วันที่ 7 20/09/2010
คิดว่าผีปอบเข้าสิง เช้าทานข้าวไปนิดหน่อย แอบเศร้าต่อจากเมือวาน
เช้า ทานข้าวและกับได้ครึ้งจาน
สาย คุณแฟนเป็นห่วงเลย ซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้ทานอีก อีกครึ้งชาม
เที่ยง นั่งดูหนังทาน กระยาสาทร (เขียนถูกปล่าวเนี้ย) ไป หลายคำ แถม ออกไปเดิน เซเวน ซื้อไอศรีม วอลล์ คอนเนตโต้ มากินกะแฟนอีกหนึ่งอัน ไขมันกะน้ำตาลล้วน เป็นมือที่แย่ม่ากๆๆเลย
เย็นหิวจัด สั่งโออิชิเอ็กเพรช มาทานที่ร้านกะแฟน อีกสาม ชุดใหญ่ โอ้วว ทานกันจนกลิ้ง ตบท้ายด้วย เกี้ยวซ่าและทาโกยากิ (รู้สึกตัวอีกที ทำไมเราต้องทานเยอะขนาดนี้ด้วยเนี้ย )
อารายเนี้ยคิดว่าจะอดได้แล้วเชียว
วันที่ 8 21/09/2010
ตื่นมารู้สึกเลยว่าตัวพอง ไงมะรู้เมือวานเช้ายัง เดิน คล่องตัว วันนี้รู้สึกแย่จัง อึดๆๆไงมะรู้
เช้านี้เลย ทานขนม ไปหนึ่งถุงระหว่างขับรถมาที่ร้าน ไปประมาณ 280 kcal
สาย สปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาหมู ของ อีซี้โก ในเซเวน อีกแล้ว 200 กรัมไม่รู้ว่ากี่แคลลอรีอ่ะ
เที่ยง ไม่ค่อยหิวเพราะทานสายมากแล้ว
บ่าย ทานแอ๊ปเปิ้ล หนึ่งลูกค่ะ
เย็น เส้นเล็ก เย็นตาโฟ 3/4 ชามค่ะ
คงพาแล้วแหละสำหรับเย็นนี้ สัญญาว่าจะไม่อะไรเพิ่มอีกค่ะ
ขอบคุณค่ะทุกคนสำหรับกำลังใจ บางครั้งถ้าเราไม่มานั่งคิดว่าวันหนึ่งๆ ทานไปเท่าไรแล้วก็ไม่รู้หรอกว่าเราทานไปเยอะแค่ไหน
พอมานั่ง คิดๆ เขียนๆ ดู ก็รุ้ว่า ทำไมน้ำหนักเราถึงเพิ่มขึ้นมาได้ไงเพราะการทานของเราเนี้ยแหละ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
มื้อเที่ยงไม่แย่นะคะ ดีมาก ๆ ต่างหาก อิ่มดีค่ะ
มื้อเย็นยิ่งแล้วเลยค่ะ อิ่มสุด ๆ มีความสุขกับการกินนะคะ อย่าเครียด
คุณแฟนน่ารักนะคะ เป็นห่วงซื้อก๊วยเตี๋ยวมาฝาก
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ