|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ความสุขของกะทิ .. ขาดหาย ตามหา และค้นพบ
สวัสดีครับ หายไปนานเหลือเกิน แต่ไม่ใช่เพราะอกหักนะครับ แหม.. ใครจะช้ำใจได้อยู่ตลอดเวลา (ฮา)
ตอนนี้ผมเริ่มปรับตัวเข้ากับชีวิตที่นี่ได้เกือบเต็มร้อยแล้ว เรื่องเรียนไม่น่าหนักใจนัก เพราะเทอมนี้ผมลงเพื่อปรับตัว
มีรายงาน 2 ฉบับ reviews 10 หน้า สอบกลางภาค 1 วิชา สอบปลายภาค 2 วิชา
ปัญหาใหญ่ที่มีก็คือ น้ำหนักขึ้น จะพยายามลดนะครับ แต่ไม่รับประกัน เพราะเพื่อนร่วมห้องทำกับข้าวอร่อยมาก
แถมไม่สามารถหยุดกินไอติม Dreyer's : Double Fudge Brownie ได้ คงจะเป็นงานหนักทีเดียวล่ะครับทุกท่าน - -"
- - - - -
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ความจริงผมอ่านหนังสือเล่มนี้จบไปนานมากแล้ว กว่าจะได้เขียนถึง
ถึงแม้เนื้อเรื่องจะไม่แจ่มชัดในความทรงจำ แต่เวลาก็ช่วยให้ความคิดตกตะกอน และเข้าถึงตัวละครมากขึ้น
"ความสุขของกะทิ" เล่าถึงช่วงเวลาสั้นๆ ในชีวิตกะทิ เด็กหญิงที่เธอเติบโตท่ามกลางธรรมชาติและความเงียบสงบของชนบท
โอบล้อมด้วยความรักความเข้าใจจากคนรอบข้าง แต่ทว่า สัดส่วนแห่งหัวใจกลับไม่เต็มสมบูรณ์นัก เพราะส่วนที่สำคัญที่สุดนั้นขาดหาย
นั่นคือรักและไออุ่นจากผู้ให้กำเนิด เมื่อโอกาสที่จะได้พบ "แม่" ผ่านเข้ามาในชีวิต กะทิจึงไม่ลังเลที่จะไขว่คว้าไว้
และนี่คือจุดเริ่มต้นแห่งการตามหาตัวตน ความอบอุ่น และส่วนที่ขาดหาย ให้เต็มครบกว่าที่เคยเป็นมา
บางครั้ง.. ผมรู้สึกว่า การตามหาอดีต เหมือนการเดินไปข้างหน้า โดยสายตาจับจ้องแต่เบื้องหลัง
มนุษย์เราสัมผัสอดีตผ่านความทรงจำ ซึ่งไม่คงที่แน่นอน ยิ่งนานบางอดีตยิ่งเด่นชัด ยิ่งนานบางอดีตกลับเลือนลาง
แต่เมื่ออ่านวรรณกรรมเรื่องนี้ ผมกลับรู้สึกว่า การตามหาอดีต ไม่ใช่ความสูญเปล่าเสมอไป มันอาจช่วยให้เราเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ขึ้นได้
หากอดีตนั้น เกี่ยวข้องกับแกนหลักสำคัญที่หลอมหล่อตัวตน แม้ต้องเสี่ยงกับคำตอบอันเจ็บปวด แต่มันก็ควรค่าไม่ใช่หรือ..
คำตอบที่กะทิได้รับ ไม่ได้สวยงามเหมือนฝันในเทพนิยาย แต่ก็เติมเต็มจิตใจเธอได้
เราเองอาจเป็นเช่นเดียวกับกะทิ ที่ค้นหาบางสิ่งบางอย่าง คนบางคน จากบางเสี้ยวเวลาที่เลยผ่าน
คำตอบของเราอาจแตกต่าง แต่อย่างน้อย สิ่งที่นักเดินทางค้นหาจะได้ค้นพบ ก็คือ
ความอิ่มใจจากการเอาชนะความขลาดกลัว และกล้าพอที่จะยอมรับ สิ่งที่อดีตหลอมรวมตัวตนให้เรา.. เป็นเราในปัจจุบัน
| Create Date : 15 พฤศจิกายน 2550 |
| Last Update : 15 พฤศจิกายน 2550 11:23:08 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 1177 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: a r i t s u m e m o o n IP: 124.120.209.225 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:50:23 น. |
|
|
|
โดย: อะ-โล-ฮ่า  วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:37:13 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าเพลิด IP: 125.24.174.198 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:45:10 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋กาแฟ (BeCoffee ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:12:30 น. |
|
|
|
| โดย: a nazz IP: 58.137.54.35 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:0:03:17 น. |
|
|
|
| โดย: เด็กซ่อมรถ วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:20:55:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
I agree with you that " การตามหาอดีต ไม่ใช่ความสูญเปล่าเสมอไป".
Good Job!!
Anyway, Do you really like your roommate's cook?