Nobody Knows .. ความสุขที่ไกลเกินเอื้อม
เมื่อสองวันที่แล้ว หลังจากรู้ผลเลือกคณะ ผมก็นั่งดูหนังเรื่องนี้ต่อ (ก่อนหน้านี้ไม่มีสมาธิเลยมัวแต่นั่งลุ้น) อ้อ.. ใครติดมธ. เจอกันวันแรกพบนะครับ ผมอยู่ศิลปศาสตร์ อิอิ - - - - -

อากิระ เด็กชายวัย 12 ย้ายอพาร์ตเมนท์ใหม่พร้อมกับแม่ เมื่อจำนวนคนที่พักมีได้จำกัด น้องอีกสามคนของเขาจึงต้องหลบซ่อน ไม่ได้ออกไปไหน มีเพียงตัวเขาและแม่ที่ได้ออกไปสู่โลกภายนอกห้องเล็กๆ นี้ แล้ววันหนึ่ง แม่ของอากิระได้หายตัวไป เงินที่ใช้จ่ายก็เริ่มร่อยหรอ เขารู้ดีว่า แม่จะไม่มีทางกลับมา จึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองและน้องๆ อยู่รอดต่อไป แม้ว่าในโลกแห่งความจริงนั้น ทุกอย่างช่างโหดร้ายเกินกว่าที่เขาจะแบกรับได้ก็ตาม
อารมณ์แห่งความสุขที่โลดแล่นอยู่ในความนึกคิด กลับถูกสั่นสะเทือนด้วยเรื่องราวจากเด็กคนหนึ่ง แม้จะเป็นเหตุการณ์สมมติในประเทศญี่ปุ่น ที่เจริญด้วยวิวัฒนาการของเทคโนโลยี แต่ผมกลับคิดว่า หากสังคมของเขาเป็นอย่างในเรื่อง ที่ผู้คนขาดมิติความสัมพันธ์ ไม่มีใครสนใจเด็กที่ต้องอาศัยเพียงลำพัง ไม่มีใครเห็นแววตาของเขา ไม่มีความห่วงหา สังคมที่เรียกกันนั้น อาจเป็นแค่พื้นที่หนึ่งซึ่งมีมนุษย์อาศัยอยู่ร่วม แต่ไร้ความหมายของชีวิต
ถ้าวันนี้คุณได้ออกไปที่ใดสักแห่ง ลองใช้สายตามองดูใกล้ๆ การเฝ้ามองดูชีวิตรอบข้างนั้น เป็นความสวยงามอย่างหนึ่งที่คุณอาจทำหล่นหาย และถ้ามีใครสักคนร้องขอความอาทรที่คุณสามารถแบ่งปันได้ จงอย่ารีรอ..
หากเราทุกคนหยิบยื่นความปรารถนาดี ความห่วงใยต่อกันแล้ว ..ความสุขคงเกิดขึ้นทั่วทุกหนทุกแห่ง
Create Date : 06 พฤษภาคม 2548 |
|
87 comments |
Last Update : 6 พฤษภาคม 2548 17:52:40 น. |
Counter : 1159 Pageviews. |
|
 |
|
แต่ไม่รู้เรื่องมากนัก