู้ใหญ่จะระบายสีจริงๆ

แต่ว่าลึกๆแล้วโอ้เชื่ออยู่ว่า ผ้าขาว..ซักให้ดีก็ขาวได้ค่ะ

วันนี้มาแนวไหนเนี่ย...สงสัยจะมาโหมดสาวใหญ่ เหอะๆๆๆๆๆๆ

^^ ขอแอดนะคะ

มะได้อยู่มธ.ง่ะ เลยไม่ได้เจอเยย

หนังเรื่องนี้ยังไม่ได้ดูเลย

น่าสนแฮะ

เกร็ดเพิ่มเติม

1. หนังเรื่องนี้ผู้กำกับได้แรงบันดาลใจมาจากเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในปี 198x (ขออภัยจำปีที่แน่นอนไม่ได้)

2. ตอนจบของชีวิตจริงคือ เจ้าของพาร์ทเมนต์สงสับห้องที่เด็กๆอยู่ก็เลยขึ้นไปดู และก็แจ้งตำรวจในที่สุด

ตอนแรกตำรวจเกลี้ยกล่อมให้แม่รับลูกๆไปเลี้ยงดูเหมือนเดิมซึ่งตัวเธอก็ยอม แต่ลูกชายคนโตกลับขอไปอยู่สถานสงเคราะห์แทน

...และหลังจากนั้นก็ไม่มีใครรู้เรื่องราวของพวกเขาอีกเลย

ไม่เคบดูอ่ะ ท่าจะหนังเศร้า

เรื่องนี้เป็นที่พูดถึงกันมากๆ อยากดูๆๆ

*** แบ่งเวลาสักนิด..เพื่อคิดถึงกันบ้างนะจ้า***

สวัสดีค่ะ

มายินดีกับเจ้าของ blog ที่จะได้เริ่มต้นใช้ชีวิตในมหาลัยนะค่ะ

ขอให้สนุกกับชีวิตในรั้วมหาลัยค่ะ

หวัดดีจขบ.ค่ะ ยินดีด้วยนะคะ

เรื่องนี้ยังไม่เคยดูค่ะ น่าสนใจมากเลยเดี๋ยวต้องไปหามาดูหน่อย

ขอบคุณที่ไปที่blogอุ๋ยนะคะ เป็นน้องชายที่น่ารักจัง...

หวัดดีครับ หนังเรื่องนี้ เคยได้ยินว่าดี แต่ก็ยังไม่เคยดูครับ

ยิยดีด้วยครับ กับการก้าวเข้ามาในรั้ว เหลือง-แดง

ใช้ชีวิตให้คุ้มค่านะครับ รุ่นน้อง

..

ยังไม่ได้ดู nobody knows เลยครับ

แวะยินดีกับนิสิตใหม่

..

ตรูเม้นไปคนแรกแร๊วนี่หว่า
เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ
รู้ร่ะว่าใคร
อิ อิ อิ อิ

ยินดีด้วยครับ ที่จะมาเป็นรุ่นน้องผม
//wink

ดูแล้วเหมือนกัน ดูแล้วอึดอัดแทนอากิระ

ลืมบอกว่า เป็นรุ่นน้องของพี่นะคะเนี่ย พี่ก็ศิษย์เก่า สิน-สาด มธ.จ้า

ยินดีด้วยนะครับนิสิตใหม่

ง่า ...

ยินดี ปรีดา..

เข้ามาบ่อยนะ แต่ไม่โพส..กลัวรุ้

สวัสดีๆ!!

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ๊อก




ยินดีด้วยนะจ๊ะ
ยินดีต้อนรับรุ่นน้องหน้าใหม่
(เราพึ่งจบบัญชี มธ......แก่จริงตรู... เซ็ง

แวะมาทักทายทุกท่าน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะครับ
ช่วงนี้ต้องออกจากบ้านเกือบทุกวัน ที่เคยนั่งๆ นอนๆ มาสองเดือน
ก็มีกิจกรรมเผาผลาญพลังงานซะที อิอิ
ไว้จะเขียนอีกเร็วๆ นี้นะครับ

อึ๋ย อยากดูเรื่องนี้อะ
รู้สึกเหมือนเราจะชอบหนังแนวเดียวกันนะคับ 55+

ดีใจด้วยย ได้เป็นลูกแม่โดม
เด๋วอีกสามปีจะตามไป อิอิ

***เพียงความคิดถึง

แค่อยากให้รู้ซึ้งและเข้าใจ

ถ้าไม่รัก ก็คงไม่หวั่นไหว

ถ้าไม่ห่วงใย ก็คงไม่คิดถึง***



ปล. กู๊ดดดเดย์ นะจ้า

... สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง จ๊ะ ..

.. พร้อมกับแสดงความยินดีด้วย นะ ..

.. กับผลสอบ ... เก่งมั่กๆ ค่ะ :-))

แวะมาสวัสดีตอนเที่ยงๆค่ะ วันนี้อากาศไม่ค่อยร้อนค่ะ

อ่านจากเรื่องข้างบนแล้ว รุ้สึกได้เลยถึงพวกเด็กๆขายพวง

มาลัย เวลาเราจอดรถ รุ้งก้อจะซื้อทุกทีค่ะ สงสารเค้าค่ะ

เราจะไปกรุงเทพคืนนี้แล้วอ่ะ ไว้เจอกันที่ท่าพระจันทร์นะจ๊ะ

เข้ามายินดี ย้อนหลังด้วยค่ะ
กับเฟรชชี่คนล่าสุด
หาวิชาที่ตัวเองชอบเรียน
และสนุกกับมันให้เต็มที่
วัยเรียน เป็นวัยที่แจ่มใสที่สุดของชีวิต
เก็บเกี่ยววันเวลาเหล่านี้ไว้ให้ได้มากที่สุด

เอ๊ะ รู้สึกเข้ามาบล็อคนี้ก็โดนมดกัดนะคะ
(อิอิ)

.....ไม่ได้มา 2 วัน
ไม่ได้อัพเหมียนกัลล์เรย เอิ๊กๆๆๆๆๆ

...วันนี้เจ้าของบล็อกเป็นไงบ้างเอ่ย...
ตอนนี้คนเม้นท์งัวเงียเต็มที่แล้วค่า 55

สู้เค้า freshy คนใหม่...

ม่ายเคยดู แต่เข้ามาแสดงความดีใจกับความสำเร็จด้วยนะจ๊ะ

มายินดีที่เอนท์ติดนะคะ เก่งจัง ตั้งใจเรียนมากๆนะ 4ปี แป๊ปเดียวก็ผ่านไป เหมือนเราไง 4 ปีที่ผ่านมาในมหาลัย ผ่านไปไวเหมือนโกหก คิดถึงเพือนจัง

แวะมาแสดงความยินดีด้วยค่ะ :-)

วันนี้ เห็นคนมอบตัวที่ศิลปากรเต็มไปหมด
ไม่รู้ว่า ที่ธรรมศาสตร์ เหมือนกันไม๊

ตั้งใจ ๆ นะคะ :-)

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล๊อกนะครับ เพลงก็เพราะดี

เกือบได้ดูเรื่องนี้ครับ แต่ตอนนั้น ต้องไปทำธุระ เลยไม่มีเวลาดู เสียดายมาก

อ่อ มาแสดงความยินดีด้วยนะครับ ขอให้น้องตั้งใจเรียนให้เต็มที่ และเป็นมันสมองของชาติต่อไปครับ

**สวัสดีตอนเช้าของทางนี้จ้า**

ท้องฟ้า ทะเล ดวงดาว

อยากถามว่าเธอเคยเหงาบ้างไหม

ในเวลาอย่างนี้เวลาที่ไม่มีใคร

อยากฝากท้องฟ้า ทะเล

ดวงดาวช่วยบอกเธอคนไกล

บอกกับเขาทีได้ไหมว่า....

**คนทางนี้ คิดถึงจัง**

ยินดีด้วยค่ะ กับบทบาทใหม่ ^นักศึกษา^

แล้วจะตามไปเป็นรุ่นน้องนะคะ (สาธุ๊ ๆ )



ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน

ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนหนังสือ ที่เมื่ออ่านถึงหน้าสุดท้ายแล้ว ใครคนหนึ่งจะพอใจกับการเปิดหน้าแรก และอ่านฉันอีกครั้ง โดยไม่รู้สึกเบื่อ หวังว่าเธอจะเป็นใครคนนั้น และหวังว่าประตูของเธอจะเปิดรับฉัน ..ตลอดกาล

..
...อยากเป็นหนังสือเล่มนั้นจัง

ม่ะเคยดูเจ้าค่ะ

แต่เจ๋อหน้ามาทักทายยยย

วันนี้ไปงานวันแรกพบที่ท่าพระจันทร์ครับ สุดยอดจริงๆ
ผมได้โต๊ะลายสือ 4 เจ้าหนี้แวะมาตามทวงดอกเบี้ยได้ครับ อิอิ
พรุ่งนี้สัมภาษณ์แล้ว ตื่นเต้นจังเลย แถมชุดนร.ไม่ได้ใส่นาน ปลิ้นซะอีก เหอๆ
2-3 วันนี้คงพักเขียนบล็อกก่อนนะครับ กลับมาอีกทีวันศุกร์ตอนเย็น (มั้ง)

อยากดูเรื่องนี้เหมือนกันอ่าจ้ะ .. แต่ยังไม่ได้ดูเรย T-T

มีความสุขกับชีวิตในมหาลัยนะ ..

ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ .. พี่เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ..

คิดถึงจังค่ะ สบายดีนะค่ะ ....

ยินดีด้วยค่ะ

นานๆๆๆๆๆมาทีก็เลยแว้บมาดู มาเยี่ยม มาชม.....

ช่วงนี้พลังงานในการอ่านหนังสือของพี่ตกต่ำมาก แย่จัง

เคยได้ยินเรื่อง ร้านที่เข้าไปแล้ว ออกไปไม่ได้มั้ยครับ
ถ้ามองประตูหน้าร้านจากด้านนอก ป้ายจะเขียนว่า OPEN
แต่พอเข้าไปในร้านแล้ว หันกลับมาที่ประตู ป้ายจะเขียนว่า CLOSE

อิอิอิ

^^ตามมาเม้นท์เพื่อการพัฒนาbgอ่ะค๊าบบ...คิๆๆๆ

มายินดีกับความบันไดขั้นแรกของความสำเร็จของน้องรัก

ปล. ไม่เม้นให้อะ มีไรป่าวบิว

ขอโทษด้วยน๊าที่ไม่ได้โทรหาเลย ยุ่งจริงๆเลยแหละ
เราได้โต๊ะแมงโม้จ้า อิอิ

พูดถึงชีวิตจริงแล้ว หน้าที่หลักของพ่อแม่คือเอาใจใส่ลูกมากกว่าจะให้งานการบีบเอาชีวิตคริบครัวหายไปซะจนหมดนะครับ

ดีใจด้วยนะจ้ะ ที่เอ็นท์ติด
จากนี้ไปชีวิตในมหาวิทยาลัย มันโคตร

หึ หึ หึ ระวังลิฟท์ ตึกแดง!!

แวะมาทักทายคะ ..
ยินดีด้วยนะคะ ..

สัมภาษณ์เป็นไงมั่งเอ่ยยย? ^^

สัมภาษณ์โอเคเลยครับ ถามเรื่องทั่วไป การเมืองนิดหน่อย
ถามเป็นความเห็นทั้งนั้นเลยอ่ะ ไม่ได้โหดเหมือนเพื่อนคนอื่นที่โดนถามแรงๆ
พรุ่งนี้ไปตรวจร่างกายที่รพ.แถวรังสิต มหาลัยที่มีคณะแพทย์ด้วยก็สบายไป อิอิ
กำลังคิดอยู่ว่าจะเขียนถึงหนังเรื่องไหนดี พรุ่งนี้กลับมาคงคิดออก อย่าลืมแวะมาอ่านนะครับ

ยังไม่ได้ดูเลยอ่ะ อยากดูครับ

แวะมาบอกคนละเรื่องกะที่ up'

ชอบที่จั่วหัวจังเลยอ่ะค่ะ :-)

- - --
ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนหนังสือ ที่เมื่ออ่านถึงหน้าสุดท้ายแล้ว ใครคนหนึ่งจะพอใจกับการเปิดหน้าแรก และอ่านฉันอีกครั้ง โดยไม่รู้สึกเบื่อ หวังว่าเธอจะเป็นใครคนนั้น และหวังว่าประตูของเธอจะเปิดรับฉัน ..ตลอดกาล

เอ่อ.. ข้างบนนั่นเขียนตอบใครคนนึง

"ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนร้านค้า ที่เปิดประตูให้เธอเข้ามาโดยไม่รู้ว่าเธอจะอยู่นานแค่ไหน รู้แต่ว่ายิ่งนานก็ยิ่งดี"

ถ้าเข้ามาอ่าน อยากบอกว่า กลางคืนไม่ได้เป็นเวลาสำหรับการนอนหลับเสมอไป
คืนนี้ ยังนอนไม่หลับ เพราะเวลาที่ผ่านไปอย่างมีความสุขของฉัน คือตอนที่เราคุยกัน

ไม่รู้จะคิดถึงคนคนนี้บ้างหรือเปล่า
...

จะ down load ความรัก ไปให้เธอ

จะ enter ความหวังดีมามอบให้

จะจับ เมาท์ click ย้ำความห่วงใย

จะรวมไว้ในแผ่น disk ส่งให้

***แด่..เทอ***

อืม เมื่อก่อนพี่ไปแสดงละครให้เอกการละครที่ธรรมศาสตร์บ่อยมากนะ ไปช่วยแสดงและทำฉากให้ละครธีสิสของเพื่อนด้วย พอพี่ทำธีสิสเค้าก็มาช่วยพี่กลับ อิอิ

ยังไม่อัพ แหง่มๆๆๆๆๆๆๆๆ

ชอบจังเลยค่ะ เวลาโดนสัมภาษณ์...
รักเด็กค่า เอิ๊กๆๆๆๆ

...เกิดมาไม่เคยโดนสัมภาษณ์ตอนเข้ามหาลัยเลย เพราะว่าเข้ารามคำแหง ^^

...เจ้าของบ้านสบายดีนะคะ ...สู้เค้าอุลตร้าแมนโซฟี

ผมดูแล้วรู้สึกสงสารอากิระ ครับผมเพราะรู้สึกว่าเขาต้องทำตัวเป็นผู้ใหญ่เกินวัย ทำให้ช่วงชีวิตในวัยเด็กของเขาหายไปน่ะครับ น่าสงสาร

ยูยะน่ารักมั้กกกกก

ดูแล้วแหละ ชอบมั่งมาก
I LOVE YUYA

ยูยะหล่อสุดๆ

เป้นหนังที่ดีที่หน้าดูอีกเรื่อง น่าเศร้ามาก